ఎంసెట్ లో మంచి ర్యాంక్ తెచ్చుకున్నా, అందుకే నాన్న మంచి కాలేజీ అంటూ విజయవాడ ………..లో చేర్పించాడు, కొత్తూరు, కొత్త ఫ్రెండ్స్, కొత్తగా హాస్టల్ మేట్స్ పరిచయమయ్యారు. రూమ్లో నలుగురం వుంటాం, కొద్దిరోజుల్లోనే మంచి ఫ్రెండ్స్ అయిపోయాం. వారిలో “సుల్తాన”తో ఇంకా చనువుగా వుండేదాన్ని తను ముస్లిం, తెల్లగా చాలా అందంగా వుంటుంది. లక్ష్మి, పల్లెటూరు అందాలన్నీ ఆమె నడవడికలో పోదిగినట్టు కనిపిస్తాయి. కొద్దిగా నలుపు వున్నా మోహంలో కల వుంటుంది, సల్లు ఆకర్షనీయంగా వుంటాయి . చివరగా సింధు, బాగా బలిసిన ఫ్యామిలీ నుండి వచ్చింది, పై నుండి కింది వరకు అన్నీ ఖరీడైనవే వేస్కుంటుంది. మా అందరికన్నా బాగుండే ఫిగర్, పైగా ఆమె వేసే డ్రెస్ లకి ఇంకా అందంగా వుంటుంది. మరి నా పేరు?
అనుష, అందరు అను అంటారు కలర్లో సుల్తానా కి తక్కువ, ఫిగర్లో సింధు కి తక్కువ, నలుగురం కూడా ఒకరికి మించి ఒకరు వుంటాం. ఒకరోజు సింధు వచ్చి…
సింధు: “మీకు తెలుసా?, లావణ్య ను కాలేజీ నుండి సస్పెండ్ చసారట”.
నేను: అవునా……?, ఎందుకు?
లక్ష్మి: ఇందాక వచేటప్పుడు ఎవరో చెప్కుంటుంటే విన్నా, కాని అది లావణ్య గురించి అని తెలీదు.
సుల్తాన: ఏమి చేసింది అది?
సింధు: వాళ్ళ రూంలో వేరే బ్రాంచ్ అమ్మాయి బట్టలు బలవంతంగా విప్పదీసిందట, ఆమె ప్రిన్సిపాల్ కి కంప్లైంట్ చేసింది.
లక్ష్మి: ఆమెకేం పోయేకాలం? ఆమెకు బట్టలు లెవా?
నేను: అలా ఎందుకు చేసింది?
సింధు: ఇంతకు ముందు ఆ అమ్మాయి పొరపాటున లావణ్యను బాత్రూమ్లో నగ్నంగా చూసిందట, తర్వాత వేరే గొడవలో మాట మాట పెరిగి ఆ విషయం ఎత్తినందుకు ఇలా చేసింది.
సుల్తాన: అయినా అబ్బాయిలు చుస్తే తప్పు గాని అమ్మాయి చుస్తే తప్పేమీ?
నేను: అంటే నువ్వు అమ్మాయిల ముందు నగ్నంగా వున్నావన్న మాట.
సుల్తాన: నేనే కాదు, ఇకడున్న వాళ్ళకంతా ఎప్పుడో ఒకసారి ఇలా జరిగి వుంటుంది, ఏమంటే అందరు నిజాయితీగా ఒప్పుకోరు.
లక్ష్మి: నీకు జరిగిందంటే, అందరికి జరిగినట్టే నా?
సుల్తాన: నీ దేవుని మీద వొట్టేసి చెప్పు జరగలేదని….
లక్ష్మి మునంగా వుండటం చూసి….
సింధు: అంటే… లక్ష్మి సిగ్గు కూడా పోయిందా?
సుల్తాన: ఒకరి మీద ఒకరు ఎత్తి పోసుకునే బదులు, ఫ్రాంక్ గా ఎవరికీ ఎలా జరిగిందో చెప్తే, చెడుగా అర్థం చేసుకునే అవకాశం వుండదు.

నేను: అయితే ముందు నువ్వే చెప్పు…..

Sultaana-1

రెండేళ్ళ ముందు మా అన్నయ్య “షఫీ” కి సున్తి చేసారు, అదెలా చేస్తారో అని నాకు ఆసక్తిగా వుండేది, అందులోను సున్తి చేసేటప్పుడు చుట్టూ చాలా మంది వుంటారు నెనూ చూడొచ్చులే అనుకున్నా , కాని మా అన్నయ్య కి సిగ్గెక్కువ మా నాన్నమరియు డాక్టర్ తప్పితే ఇంకెవర్ని రానివ్వలేదు. ఎంతో ఆసక్తితో ఎదురు చుసిన నాకు నిరాశే మిగిలింది, చేసాక ఎర్ర పంచ కట్టి రూంలో పడుకో బెట్టారు, ఒక రోజు ముందే ఫంక్షన్ చేసారు కాబట్టి చాలా మంది బంధువులు వెళ్ళిపోయారు, వున్న కొద్దిమందిని ఇంట్లో పడుకోడానికి ఏర్పాట్లు చేసారు. నేను మా అక్క పడుకునే రూమ్లో బంధువులు పడుకున్నాక నేను, అక్క, అమ్మ, నాన్న మిగిలాము. అమ్మ అక్క కలిసి అమ్మ రూమ్లో పడుకోమని చెప్పి, నాన్న అన్న పడుకున్న రూంలోకి వెళ్ళొచ్చి, నన్ను అన్న రూమ్లో పడుకో మని చెప్పి, ఏమైనా అవసరముంటే లేపమని చెప్పాడు, తను హాల్ లో వున్న సోఫాలో పడుకున్నాడు, నేను అన్న రూమ్లోకి వెల్లగానే…
షఫీ: వాకిలి వేయి ఎవరైనా వస్తారు.
తను బాగా సిగ్గు పడ్తున్నట్టు నాకు అర్థం అయ్యింది, నేను వాకిలి వేసి అన్న బెడ్ పక్కన చాప పరచుకొని కూర్చున్నా. అన్న షర్టు, బనీన్ లేకుండా కేవలం తన పంచను పూర్తిగా కప్పుకొని కొద్దిగా శాలువ కూడా వేస్కున్నాడు. తన కాల్లకెదురుగా ఒక టేబల్ ఫ్యాన్ తిరుగుతుంది. నేను ఇంకేదో ఆలోచించబోయేలోపు, బయటి నుంచి నాన్న అరుపు,
నాన్న: “షఫీ…..!, గాలి తగిలేతట్టు పెట్టుకో లేకుంటే నొప్పెక్కువవుతుంది…”
షఫీ: “సరే… నాన్న………”
అంటూ శాలువ పక్కకు తీసి రెండు కాళ్ళు చాపి పంచ గుండా గాలి తగిలేట్టు పెట్టుకున్నాడు.
నేను: అన్నయ్యా…, ఇప్పుడు నీకు పాస్ వస్తే?
షఫీ: బాత్రూంకెల్లి పోస్తా…….
నేను: ఎలా పోస్తావ్, కట్ చేసేసారుగా?
షఫీ: మరి నీకు అస్సలే లేదుగా, నువ్వెలా పోస్తావ్?
నేను: ఆడవాళ్ళకు హొల్ వుంటుంది, అది కట్ చేయరు కదా, అందుకే నాకేం పోయటానికి ప్రాబ్లం లేదు.
షఫీ: నాకు కూడా ఎం కోయలేదు తల్లీ…, ఉత్త చర్మం మాత్రమె కట్ చేసారు.
నేను: ఏది చూపి?
షఫీ: ఇప్పుడు నువ్ చూడక పొతే కొంపలు మునిగి పోవులే పడుకో.
నేను: సిగ్గ్గని చెప్పచ్చుగా.., ఎందుకు మాటలు మార్చుతావ్?
షఫీ: అవును సిగ్గే, ఎం నువ్ సిగ్గుపడవా?
నేను: నీ అంత సిగ్గు నేనే కాదు ఎవ్వరు పడరు.
షఫీ: ఒకసారి నా స్థానంలో వుండి చూడు తెలుస్తుంది.
నేను: అంటే, ఆ పంచ కట్టుకొని హాయిగా ఫ్యాన్ ముందు పడుకోవటం పెద్ద కష్టమా?
షఫీ: ఏది పడుకొని చూపి..?
ఏదో మాట మాట పెరిగి అనేసాను, ఇప్పుడెం చేయాలో అర్థం కావట్లేదు, అయినా ధైర్యం చేసి..
నేను: మ్…. పడుకుంటా అదేముంది……
షఫీ: ఇలాంటి డైలాగ్లు, ఎవరైనా చెప్తారు చేసి చూపించు.
నేను: చేసి చూపిస్తే, నువ్వు నాకు అది చూపించాలి..
అంత సిగ్గు విడిచి ఎలా అడిగానో తెలిదు కాని, ఇప్పుడు ఆలోచిస్తే భలే సిగ్గేస్తాది. అప్పటికి కూడా అన్న తగ్గుతాడేమో అని అనుకున్నా.. కాని.
షఫీ: నువ్ రాక ముందు ఈ పంచ కూడా లేదు, నువ్ ముందు చేసి చూపించు అప్పుడు నువ్ చెప్పినట్టే చూపిస్తా…
చిన్నప్పుడు ఏమో కాని, పెద్దయ్యాక అన్న ముందు ఎప్పుడూ బట్టలు లేకుండా కనబడలేదు. ఇప్పుడు ఎలా చేయాలో అర్థం కాలేదు కాని అన్నది చూస్తానన్న ఆశతో ఒప్పుకున్నా. అక్కడే వున్న టవల్ తీస్కొని బాత్రూం వైపు వెళ్తుంటే…
షఫీ: నాకు ఆ ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు, నాన్న, డాక్టర్ ముందే బట్టలు తీసి కూర్చున్నా, నాన్న టవల్ లాగి అట్టే కూర్చోబెట్టాడు.
హాయిగా బెడ్ మీదే పడుకొని ఆ మాట అనేసరికి, నాకు కోపం వచ్చింది మల్లి ఆలోచిస్తే తన మీద జాలేసింది పాపం ఎలా ధైర్యం చేసాడో ఏమో? గోడ వైపు తిరిగి రెండు చేతులతో టాప్ పైకి లేపి తీసేసా, ఆ తర్వాత శరై తాడు లాగి లూస్ చేసి కిందికి వదిలేసా, అందులోంచి కాళ్ళు పక్కకు తీసి శరై కుర్చీ మీద వేసా, టవల్ నడుము వరుకు కట్టుకొని పిటికోట్ తీసేసా, ఇప్పుడు నేను కూడా అన్న లాగే తయారైయ్యా , కాని లోపల పాంటి అట్టే వుంది. అన్న వైపు తిరిగాను కాని నా రెండు చేతులతో ఛాతి మీద ఉబ్బిన ఆ రెండింటిని దాచేసాను. లోన ఏదో గుబులు, అలజడి మొదలయింది….

---

Sultana-2

అన్నయ్య నన్ను గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నాడు, తను కూడా నాలాగే వున్నాడు కాబట్టి పెద్దగా సిగ్గనిపించలేదు. కొద్దిగా ముందుకెళ్ళి…
నేను: ఇక కాళ్ళు చీల్చి పడుకొని చూపించాలా, వోప్పుకుంటావా?
షఫీ: ఇలా ఎవరైనా చేస్తారు, ఆ సిగ్గు చుపించలేకే నాకిన్ని కష్టాలు.
ఆ మాటతో నేను టవల్ కింది నుండి పాంటి తీయడానికి ఛాతి పై నుండి చేతులు తీసేసరికి వొళ్ళంతా ఝుమ్…. అంది, పాంటి తీసి ఇప్పుడేమంటావ్? అన్నట్టు మొహం పెట్టా..
షఫీ: నిన్ను అమ్మాయి అనుకొని పొరబడిన,.
నేను: ఇప్పుడు చూపించు ఎలా కట్ చేసారో.
షఫీ: సర్లే చూపిస్తాగాని, నువ్వు ఎలా పాస్ పోస్తావో చూపి?
నేను: ముందు నువ్…
ఇక తప్పదన్నట్టు, అన్న తన seethrough పంచ ముడి తీసి రెండు వైపులా తెరిచి వదిలేసాడు, సిగ్గుతో రెండు కాళ్ళను మడుచుకున్తున్నాడు. నేను బెడ్ పైన అన్న కాళ్ళ దగ్గర కూర్చొని అన్న బుల్లి(సుల్లి) వైపు చూస్తూ మోకాలి మీద చేయి వేసి కిందికి ఆనించా, ఇప్పుడు బాగా కనిపిస్తుంది నా బొటన వేలంత వుండి, పైన కట్టు కట్టి వున్నారు. అన్న తన వెళ్తో చూపిస్తూ “ఇదో ఇక్కడ నుండి పాస్ పోస్తాను” అని కట్టు పైన చూపించాడు. నేను ఇంకా దగ్గరగా వెళ్లి తొంగి చూసాను అక్కడ తెల్లగా వుండి చిన్న రంద్రం ఉంది. నేను అక్కడ తగులుతానేమో అన్న భయపడి వెనిక్కి జరిగాడు.
షఫీ: ఇప్పుడు నువ్ చూపి.
లేచి టవల్ తీసేసి అక్కడే బెడ్ మీద పడేసా, ఇదో ఇకాడి నుంచే అంటూ చిన్న చిన్న వేత్రుకల మధ్యలో వున్నా లైన్ చూపించా. ముందులా ఎలాంటి సిగ్గు దడ లేదు కుతూహలంగా వుంది.
షఫీ: అది తెలుసు, దాని లోపల చూపి.

ఒక కాలు ఎత్తి మంచం పైన అన్న చేయి దగ్గర పెట్టి రెండు చేతుల వెల్లతో తెరిచి లోపల పైన వున్న చిన్న రంద్రాన్ని చూపించా. అన్న తన ఎడమ చేత్తో ఇంకా చీల్చి చూసాడు. అన్న చేయి తీసాక బాత్రూమ్లో కెల్లి పాస్ పోసి వచ్చి, బట్టలు తొడిగి పడుకున్నా….

Lakshmi-1

సుల్తానా: అలా ఆ రోజు మా అన్న ముందు నా సిగ్గంతా పోయింది. నా లాగే మీరు కూడా చేసుంటారు, మనస్ఫూర్తిగా ఒప్పుకొని చెప్పండి.
నేను: నువ్ చెప్పు సింధు…
సింధు: నేను లాస్ట్ లో చెప్తాగాని, లక్ష్మీ నువ్ చెప్పు.
లక్ష్మీ: సరే, కానీ సున్తి ఎలా చేస్తారో నాకూ చూడాలని వుంది.
నేను: మల్లి ఇంటర్నెట్లో చూద్దామ్లెవె, ముందు నువ్ నీ గురించి చెప్పు..
లక్ష్మీ: మా ఊర్లో హాస్పిటల్, పోలీస్ స్టేషన్, కాలేజ్ లు లేవు. దేనికైనా పట్నం రావాల్సిందే, ఎక్కువ చదువుకున్నోళ్ళు కూడా లేరు ఆరోగ్యం బాలేకుంటే బందిలేర్ స్వామి, సమస్య వస్తే పంచాయతి, ఇలా బాగా వెనుక బడ్డ గ్రామం. ఒక రోజు నాకు జ్వరం వచింది, 3 రోజులైనా పోలేదు. అప్పుడు మా పక్కింటి ఆంటీ మా అమ్మ తో బందిలేర్ స్వామీ దగ్గరికి తీస్కెళ్ళి చూపించమంది. అమ్మ ఇంకేం ఆలోచించ కుండా ఆ రోజు సాయంత్రమే పిల్చుకేల్లింది.
చాల మంది రోగులు క్యూ కట్టారు. అది మామూలు ఇల్లులాగే వుంది, మా వంతు వచ్చాక లోపలికి వెళ్లాం, స్వామీ పెద్ద గడ్డం, పొడవాటి జుట్టు, కళ్ళు ముస్కోని అచ్చం సినిమాల్లో లెక్క వున్నాడు. ఆయన ఎదురుగా వెళ్లి కూర్చున్నాము. నాకు బాగా భయమేస్తుంది, కానీ అమ్మ పక్కన వుండటంతో అంతవరకూ వచ్చాను. స్వామి పక్కన వున్న వాడు సమస్యేంటో చెప్పమన్నాడు. అమ్మ మొత్తం చెప్పింది. అప్పుడు స్వామీ కళ్ళు తెరిచి మా వైపు చూసి, ఇది చాలా పెద్ద సమస్య, ఇప్పటికే ఆలస్యమైంది, అనగానే అమ్మ భయపడింది. పరిష్కారం కోసం అమ్మాయి బాగా శ్రమించాల్సి వుంది, రేపు పొద్దన్నే 5 కల్లా పిలుచుకురా పరిష్కరిద్దాం. అని చెప్పి మల్లి కళ్ళు ముస్కున్నాడు. మమ్మల్ని బయటికి రమ్మని సైగ చేసి పిలిచాడు ఆ రెండో వ్యక్తీ. మేము లేచి బయటికి వెళ్తే, 50 రూపాయలు తీస్కొని రేపు కచ్చితంగా 5 కల్లా రమ్మన్నాడు. ఇక అక్కడి నుండి ఇంటికి వెళ్లాం.
రాత్రి జ్వరం కొద్దిగ తగ్గింది, తెల్లారక ముందే అమ్మ లేపి వేడి నీళ్ళతో స్నానం చేయమంది, నేను బావుంది వద్దులె అన్నా వినకుండా రెడీ చేయించి పిల్చుకేల్లింది. దార్లో ఎవ్వరు లేరు, ఆయన ఇల్లు దగ్గర కూడా ఎవరూ లేరు. ఒక వ్యక్తీ వచ్చి లోపలికి పిలిచాడు, లోపలి వెళ్ళాక బాదితురాలేవారు అని అడిగాడు, అమ్మ నన్ను చూపించింది. రండి అంటూ ఇంకో రూమ్లో కి పిలిచాడు అమ్మ కూడా నాతొ రాబోతుంటే వద్దన్నాడు. అమ్మ అక్కడే కూర్చుంది, నేను భయంతో లోపలి వెళ్లాను, నన్ను పిల్చుకేల్లిన వాడు వెళ్ళిపోయాడు, కొద్ది సేపటికే ఇంకో అతను వచ్చి చెంబుతో నీళ్ళిచ్చి మొత్తం తాగమన్నాడు. కొద్దిగ కష్టమైనా మొత్తం తాగేసా, అతను మల్లి ఇంకో చెంబుతో నీళ్ళు తెచ్చి వీలైనన్ని తాగి లెట్రిన్ కేల్లమన్నాడు. అప్పటికే జోరుమీదున్నా ఇంకొన్ని తాగి అదే రూమ్లో వున్న బాత్రూమ్లోకి వెళ్లాను. వచ్చే సరికి అక్కడ కొన్ని గిన్నెల్లో ఎవెవో తెచ్చి పెట్టారు. ఆ వ్యక్తీ నాతో “బట్టలన్నీ తీసి దీని మీద నిటారుగా పడుకోండి, గాజులు, కమ్మలు, వొంటిమీద ఏం వుంచొద్దు.10 నిమిషాలు కల్లా స్వామీజీ వస్తారు.” అని చెప్పి వెళ్లి పోయాడు.
అమ్మను పిలుద్దాం అనుకుంటే ఆ డోర్ బైటినుండి లాక్ చేసారు. ఇక ఎం చేయాలో దిక్కు తోచని పరిస్థితి, ఏమైనా కాని అనుకోని గాజులు, కమ్మలు తీసి అక్కడే పెట్టాను, తర్వాత జాకెట్ హుక్స్ తీశాను, టైట్ గా వున్న ఆ జాకెట్ లూస్ అయి ఎంతో హాయి అనిపించింది, జాకెట్ తీసేసి బాగా ఉబ్బి వున్న నా వ్రుక్షోజాలు చూస్కొని సిగ్గనిపించింది. నామమాత్రంగా నా వ్రుక్షోజాలు మోస్తున్న పిటికోట్ తీసేసి నిట్ట నిలువుగా నిలబడ్డ వ్రుక్షోజాలను సిగ్గుతో అదిమి పట్టుకున్నా, నా సగం శరీరం పూర్తిగా నగ్నంగా వుంది. స్వామీ వస్తాడేమో అన్న భయంతో లంగా తాడును లూస్ చేసి కిందికి వదిలేసా, శరీరం పై భారం తగ్గే కొద్దీ, మనుసులో అలజడి మొదలవుతుంది. తీసిన బట్టలన్నీ అక్కడే వున్న హాంగర్ కి తగిలించి, నా నిక్కర్ వైపు చూస్తూ ఆలోచిస్తే అది మా ఇంట్లోని బాత్రూం తప్పితే ఏదీ చూడలేదు అనుకుంటూ కిందికి లాగాను. చిన్న చిన్న వెంట్రుకలు అక్కడక్కడ నా సిగ్గును కప్పే ప్రయత్నంలో వున్నాయి.
సింధు: అది నిక్కర్ కాదె పాంటి..
లక్ష్మి: నిక్కర్ అంటే సగం తొడలు కప్పి వుంటుందిలే,
అంటూ తన సగం తొడలకు చేయి చూపిస్తూ చెప్పింది.

లక్ష్మి: ఇక అతను చెప్పినట్టు ఆ పెద్ద బండ పైన ఎక్కి పడుకున్నా, సిగ్గుతో రెండు కాల్లూ ఆనించి ఒక చెత్తో రొమ్ములు దాచుకున్నా. ఎం జరిగినా చూసే ధైర్యం లేక కళ్ళు ముస్కోని గుండె చప్పుడు వేగాన్ని గమనిస్తున్న కొద్ది సేపటికి మనసు కుదుట పడింది. శరీరం కూడా మెత్తపడిపోయింది. ఇంతలోనే లోపలి ఎవరో వచ్చే శబ్దం వినిపించింది. అది స్వామి గారే అయి వుంటారు అనుకోని ఊపిరి బిగబెట్టుకున్నా.

Lakshmi-2

వచ్చీ రాగానే నా రొమ్ముల పై నుంచి చేతులు తీసి కింద పెట్టాడు, అంత చల్లటి గాల్లో కూడా చెమటలు పడ్తున్నాయి. కొన్ని నీళ్ళలో అద్దిన ఆకులు తీస్కొని నా నుదుటి మీద రాసాడు, మల్లీ మొహం మీదంతా పూసి, భుజాలు, చేతుల మీద కూడా రాసి, రొమ్ముల చుట్టూ తిప్పుతుంటే ఏవో గిలిగింతలతో కదలికలు మొదలయ్యాయి, ఇంకా బిగుసుకున్నట్టు అనిపించింది, ఆ స్పర్శను తట్టుకోలేక నా శరీరం చిన్న చిన్న కదలికలు చేస్తుంది. అప్పటికే నా బొద్దు దగ్గరికి వచ్చేసిన స్వామి చేసే ఆ పనికి నాకు రెండు కాళ్ళూ చీల్చాలని, సిగ్గు దగ్గర దురదగా వుండి గోక్కోవలనిపించింది. కాని భయంతో ఎం చేయలేదు. అప్పుడే ఆకులతో సిగ్గు దగ్గర కొన్ని నీళ్ళు వదిలారు అవి మెల్లగా వెంట్రుకల గుండా కదులుతూ సిగ్గులోకి పోగానే భలే హాయి అనిపించింది, కాని దురదలా వుండి త్వరగా గోక్కోవాలనిపిస్తుంది.
ఏదో సుగంధపు సువాసన వస్తుందనుకునేలోపే నా చేతికి రుద్దడం మొదలెట్టాడు చల్లగా మెత్తగా వుంది, స్వామీ చేతులు చాల మొరటుగా గట్టిగా వున్నాయి. ఎక్కువ సేపు నా రోమ్ములే టార్గెట్ చేసి రుద్దుతున్నాడు, నిటారుగా నిలబడ్డ ఆ రొమ్ములు స్వామి చేతుల్ని పైకి నేట్టుతున్నాయి. నునె లాంటిదేదో వాటి మీద వేసి నలపడం మొదలెట్టాడు, rexona సబ్బులా స్వామీ చేతుల నుండి జారిపోతున్నా పగబట్టి నలుపుతున్నట్టుంది. కాసేపు పాలపీకలు వోత్టడం, ఇవన్నీచేస్తుంటే నాకు ఏదోలా వుంది. అవి మెత్తబదేంతవరకు పిసికి, తర్వాత నా రెండు కాళ్ళ పాదాలు కలిపి మోకాళ్ళు మడుస్తూ తొడలు చీల్చాడు. నా సిగ్గు తెర్చుకుందని చల్లని గాలి లోనికి వెళ్తుంటే అర్థమైంది. కాళ్ళు తొడలు రుద్దుతూ సిగ్గు దగ్గరకు రాగానే గుబులు మొదలయింది.
అక్కడ ఆయన చేయి తగిలిన వెంటనే నా చేత్తో అడ్డం పెట్టేసాను కాని కళ్ళు మాత్రం ముస్కోనే వున్నా. నా చెయి తీసి కడుపు మీద పెట్టి సిగ్గు మీద రుద్దడం మొదలెట్టాడు గట్టిగా బిగబెట్టేసా మోకాళ్ళు రెండు మడుచుకోబోతే మల్లి చీల్చి సిగ్గు నలిపేస్తున్నాడు. నాకేం దిక్కుతోచాట్లే అయ్యేదేదో అవనిలే అనుకుంటూ కాసేపు రిలాక్స్ అయ్యేసరికి బిగబెట్టిన శరీరం మెత్తదైపోయింది. అంతే ఇప్పుడు నలుపుతుంటే ఎంతో హాయిగా వుంది, ఇంకా గట్టిగా నలపాలనిపించింది. ఆ ఆనందాన్ని అనుభవిస్తూ మెల్లిగా మూలుగుతున్నా.. ఇక పూయడం ఆపేసి “లేచి స్నానం చేసి వెళ్ళు” అన్నాడు. నేను లేచి కళ్ళు తెరిచే సరికి స్వామి చిన్న పంచలో క్రూర మృగంలా కనిపించాడు, నా నగ్న శరీరం చూసి సిగ్గుతో చచ్చిపోయా, కాని ఆరిపోయిన ఆ గ్రంధం నన్ను కప్పివున్నట్టనిపించింది.
బాత్రూం లోకేల్లి ముందు జోరుగా వస్తున్నా పాస్ పోసి స్నానం చేసి చూసుకుంటే రొమ్ములు, సిగ్గు ఎర్రగా తయారైయ్యాయి. బయటికేల్లాక అమ్మతో ఎం చెప్పాలో అర్థం కావట్లేదు అనుకుంటూ బాత్రూం నుంచి బయటికి వచ్చేసరికి ఎదురుగా స్వామీ పక్కన వుండే అతను నిలబడి వున్నాడు నేను వెంటనే అక్కడి టవల్ తీస్కొని చుట్టుకొని అతని వైపు చుస్తే రెండు తాడ్లు ఇస్తూ ఒకటి మేడలో ఇంకోటి నడుముకి కట్టుకోమని చెప్పాడు, నేను అవి అందుకోడానికి చెయి చాచేసరికి టవల్ జారి కిందపడిపోయింది. నేను వొంగి టవల్ తీస్కోనేంత వరుకు చూసి, లేస్తానే తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు. నేను ఒక్కొక్కటిగా బట్టలు వెస్కొని బయటికి పోగానే అమ్మ కంగారుగా బయట కుర్చోనుంది, అక్కడి నుండి బయట పడేంత వరుకు నేను నాలో లేను, మరుసటి రోజు అరిగ్యం పూర్తిక నయం అయ్యింది. ఈ విషయం ఇంకొకరికి చెబితే ఆరోగ్యం మల్లి పాడవుతుందని చెప్పారు,
ఇంతవరుకు ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పలేదు. ఇప్పుడు మీతో చెప్తున్నా….