ଷଷ୍ଟ ରୁ ନଷ୍ଟ ଭଣଜା – Sastha Ru Nasta Bhanaja

ଚକା ଚକା ଭଉଁରୀ,
ଭଉଁରୀ ଭିତରେ ବାଳ
ସେଇ ବାଳ ଦେଖି କାଲିଆ ବା_ ରୁ ବାହାରିଗଲା ମୋର ଲାଳ !

ପୋଖରୀ ଭିତରେ ପଂକ,
ପଂକ କୁ ଭାଇ ମୁ ଆଡେଇ ଦେଖିଲି ତା ମଝିରେ ଫାଂକ
ଦେଖି ସେଇ ଫାଂକ ଦୁଇ ଫାଳିଆ କୁ ଟେନଗେଇ ଗଲା ମୋ ଡଂକ !

ଧିରେ ଧିରେ ମୋର ମଟର ଗାଡି ପୋଖରୀ ଭିରେ ଦେଲି ଘୋସାଡି
ବାହାରିଲା ସେଠୁ ଧୁଆଁ …
ରାଣ୍ଡି ଟୋକି ର କୁନି ଭାଇ ଦେଖି .. କହୁଚି ମୋ ନାନୀ ଖାଇଲାଣୀ ସେଠି _ଆଂ !

ଏଇ କଥା ସୁଣି ଟୋକି ର ବୋଉ . ବି_ ଟା ତା ନାଲି ଦୁଧ ଟା ମହୁ ,
ଆସିଲା ବିଲ କୁ ଧାଇଁ ….
କହୁଚି ବେଧୁଆ. ବାଡି ପୋଡା ଟୋକା. ଝିଅ କୁ ଛାଡେ , ମୁ ପରା ତୋର ମାଇଂ … !

ମୋଅ ମଟର ଟା ଭାରି ଗରମ … ଦେଖିଲି ମାଇଁ ର ଦୁଧ ନରମ.
ଛାଡିଲି ମାଇଁ ର ଝିଅ କୁ …
ଲଗେଇ ଦେଲି ମୋ ମଟର ଗାଡି ଟା ମାଇଁ ର ବ୍ଲାଉଜ ଦିହ କୁ !

ମାଇଁ ରଡି ଛାଡେ , ଭଣଜା ମୋର କାଲି ଗେ_ ଥିଲେ ମାମୁ ତୋହର
ଆଜି ଆଉ ବଳ ନାହିଁ … ସଳ। ତୋ ବା_ ରେ ବି ଆଉ ଲାଳ ନାହିଁ |

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*