ma amma jacket lu avi kuttedhi ame appudappudu jacket kuttinchu kovadaniki maa intiki vachedhi ala ala nenu ametho matladadam modalu pettanu maa amma appudappudu maa pedamma vallintiki velledhi nenemo intlo computer lo unde bf lu choostu kottukune vadini aithe idhi college lenappudu matrame college vishayam pakkana pedadham

oka roju aunty maintiki vachi ram ee choclates koddiga fride lo pettu ani nachtiki ichindhi avi jari kinda paddayi anthe ala vangindho ledho a sallu abba naa modda ala nikkaboducukundhi (aaroju maa parents oorkellaru maa tatayya valladaggaraku nakemo lab practicals kabbati intlo ne prepare authunanu ) nenu lungi lo unnanu cutdrawer kuda veskoka povadam valla naa moddani dayaleka poyanu .kinda padina choc ni teeskuni naku ichindhi nenu aunty meeru cinema lu choostara ani adiganu tanemo aunuram naku cinemalante chala istam nagarjuna naa favorite hero nee dgara nag cinemalu unaya ani adigindhi nenu ila kurchondi aunty computer lo unayi meeru eppudaina vachi choodochu ani thanaku chair ichi nenu tana pakkane kurchunnanu elagaina tana sallu takalane uddesamtho koddioga chair mundhuku veskunanu emo aunty kuda calm gane undhi nenu ala ala touch chestu aunty sallanu touch chesanu ame lo no response sare inka cinema start chesanu ninnepelladatha tanu cinema lo leenam ayipoyindhi nenu alla la jaruguthu thana salla nu touch cheyyasaganu thanu koddiga naapakkau jarigndhi anthe naa gundeli agipoyinantha panaipoyindhi idhi nijamo kado telchukoleka poyanu thanu okacheeyini naa modda medha pettinddi abba anthe naaku swargam kanipinchindhi aha entha hayiga undhi aunty ni adiganu auty meeku enni rojula nunchi naa chetha dengichukovali ani

ram nuvvu neelu kottepudu nee arma chala nachayi neetho eppudaina denginchu kovalani anukune vunnanu naa errati pooku lo nee nallati modda petti naa sallanu cheekalani ennisarlu anukunnano neeku telidhu enty aunty boothumatladuthundhani anukuntunava ivanni nenu chinapati nuche nerchukunanu

inka late cheyyaku kani ani nannu daggaraku teeskoni naa pedalanu tana pedalatho jurrukosagindhi nenu ee tension tattukoleka poyanu okavaipu thana sallanu pisuku thune inko chetho pooku ni nimuruthu muddulu pettukune unamu
ala konchesepu enjoy chesina tarvatha ame errati pooku ni naaka saganu abba puku first time nakadam ento edo migaladannatu nakuthu madhyalo nalikanu pooku remma la loki neduthu tanani baga kavvincha saganu idhi tanu tattukoleka poyindhi abba aaah ani sanuguthu thanu aa swarganni anubhavincha sagindhi inthalo talupu kottina sabdam ayindhi evara ani door terichanu eduruga aunty kuturu anthe okka kshanam mind dimmekindhi “anna amma vachinda ani adigindhi ” nenu raledhamma ani cheppanu anthe apilla pina aunty vallaintiki poyindhi akkadaundemonani nenu twaraga guudalu marchkuniaunty bayataku vellina tarvatha nenu bayataku vachesanu oka roju varaku maa friends room lo ne unnanu bhayapaduthu”.

తన రాడ్‌ ని బభమటకు నెమ్మదిగా తీసుకు వచ్చి దాదావు కింది రెమ్మల చివర వర కంటా తెచ్చి కొద్దీ క్షణాలు ఆగుతున్నాడు. అవ్పుడు పిరుదులపై ఉన్న రెండు చేతులు వేళ్ళతో గుచ్చి

పట్టు కుంటున్నట్టు, వూతం కోసం నొక్కి వుంటే, వేళ్ళు లోపలకు దిగుతామూ అనిపిస్తుంది. వేళ్ళు నొక్కి పిరుదులు రెండూ మరింతగా వెనక్కు విడదీస్తూ ఒక్క తణం ఆగి వ్మ్మా అంటు మూలుగుతూ ధజబీ మని గుద్దుతుంటే, ఒకే సారీ అంత బారాటిది రె మ్మలు చీల్చుకుంటూ అద్దు రాబోయిన పై పెదవులను మడత పెట్టీ మరీ లోపలకు తొల్చ్బుకుంటు రివ్వున సాగి పోతుంటే ఎక్కడిదాకా వెళ్ళిపోతుందో అన్న భయంతో ఆలోచించేలోగా.. దబీ మంటూ ఎక్కడో సెర్విక్‌ వద్ద దబ్‌ మంటూ గుద్దు కుంటే. వామ్మా అంటు మూలుగు లోపలనుంచి వస్తుంది.

తనను బతీ మాఠీ వద్దు ఆగు అంటూ చెప్పే లోగానే ఒక్క సెకను కూడా టైం ఇవ్వకుండా మళ్ళీ బయట కంటా తీసి మళ్ళీ ఒకే సారి లోపలకు దూసుకు పోతుంటే.. చేతులతో సింక్‌ అంచులు గట్టిగా పట్టు కొని, కాళ్ళు సాధ్యమైనంత గా వీడదీసీ సర్దుకుంటూ, తను ముందుకు వచ్చేటప్పుడు కాస్త ముందుకు జరిగి తన బారాటిది లోపలకంటా దిగ కుండా

చేద్దామను కుంటున్నాను. కానీ చివర అంచులు తగిలేట ప్పుడు, పిరుదులపై చేతులు వేసి
వెన క్కు లాక్కుంటూ మరింత లోపలకు దిగేలా చేసుకుంటున్నాడు.
దాంతో గుండెలు అవిశేలా వచ్చే కేకను ఆవుకుంటూ చిన్నగా ఉమ్మ్‌.. అంటు మూలుగుతున్నాను.

బతీ మాలీతే మరింతగా రెచ్చిపోతున్నాడు. ఏమీ చెళ్యూలో తెలియని పరిస్తితీ. తప్పుదు, అలాగే కాసేపు ఓపిక పట్టాల్సిందే అన్న భావం. మరో పక్క మనసులో తన తాకిడి నొప్పితో పాటు ఆశ్చర్యాన్ని కూడా కఠీగి స్తుంది. ఎక్కడ నేర్చాడు ఇంత పట్టు.. ఓవ్‌.. చాలా లమబద్దంగా, మరి అంత లోపలకు దిగుతున్నా, వళ్ళంతా తీ మీరి ఎక్కిస్తున్నాడు తప్పితే, మరీ అడ్డ గోలు గా ఎక్కడో ఏమూలకో తగిలేలా నొప్పి పుట్టడం లేదు.

కండరాలు మాత్రమే తాకుతూ దిగుతుండటం వల్లి కాబోలు, భాధ వేస్తున్నా అంతగా నొప్పి అనీ పించడం లేదు. దాంతో కొంత భయం పోయింది. తను లోపలకు దిగేటప్పుడు జ్యాగత్త పడుతున్నాను. అంటే వద్దు అని బతీ వాలడం మానుకున్నాను. ఎలాగూ తప్పుదనీ అర్ధ మవడం వల్సి కాబోలు. ఈటైం లో వద్దు అనీ ఎంత బతీ మాలీతే మగ వాళ్ళకి అంత కెపఫు ఎక్కుతుంది కాబోలు.

ఎన్నిసార్జు దిగి నా అంత బారాటిది పెకంటా వచ్చి లోపలీకి దిగుతుంటే గుండె ఒక్కో క్షణం ఆగీ కొట్టు కుంటున్నట్టు అవుతుంది. అప్రమత్నం గా ఎందుకో తల వంచి కిందకు చూ సాను.. (అసలు ఎలా వెళ్తుందో, ఎలా ఉందో అన్న కుతూవాలం కాబోలు).

అప్పటిదాకా తల పక్కకు పెట్టి ఉంచి ఉన్నానేమో నెమ్మదిగా కిందకు దించి నాతొడల మధ్య దిగుతున్న తన దానినీ చూడడాని కి ప్రయత్నీంచాను. నడుము కొద్దిగా పైకి లేపి ఉండటం వల్ల సరీగా కనీపించటం లేదు. దాంతో చేతులు ఆంచి కొద్దిగా లేపి చూస్తే…

నీ వ్పులో పెట్టి మెరుస్తున్న కొఠీ మిలా.. ఎర్రబారి తడిగా మెరుస్తూ తనది. నా పెదాలు తన పోట్లకు బయటకు తీసిన ప్పుడు కూడా అలవాటు పడి కొద్దిగా పీడివడి ఉండడం వల్ల వాటిపై తనది స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. పెదాలపై ఆనుకొని ఉన్న తనది రె మ్మలు చీలుస్తూ దిగుతుంటే. ఓన్ల్‌.. ఆ స మమంలో కూడా అంత బారుది నేను లోపలకు తీసు కుంటున్నానంటే న మ్మశ క్యంగా అనీ పించలేదు.

లోపలకు దిగుతుంటే పెదాలు వీడివడుతూ తడి తడిగా ఉండటం వల్ల ఏదో కొద్దిగా నా రె మ్మల పక్కనుంచి వూట వూరుతున్నట్టు కనిపిస్తూ వెళ్తుంటె. ఓవా.. ఎంత ఆపుకున్నా అదో రకమైన మెకం క మ్ముతున్నట్టు మనసుకు తెలిసే ఒక విధమైన ము.

అలా దిగుతున్నప్పుడు రెండు చేతులతో నా పిర్రలు పట్టి వెనక్కి లాగు కుంటున్నాడు. అప్పటి వరకూ దిగేటప్పుడు లోపల కంతా వెళ్ళడాని కన్నట్టు విసురుగా నన్ను వెనకకి లాగే వాడు దానీతో ఒక విధమైన కలయిక ఇద్దరి కి మధ్య. కానీ వచాత్తుగా ఎప్పుడు ఆపేసాడో తెలియదు కానీ, తను దిగేటవ్వుడు నాకు తెలీమకుండానే నానడుము వెనక్కు వెళ్ళి ఢీ కొట్టడం జరిగింది. లయబద్దంగా నేను నాకు తెలియకుండానే అలా వూగుతున్నాను. తను ది గుతున్నప్పుడులా.

ఒక్కసారి పిరుదలపై కూడా చేతులు తీసేసి ముందుకు వ్మ్మ్‌ అంటూ వూపాడు. అదే స మమంలో నేను నడుము వెనక్కు తోసాను. ధబీ మనీ గుద్దుకుని లోపలకంటా వెళ్ళి తన రాడ్‌ కింద గుత్తులు గా వేళ్ళాడుతున్న బెస్టికల్స్‌ నా పిరుదులకు రెండు వెవులా అతు క్కు పోయినట్టు

త గీ లాయి.

దానీతో నా అంతట నేనే నడుము వెనక్కి తోస్తున్నానని అర్ధము సిగ్గుతో ఆగి పోమాను.

అది గుర్తించి.. ఏమ్‌ ఏమిటి కదలడం లేదు.. అంటూ నడు ముపై చెబ్యు వేసి వంగి అడిగాడు.

సిగ్గుతో కళ్ళు రెండూ గట్టిగా మూసుకుని ఉండి పోమాను సమాధానం చెప్పలేదు.

చెవిదగ్గరకు వచ్చి చిన్నగా “కదలక పోతే ఎలా.. లోపలకంటా తగల వద్దూూ.. వ్రీజ్‌ కదులు” అన్నాడు.

“వూవాూ”” అంటు తల అడ్డంగా వూపాను చిన్నగా
“ఇలా అయితే మళ్ళీ నువ్వే అంటావు. ఎంత సేఫవు అని” బెదిరి స్తున్నట్టృ అన్నాడు.

“ఫీడ్‌ నడుము నొప్పి పుడుతుంది” బతీ మాలుతున్నట్టు అన్నా. నిజంగానే అంత సేవు వంగి ఉండడం వల్ల నడుము నొప్పి వుడుతుంది.

“పోనీ బెడ్రూం లోకి వెళ్చామా..” అన్నాడు చిన్నగా న వ్వుటూ. వూవూ అంటు తల అడ్డంగా వూపాను..

“ఇలా అయితే నీ మొవాం లో ఫీలింగ్స్‌ కనీపించడం లేదు. అలాచేస్తూ ఒవ్‌.. అక్క మొవాం లో కదిలే భావాలూ, కళ్ళల్లో సిగ్గు.. అన్నీ చూస్తూ చెట్యువచ్చు. ఫ్రీజ్‌ వెళ్దామా బెడ్రూం లోకి” అన్నాడు లాలన గా.

(ఆ ఏడుపేదో ముందే ఏడవ వలసింది. ఎవరు పెట్ట మన్నారు ఇక్కడ తొందరపడి. మనసులో కచ్చగా అను కున్నాను. అబినా అమ్మాబెడ్‌ రూంలో తన మొవాం లోకి చూస్తూ ఈ పనికి వవ్వుకొనే దానీనా? చచ్చినా నా వల్ల అయ్యేది కాదు. అంతగా బలవంతం పెడితే అందరి కీ వీన పడేటట్టు అరిచేదానినే మీ. వ్మ్మా.. ఏం అనుకుని ఇప్పుడు ఏమీ లాభం అను కుంటూ నిట్టూర్చాను. అదే చైం లో తనది లోపల పక్కకు ఎక్కడో తగలడం తో అబ్బా.. అంటూ అరిచాను)

ఏమిటి అన్నట్టు తను ఆగితే..
“మ్మ్‌, నొప్పి..” అంటూ విసుక్కున్నా.

” మాట్లాడితీ చాలు నొప్పి అంటావే మీటే బాబూ. కన్నె పిల్లలాగా.. చస్తున్నా.. జ్మాగత్త పడీ పడి.”
నవ్వుతూ విసు క్కుంటే

“చేత కాకపోతే సరీ” అన్నాను కోపంతో.. కచ్చగా.

అంతే ఒక్క తణం ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కాలేదు. సుడిగాలి కంటే వేగంగా రివ్వున లోపలకు, అంటే వేగంగా బదమటకు. ఓవ్‌.. ఎక్కడ తగులుతుందో తెఠీమడం లేదు. ఎప్పుడు బయటకు వస్తుందో మల్లీ లోపలకు ఎప్పుడు వెళ్తుందో అర్దం కావడం లేదు.

“రవీ… ఫ్రీజ్‌.. వద్దు.. ఆగు.. ఓవ్‌.. సారీ. పొర పాటున అన్నా. అంత కోపం వద్దు.. అమ్మా..ర వీ.. తట్టుకోలేను. అమ్మా. ఆ.. పక్కల ఎక్కడో త గులుతుంది. ఫ్రీజ్‌.. ఆవ్‌.. వదిలేయ్‌.. ప్రీజ్‌.. ఆవ్‌.. రవీ.. వద్దు.. ఆవ్‌.. ప్రీజ్‌.. ఆపు..”

అత్యంత దమనీముకరం గా తమూరైంది నా పరిస్తితి తన పోట్లకు. లోపల రెమ్మలు మండి పోతున్నాబి. ఎక్కడో చీరుకు పోయిందే మో అన్నంతగా లోపల మంట. వూపిరి ఆడడం లేదు. ఆమ సం ఎగరొప్పు. వూపిరి పీల్చడం కూడా కష్టమవుతుంది.

తల వెనక్కు పెట్టీ అతీ కష్టంపై.. రవీ ఫ్లీజ్‌.. ఆవు.. వో. వుపిరి ఆడడం లేదు.. మ్మ్మ్‌. ఆగ

మన్నానా.. సరదాగా అన్నాను. ఒవ్‌.. అక్కను రా.. చీ.. మాట వినవేం. ఆగు.. అబ్బా.. నీ

కోప మంతా నామీద. ఒవ్‌.. త ప్పయింది. మళ్ళీ అనను. అబ్బా.. ఒవ్‌.. చేత కొచ్చు.. నీకే.. అమ్మ్‌…

బాగా వచ్చు.. ఆ.. రవీ.. ఫ్రీజ్‌.. ఆవ్‌.. అబ్బ.. చచ్చా అమ్మా.. ఓవ్‌.. వప్పుకున్నాను కదరా.. అమ ట్మా చీంపేస్తున్నావు.. ఆ.. లోపల మంట.. నా వల్లి కాదు.. అమ్మా. నొప్పి.. ప్రీజ్‌.. ఆగు.. ఆ.. రవీ..

ఆవ్‌.. గ.. రా.. నీకే బాగా వచ్చు.. ఆ.. చేతనౌను.. బాగా.. వఫు కున్నాగా.. అమ్మా.. ఇంకే మీ
అనాలి…

ఆ.. వచ్చు అన్నాగా.. సరదాగా బుద్ది త క్కువె అన్నాను.. ఒవ్‌.. వచ్చు.. నీకే.. ఆ.. మా ఆమన కంటే.. నీకే.. వచ్చు.. ఓవ్‌.. పీబావ కన్నాఅ.. వచ్చు. నీకే .. ఆ.. నువ్వేఠే గొప్పు.. నీకే వచ్చు.. చాలా.. చతనౌను.. అన్హ్హో.. నీకో దండం. రవీ ప్రీడ్‌.. ఆవు.. సరే సరే.. నీ దానీకో దబ్మం.. ఆ.. ఇంకే మీ అనాలీ.. నీ రాడ్‌ కి ఓ దణ్శం. తప్పైెంది ఆవు.. అన్హ్‌.. ఆ.. ఎదో ఐపోతుంది రా.. అంత లోపలకు వద్దు.. అమ్మా. నీ దాన్నీ తట్టుకోలేను

ఫ్రీజ్‌ రవీ.. ఆ.. ఓవ్‌.. ఎంత సెఫు.. నీకు ఆమూసం రాదా.. వెధవా. ఆ సరదాగా తీట్చాను. కోప్పడ కు. ఓవ్‌.. కావాలంటే కొట్టు. దానీతో చంపకు. ఫ్రీజ్‌.. ఎదో కత్తి దింతుతున్నట్టు ఉంది… ఒవ్‌.. కావాలంటే కత్తితో పొడిచెబ్యు. తట్టు కోలే క పోతున్నారా.. అక్కను. బతీ మాలుతున్నాను.. ఆవ్‌.. సొంత అక్కనురా.. ఫ్లీజ్‌..

అక్క అనైనా.. చూడు.. అమ్మా. ఏదో అవుతుంది… తీ మ్మం క్కి పోతుంది.. ఆవ్‌.. మము కాదు… నొప్పిరా.. బాబూ. ఎందుకురా.. ఈ అక్కను ఇలా చంవుతావు.. ఆవ్‌.. ఫ్రీజ్‌ రపీ.. అవ్‌.. వద్దు…

అల.. తీథ్యకు.. అవ్‌.. అవ్‌.. పక్కల తగులుతుందిరా.. ఎక్కడో ఆ అక్కడ ఏదో బౌమీక లాగా ఉంది. పిరగ గొబ్బెథ్యకు. ష్‌. అలా.. వద్దు.. ఒవ్‌.. ఫ్రీజ్‌.. వంకర వద్దు.. వంకర .. వెధవా..

ఆవ్‌.. సరే..నీ ష్టం.. వద్దు.. నీ ఇస్టం అన్నాగా…

ఆవ్‌ వరుసుకు పోతున్నాయి.. ఎంత సేపు? నా వల్ల కావడం లేదు.. ఆవ్‌.. అలాగే రా.. మ్మ్‌.. సర్తే.. పరవాలేదు.. పర వాలేదు.. ఆపలు.. మధ్యలో. మళ్ళీ ఎంత సేఫు చేస్తావో.. పర వాలేదులే.. కానీయ్యి.. నీ అక్కనే గా.. ఆన్హా.. నె మ్మది.. మ్మ్‌.. ఈయ్య్‌్‌.. మళ్ళీ ఏమీటీ అవ్‌..

పిచ్చి పిచ్చిగా ఏమీ మాట్లాడుతున్నానో తెలియని పరిస్తితీ. ఒక పక్క నొప్పి.. ఈ స్పీడ్‌ వల్ల భముం. మరో పక్క ఎక్కడెక్కడో తన నాబ్‌ తాకుతూ అంత వరకూ ఎవరూ తాకని.. ఆఖరికి మా ఆమన కూడా తాకని ప్రదేశాల్ని తాకుతుంటే.. ఏదో అయిపోతున్న ఫీలింగ్‌.

ఆనందం కన్నా భమం. ఏమౌతుందో అక్కడ తగిలితే ఏమన్న గుంత పెడుతున్నాడేమో

అని పించేంత ఫీలింగ్‌. మరో పక్క.. నొప్పి కన్నా శరీర మంతా నరనరానా పొంగిన తీమ్మిరి. నా మనసు నాకే అర్ధం కనంత గా ఏమీ మాబ్లాడుతున్నానో తెలియనంత గా మైకం క మ్మినట్టుగా అయిపోతుంది.

అంత భాధలానూ ఇవ్పుడు వాడు ఆపితే నా తీమ్మిరి సంగతీ ఎలా ఉన్నా.. వాడికి అవదే మో మళ్ళీ ఇంత టైం తీసు కుంటాడే మో అనే ఆండోళన మరో పక్క. ఇలా పరి పరిపిధాలుగా మనసు పోతుంది.

ఎంత స్పీడుగా చేసినా వాడిలో ఆమూసం రావక పోవడం. పిరామం ఇవ్వ కుండా చెత్యుడం
ఆశ్చర్యాం గొలువ్హుంది.

“అక్కా.. ఆపనా కొద్ది సేపు. కష్టంగా ఉండా” అలా వేగంగా వూగుతూ రొప్పుతుంటే అడి గాడు.
“వద్దు.. వో. ఉమ్మ్‌.. పర వాలేదుఠే..” ఆమూసంతో ఎగ రొఫ్పు తీసుకుంటూనే అన్నాను.

“ఏమే బాబూ… ఇప్పటి దాకా వద్దు అన్నావు. అమ్మ్‌.. ఎంత లొతు ఉందే.. చీ.. అక్కతో ఇలా

అన కూడదను కుంటా. అయినా చూడు. ఒవ్‌.. ఎంత లోపలకు వెళ్ళినా ఇంకా వెళ్ళడానికి దారి ఉన్నట్టు ఉంది. ఒవ్‌.. పిచ్చెక్కుతుందే. అక్కదాంట్లో.. ఒవ్‌.. నీజంగానేనా.. మ్మ్‌. న మ్మే కుండా. నీజంగా అక్కను చే సుతున్నానంటే. ఒవ్‌.. కల లాగుందే ఇప్పటి కీ.. ఆన్ష్హ్‌.. ఎంత వేడిగా ఉందో లోపల.. కాలీ పోతుందే మీటే లోపల. ఎవ్పుడూ ఇంతేనా” ఏదేదో మూట్లాడుతున్నాదు.

తను లోపలకు దిగిన ప్పుదల్లా ఇద్దరీ లోనుంచి రసాలు కొద్దిగా కారడం వల్ల కాబోలు… పిరుదులంతా చిత్తడిగా తడి తడిగా తమారైంది. తపక్‌ తపక్‌ మనీ సౌండ్‌ వస్తుంది. తను కొట్టిన ప్రుడల్టా. ఒక విధమైన జిగురు తగిలీ నట్టు ఇద్దరి పి అంటు కుంటున్నాయి కొద్ది ‘సేవు.

“ఉమ్మ్‌.. ష్‌. మాట్లాడకు.. ముందు పని కానియ్యు..” పళ్ళబి గువున అన్నాను.

“అబ్బా ఆపనులేవే.. చె ప్పు ఎలా ఉందే.. ఒవ్‌.. ఎప్పుటి కీ ఇలాగే లోపల.. ఓవ్‌.. నీ దానీలో ఇలాగే ఉండి పోవాలనీపిస్తుందే. నిజం అక్కా.. అవ్‌.. అక్కా.. వ్మ్మా.. అక్కదాంట్లో ఎంత కసిగా ఉందో.. మా ఆపీడతో ఒవ్‌ా.. ఇంత సుఖం లేదే. ఎంతైనా అక్క అక్కే..”

” మాట్లాడ కు.. ఆన్ట్‌.. మాటలతో చంపకు.. రా.. ఆవ్‌.. సర్లే నీ ఇష్టం.. వాక్కో.. చ స్తానా.. ఇవన్నీ భరి స్తున్నాను.. ఆన్హా.. అబ్బా.. అలా పక్కలకు వద్దు.. చూసుకో.. జ్యాగత్తగా.. అన్హ్‌.. ఉమ్మ్‌… ఓన్హ్‌.. లోపల తొాలవకు.. ఎందుకు.. మ్మ్మ్‌.. అలా దాంతో లోపల… ఒవ్‌.. తీసెయ్యి… బయట కు.. అన్హ.. అబ్బా.. అలా తీప్పుకు.. ఉమ్మ్‌.. ఒవ్‌.. నొప్పి.. కాదులే.. ఒవ్‌.. ఏదో లా ఉంది.. అవ్‌.. ఓవ్‌. ఏదో అడ్డు త గులుతుంది.. చూడు.. అవ్‌.. పక్క పోట్టెందుకు.. ఓవ్‌.. చ స్తున్నారా.. రవీ.. ఎంత సేవు.. ఆన్ష్‌..

నాకు కష్టం.. అవ్‌.. కష్టంగా ఉంది.. ఒవ్‌.. పరవాలేదు.. నొప్పి కాదు కానీ ఎంత సేపు.. నీరసం వస్తుంది.. ఆవ్‌.. రవీ.. తేరగా అక్క దొరికిందని ఈ ప్రతాప మంతా.. ఒవ్‌.. సర్లే అనను… అన్హ్హ్‌.. మార్చకు.. ఒవ్‌ జారి పోతుంది.. బయట కంటా తీయ్యకు.. అలా పైకంటా తీటథ్యకు.. అబ్బా.. అన్హ్‌.. జిగురు తగిలీతే.. చిరాగ్గా ఉంది.. అన్హో.. లోపలే.. ఆ ఉంచు..”

“ఎంత పొడిచినా.. చూడు ఈ రెమ్మల బిగువు తగ్గడం లేదే మిటే. చూడు ఎలా ఎదురు
తీరుగుతున్నాయో. కప్పలాగా లాగీ స్తున్నాయి. అక్కా.. బాగుందా.. ఆవ్‌.. పర వాలేదా.. తరువాత

తీట్ట వు గా..
“ఎందుకు.. ఇంత చేసి ఇవ్వుడు అడు గుతున్నావు..”
కాదే అయిపోవ స్తుంది.. అవ్‌.. (ధబీ ధబీ మనీ పొడుస్తూ…) పర వాలేదా అవ గొట్బెమయ్యనా..

ఆ.. చాలు.. ఇంక.. నా వల్ల కాదు.. కళ్ళుతిరిగి పడి పోతాను. ఇంకా చేస్తే. అబ్బా.. రవీ.. అలా తొలవకు. ప్రీజ్‌.. ఆన్ట్హ.. పర వాలేదు.. వ్మ్మా.. ఆ.. నొప్పి.. అమ్మా.. కర్రతో పొడుస్తున్నట్టు ఉందిరా. అమ్మా.. వదిలెయ్యి. ఇంక చాలు.. ఆవ్‌.. వ్మ్మా.. ఓవ్‌.. చంపుతున్నావు కదరా.. అమ్మా.. ఆ.. అలాగే ఆపకు.. పరవాలేదు. కాసేవు వోర్చుకుంటాను. నొప్పి లేదులే.. ఆవ్‌.. ఇంత సేవు చేసినా నీకు తనీవీ తీరడం లేదా.. ఈ అక్క మీద అంత కోరిక ఏమిటిరా..? ఎంత సేఫు.. ఒవ్‌.. ఇంత కసి ఏమిటిరా.. అక్కను.. ఓవ్‌.. అక్క మీద ఇంత కోరికా.. చీ.. తమ్ముడిపి.. నా త మ్ముడు.. సొంత

త మ్ముడి చేత ఇలా.. అమ్మా.. ఎవరి కన్నాతెలిస్తే.. ఒన్హ. ఎంత లోపలకి దిగుతున్నావో.. త మ్ముడు కాదు, నాకంటే పెద్ద వాడివేమో.. ఆవ్‌.. ఎంత పెద్దదిరా బాబూ… మ్మ్మ్‌… చంపేస్తుంది లోపల. ఓవ్‌.. కసి తీరలేదా.. ఈ అక్క మీద ఎంతసేపు చేస్తే తీరుతుంది.. ఆ..ఇలాగే గుండె ఆగి పోతుంది… ఆన్హా.. అమ్మా..

చెప్పుకోవచ్చు.. సొంత అక్కని మీదెక్కి ఇలా వెన కనుంచి కుళ్ళ వ్మ్మా.. బొడిచి చీల్చి చింపి ఆవ్‌.. గుండె ఆగి పోయేంత వరకూ చేసానని గొప్పగా చె ప్పుకోవచ్చు.. ఎవ్వరూ చెట్యురు ఇలా.. గొప్పు నీకే చెందింది… ఓవ్‌.. ఏ అక్కా ఇలాత మ్ముడికి ఇవ్వదురా.. ఛీ ఇలా.. ఒవ్‌.. సిగ్గు

లే కుండా.. వెన క్కు వంగి, కాలు చపి.. ఆవ్‌.. లోపల పెట్టించు కుంటున్నాను.. ఆవ్‌.. మొదతే ఆపవలసింది. ఇవ్వుడు ఆగ మంటే ఆగుతావా… ఆవ్‌.. స్పీడ్‌ ఆపకు.. అలాగే మధ్యలో ఏమైంది.. ఆపకన్నానా.. ఈ సారి ఏదో ఒకటి అయిపోవాలి. ఏమీ పర వాలేదు.. చచ్చినా సరే.. ఎంతసేపు ఉంటావో ఎంతసేపు అలా స్పీడుగా ఆపకుండా చేస్తావో చూ స్తాను..

ఆవ్‌.. ఏమన్నా కానీ భరి స్తాను.. ఆపవద్దన్నానా.. స్పీడ్‌ తగ్గ కు.. ఆ అలాగే.. ఓవ్‌.. లోపఠి కంతా… అవ్‌.. ఇంకా అలాగే.. దిగు.. మ్మ్మ్‌. ఎక్కడొ త గులుతుంది.. ఓవ్‌.. అక్కడేరా.. నీ మేన కోడలు పుట్టింది… ఆవ్‌.. అదేరా.. ఓవ్‌.. ఘర్భాశయం తాకుతున్నావు.. రవీ జ్యాగత్త.. ఓవ్‌.. అక్కడ జ్యాగత్త.. అసలే డేంజర్‌ చైం లోపల పోయకు. ఫ్రీజ్‌ జ్యాగ్యత్త.. ఓవ్‌.. ఇంత గా చే సి.. ఓవ్‌.. అంత లోపల పోసావంటే కడువు ఖాయం.. ఫ్రీజ్‌ వద్దు. జ్మాగత్త, పింటున్నావా.. నా మాటలు…

ఓవ్‌.. పినరా.. ఫ్రీజ్‌.. ఎంతైనా చేయి.. వ్మ్మా.. కానీ లోపల పోమకు.. ఆబైం లో బయటకు తీసెయ్యి… ఆ.. కుదరదా… ఏం.. వల్ల కాదంటే ఎలా..? ప్రీజ్‌.. వద్దు.. ఇన్నీ వప్పుకున్నాను గా.. ఓవ్‌.. సొంత త మ్ముడితో చేయించు కుంటున్నాను సిగ్గులే కుండా కాళ్ళు పిడదీసి. ఓవ్‌.. నా త మ్ముడే నాలో.. ఓవ్‌.. ఇంత అలజడి.. ఆవ్‌.. సిగ్గు లే కుండా. లేదు నాకు సిగ్గు ఉంటే త మ్ముడితో.. ఓవ్‌.. ఆవ్‌… జ్యాగత్త రపీ.. వ్మ్మా.. అలా బమట కంటా తీమ్యకు లోపలే ఉంచు. ఓవ్‌.. ఆవ్‌.. కుదరదా. బదముట ఆ.. ఫ్రీజ్‌.. ఏదో లా ఉంది.. సిగ్గులే కుండా.. ఓవ్‌.. అడుగుతున్నా తీయ్యకు.. ఆవ్‌.. అలాగే పర వాలేదు.. ఓవ్‌.. ఏమీ కాదులే…

ఈ ఒక్కరోజూ నీ ఇష్టం. అలాగే.. అవ్‌ా.. తీ మ్మిరి ఎక్కిపోతుంది… రా.. ఓవ్‌.. కాళ్ళు నొప్పి.. మ్మ్మ్‌. ఆ.. అంత గట్టిగా గుద్దకు. అదిరి పోతుంది.. మ్మ్మ్‌. అలాగే పర వాలేదు.. అలాగే ఆవ్‌.. రవీ.. వ్మా.. అలాగే.. ఆపకు.. అలాగే గట్టిగా.. వ్మ్మ్‌ రపీ.. ఇంకా.. వ్మా.. ప్లీజ్‌ రవీ.. ఓవ్‌.. రవీ.. అక్కను… అలాగే.. ఓవ్‌.. నీ అక్కను.. అలాగే గట్టిగా… మ్మ్మ్‌… ఇంకా.. ఆవ్‌.. ఇంకా గట్టిగా లోపలకంటా… ఆవ్‌.. పొడువు.. మ్మా. రవీ.. అలాగే.. ఇంకా.. ఇంకా… గట్టి గా.. వ్మ్మా.. ఓవ్‌.. స్పీడుగా… ఓన్త్‌.. అమ్మా.. మ్మ్మ్‌. ఓవ్‌.. అయి.. ఓవ్‌.. వ్మ్మ్‌ పోతుంది.. ఓవ్‌.. మ్మ్మ్‌. రపీ… అబిపోతుంది రా.. ఓన్స్‌.. మ్మ్మ్‌. రవీ.. ఒక్కసారిగా సొమ్మసిల్లి నట్టు అబుపోమాను.. అదే బైంలో.

అదే టైంలో రవి.. ఆన. అక్కా.. ఓవ్‌.. మ్మ్మ్‌. వుండు.. ఓవ్‌.. చాలా.. ఇంకా గట్టి గానా.. అలాగే .. సరీ పోతుంది.. ఓవ్‌.. ఎంత అక్కా.. అక్క లోపల.. ఓవ్‌.. వ్మ్మా.. అదృష్టం.. అను కోలేదే.. ఇస్తావనీ.. ఓవ్‌.. నాకు ఇంత.. ఓవ్‌.. అక్కా. లోపల కంటా.. వెళ్తుందిగా.. సరీ పోతుందా.. ఓవ్‌ తడి అయిండె.. తొడలు దగ్గిరకు బి గించు.. ఓవ్హా.. అలాగే.. ఇంకా గట్టి గా… మ్మ్మ్‌ బైట్‌ గా వెళ్తుందే.. ఓవ్‌.. లోపల బిగ పడుతున్నావా.. ఓవ్‌.. నా గుండు.. ఓవ్‌.. మ్మ్‌. తపక్‌ తపక్‌ మని పడుతుండే.. లోపల పట్టకారు ఉందా.. నీ లోపల.. ఎలా నొక్కుతున్నావే.. ఓవ్‌.. స్వర్గం కనిపిస్తుందే.. ఓవ్‌.. ఎక్కడ నేర్చావే.. ఈ పట్టు.. ఓవ్‌.. మ్మ్‌.. అలాగే బి గ పట్టు.. ఓవ్‌.. ఇలా చేస్తే.. చాలు… అయిపోతాను… తట్టు కోలేనే.. ఆ.. వో వల్ల కాదు.. మధ్యలో బయటకు తీమయ్యడం.. ఓవ్‌.. ఫ్రీజ్‌ ఈ ఒక్కసారే లోపలే పొత్యునివ్వే.. నీ తమ్ముడిని.. నీపనీ.. ఓవ్‌.. వ్మ్మా.. ఎంత వేడిగా ఉందో నీ లోపల..

ఒక్కసారి తడపనియ్యవే.. ఏమీ కాదు.. ఒక్క సారికి.. ఆవ్‌.. మ్మ్మ్‌. ఇంత వేడిగా.. లోపల పెదాలు చూడు.. ఎంత అవురావురంటున్నాయో. పుట్టలో పాములా ఎక్కడో ఏదో తె రుచుకుందే.. నా దాన్ని అడు గుతుంది… ఓవ్‌.. అక్కడే పొథ్యనా.. చూద్దాం.. వద్దులే.. పొమథ్యనులే అక్కడ.. పక్కన తడవనా.. ఓవ్‌.. మ్మ్మ్‌. ఇంత లోపల పోస్తే.. ఓవ్‌.. ప్రీజ్‌ అక్కా.. అలాగే అలాగే బి గ పట్టు.. ఓవ్‌.. నా గుండు ఎలా పట్టుకున్నాయో నీ లోపఠీ పెడలు. ఎంత గిర్టుగా ఉందో.. అక్కా.. థాంక్స్‌. అలాగే ఎంత వుగా ఉందో .. అలాగే గట్టిగా ఇంకా గట్టి గా గుద్దనా..సరి పోతుందా ఈ పోటు… అలాగే.. వ్మ్మా.. చించెట్యూలని ఉందే.. ఓవ్‌.. నీజంగా నీ.. దాన్ని కైవు చూస్తుంటే పగల దియ శ్యాలనీ ఉందే.. ఆవ్‌.. అక్కవు.. ఎలా.. ఓవ్‌.. వద్దులే.. పాపం.. అక్కా.. అబిపోతుంటే.. ఆవ్‌.. కొద్దిసేవు.. వోపిక పట్టు.. ఓవ్‌.. మ్మ్‌. లోపల కంటా వెళ్ళిపోతుందే.. అక్కడే ఏదో త గులుతుంది.. నా దానికి.. ఏమీటదీ?.. అక్కా.. ఓవ్‌.. అక్కా.. మ్మ్మ్‌. అంటు బల మంతా నడుం లోకి తెచ్చుకుని గుండెల వరకూ తాకేలా దభీ మంటూ గుద్దీ.. లోపల తన లోనుంచి

పార్ట్‌ -3
హమ్మయ్య… అనుకున్నాను ఏదో సినిమాలో ఆ ఫప్రైవసీలో అలా మాట్లాడి ఉంటాడులే అనుకున్నాను.
ఏదన్నా వేరే కూర చెయ్యనా… అడిగాను.
ఒద్దులే మోర్నింగ్‌ ది ఉంది కదా తినేద్దాం చాలు.. అన్నాడు.
భోజనాలు అయిపోయి.. టివి చూస్తూ హాల్లో కూర్చున్నాడు..
నేను లోపలికి వెళ్ళబోతుంటే… అబ్బా. కాసేపు కూర్చోవచ్చు కదా.. ఏదన్నా మాట్లాడుతూ. అన్నాడు.
ఇంకా ఏమి చూస్తాము ఇప్పుడే సినిమా చూసి వచ్చాము కదా.. నిద్ర వస్తుంది పడుకుంటాను వెళ్ళి.. అన్నాను.
కాసేపు కూర్చుందూ.. తొందర ఎముంది.. అన్నాడు.
కాదంటే మళ్ళి ఏమంటాడో అని కూర్చున్నాను.
టివిలో ఎదో పాటలు వస్తున్నాయి… ఎదీ స్థిరంగా ఉంచకుడా.. ఎవో ఛానెల్స్‌ మారుస్తూ ఉన్నాడు.. ఎమీ మాట్లాడడం లేదు…నాకేమో ఇబ్బందిగా ఉంది.. ఎటు తిరిగి ఎ సంభాషణ వస్తుందో.. అని

నిద్ర వస్తుంది వెళ్ళి పడుకుంటా… అన్నాను…
నాకు రావడం లేదు.. అన్నాడు…
ఏం.. ఎందుకు… అనాలనుకున్నాను కాని ధైర్యం చాలలేదు.. మౌనంగా ఉండిపోయాను. వెళ్ళడానికి అన్నట్టు లేచి నుంచున్నాను.
కిచెన్‌లో అల్మరాలో పాలు పెట్టాను.. పడుకునేటప్పుడు తాగి పడుకో.. అన్నాను.
ఎక్కడ.. అయినా తెచ్చెయి ఇప్పుడే తాగుతాను.. అన్నాడు..
తేవడానికి అని. లోపలకు వెళ్ళాను… వెనకాలే ఎప్పుడు వచ్చాడో తెలీదు. పాలలో సుగర్‌ కలుపుతుంటే నెమ్మదిగా శబ్దం అయితే పక్కకు చూశాను… వెనకాల నుంచుని నన్నే చూస్తున్నాడు… పూర్తిగా వెనక్కి తిరగడానికి భయం వేసి.. సుగర్‌ కలుపుతూ ఉన్నాను.

వెనకనుంచి నెమ్మదిగా వచ్చి.. నడుము మీద చేతులు వేశాదు.. అంటి అంటనట్టు… భయం… టెన్షన్‌.. ఆందోళన… అన్నీ. నాలో

నడుము మీద వేసిన చేతులు కొద్దిగా పొట్ట మీదకు తెచ్చి.. వాటేసుకుంటున్నట్టుగా.. నెమ్మదిగా పట్టి ఉంచి.. అక్కా.. అన్నాడు.

మౌనంగా పాలు కలుపుతూ… “అక్కా అని పిలుస్తున్నావు* ఏం కావాలి అన్నా. కావాలని వత్తి పలుకుతూ. నా గొంతులో కొద్దిగా బాధ..ధ్వనిస్తుంది.. ఏమిటి ఇలా అవుతుంది అన్నా ఆలోచన వల్ల..ఆ మాటతో… కొద్దిగా చేతులు వెనక్కు. లాక్కోబోయి ఆగి పోయినట్టు ఉండి పోయాడు. కొద్ది క్షణాలు…

ఎవరం ఎం మాట్లాడలేదు… కొంత సేపు..

వెనక నుంచి అలాగే ముందుకు వంగి. నెమ్మదిగా నా భుజంపై గడ్డం ఆనించి… మౌనంగా ఉండి పోయాడు.

తను బాధ పడుతున్నాడని అర్దమైంది… అలా ఎంతో సేపు పట్టించుకోనట్టు ఉండి పోయాను.. తనబాధ చూసి.

ఎందుకు బాధ పడడం… మనసు నిగ్రహించుకో.. చెడు తలంపులు రావు.. అన్నా నెమ్మదిగా… సున్నితంగా నచ్చచెపుతున్నట్టు..

అంతేనంటావా అన్నట్టు కొద్దిగా ఆనించి నిల్చున్నాడు… ఎమీ తేడా అనిపించలేదు… కాని ఓ ఐదు సెకనులు గడిచేటప్పటికి.. నెమ్మదిగా తనది గాలిపోసుకున్నట్టు.. (ప్రజమా మైనుంచే) ఉబ్బి… బిరుసుగా తయరయి నా పిరుదుల మధ్య గుచ్చుతున్నట్టు అనిపించింది. గొంతు ఎండిపోయినట్టుగా తయారయింది… ఏమనాలో తెలీలేదు… నేను గమనించినట్టు తెలిస్తే. మరింతగా అడ్వాన్స్‌ అయితే ఏ విధంగా అడ్డుకోవాలో తెలీక.. నడుము మీద ఉన్న చేతులు రెండు ముందుకు తెచ్చి నా చేతిఫై.. వేసి నాతో పాటు స్పూన్‌తో కలుపుతూ… (నా చేతిపై తన చేయి ఉంచి) ఇవేనా పాలు.. అన్నాడు గ్లాసులో సగమే ఉంటే. చూసి.. భుజం మీద నుంచి..

అవును అన్నట్టు తల ఊవాను..
ఇంత కొద్దిగానా.. సరిపోవు నాకు.. గ్లాసు నిండుగా ఉండాలి.
అది కాదు లేవు మరి ఈ కాసినే ఉన్నాయి… అన్నాను.
ఉంటాయి చూడు… అన్నాడు
ఎక్కడ… ఫ్రిజ్‌ లోనా… లేవే చూశానే.
లేదు ఉంటాయి.
ఉంటే దాస్తానా ఎమిటి.. ఇవ్వకుండా..
ఆ.. దాచే పెట్టావు…
ఆ మాటల్లో శ్లేష ఎదో ఉందని అర్ధమౌతుంది… కాని ఇంకా స్పష్టంగా కాలేదు. కొద్దిగా తల

ఎత్తి తన వంక వెనక్కు చూడాలని ప్రయత్నిస్తుండగానే.. రెండు చేతులు కొద్దిగా పైకి తెచ్చి. చంకల కింద నుంచి ముందుకు తెచ్చి, రొమ్ములపై సుతారంగా నిమురుతున్నట్టుగా చేస్తూ… దాచినట్టు ఉన్నావు… అన్నాడు.. అలా అంటూ ఉంటే చిన్న
నవ్వు తన గొంతులో… తెలుస్తుంది..
చీ.. నోర్ముయ్యి. పిచ్చి మాటలు మాట్లాడకు.
మరి లేవంటావేమిటి.
అవును లేవు.
ఇక్కడ కూడానా.. ఉన్నాయో లేవో చూసుకోనా… తాగాలని ఉంది.. మరి.. అవి సరిపోవు.. లేవన్నాగా.. ఇవే సరిపెట్టుకో ఈ రోజుకి.
మరి రేపు ఇస్తావా..
ఆ.. పాల ప్యాకెట్ట్‌ వచ్చాక
ఎందుకు అంతవరకు ఆగడం. కొద్దిగా దయ తలిస్తే, ఇప్పుడే తాగుతాగా..
రవీ.. ప్లీ..
అక్కా… ప్లే. అన్నాడు అదే గొంతుతో.. వెక్కిరిస్తున్నట్టుగా..
ఊరుకో.
మరి ఇవ్వు..
లేవు..
ఇక్కడ కూడానా..
అవును అక్కడ కూడా..
మరి.. మరి.. ఇంత పెద్దగా ఉన్నాయేమిటి.. (అర చేయి అంతా వాటిపై వేసి మైజు కొలుస్తున్నట్టు… చేసి) మొత్తం పాలన్నీ ఇక్కడే దాచినట్టు.. మాట్లాడేడు…
కొద్దిగా పిండనా వస్తాయేమో చూద్దాం. అంటూ సుతారంగా వేళ్ళతో జాకెట్టు పైనుంచే ముచ్చికలు లాగి నొక్కాడు..
ష్‌.. అంటూ చిన్నగా మూలుగు.కొద్దిగా నొప్పి వల్ల.. ఒదులు అన్నా కోపంగా. చిన్నగా… రావడం లేదులే.. నవ్వుతూ అన్నాడు..
రావని నీకు తెలుసు… పిల్లలు పుట్టిన రెండు సంవత్సరాలు మాత్రమే వస్తాయి..
ఆ.. అవును కదూ. బ్యాడ్‌ లక్‌.. ఎం చేద్దాం.
అవును… వెళ్ళి పడుకో..
థాంక్స్‌.. నువ్వు కూడా వస్తున్నావు కదూ..
లేదు.. నీ రూంకి వెళ్ళూ..
అరే.. ఒక్కడినే నిద్ర పట్టదే, నిద్ర పుచ్చవచ్చుగా.. అంటూ ఎదపై మరింతగా నొక్కుతుంటే… చేత్తో చెయ్యి పట్టి ఆపాను గట్టిగా .. దాంతో నా చెయ్యి తన కుడి చేత్తో.

కిందకు దించాడు. కైకి రాకుండా. అలాగే ఉంచాడు..
నిద్ర పుచ్చాలా.. ఏం.. రాకపోతే, అలాగే ఉండు తెల్లవార్లు.
మరీ ఇంత కఠినమా.. కనీసం దీన్నన్నా నిద్ర పుచ్చవచ్చుగా.. అంటే అప్రయత్నంగా దేన్ని అన్నా అర్దం కాక.
అలా మాట పూర్తి అయ్యేలోపే.. తను.. పిరుదులపై మరింతగా నొక్కి.. మధ్య చూసుకుని. మరీ.. చెయ్యడంతో.. హా.. అన్నా.
మాట్లాడకపోతే… అర్ధం కాలేదా అంటూ… నా చెయ్యి కొద్దిగా వెనక్కులాగి తన కాళ్ళ మధ్య.. తొడల మధ్య పైజమా మీద నుంచి వేళ్ళాడుతున్న, దీన్ని అన్నాడు. విడిపించుకోవదానికి టైం చేసినా చేయి వదలడం లేదు.. అలాగే పట్టి ఉంచడంతో.. నా చేయి తన దానికై .. బోర్లించినట్టు.. ఉంది..
నవ్వుతూ… నీ చెయ్యి అంత ఉందా… అన్నాడు
ఛీ. వదులు.. అన్నా. గొంతులో ఉద్వేగం… అన్నీ
నెమ్మదిగా చేతులు వదిలాడు… కాని అంతలోనే తన రెండు చేతులు తెచ్చి నడుము చుట్టు వేసి చేతులు మాత్రం ముందుకు.. మరింతగా తెచ్చి. కుచ్చిళ్ళ మీదనుంచి.. నా చీరలోపలికి దూర్చబోతుంటే.. భయంతో రవీ.. అంటూ… విదిలించుకోబోయాను…
ష్‌..ష్‌.. నా వల్ల కాదు..ఇంకా.. ప్లీ.. వద్దనకు..
ఓహ్‌.. రవీ.. ప్లే. వదులు.. నీ మొహం చూడలేను… ఇంక.. వద్దు… వదలమన్నానా.. అంటుండగానే… తన చేతులు… తడుముకుంటూ… ముందు నా ఉపస్థు మీదకు.. అక్కడ… నూగుగా.. ఉన్న. వెండ్రుకలు తడిమి… ఓహ్‌… ఈ మధ్యనే. తీసుకున్నట్టు ఉన్నావే. గరుకుగా ఉన్నాయి… అంటూ వేళ్ళతో నిమిరితే… గగుర్చాటుతో.. సిగ్గుతో… వళ్ళంతా జలదరింపు…

రవీ.. ప్లే. వద్దు… అంటూ గింజుకుంటుటే.. ఓహ్‌.. అక్కా. ముఖం చూపించనక్కరలేదు, ఇలాగే ముందుకు ఉండు. వెనక్కు తిరగవదులే.. వద్దనకు.. నా వల్ల కాదు… ఇంకా.. అంటూ.. (తన గొంతులో.. అదో రకమైన ఆవేశమ.. దృఢత్వం..) ఉంటే.

శక్తి కొద్ది. ఆ చేతి పట్టునుంచి విడిపించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తే. అలాగే ముందుకు నొక్కి పెడితే… కిచెన్‌ సింక్‌ దగ్గర.. ముందుకు తోయడంతో పడకుండా సింక్‌ అంచులు పట్టుకున్నాను.. తొడల మధ్య కిందకు దిగిన తన చేతులు.. ఉపస్థు మీదనుంచి, రమ్మల దగ్గరకు వచ్చాయి.. రవీ.. అంటూ… చిన్నగా.. జలదరింపుతో అరిచాను..
ష్‌. ఉండు… (నిలుచుని అలా ఉండడతో.. తనకు. వేళ్ళు పెదాల మధ్య పెట్టడానికి కుదరడం లేదు.. తచ్చాడుతున్నాడు.)
లాభం లేదనుకున్నాడొ ఏమో.. ఎడమ చేయి మాత్రం..బయటకు తీసి.. అలాగే… కుడిచేత్తో తడుముకుంటూ… ఎడమచేత్తో చీర పైకి.. లేపడానికి టైం చేస్తుంటే… తల వెనక్కు తిప్పి
బతిమాలుతూ… రవీ… వద్దు… ప్ల. వదిలెయ్యి పాపం… నాకు కోపం తెప్పించకు.. అన్నాను.. స్టోవ్‌ పక్కనే కూరగాయలు కోసుకునే కత్తి ఉంది.. దానిని చూడమని చెపుతూ.. పాపం అనుకుంటే.నీ ఇష్టం… దాంతో ఏదో ఒకటి చెయ్యి.. నా వల్ల మాత్రం కాదు.. ఆగడం అన్నాడు..

ఎం మాట్లాడను… నిస్సహాయంగా దాని వంక చూసి… వద్దురా..ఇది తప్పు… నీకు అర్థం కావడం లేదు.. ఇలా అంటుండగానే నా చీర.. తొడలపై వరకు లేపేశాడు.. అంతకన్నా పెకి లేపడం కుదరక… వీలు కాక.. ష్‌.. కదలకు.. అంటూ… రెండో చేయి (కుడి చేయి) కూడా తీసి. రెండు చేతులు.. ఉపయోగిస్తూ.. చీరు తొడలమై వరకు లేపేశాడు… ముందుకు వంగిన. నాకు సింక్‌ చల్లగా ఉన్న అంచులు.. నా తొడల ముందు తగిలి వణుకు పుట్టిస్తుంటే, సిగ్గుతో. భయంతో.. తన చేతుల నుంచి బయట పడడానికి, రెండు కాళ్ల మధ్య ఉన్న నా తొడలను తోసి తప్పించుకోవడానికి టైం చేస్తుంటే అలాగే సింక్‌కి నొక్కి పట్టి ఉంచాడు.

చీర ఫైకి రాగానే. అలాగే తొడలమీద ఎత్తి పట్టి. తొడలపై ఊతంగా పట్టుకుని. తన వెనక్కు.. లాక్కున్నాడు. దాంతో కొద్దిగా ముందుకు వంగినట్టుగా అయింది.. తను ఏ ఏంగిల్‌ లో టైం చేస్తున్నాడో… అర్ద మైంది..
రవీ.. ఒద్దు. ప్లీజ్‌. నా వల్ల కాదు… బతిమాలు ఖ్‌
ఇలా వద్దా. ఈ ఏంగిల్‌. లో కష్టమా… ఎప్పుడూ… చూడలేదా… చెవిదగ్గర వంగి.. గుసగుసగా… నవ్వుతూ..

సిగ్గుతో ఎర్రబడి. ఖ. అంటూ వెనక్కు తోయడానికి టై9 చేస్తే.. నా పిరుదులు వెనక్కి వెళ్ళి తన రాడ్‌ను ఢీకొన్నాయి. కంగారు పడకు. యింకా బట్టలు విప్పలేదు.. అసలు పని మొదలయ్యాక… వెనక్కుతోద్దువు గాని.. అంటూ నవ్వాడు.

రవీ… వదిలెయ్యి… తప్పు… నీకు బుద్ధి పనిచెయ్యడమే.. లేదు… అంటూ.. బతిమాలుతున్నాను.. రెండు సెకనులు.. తన చేతులు నా పిరుదులమై.. వదిలినట్టు అన్పించింది.. అదే అవకాశంగా.. ముందుకు జరిగి, పక్కకు వెళ్దామని ప్రయత్నించాను. కానీ ఈ లోగా. తను మళ్ళీ పిరుదులపై చేతులు వేసి.. వెనక్కు లాక్కుంటే… గుండె ఆగినట్టు షాక్‌ తిన్నాను… చల్లగా. తనది పిరుదుల మధ్య… సూటిగా తగిలింది… ఈ మధ్యలో పైజమా జార్చేసినట్టు ఉన్నాడు… ఎదొకటి గుచ్చుతున్నట్టు.. తనది తొడలమధ్య తగుల్తుంటే… గుండె గొంతులోకి జారినట్టు ఫీలింగ్‌. భయంతో సింక్‌ అంచులు గట్టిగా పట్టుకున్నాను…
చీర కొద్దిగా నడుము వరకు మైకి జరివాడు.. కింద.. నా… ఆడతనం..తనకు కనిపిస్తుందని అర మెంది…
థై కూ
కుడి చేయి తెచ్చి..చూపుడు వేలితో.. సుతారంగా కింద పెదాల మధ్య చీలికమై రాశాడు.
సిగ్గుతో. కళ్ళు గట్టిగా మూసుకున్నాను..
ఇంకా ఏమీ అనలేని పరిస్థితి… అర్ధమౌతుంది.
ఓహ్‌.. ఇలాగే ఈ ఆడతనాన్ని.చూడాలని ఉంది.. కాని ఆగడం నా వల్ల కాదు.. అంటూ… నెమ్మదిగా… ఒక చేయి నడుముపై ఉంచి అదిమి పెడుతూ… మరో చేత్తో తనది తెచ్చి చీలిక మీద రాసినట్టు ఉన్నాడు… ఏదో.. గుండ్రటి… వస్తువు తగిలినట్టు, నా పిరుదులు. జలదరింపుతో ఎగిరిపడ్డాయి..
ఒద్దురా… పఫ్లీ. తప్పు.. ఒక్కసారి ఆలోచించు.. ఎం చెయ్యబోతున్నావో.. ఒహ్‌.. నా వల్ల కాదు… ఫ్లీ.. వదులు… ఇప్పుడైనా… మించిది లేదు. నీరసంగా,, చివరి అనకాశంగా.. అప్పటికైనా వింటాడేమో అన్నట్టు అశతో అంటు.. వెనక్కు తిరిగి. తన కళ్ళల్లోకి చూస్తూ… (వొంగునే ఉన్నాను) అన్నాను…
అలాగే నా కళ్ళల్లోకి కొద్ది క్షణాలు చూశాడు… తన కళ్ళల్లో పూర్తిగా కోరిక ఎ మార్పు లేదు..ప్రేమ కోరిక..తృష్ట. అన్నీ కలగలిపి ఉన్నాయి..
అలాగే చూసి.. నెమ్మదిగా… పెదవి విప్పి.. అక్కా. అన్నాడు. ఎంతో ప్రేమతో. మృదువుగా పిలిచినట్టు… అయి.. ఊ.. అన్నా ఆశతో.. తన ముఖంలోకి చూస్తూ,..
కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ…. పెట్టియ్యనా………….. అక్కా…… నీలోపలా…. అన్నాడు.. ఆగి ఆగి పలుకుతూ…

అదీ చలీ మూలంగానో, లేక వరాణత్తీ నృర్భుమాలంగానో తెలీభలేదు కానీ అటువంటి వీవత్క్మర వరిన్హితుల్లో కూడా వుగా అనివీంచింది. తన వంటి వెచ్చదనం నాకు న్చుష్టంగా తెలు స్తోందీ గానీ ఓవక్కనుంచీ కురున్తున్న వర్షం తాలూకు చల్లదన మే ఎక్కువగా ఉంది. కానేవటికి వర్షం ఉన్నట్టుండి ఆగి పోటుంది. కానీ బట్టలు వూర్తిగా తడినీపోబము ఉండటంవల్ల ఆగీ ఆగీ వీన్తున్న ఈదురు గాలికి బీిందూకేగాక నాకూ వణుకు వుడుతోంది. చి మ్మచీ కటిలో నమద్రవు వోరువ్యూత్రం వీనీవీన్తుందీ. అంతకు మేంచీ మరింకే శబ్దమూ రావడంలేదు. మా ఇద్ద రీ మధ్య కూడా ఎటువంటి మాటలులేవు, వొనంగా ఎవరీ ఆలోచనల్లో వాళ్ళ మన్నాం.

ఇద్దర మా అలా చలిలో వణుకుతూ ఎంతనేవున్నామౌ, ఎవ్వుడు న్నీద్రలోకి జారుకున్నామో తెలీయథదు. వర్షం మళ్ళీ జోరుగా మొద్యలైనవ్వుడు నాకు మెలకువ వచ్చింది. చీకటి వల్బబ డింది, వెలుతురుగానే ఉందీ. అలవాటుగా చేతీనున్ను వాచీకేనీ చూనుకున్నా, ఏడున్నుర కనీ వీంచింది. ఉదయం ఏడున్నురకి కూడా ఇంత చీకటా, ఒకవేళ వర్షంవలనాా, లేక ఈ ప్రాంతంలో ఇంతేనా, అనలు నా వాచీ నీజుంగా వనీచేన్తుందా అన్ను నందేవం వచ్చింది. మరోసారి చూశాను, ఎల్‌ నీడీ జ్రీంక్‌ అవుతుంది, అంటే వనీచేస్తోందన్నమాట. మేం బొంబాబులో బభుల్దేరిందీ డిసెంబరు వదవతేదీన. నీన్న ముర్‌ క్రావ్‌ అయింది, అణుతే ఈవేళ 12వ తేదీ. అనీ అె క్కేశాను.

నావక్కన బీందూ వర్షంలో తడున్తూ అచేతనంగా వడి ఉంది. అది గాడనీద్రేనా, లేక వోతే…? అనుమానం వచ్చీ ఆ వీల మక్కుదగ్గర వేలుంచాను. శ్వాన ఆడుతుంది, అంటే సొమ్మనిల్లీ నట్టుంది. ఆ అమ్మాయి తలనీ నా వళ్ళోకి లాక్కునీ వర్షవునీరు మొవం మీద వడకుండా నా శరీరంతో అడ్డు కోగలీ గాను గానీ ఇంకే మీ చేళులేనీ వరిన్హితీలో ఉన్నాను. అలానే నీన్ఫత్తువగా ఆ వర్షంలో తడున్తూ ఉండి పోమటాను.

దాదావు గంటన్నుర వొటూ ఎడతెరీవీలే కుండా కురీనీన తర్వాత వెలీనీందీ వర్షం. నా వళ్ళో ఉన్న భీందూ తలని జ్యాగత్తగా కిందీకి జురీవీ లేచీ నీలబడ్డాను. ఒళ్ళంతా నె వులు, వచ్చి) వుండులా ఉందీ. నా వంటినున్న వర్జు తడీనీ మద్రణు వంటికి అతు క్కు పోబుంది.

కాళ్ళు నా స్వాధీనంలో లేవు, వుల్‌ బాటిల్‌ తాగినవాడిలా తూలుకుంటూ నీన్ను నేనెక్కిన కొబ్బరి చెట్టువెవు నడిచాను. నీన్నటివి ఒక నాల్లుందు కాయలు ఇంకా మేగిలున్నాయి. వాటిల్లో ఓ రెండు మాత్రం తీనుకునీ మళ్ళీ ఆ వెదురు వుల్రినే నంపాొదీంచీ బీందూ దగ్గరకి నడిచాను. ఒక కొబ్బరీ కాడుకి రంధ్రం చేని, ఆ నీళ్ళనీ బీందూ వెదవుల్నవె చీలకరించాను. బుగ్గలు వట్టి నోటినీ తెరిచి మీగతా “నేళ్ళనే కూడా పోశాను. చిన్నుగా గుటక వేనింది. “బీందూ, గెట్‌ అవ్‌…” అనీ లే పాను.

కళ్ళు తెరిచి నన్ను అయోమయంగా చూనీంది. “ఉదట్యుమెందీ మేడం, లేచీ కాస్త బేక్‌ ఫాన్ట్‌ చేస్తారా…” అనాను నవ్వుతూ. నన్ను వెనుంచీ కిందదాకా చూన్తూ లేచి కూర్చుంది. తనకేనీ చూనుకునీ బీత్తరగా మొవాం వెట్టిందీి. తను వేనుకున్న డ్రెన్‌ వూర్తీగా తడినీ వంటికి అతు క్కువోబు లోవలున్ను తెల్లనీ బ్రాతోనవో కనీవీన్తుంది. వడావుడి గా చేతుల్లో గుండెల్నీ కవ్ళుకునీ నాకేనీ చూనీంది. రెండో కొబ్బరీ కాయకి కూడా రంధ్రం వెట్టి అందులోనే బళ్ళ తాగుతున్న నాకు ఆ నీన్‌ చూడగానే నవ్వుతో పొల మారింది. దగ్గుతూ, నవ్వుతూనే నీరియన్‌ గ్కౌ “మె డిటుర్‌ బీందూ, నీ శీలానీకే మీ కాలేదులే. స్రీజ్‌ కం టు నెన్సెన్‌… వద ఇంకానీన్నీ కొబ్బరీ కాయులు కోను కుందాం…” అంటూ వెనక్కి తీరీగీ కొబ్బరి చెట్టువెవుకి నడిచాను.

ఈరోజు కాస్త ఎత్తుగా ఉన్నా ఎక్కువ కాణులున్ను చెట్టే ఎంచుకుని ఎక్కాను. వ్లీలెనన్నీ ఎక్కువ కాభుల్శీ తెంపాను. తర్వాత కిందికి దీగినవ్వుడు చూశాను, కిందవడున్న ఓ కొబ్బరాకు తాలూకు మధ్య ఈనెనే వేడుగా చీల్యీ దాంతో వళ్ళని బ్ర వ్‌ చేను కుంటుందీ బీందు. అదే కొబ్బ)రీ నీళ్ళని వుక్కిలించి ఊన్తూ, మొత్తానీకి దంతధావనం కానీచ్చీ నావెవు చూని నవ్వింది. తెల్లగా మెరున్తున్న ముత్వాల్లాంటి ఆ వళ్ళనీ మైమరచి వోటు చూశాను.

“సీక్కూడా బి మ్‌ రెడీగా ఉందీ నల్‌.” అంటూ నాచేతీకి ఇంకో కొబ్బరి వేడునందించింది. నేనూ శుభ్రం చేనుకునేటవుడు కొబ్బరిబొండానే కి రంధ్రం పెట్టి నాకందీంచీంది. తమాషాగా అనే వీంచీందే. అదే కొబ్బరీ నీళ్ళతో మొవుంకూడా కడుక్కుని తుడుచు కుంటూ ““వీమీటి వ్యాళ కార్యక మం?” అనడిగాను. “మనం నీన్న వదిలేనీన బాగేజ్‌ తెచ్చుకుందాం నర్‌. అందులో కానీన్నీ బట్టలు ఉండొచ్చు, ఈ బట్టలు మరీ మొనీపోటు మరికిగా అభ్యూయి” అంది. ‘ఆవో వీం చెప్పావు తల్లీ, కాస్త నందు దొరికితే చాలు ఈ ఆడవాళ్ళు అలంకారం గురించే ఆలోచీ స్తారు.” అను కున్నా.

“ఓకే, కానీ నువ్విక్కడే ఉండు బీందూ నేనే ఎలాగోలా తంటాలు వడి తీనుకొస్తా.” అన్నాను. ఇద్దరమూ తీరం వెవుకి నడిచాము. కొంతదూరంలో నల్లనీ వన్తువేదో కనీవీస్తే ఇద్దరం దగ్గరకి వెళ్ళి చూశాం. ముర్‌ క్రాన్స్‌ వింగ్‌ తాలూకు వీదో రబ్బరు మక్క అది. నీన్ను నీటిలో కొట్టుకు వన్తూ పార్సేమో అనీ భమ కలీగించీన వన్తువు ఇదేననుకుంటా. నా డౌటు

శ్రీటరబ్యుంది. నీ శ్చింతగా వెనక్కి తీరి గాను. చిన్నగా నీళ్ళల్లో దిగి గుట్టవెవు నడున్తూ ఉండగా లోతు తగ్గి నట్టు నాకనీ వీంచింది. న మద్రం పోటుతగ్గీందను కుంటా. అలా నడున్తూనే గట్ట మీది కి చేరుకున్నాను. మధ్యలో కొంత దూరంలో మ్యత్రం నీళ్ళ లోతు నా గొంతుదాకా వచ్చింది.

గుట్టనీ చేరుకుని అలాగే _వెకె క్కాను. నీన్న మేం వదిలీ వచ్చినవుడు ఫ్రెట్‌ తోకభాగం కనీ వీంచీందిగానీ కాన్త కిందకి జారినట్టు అనీవీంచీందీ. నూట్‌ కేనులూ, బాగులూ అలాగే ఉన్నాయి గానీ అన్నీ బాగా తడినీపోయన్నాయి గబగబ కిందికి దీగీ ముందొక రెండు నూట్‌ కే నుల్లుందు కుని వెదాకా మౌను కునొచ్చాను. వర్షానీకి తడినీ చచ్చేంత బరువుగా అనీ వీంచాయి. అలా అలా మొత్తం అగేజీనంతా గుట్ట అవతలి భాగంవెవుకి చేర్చాను.

ఇట్టువె పొచ్చీన వ్రతీసారీ ఒడ్డునున్ను బిందూ వెద్దగా అరిచి చెయ్యూవేది. నేనూ చెయ్యూవేవాడీనీ. ఆఖరీ సారిగా వచ్చిన వ్వుడు బీందూ కనీవీంచలేదు. అలానే నీలబడి చాలానేవు చూశాను. చెట్ల మధ్యలోకి వెళ్ళిందే మౌ, ఒక వేళ బాత్‌ రూ మ్‌లాంటి అవనరాని కి అను కున్నాను. ఆతర్వాత ఒక్కొక్క నూట్‌ కేనునీ నెత్తిన వెట్టుకునీ నమద్రంలోదిగి నీళ్ళలో నడున్తూ అన్ముంటినీ ఇవతలకి చేర్చేనరికి నాకు న్వుర్గంలోనీ మా వితృదేవుళ్ళు కనీవీంచారు. అంతన్నేవెనా బీందూ కనీవీంచలేదు. కానీ తనని వెదికే ఓవీకకూడా నాకు లేదు. బాగా అల నీపోటూను. వీలుద్దామన్నా గౌంతేండు కుపోటు శబ్దం రావట్లేదు. నీరనంగా లేచి చెట్లవెవుకి నడిచాను.

కొబ్బరి చెట్టు దగ్గరకు చేరుతున్నువ్చుడు కొమ్మలు వీరున్తున్న శబ్దం వినీపించీంది. వీమీటిచే స్తోందీ వీల్ల, అనుకుంటూ మందుకి నడిచీన నాకు నోట మాటరాలేదు. వెదురు బొంగులనీ విరిచి అన్నీంటినీ వరనగా నేలమీద వరిచి తెవ్ఫలాంటి అరేంజ్‌ మెంట్‌ లో తీగలతో
కలీవీ కడుతుంది బీందూ. ఆ తీగల్లోంచి కారిన వనరుతో ఆ అమ్మాయు డ్రె న్సుతోనవో ఒళ్ళంతా ఆకువచ్చనీ మరకలతో నిండి పోయంది. దగ్గరకి నడిచీ “ఏమీటి చేన్తున్హావు బీందూ?” అన్నాను ఆశ్ళ్శ)ర్యం గా.

“ఇదిగో దీన్నీ ఆ చెట్టుకి ఆనీంచీ వెడితే వర్షం వచ్చిన వ్వుడు మనం దానీ కింద దూ రొచ్చు నర్‌. కాస్తలునా ప్రొటెతన్‌ గా ఉంటుంది. రె న్క్యూ ముర్‌ క్రాన్ట్‌ ఎవ్బుడొన్తుందో, అనలు వన్తుందో, రాదో కానీ వర్షం మ్యూత్రం మళ్ళీ బాగా వచ్చేలా ఉంది. వెకి చూడండి.” అంది. వెకి చూనీన నాకు నల్రనీ మేళూలు తవ్చ ఏమీ కనీవీించలేదు. ఆవీల్ల మందుచూవునీ మెచ్చుకోకుండా ఉండలే క పోథూను. నా నీరన మంతా మంత్రం వేసినట్టు మొబుమెంది. నేనూ వెదురు బొంగుల్నీ వట్టు కునీ వీరీచీ తను చూవీంచీన వద్రతీలో అమరున్తూ సొాభువడ్డాను. అలా బొంగుల్నీ వీరీచీ కట్టే వనీలో ఇద్దరికీ చేతులు నర్త్‌ నర్రుమంటు తెగి రక్తం బొట్టు బొట్టుగా కారుతూ ఉన్నా, లెక్కచేయకుండా వీకబీగిన వనీ వూర్తి చేశాం.

ఆతర్వాత దాన్నీ లే వుదామని వ్రభుత్నీన్తే చాలా బరువనీ వీంచీంది. ఇలా కాదనీ తీగలతోటే చెరోవక్కనా కట్టేనీ, రెండుమూడు కొబ్బరీ చెట్ల కాండాలు దగ్గ రిదగ్గరగా ఉన్న చోటు చూనీ అక్కడికి లాగాం. ఆతర్వాత ఎండిన చెట్టు కొమ్మల సాభుంతో మా ఇద్దరీ బల మంతా చూవీంచీ వెకెత్తగలీగాం. మేంకట్టిన దడి చెట్టుకి ఆనుకోగానే వెల్పర్‌ లాగా తభూరెంది. కానేవు ఇద్రరం దాన్నే చూన్తూ కూర్చున్నాం. తర్వాత నేను లేచి కొబ్బరీ బొండాన్నాకటి వగలగొట్టి కొబ్బరి తీంటూ బీందూకందీంచాను. నా చేతీలోంచీ కొబ్బరీనందుకునేటవ్చుడు చూశాను బీందూ చేతుల్నీ వీవరీతంగా గాట్రతో నీండి, రక్తం గడ్డ కట్టుకు పోబముఎజ్టుగా కనీ వీంచీంది.

నేనేం మాభ్లాడకుండా ఆ వీల్ల వక్కన కూలబడి “ఐభూం సారీ బీందూ. నువ్వు అనలు రానన్నా నేనే అనవనరంగా గొవ్ఫ) అవకాశం అదీ ఇటీ అనీ వీదేదో చెవ్వీ నన్నీ లఅంవటంలో ఇరీ కించాను.” అన్నాను నిన్సీడుర్‌ గా. బీందూ తన చేతుల్నీ చూనుకునీ వేలవంగా నవ్వింది గానీ నీవీ మాభ్దాడకుండా నా చేతీలోనీ కొబ్బరీ నందుకుని తీనడం మొదలెట్టింది. ఇంకో అయిదారు కాయల్మీ వగల గొట్టి కొబ్బరి తీన్హాం. కానేవణున తర్వాత బిందూ మళ్ళీవెకి లేచీ అక్కడక్కడా కింద రాలీ ఉన్న ఎండిన కొబ్బరీ మ్యుల్నీ లాక్కు రావడం మొదలెట్టింది.

నాకు వీషవభుం అర్ధమై నేనూ అలాగే చేటుడంతో కొద్దీ నేవట్లో కొబ్బరి మ్య్రులతో మా దడినీ వూర్తీగా కవ్చేశాం. ఆ వనీ వూర్తటున తర్వాత ఇద్రరమూ తీరం వద్దకి వెళ్ళి అక్కడున్ను అగేజీనంతా మా మెల్లర్‌ దగ్గరి కి చేర్చాం. అన్నంటి కీ తాలాలు వేనుండటంతో ఎలా వాటినీ ఓవెన్‌ చేలూలో తోచలేదు. కానేవు ఆలోచించిన తర్వాత నేను మళ్ళీ నీళ్ళల్లోకి దిగి ఈదుకుంటూ గుట్టదగ్గ రి కి చేరాను. గుట్ట మీదున్న కొన్న వెద్ద రాళ్ళల్లో రెండు నెలక్ష్‌ చేని వాటినీ మోనుకునీ మళ్ళీ ఇవతలీ కీ వచ్చాను.

ఎండనేదీ లేదు, వర్షం ఉండుండి కురవడం, ఆగడంగా ఉందీ. వెలుతురు ఉండడం వల వగలనీ తెలుస్తోంది గానీ బె మెంతటుందో తెలీనీ చావడం లేదు. ఇందాక ఈ అగేజ్‌ కోనం వచ్చేముందు నా వాచీని బీందూ చేతీకిచ్చాను. అనలే అంతత మొత్రంగా వనీచేన్తున్నుది కాస్తా మళ్ళీ నమ్మద్రంలో తడిన్తే వూర్తిగా ఆగీ పోతుందని. సాయంత్రమె ఉండొచ్చు అనుకుంటూ మా వెల్లర్‌ _వె వెవుక్ర నడిచాను. షెల్టర్‌ కింద నూట్‌ కేనులూ భొగులూ అన్నీ ఒకదాని మీదొకటి ఎత్తుగా అరుగులా వేర్శి పెట్టి వాటి వెన వడి నీద్ర వోతుంది బీందూ,

చాలా కష్ట్రవడింది, అలీ నీ పోయినట్టుందీ అనుకుంటూ ఆ వీల్లనే చూన్తూ నీలబ డి వోటూను, లేవడానీకి మనన్కరించలేదు. నాకూ అలనటగా, ఒళ్ళంతా నెవ్వులుగా ఉంది. చిన్నగా ఆ అమ్మాణు వక్కనే కూలబడ్డాను. ఆకలీగా ఉందిగానీ ఇవ్చుడు చెబ్సెక్కే ఓవీక లేదు. నీస్తాణగా అలాగే వెనక్కి వాలీ నేనూ వడుకున్నాను.

బాగా అల నీ పోటు ఉన్నానే మౌ అలానే మగత నిద్రలోకి జారు కున్నాను. చాలానేవటి తర్వాత చటుక్కున మెలకువ వచ్చింది, ఏదో శబ్దం కిర్రు “కర్రు మంటూ లీలగా వీనీవీన్తుందీ. ఏమీటా చెవులు రీ క్కించాను. అర్ధం కాలేదు. అంతా అంధ కారం. “ఇంతలో వక్కనున్నన్నుది బిందూ అనే గుర్తుకి వచ్చింది. “జీందూ…” అనీ వీలీచాను, నమాధానం లేదు, చేత్తో తడిమాను. బీందూ శరీరం తగిలింది. వేడిగా కాలీ పోతోంది. మధ్య మధ్యలో గడగడ వణికి పోతోంది. కిర్రు మనే శబ్దం అలా తను వణుకుతున్నువ్వుడు వన్తుంది. నాకు వీషవయం లీలగా అర్ధ మవసాగింది. మేమేద్రర మా వడుకునీ ఉన్నది నూట్‌ కేనుల మీద, తన శరీరం వణుకుతున్నువ్వుడు వాటిల్లో ఒక నూట్‌ కేను ఇంకొకదానీకి రానుకునీ ఆ శబ్దం వన్తున్నుట్టుంది. వీవయం ఊపాంచు కోగానే కాస్త మననులో భయం తొలగింది కానీ, ఇంకో బెంగ వట్టు కుంది.

ఈవీడ కి ఇవ్వ్చుడ్నేమెనా ఆనా ఎటాక్‌ లాంటిదీ వస్తే ఏంచెళ్యులీరా భగవంతుడా అని. మనకనలే అలాంటి వరిన్హితుల్లో వంచెళ్యూలో తెలీళుదు, అయినా తెలీనీ మాత్రం ఇక్కడ చెటుగలీ గీందే మందీ. ఈ చీకట్లో నీ ర్మానువ్యమెన ఈ నమద్రతీరంలో, కన్నూ మన్నూ కానరానీ ఈ అంధ కారంలో…. అను కుంటూ అలానే కూర్చున్నాను. జీందూ నావెవుకి కాకుండా అట్టువెవు తీరీగీ వడుకునుంది. చీన్లుగా నా చేతీనీ ఆమె వీవుమీద వేనీ తడుముతూ నిమరసాగాను. బమట వర్షం ఎడతెరీవీలే కుండా కురున్తుందీ ఆ వర్షవు జులు అవ్వ్చుడన్చుడు మా వ్యెల్ళర్‌ లోవలీదాకా వడుతోందీ అవ్యుడ వ్యుడూ. అలా వడుతున్నవ్వ్చుడు దాంతోబాటూ మంచుతెరలా చల్దనీ గాలీ

దూనుకునీ వన్తుంది వెల్లర్‌ లోకి. మా ఇద్దరీ శరీరాల మీదా వడుతున్ను వర్షవు చీనుకులు డీవ్‌ శ్రీజ్‌ లోంచి తీనీన ఐన్‌ ముక్కల్లా ఉన్నాయి.

ఈ లర్యాత్రీ ఎలా గడున్తుందో అర్దం కాలేదు. ఈ విల్లకి జరం వచ్చినట్టుంది వెగా మంచుతు ఫొనులా ఈ వర్ష మొకటి. తణాలు లెక్కపెడుతూ కూర్చుని ఉండి వోటూను. ఆ అమ్మాయి వణు కుతున్హువ్వుడల్లా తన వీవు మీద చేత్తో అనునభుంగా తడుతూ, నీమరుతూ కూర్చున్నాను.

ఇంతలో బీందూ నడన్‌ గా న్లావెవుకి తీరిగి నా దగ్గరగా జరిగింది. నా చేతీనీ ఉంచాలో,

సెట్యూలో అర్దంకాలేదు. నేను తటవటాబిన్తుండగానే, నా చేతీనీ బలంగా ఒడీనీవట్టు కునీ బలంగా గుంజీంది. తూలీ తనమీద వడబోబు త మాయంచుకుని వక్కనే వడ్డాను. “‘బీందూ…” అనీ వీలీచాను. వీదో మలభూళంలో గొణుగుతున్నుట్టు అన్నుదిగానీ నా కర్టం కాలేదు. “ఏీతిటి, ఎందా… ఎందా బీందూ…” అన్నాను నాకొచ్చిన కొద్దీ వొటీ మలభూళంలో. జవాబు లేదు. అలానే వెల్లకిలా వడు కునుండి వోమాను. మరింత దగ్గరగా జరి గిందీ బీందూ.

కింద నూట్‌ కేనుల్లో వమేమీ వన్తువులున్నామో గానీ ఒళ్ళంతా అక్కడక్కడా గుచ్చుకుంటున్నాయి వర్షం ఆగినట్టుందీ. శబ్దం రావబ్లేదు. బిందూ బలంగా ఊవీరీ వీల్ఫీ వదుల్తున్నవ్చుడు తన శ్వాన నా చెవుల్లోకి వేడిగా తగుల్లూ ఆ శబ్దం మాత్రమే నాకు వీనీవీస్తోంది. నా కుడిచేణు వూర్తిగా తన శరీరం కిందనే ఉంది. నా జబ్బకి తన రొమ్ములు మెత్తగా తగుల్తున్నాయి అవీ నా చేతీకి తగులుతున్హాయునే వీషయం అర్దం కాగానే నాలో కోరిక జీవ మనీ వడగ వీవ్చంది. నీన్నటిదాకా నాకు ఆమడదూరంలో ఉన్ను వీల్ల ఈరోజు నా వక్కన, అదీ ఇలా నన్ను వాత్తుకునీ వడుకునుంది. మొత్తానీకి భలే దొరికావే అనుకుని చిన్నుగా తన్నవెవుకి తీరీగీ వీవు మీద చేబువేనీ నా దగ్గరగా లాక్కున్నాను. ఎలాంటి వ్రతీథటనా లేదు.

నాక్కొంచం నందేవోంగా అనీ వీంచింది. ఛ.. వీమీటిది, ఈ వరిస్టీతుల్లో, నందు దారి కింది గదా అనీ రెచ్చిపోతే రేప్పొద్దున తన మొవూం చూడగలన్నా వదో చలికి తట్టుకోలేకా, జ్బారతీవతలో నన్ను వాబేనుకునున్నట్టుంది, అంతేగానీ, మరెటువంటి ఆలోచనా ఆవిల్రికీ ఉండక పోవచ్చు. ఎంత అవకాశం దొరికినా ఇలాంటి వరిన్ధీతుల్లో ఈ వీల్లనీ వ్లదెనా చేయబోవడం మన మగతనానీకేం గొవ్వ? అనీ వరీవరి వీధాలుగా ఆలోచీన్తూ మధనవడసాగాను. అలా ఆలోచీన్తూ కొద్దీగా వెనక్కి తగ్గీ కాస్త తనకి దూరంగా జరగాలనీ వ్రభుత్సీంచాను. మరీ దూరంగా జరగడంతో నూట్‌ కేనుల మీదనుంచి దొర్రి దబ్బున కిందవడ్డాను. కిందంతా మెత్తటి ఇనుక ఉండబట్టి నరి పోబుంది గానీ నా కుడిచేత్తివెన బిందూ శరీరం బరువుగా ఉండడంతో అదంత నులభంగా ఊడి రాలేదు. _వెగా భుజుందగ్గర వదో కలు క్కు మంది. “అమ్మా…” అనీ మూలుగుతూ చేతీనీ లాక్కొన్నాను.

మరుక్షణంలో చేత్తోబాటూ దాన్న గట్టిగా వట్టుకుని ఉన్న బీందూ కూడా దొర్లి నామీద వడింది. దిమ్మర వోటూను. ఇదేమేటి, నీజంగా ఈ వీల్ల అంత గాఢన్నిద్తలోనే ఉందా లేక నాట కాలాడుతోందా, అనీ ఆ వీల్ల జబ్బ) మీద చరిచాను “బిందూ… ” అనీ గట్టిగా వీలున్తూ. “ఈ…ఊ…డోంట్‌ లీవ్‌ మీ నర్‌… ఇట్స్‌ వెరీ కోల్డ్‌… ఎనీ క్కు భయంకర తణన్సు…” అంటూ మూలుగుతూ, గడగడ వణికిపోతూ మళ్ళీ నా చేతీనీ లాక్కుని తన గుండెలకేనీ అదీమీ వట్టు కుందీ. నాకు జాలే నందీ. భుజాన్నీ రుద్దుకుని కాస్త నర్జుకునీ వెల్లకిలా వడుకున్నాను తన వక్కన. మా వెల్టర్‌ ఓవెనీంగ్‌ కీ మేము వడుకున్ను చోటుకీ మధ్యలో ఇవుడు నూట్‌ కేనులు ఉండటంవల్ల చలీ కాస్త తగ్గి నట్టు అనీ వీంచీంది.

సాథుంత్రం కాస్త ఓవీకదేనుకునీ ఈ నూట్‌ కేనులు ఓవెన్‌ చేనుంటే బావుండేది. వృవెనా కోట్లు, నూట్లలాంటి వి దొరికేవి. నీండుగా వేనుకునీ ఉండేవాళ్ళం, ఉదభుం లేవగానే ఆవని మీదే ఉండాలీ, అబునా ఇవుడు బై మెంతట్బుందో, తెల్సివారడానే కి ఇంకెంతనేవు వడుతుందో, అన్నుట్టు వాచీ ఈ వీల్ల చేతీ కిచ్చాను, ఎక్కడ వెట్టిందో, లేచి వెతుకుదామా అనుకున్నాను గానీ, ఈ చీ కట్లో వం వెతుకుతాం నా తలకాణు. చచ్చినట్టు తెల్లారేదాకా వెబుబ్‌ చెళూల్సీందే తవ్చదు. అలా ఆలోచీన్తూ ఉన్న నమమంలో బిందూ చేలు నా చాతీఖీదనుండి పాకి నా మెడచుట్టా బీగునుకోసాగీందీ. మళ్ళీ వమొచ్చిందీ ఈ వీల్లకి అనీ నేనా చేతీనీ వీడివీంచుకోవడాని కీ వ్రభుత్సీన్తుండ గానే నా మీదికి ఎగబాకింది బీందూ.

నీంచెళ్యూలో అర్దం కాలేదు నాకు. ఓని నీతుమ్మ, నీ చలిని దొంగల్లోలా… నువ్వెక్కడ టొరి కావే తల్లీ, నా వెళ్ళాం కూడా ఇంతలా నా _వెనెక్కదు… అనీ గొణుక్కుంటూ తననే నాఖీదనుంచీ మెత్తగా కిందకి తోనెట్యూలనీ వ్రభుత్నీంచాను. తన భుజం మీద చెట్టు వేనీనవ్వ్చుడుగానీ నాకు న్ఫ్యురించలేదు తన శరీరం ఎంత చల్లగా ఉందో, వెగా వణుకుతోంది. వోమ్మట్యు, జృార్యమైతే తగ్గి నట్టుంది, కానీ మరీ ఇంత చల్రగా ఉందే మీటి, మంచు మక్కలా… అందులో ఈ వణు కుడే మీటి… అనుకుని తన భుజుం మీద ఉను నా చేతీనీ కిందకి జురీవీ బీందూ వీవునీ తడు మతూ నీ మర సాగాను. కాన్తయునా వేడి వుడుతుందీగదా అనీ. కానేవటికి వణకడం కొద్దీగా తగ్గి నట్టనీ వీంచీంది కానీ ఉండుండి ఒళ్ళంతా ఊగి పోతుంది. అలా నీమరుతూనే నా చేత్తో తన వీవు మొత్తం రుద్ర సాగాను. కానీ ఎక్కువనేవు అలా చేభులే క పోథూను. ఉదభం నుంచీ నాల్నుగైదు సార్హు నమ్మద్రంలో ఈదటమూ, ఈ చెట్టూ కొమ్ములూ విరీచీ వెల్లర్‌ తమారుచేయుడం లాంటి అలవాటులేనీ శారీరిక శ్వమవల్హ వళ్ళంతా వులీనీపోబము ఒకటే నెవ్వులు, దాంతో కళల్ళెవ్ళుడు మూతలు వడ్డామూ నాకే తెలీటుదు.

వీదో వీట్ట కూత వెద్దగా వినీ వీంచినట్రయ కళ్ళు తెరిచాను.

పామ బీందు నాలుగవ భాగం త్వరలో…

డోర్‌ చీన్నుగా తెరుచుకుంది. మా నడుమ వరకూ ఉన్ను నీరంతా ఒక్కసారి గా ఆ డోర్‌ లోనుంచీ బథటకు వ్రవపొంచీ నీటి మ్టుం మా ఇద్దరి గీరకల దాకా వచ్చింది. వీ మానం వూర్తిగా నమ్యద్రం మనిగీ పోకుండా వెనుకభాగం మూత్రం ఎలా మేగీలీందో నాకవ్చుడు అర్ధం అయింది. బయటకే చూసిన నాకు రాళ్ళూ, గుట్టలూ తవ్వ ఏజీ కనీవీంచలేదు. మావీమానం న మృద్రంలో కూలీనవ్చుడు దానీ యందు భాగం న మ్మద్రం నగంవరకూ మనిగి ఉన్న ఒక కొండ రాతీ గట్ట కీ గుద్దుకుంది. దాంతో విమానం తాలూకు కాక్‌ వీట్‌, దానీ తర్వాత ఉండే ఫస్ట్‌ క్లానూ, ఆ తర్వాతీ భాగ మంతా చాలవరకూ ధృ్వంన ముందీ. అన్వుడు చెలరేగిన వేలుడూ, మంటల్లోనే అందరూ ప్రాణాలు కోల్పోయినట్టున్నారు. నగంవరకూ విరిగిన వెనుక భాగాన్నీ నమద్రవు నీళ్ళు అక్ర తంచినా చివరి తోక భాగం వరకూ రాలేదు.

మూ అదృష్టం కొద్దీ నేనూ, బీందూ బ్రతీకి వోటూం. కానీ ఈ గుట్టల్గా ఎంత కాలం బ్రతుకుతామో తెలీయుదు. ఒక్కటి మత్రం నీజరగా అదృష్ట మే. ఇంత వెద్ద క్రాష్‌ అబునా ఇద్దరీలో ‘సవరి కీ కాలుగానీ చెట్టుగానీ విరగలేదు, అన్నీ అవయవాలు న్మక్ర నుంగనే వనీచే న్తున్నాయి. తెరుచుకున్న డోర్‌ లోనుంచీ తల బభుటకు పెట్టి తొంగి చూశాను. బళ్ళు జుల్టు మనే చల్రనీ గాలీ ఉధృతంగా వీన్తుంది. ఆకాశంవెవు చూశాను, వూర్తిగా మేళూవృతమె ఉందీ. ఇంతలో నన్ననీ జుల్చు నా మొవం ఖీద వడసాగింది. “ఇట్స్‌ బెర్రిజ్లీ కోల్డ్‌! పొరబాటున డోర్‌ తెరిచాం. ఇవ్వుడు చలీకీ చస్తాం బీందూ…” అన్నాను.

బీందు నమాధానం చెవృకుండా డోర్‌ వద్దకు వచ్చి కిందకి చూనీ “మనం కిందకీ దీగెచ్చనుకుంటా నర్‌. ఓ వదడుగుల ఎత్తులోనే ఉన్నాం.” అంది. నేనూ కిందకి చూశాను. బీందూ చెవ్చీంది నీజమే కానీ కిందకి దిగి ఏం చెట్వూలీ?. ఒంటినున్ను బట్టలు నగం తడినీపోళయోయి. నేను వేనుకున్న నూట్‌ తాలూకు కోటునీ ఇందాక వడుకునే ముందు వీవ్నీ మడిచి పెట్టినట్టు గుర్తు. వెనక్కి తీరిగి వీమానంలోకి చూశాను. నీళ్ళు కొంతవరకూ తగ్గడంవల్ల నీట్టు కనీవీన్తున్నాయు కానీ ఎవరూ కనీవీంచడం లేదు. అందరూ శవాలుగా

మారి పోటు ఉండవచ్చు. ఆ ఊవో రాగానే మళ్ళీ వీమానం లోవలీకి వెళ్ళేంత ధైర్యం చేభులేక చీన్నగా కింద కూర్చునీ వీమానం డోర్‌ తాలూకూ ఓవెనీంగ్‌ అంచుల్నీ వట్టుకునీ కిందకి దీగడానికి మొదలెట్టాను. మందు కాళ్యూ, తర్వాతా నడుమూ ఇలా కొంచెం కొంచెంగా నా శరీరాన్నీ బభటకు వేలాడేస్తూ చిన్నుగా కిందకి జారాను. ఇవుడు వూర్తిగా నా చేతుల్లోనే వీ మానాన్ని వట్టుకునీ వేలాడుతూ కిందికి చూడాలనీ వ్రభుత్సీంచాను కానీ ఏమీ కనీవీంచడం లేదు. వెకి చూశాను. బీందూ కనీవీంచలేదు. వెద్దగా అరిచాను “బిందూ, వేర్‌ ఆర్‌ భూ?” అంటూ. “ఐ భూం పాయర్‌ నర్‌. డోంట్‌ వర్రీ. యూ కెన్‌ జుంవ్‌.” అంటూ తన గొంతు వీనీవీంచీంది. చేతులు వదీలే శాను.

ధన్‌ మనీ కిందనున్న రాళ్ళమీద వడ్డాను. పెకిలేచీ వీమానం డోర్‌ వెవు చూశాను. బీందూ నీట్ల వెనున్ను లగేజ్‌ కంపార్ట్మైంట్రనీ తెరిచినట్టుంది. ఓ రెండు చీన్ను నూట్‌ కేనుల్నీ ఓ బాగ్‌ నీ కిందకు వినీరేనీంది. “ఇవెవరీవీ బీందూ, మనవీ కాదుగా?” అన్నాను. “అణుతే వం నర్‌, ఎవ్వరెనా ఇవుడు మనల్నీ అడుగుతారా?” అంది. ‘ఓరినీ, ఈ ఐడియా నాకెందుకు రాలేదు చెప్మా” అనుకుంటూ తను కిందకు వినీరేనీన వాటినీ తీనీ ఓ వక్కగా వెట్టసాగాను. మరో వదీనీ మీషాల్లోవు దాదావుగా ఓ వదీవేను నూట్‌ కేనులూ, వీడెని మదీ బాగులు వీ మానంలోంచీ కిందకు వీనీరే నీందీ బీందు. ఆ తర్వాత డోర్‌ వద్దకు వచ్చి) “ఇంకా మందంతా నీళ్ళున్నాయి నర్‌. అదీగాక అక్కడంతా కాలీ పోటి ఉంది ఇంకా పొగలొన్తున్నాయి” నేను కింద చలీకి వణుకుతూ, “ఇంక చాల్లే బీందూ, నువ్వ కిందకి దీగు.” అన్నాను. అలాగే నీలబడి పోటు నాకేనీ, డోర్‌ కేనీ మార్చి మార్చి అను మానంగా చూనీందీి బీందు.

నాకు నవ్వాలో వడ వాలో అర్ధం కాలేదు. మన మున్ను వరిస్ధీతే మేటీ, ఈ వీల్ల నందేవామేమిటీ. ఇవ్చుడా డోర్‌ లోనుంచి దీగేటనవ్కుడు తన ఒళ్ళు నాకు కనవడి పోతుందే మౌననీ నంశయున్తున్నుట్టు ఉన్న ఆ వీల్ల మొవం చూన్తుంటే చీరాకేనింది. “బీందూ, డోంట్‌ వర్రీ, ఇక్కడెవరూ లేరులే. నీ శీలానీకేం మవ్చు లేదు. నువ్వు నీర్భభుంగా దీగెచ్చు.” అన్నాను వ్యంగ్యంగా. నాకేనీ ఉరి మీచూన్తూ నేను దిగినట్టుగానే చిన్నగా దీగ సాగింది. తను వేనుకునీ ఉన్ను చుడీదార్‌ డ్రెన్ఫు నడుందాకా వెకి లేచీ వోయి పొడవాటి కాళ్ళూ, బల్వమెన వీరుదులూ కొట్టాచ్చినట్టు కనీ వీంచాయి. అబ్బో దీనీ దుంవతెగ్కా మందు అంతంతమ్యత్రమే అబినా వెనకెత్తులు బాగా దీట్టంగానే బలీ నున్నాయి అను కున్నా. నేనలా చూన్తుండ గానే చేతులు వదిలేనీ గబుక్కున దూకింది బిందు. “వాట్‌ ఆర్‌ య లుకింగ్‌ ఎట్‌?” అందీ అలా నోరుతెరుచుకునీి కళ్ళు వెద్ర్దవీగా చేనీ చూన్తున్ను నాకేనీ చీరాగా చూన్తూ. ‘నేనేం కనబడిందనీ చూస్తానమ్మా తల్లీ నా బొంద” అనుకుంటూ, “డోంట్రాక్‌ అన్‌ వాంటెడ్‌ థీంగ్స్‌. లెటజ్‌ నీ వొ వీ ఆర్‌ గోబుంగ్‌ టు న్తర్ప్రెవ్‌ అంద్‌ పొజీబ్లీ రె న్క్యూడ్‌.” అంటూ తననీ కట్‌ చేనీ చుట్టు కలభుజూశాను.

కనుచూవు మేర దూరంలో నమ్యద్రం తవ్చ) ఏఖీ కనవడలేదు. మేమ దిగిన చోటు వల్లం అనుకుంటా మా ఎదురుగా బాగా ఎత్తుగా వెద్దవెద్ద రాళ్ళే కొండలా ఉన్నాయి ఓ వ క్కనుంచి ఉధృతంగా వీన్తున్లు చలీ గాలీ, మరోవ క్కనుంచీ మంచువర్షంలా ఉండుండి వడుతున్ను జులు. గజుగజు వణుకుతూ వీంచెట్యూలీరా భగవంతుడా, వీది దారి? ఒళ్ళు పొగరె క్కి మందు నీలబడి మరీ ఆ వీడు కొండల వాడినీ తిట్టి నందుగ్గానూ న్నరెన శాన్తే జరి గీందీ అనుకుంటూ చెంవలు ఠథవ ఠపొ వాబుంచుకున్నాను. “వాట్‌ నర్‌, వె ఆర్‌ యూ డూబుంగ్‌ దట్‌?” అందీ బీందు నాకేనీ వీచిత్రంగా చూన్తూ. నంబాళించు కుంటూ, “ఇట్స్‌ వెలీ కోల్డ్‌ బీందూ, దీన్‌ ఇన్‌ ఒన్‌ వేటు కీవ్‌ వార్మ్‌/” అన్నా వీచ్చినవ్వాకటి నవ్వుతూ.

“వదండి నర్‌, అలా నడిచీ చూద్దాం ఈ గ్యట్రకి అవతలి _వెవు వీమందో.” అంటూ సాలోచనగా మా మందున్ను ప్రైన కొండ రాళ్ళనీ చూన్తూ అట్టువెవుకి దారితీనీందీ బీందు. నేను చేతీకున్ను వాచీకేని చూశాను. ఉదణుం ఎని మదీ ముప్పావు అవుతోంది. ఇంత పొద్దెక్కినా ఇంత చలీగా ఉందే మేటీ అనుకుంటూ మందుకి నడిచాను. దాదావు గంటన్హురనేవు వట్టిందీ ఆ కొండ తాలూకు _వెభాగానీకి చేరేనరికి. అక్కడికి చేరగానే కనీవీంచీన దృశ్యం మాకిద్దరికీ అవరి మీత్యమెన ఆశ్చర్వాన్న, ఆనందాన్ని కలిగించింది. దూరాన ఏదో దీవీిలా కనవడుతోంది. వచ్చనీ చెట్టు, తెల్లనీ ఇనుకా కనీవీంచాయిు అంతేకాదు ఆ దీవీకీ మాకూ మధ్యనున్ను నమ్యద్రం కూడా అంత లోతున్నట్టు కనవడలేదు. అన్ఫష్టంగా నమద్రవు అడుగు కూడా కనీవీస్తోంది. “వదండి నర్‌ అక్కడికి వెళ్ళాం.” అందీ బిందు.

“అదంత నేఛంటావా బీందూ, ఆ దీవిలో ఎవ్వరెనా తనువులున్నారే మో, ఆట వీ కుల్లాంటి వాళ్ళు. వాళ్ళు కేనీబల్స్‌ కానంత వరకూ ఛర్వాలేదు, కానీ…” అన్నాను. “య ఆర్‌ బ్రైెలుంగ్‌ టు న్కేర్‌ ఖీ నర్‌. కానీ వీంచెటూలీ, ఇక్కడ ఈ బండరాళ్ళవీదే ఉంటే ఈ వర్షానీకీ, చలీకీ కొభ్యుబారీ పోటు చ స్తాం. మీరన్నుట్టు ఆటవి కులే గనక ఉంటే వాళ్ళు ఇక్కడి కి మ్యూత్రం రాలేర్హా వీదీ వీ యమునా, ఇక్కడున్నా చస్తాం అక్కడి కె లీనా చస్తాం. నా అంచనాల శ్రీకారం రెన్క్యూ ఎయిట్‌ కొట్ర్‌ పైనా ఈ రోజు రావాలీ. ఈలోవు అనలు అక్కడే మందో చూద్దాం…” అంది. జ్యాగత్తగా ఆ కొండ శీదినుంచి దిగాం. నమదవు నీళ్ళల్లోకి ఎంట రద్యే మందు ఒకసారి మనస్ఫూర్తిగా భగవంతుడినీ పార్టీంచాను. “ఈ నీళ్ళల్లో షార్కులూ, గట్రా ఏమీ లేకుండా దభుచూడు మవ్యోవభో” అనీ. చీన్నుగా అడుగులు వేన్తూ మందు నేనూ, నా వెనకాలే బీందూ నడవసాగాం. _వెనుంచి చూనీనవ్వుడు అడుగు కనీ వీంచీనట్లనీ వీించిందిగానీ కొంత దూరం వెళ్ళేనరికి నీళ్ళ లోతు ఎక్కువ కాసాగింది.

నేను వెనక్కు తీరిగి “బిందూ, నీ కీతొచ్చా?” అనడిగాను. రాదనీ తలూవీంది. ఏదో చీన్నుతనంలో మా ఊరి చెరువుల్లో, వీల్ల కాలవల్లో కొట్టిన ఈతలేగానీ, నాకూ అంతగా రాదు. అందులోనూ ఇదీ నవల అనలెంత లోతుంటుందో వమీటో. అనుకుంటూ ఇంకాన్త దూరం అలాగే నడిచాను. కానేవటికి నీళ్ళు గుండెలదాకా వచ్చాయి. ఎదురుగా తీర మేమో ఇంకా చాలా దూరంలో కనవడుతుంది. అయినా ఈ విల కీ తీక్కగానీ, ఆ బండల మీదే నేల్‌ గా ఉండక ఇవ్ముడా దీవి దగ్గరికెందుకూ? వెనక్కి తీరిగి “లోతు ఇంకా ఎక్కువడ్ష్యేలా ఉందీ బీందూ, వీదో నాకొచ్చీన ఈతతో ట్రై చేని ఒడ్డుకు చేరి వీమందో చూనొన్తాను. నువ్వు వెనక్కి తీరీగీ వెళ్ళి ఆ బండల బీద వెయట్‌ చెట్టు.” అన్నాను. “వద్దు నర్‌, నేను మమ్మల్నీ వెనకనుంచీ వట్టు కుంటాను. చీన్నుగా మావ్‌ అవుదాం.” అందీ దృఢంగా.

‘ఓని నీయుమ్మ, తీ క్కలదానా, ఒకసారి నీళ్ళల్లోకి దూకిన తర్వాత ఇక చిన్నుగా మూవ్‌ ఎక్కడే, ఈ వ్రవావం జోరెలాగుందో మనకి తెలీళుదు. అనలు ఈ ప్రాంతం నమద్రం తీరూ, అండర్‌ కరెంట్స్‌ లాంటి వీ ఎంత ఉధృతంగా ఉన్నామో మనకి తెలీటుదు. నేనే అంతంత మొత్రవు ఈత గాడినయుతే నువ్వొకదానీవీ నా వీక్కి చుట్టు కుంబానంటావు.” అనుకున్నా. నరే వంచే స్తాం కానీట్‌ అంటూ నీళ్ళల్లోకి దీగాను. డీవ్‌ శ్రీజ్‌ లోంచీ తీసిన ఐన్‌ వాటర్‌ లా ఒంటినీ కణాల్లో గడ్డ కట్టి ంచేంత చలిగా ఉన్నాయి నీళ్ళు. అలలు వెద్దగా రావడం లేదు. నా భుజుం మీ చేబువేనీ నావెనకాలే వన్తుంది బీందూ. క్రవ్శక్త మంగా లోతు ఎక్కువవుతోంది. నీళ్ళు నా గుండెలదాకా వచ్చాయి ఇంక నడవటం కుదిరేలా లేదనీ వీంచి వెనక్కు తల తీవ్న్ర “ఓకే, బీందూ, వోళ్డ్‌ మీ…” అంటూ మందుకి దూకాను. ఒక సారీ బలంగా దమ్ము తీనుకునీ చేతులు మందుకి జావీ కాళ్ళు

_వకెత్తీ ఈత మొదలెట్టాను. వెనకనుంచీ నా మెడచుట్టూ చేతులువేనీ నా గొంతుని బీ గీంచీ నట్టుగా వట్టుకునీ నన్ను గట్టి గా వాబేనుకుంది బిందూ. నాకు ఊవీ రాడనట్టులుంది. “వేయ్‌ బీందూ స్లోలీ, అంత బ్రెట్‌ గౌ వట్టు కోకు.” అంటూ తన బరువును కూడా ఈడ్చుకుంటూ ఈదనారంభి చాను. ఓ య్‌భె అడుగులు ఈద గానే దమ్ము చాలక గన మొదలయుంది. నేనే మన్నా గజు ఈత గాడిన్మా దానీకి తోడు తాగే నిగీరెబ్లే మన్నా తక్కువా? అదంతా ఒకెత్తూ, దీనీ ఐరుష్సు మొత్యుడ మొకెత్తూ!

క్రమంగా నా చేతుల్లో బలం నన్నుగిల్లి సాగింది. జబ్బలు వీకడం మొదలెట్టాలు అంతలో దాదావు ఓ కిలోమీటరు దూరాన ఏదో నల్రనీ ఆకారం కనీవించీంది. ఖచ్చితంగా షార్క్‌ లాగే ఉంది. అదీ మొవెవుకే వన్తున్నట్లనీ వీంచింది. దాన్నీ చూడగానే నా కె క్కడినుంచీ బలంవచ్చిందో తెలీయదు గానీ, మరణభయమో ఏమిటో తెలీభుదు, కాళ్ళూ చేతులూ వీవరీతమెన వేగంతో ఆడిన్తూ తీరంవెవుకి బలంగా ఈదాను. ఇంతలో బీందు గొంతు నా చెవీలో వీనీవీంచీందీ “నల్‌, మనం ఆల్‌ మోస్ట్‌ వచ్చేశాం.” అని.

వోడావిడిగా కాళ్ళు దించాను. నేలతాక గానే ఒకసారి ఆ నల్రనీ ఆకారంవెవు చూశాను. వఖీ కనవడలేదు. గొంతువరకూ ఉన్ను నీళ్ళల్లోనే వ్వీలెనంత వేగంగా మందుకి సాగి ఒడ్డుకి చేరుకున్నాం. నీళ్ళలోంచి బయటకు వచ్చి ఇనక మీద కూలబడి పోథటాను అలనటగా. బీందు వచ్చి నావక్కనే కూర్చుంది “నో ప్రాబ్లెం నర్‌, మీ స్వామ్మంగ్‌ గ్రేట్‌.” అంది. వేలవంగా వీడవలేక నవ్వాను.

దాదావు ఓ అరగంటనేవు అలానే కూర్చున్నాం ఇద్దరం వమీ మాట్లాడు కోకుండా. నేనునా వాచీ కేనీ చూనుకున్నాను. నీళ్ళల్లో తడినినా బాగానే వనీ చేన్తున్నుట్టు కనబడింది. పొవుతక్కువ వన్నెండు చూవీస్తోందీ అది. వెక్కిళ్ళ శబ్దం వీనీ బిందూ _వెవు చూశాను. తను తదేకంగా నమ్యద్రం వంకే చూన్తుంది. కళ్ళవెంట ధారాపాతంగా కన్నీళ్ళు కారుతున్నాయి. ఎొనంగా రోది స్తోంది బీందు. “మ్‌ బీందూ, దీగులు వడకు. మన అదృష్టం ఇద్దరం ప్రాణాలతో బయట వడ్డాం. కాళ్ళూ చేతులు న్యక్రమంగా వనీచేన్తున్నాబు ఈరోజు రెన్క్యూ ముర్‌క్రాన్ట్‌ వదనా రావొచ్చు. డెథీనెట్‌గా మనల రశీస్తారు. దీగులు వడకు. వీడవకు. నీరాశ చెందకు బీందూ.” అంటూ తననీ అనునబుంచడాని కి వయత్నించాను గానీ నాకూ దీగులుగానే అని వీంచీందీ. నాఖీదే వంచప్రాణాలు వెట్టుకునుండే శ్రీమతీ గుర్తొచ్చింది. ఇద్దరు వీల్లల ముద్దులొలికే మొవోలు గు ర్తొచ్చోయి దుఖం ఆవుకోలేక “పోటూను. కానీ మొగాడినీ నేనుకూడా వీడిన్తే ఈ వీల్హ మరీ బెంబేలు వడి పోతుందీ అనీ నాకునేనే నర్రీచె వ్చుకున్నాను.

ఉన్నుట్టుండి కుండ పోతగా వర్షం మొద్యలెంది. నేను బీందూ భుజాన్ను తట్టి చెట్లవెవు వరిగెత్తాను. చెట్లనీడకు చేరుకునేలోగా ఇద్దరం వూర్తిగా తడిని మద్దబపోటూం. దూరం నుంచీ చూనీనవ్వుడు గుబురుగా కనీవీంచీన చెట్టు దగ్గరికి వచ్చేనరికి వలచగా వెద్దగా ఆకులు లే కుండా ఉన్నాయి. చెట్ల కింద నీలబడ్డామన్న మాబేగానీ తడున్తూనే ఉన్నాం ఇద్దరం. దాదావు అరగంట దాటినా వర్షం తగ్గే నూచనలేవీ కనవడలేదు. అలా ఉధృతంగా కురున్తూనే ఉంది. నేను బీందూ వంక చూశాను. వీడువు మొవాం వేనుకుని తదేకంగా నమ్మ్యద్రం వెవే చూన్తున్న తన చెంవల్వవె కారుతున్నువి కన్నీళ్ళో, వర్షవునీళ్తో నాకర్టం కాలేదు. నేనుతనకేని చూడటం గ మనీంచి నాకేనీ తల తీవ్నీ “నర్‌, ఈ వర్షం ఎవ్వుడాగుతుందీ?” అనడిగిందీ. నాకు తీక్కరేగింది, ‘నాకే మన్నా వాతావరణ కేంద్రం నుంచీ డెరెక్టుగా అన్నలెన్‌ ఇన్ఫర్మేషన్‌ అందుతుందా, వీమనుకుంటోందీ ఈ తీ క్క మండ?” అనుకునే “నాకేం తెలును? నేనే మన్నా మెజీ వీయన్నా లేక నాకేమన్నా దివ్యదృష్టి ఉందా? అయబునా ఇదీ మా ఊరు కాదు.” అన్నాను

వెటకారంగా. “అదికాదు నర్‌, నా డౌటే మీటంటే ఇదేదో తుఫానులాగా ఉందీ నర్‌. నమ్యద్రం వెవుచూడండి అలలు ఎంత వెద్దవీగా వన్తున్నామో ఇందాక మనం వచ్చిన వ్వుడు ఇంత వోరు గాలీ కూడా లేదు. ఇవ్చుడు చూడండి చెట్టు ఎలా ఊగీ పోతున్నామో. ఇంత వర్షంలో రెన్క్యూ ఎబిర్‌ కొట్ట్‌ వీదబునా అనలు వన్తుందా అనీ.” అంది ఏడువు గొంతుతో.

‘అమ్మనీ, దీనీ డౌటు నీజు మే, ఇలాంటి తు ఫొనులాంటి వాతావరణంలో సాధారణంగా ఎంత వుల్లీ ఎక్సివ్‌డ్‌ రె న్క్యూ ముర్‌ క్రాఫ్ట్‌ వెలట్రబునా సావనీంచరు.’ కానేవు ఆలోచీంచీ “ఈ వర్షం ఎంతనేవుంటుందీలే బీందూ కొనే వట్లో తగ్గీ పోదూ. అందులోను మనదీ ఎుర్‌క్రావ్స్‌ కదా డెథీనెట్‌గా రెన్క్యూ టీం ఎంత రిన్కణునా తీనుకునీ వెదుకుతారు, కంగారు వడక, వీ వేవ్‌ టు జెన్ట్‌ వెలుట్‌.” అన్నాను. నా నమాధానం అంతగా తృవ్తీనేచ్చినట్టులేదు బీందూకి. అయినా మారు మాభ్లాడ కుండా చుట్టు కలభుజూడ సాగింది. నమ్మద్తంవెవు చూనిన నాకు మతీ వోయింది, వీమీ కనీవీంచలేదు. పొగమంచు దట్టంగా క మ్ముకున్నుటు వదడుగుల దూరంలో వమందో కూడా కనబట్టం లేదు. నేలఖీద ఉండే మా వరిస్థితే ఇలా ఉంటే ఇక ముర్‌ క్రాళ్ట్‌ లో ఉండే వాడి కి వీంకని వీన్తుందీ నా బొంద.

వ్లీవెనా జంతువులో, వొములో మమ్మల్నీ ఎటాక్‌ చేనీనా దిక్కులేదు. నా ఖర్మకి నేనే తీట్టు కుంటూ, మధ్య మధ్యలో భగవంతుడిని ప్రార్టీన్తూ, ఆ వర్షంలో తడున్తూ, చలీకి వణుకుతూ, అలాగే వెర్రి మొవోం వేనుకుని నీ మేషాలు లెక్కవెడుతూ నీలబడి వోటూను. అలాంటి వరీన్రితుల్లో కూడా నాకు దూరంగానే నీలబడీ ఉంది బీందూ. మరో అరగంట తర్వాత వర్షం ఉధృతం తగ్గీందిగానీ, వూర్తిగా మ్యత్రం ఆగిపోలేదు. అలా కురున్తూనే ఉంది. మా చుట్టా అవ్చటీవరకూ కమ్ముకుని ఉన్న పొగ మంచు కాస్త తగ్గీ నమ్మద్రమూ, అలలూ కనీవిన్తున్నాయి. అలా నమ్యద్రంవెవు చూన్తున్న నా స మ్మల జాుల్షాగో తట్టింది బీందూ. వవీటన్నట్టు వెనక్కి తీరిగిచూశాను. చీన్ను గొంతుతో “నర్‌ నీ దేర్‌…” అంటూ ఓ చెట్టువెవు చూవీంచీంది. అట్టువెవు చూనీన నాకు గుండె. దడదడమంటూ కొట్టుకుంది. మదురు గోధు మవన్నెెలో నీగనీ గలాడి వోతూ, దాదావు ఓ వదీవేను అడుగుల పొడవున, జానెడు మందంలో ఉన్ను వెద్ద పొమొకటి, ఆ చెట్టు కిందనుంచి జరజర పాకి మాకు దూరంగా వెళ్ళిపోతోంది.

ఓరి దేవుడో, ఇంతకు ముందు వర్షంలో అదీ మమ్మల్నీ చుట్టే నీనా మాకు తెలినేదీ కాదు. కొనీ అదీ మమ్మల్నీ గ మనీంచి నట్టు లేదు. నేను బిందూ భుజం మీద చేబువేనీ “థాంక్‌ గాడ్‌, అదీ మనల్నీ చూడలేదు, బ్రతీకి పోమూం…” అన్నాను తేలిగ్గా నా భభూన్నీ కవ్చివుచ్చుకుంటూ. చటుక్కున నాచేతి శీద తన చెట్టు వేనీ గట్టిగా వట్టుకునీ నాకేని చూనీ “నర్‌, నాకు పామలంటే మవో భణుం. వ్రీజ్‌ డోంట్‌ లీవ్‌ ఖీ.” అంది నేనేదో పాముల నరనటథ్యు లెవల్లో వెద్ద పామల మంత్ర గాడి నబునట్టు. “నీకే మన్నా వీచ్చా, నీన్ను వదీలీ ఎక్కడికి పోతాను. చస్తే ఇద్దరం కలీనే చధ్దాంలే. కానీ విమానంలో వ్రభూణిన్తున్న అంత మందీలో మనీద్దరం వూత్రం బ్రతీకామంబటే డెథీనెట్‌ గా అదృన్టం మున్నవె వున్నట్లే. అంచేత మనకంత ఈజీగా చావు రాకపోవచ్చునని నా ఉద్దేశం. నీల్లీ గా మొట్లాడకు. ఎంత వర్ష్మమైనా, తుఫానబునా రెన్కూ్యూ టీం వాళ్ళు రాకుండా ఉండరు. బ్రెలునింగ్‌ నంగతీ దేవుడెరుగు, , మనీద్దరం మూత్రం ఇంకో వారం రోజుల్లో మన మన ఊళ్ళల్లో ఉంటాం!” అన్నాను. ఇంతలో వర్షం మరికాస్త తగ్లీందే, కానీ ఉండుండి తెరలు తెరలుగా కురున్తూనే ఉంది. చేతీ కున్ను వాచీ చూనుకున్నాను. వన్థైండున్నురయింది.

ఇదే మేటి అవ్వుడే ఇంత బె ముందా అనలు ఈ వాచీ నరిగ్గా వనీచేన్తుందా అనీ అను మౌనం వచ్చింది నాకు. అన్వుడే కడువులో వీదో ఒకరక్యమెన ఛీలీంగ్‌ మొదలబ్యుంది…

అన్నుట్టు ఆకలే స్తోంది, ఈ వర్షంలో, అయోమయ న్రితీలో తెలీయలేదుగానీ, నీన్న ర్యాత్రి నుంచీ ఏమీ తీనలేదన్ను నంగతీ అవ్ముడు గు ర్తాచ్చింది. ఇవ్వుడే మేటి చెళ్తుడం? ఆవోర వదార్జాలుండే వీ మానం తాలూకు మందరి భాగం కాలీ నమ్మద్రంలో మనీగీ వోబుందడద్చే, వెనకా భాగంలో అనలేమెనా తీనడానీ కి దొరుకుతామూ లేదో, ఒకవేళ వీమన్నా ఉన్నా అవీ తీనగలీగేలా ఉంటామూ, ఇలా రకరకాల నందేవోలు నా మననులో నుళ్ళు తీరుగుతుండగా చుట్టా కలభజూశాను. నా దృష్టిలో వడ్డ వ్లన కొబ్బరి చెట్లనీ చూశాను. వాటినీండుగా కొబ్బరీ బొండాలు గెలలుగె అలలుగా ఉన్నాయిగానీ అవి ఉన్న ఎత్తుచూన్తుంటే కళ్యుతీ రి గాబు కొబ్బరీ బొండాలు అవుటాఖ్‌ కొశ్చన్‌ అనుకుని, ఈ వ్రదేశంలో కొబ్బరి చెట్లేనా ఇంక్షేమెనా ఉన్నాడూ అనీ వెదికుతూ బీందూవెవు చూశాను. నీ క్కు పోటు ఉన్ను మొవంతో ఎక్కడో. శూన్యంలోకి చూస్తూ అచేతనంగా నీలబడి ఉంది. నాకు జాలే నీంది. ఏవిటీ ఖర్మ ఈ వీల్లకీ, నాకూ. వటుగా ఈ పాటికి సొంతూళ్ళో ఆథీనుల్లో వోడావీడి గా యమబీజీగా ఉండాల్సిన వాళ్ళం ఇలా ఈ దీక్కూ మొక్కూ లేనీ చోట కడువులు కాలుతూ మరుక్షణంలో వంజరుగుతుందో తెలిభుక, ఊపాంచలేక ఉన్నామంటే, దీన్నే విధి అనంటారు కాబోలు.

కడువులో ఎలకలు వరిగెట్టడం మొదలెట్టాయి ఇవో తట్టుకోలేక, “‘బీందూ నాకు వీవరీత్వమెన ఆకలీగా ఉంది, బవుశా నీకూ అంతే అయ్యుండాలి. వీమానంలో వ్నీమైనా దొరు కుతాజుమో అనేదీ డౌటు, అదీగాక ఇవ్ళుడు మళ్ళీ ఇద్దర మా అక్కడిదాకా వెళ్ళాలీ. ఈ వర్షంలో అదీ రీన్కు కూడాను. ఇక్కడే, ఈ చెట్లల్లోనే, వ్నవెనా వళ్ళేమెనా దొరు కుతాబుమో చూద్దాం వద, బై మ కూడా ఒంటి గంటవుతోందీ. మళ్ళీ వర్షం మొదల వ్వొచ్చు. ఈవర్షంలో త్వరగా చీకటి వడవచ్చుకూడా, మనదగ్గర టార్నిలెట్‌ లాంటిది కూడా వీతీలేదు వద.” అన్నాను చెట్ల మధ్యలోకి దారితీన్తూ.

మారు మాట్లాడకుండా నా వెంట రాసాగిందీ. దాదావుగా ఓ వందడుగులు లోవలీకీ నడిచాము గానీ వెదురుచెట్టూ, కొబ్బరిచెట్టూ వాటి మొదళ్ళనీండుగా చుట్టా కింద నేల మీదా దట్టంగా అల్టు కు పోటు ఉన్ను రకరకాల తీగలూ తవ్చ) ఇంకేమీ కనీవించలేదు. కొబ్బరి చెట్లనీ మరోసారి చూశాను, వాటినీండా గెలలు గలలుగా కొబ్బరీ బొండాలు కూడా ఉన్నాయిగానీ, అవన్నీ చాలా ఎత్తులో ఉన్నాయి మనకేమో ఆ చెబ్పెక్కడం చేత కాదామొ. మాతీ గట్టి మేత మీదకి తోలీన చందాన మోరలెత్తీ వాటినే చూన్తూ మననులో రకరకాల సాన్లు వేన్తూ వాటి చుట్టాతా తీరీగాం చాలానేవు. వీఖీ తోచి చావలేదు. రాళ్ళేమెనా దొరుకుతాడుమో ననీ కిందంతా వెతీకామగానీ అంతా ఇన క మమంగానే ఉంది.

కొంతనేవటి కి రాలీ వడ్ల కొబ్బరీ వీందెలు కనివీంచాబు ఇవా వాటినీ బలం కొద్దీ ఆ కాణులకేనీ వీనరడం మొదలెట్టాను, నన్నుచూని బీందూ కూడా వీనీరిందీగానీ, అంత ఎత్తుకి ఒక్కటైనా తగలనూ లేదు, తగిీలీనా ఆ పెద్ద కాణులు రాలనూ లేదు. కానేవటికి ఇద్దరీలో ఓవీక నశీంచిందీ. అలానే నడున్తూ ఇంకాస్త లోవలీకీ చెట్ల మధ్యలోకి వెళ్ళాం. దట్టంగా వెదురు చెట్టున్నాయి. వాటిల్లో వామలున్నాడేుమౌోనని జ్యాగత్తగా చూనుకునీ నడున్తూ వీరీగీ వడి ఉన్న వొడ వాటి వెదురు బొంగునాకదాన్ని నం పొదీంచాను. ఇద్దరమూ చెరోవెవు దాన్నీ మోను కుంటూ కాస్త ఎత్తు తక్కువగా ఉన్న కొబ్బరి చెట్టుదగ్గరికి వచ్చాము. దాన్నీ ఇద్దరమా వట్టుకునీ కొబ్బరీబొండాల గెలలకేనీ గురిచూనీ వొడవసాగాము. ఊవూ… ఒక్కటంటే ఒక్క కాయైనా రాలందే… ఇలా కాదనీ ఆ బొంగునీ కింద వడేని దాన్నీ మధ్యకు విరిచి ఆ వక్కనున్ను తీగలతో కట్టి నీచ్చెన లాంటి వర్పాటొకటి చేశాను. దాన్నీ చెట్టుకి మౌవుజేనీ కింద బీందూనీ కదల కుండా

వట్టుకోమని చెవ్చీ మూన్‌ వీవ్చీ చిన్నగా, అతీ డ్యాగత్తగావెకి ఎగబాకాను. నగందూరం జేర గానే ఆ బొంగు జారి వడింది. దభేల్‌ మనీ కింద వడ్డాను.

బీందు ఆత్రుతగా వరిగెత్తుకువచ్చి) “ఓ మె గాడ్‌ నర్‌, దెబ్బల్నేమెనా తగీ లాభా?” అంది. “థేదు గానీ పొంటు మత్రం చీరీగీ నట్టుందీ.” అంటూ వెకి లేచాను. “ఇలాగ కాదు గానీ ఈసారి నువ్వు గట్టిగ వట్టుకో, చిన్నుగా ఎక్కుతుంటే నా వెబుట్‌ కి ఈ వెదురు బొంగు ఆగుతున్నుట్టు లేదు. ఈసారీ కాస్త న్ఫీడుగా ఎక్కడానికి ట్రై చేస్తాను.” అనీ మళ్ళీ అ వెదురు బొంగునీ చెట్టుకి ఆనీంచీ చట వీవ్నీ వడేశాను. లంటే శద కేవలం చొక్కా, కట్‌ డ్రాభర్‌ తో ఎక్కనారంభీంచాను. ఈసారి కాస్త న్చీడుగా గబగబా ఎక్కాను కొబ్బరి చెట్టు కాండం రానుకునీ తొడలు మంటలు వుడుతున్నా వట్టుదలగా వెకి ఎగబాకాలనీ వ్రయత్న్మించాను గానీ కాలు బెనీగీ మధ్యలోనే కిందకి జారిపోమటోను. మావూళ్ళో కల్పు తీనేవాళ్ళు తాటి చెట్లే క్కట వుడు కాళ్ళకు వట్టు కోనం బంధంలాంటిదీ వేనుకుంటారు. అది గుర్తుకి వచ్చిందీ. నా పాంటుకి ఉన్ను బెల్టు తీనీ దాన్నీ నా కాళ్ళకి వేనుకునీ ఈసారీ కిందనుంచే ట్రై చేశాను. నాలుగైదు సార్టు వీవలమమ్వూక మొత్తానీకి చీన్నుగా అతీచీన్నగా వెకి చేరుకోసాగాను. దొనొత్ట్‌ వెకిచేరుకున్నవుడు గుర్తుకి వచ్చిందీ ఆ కల్టు గీత గాళ్ళు, కాళ్ళకే కాదు నడు మక్కూడా న్మ్వే బెల్టు లాంటిదేదో వేనుకుంటారు. మారి నాకేమీ లేదు ఇంతెత్తునుంచీ కింద వడితే? ఖ్‌ వేనీందీ. మొండిగా వెకెగబాకాను. చేతీకందీన బొండాల్మీ మెలీదీవ్నీ తెంచుతూ చాలా కాయలు కిందీకి వడేశాను. రెండు గెలలదాకా తెంచేనరీకి అరచేతులు కూడా మంటలెత్త సాగాయి. “ఇక చాలు నర్‌ కిందకీ రండీ.” అనీ బీందూ గొంతు వీనీవీంచీంది.

చీన్నుగా జారుతూ కిందకి దిగాను. చెట్టు రానుకునీ తొడలు ఎర్రగా కందీ పోటు మంటగా ఉందీ. ఎండిన వెదురు వుల్లనాకదాన్నీ నంపొదీంచీ ఆ కాభులకి రంధ్రాలు చేనీ తీళ్ళునీ కొబ్బరి నీళ్ళని ఆత్రంగా తాగాము ఇద్దర మూ. కొన్నీంటిలో ఉన్న కొబ్బరిని బయుకి తీభుడం ఎలాగా, అని ఆలోచీంచీ బలంగా వాటినీ చెట్ల మొదళ్ళకేనీ వీనీరీ వగల గొట్టాం. అలా వగీలీన వాటిలోనుంచేీ లేత కొబ్బరీనీ తృత్తీగా కడుపారా తీన్హాం. ఆకలీ తీరింది. అవ్ముడు గ మనీంచాను బీందూ మధ్య మధ్యలో నా కాళ్ళకేని, నా తొడలకేని చూన్తూ నేను తలెత్తీనవ్చుడు చూవులు తీ వ్ముకుంటోంది. నాకు న వ్వొచ్చంది. “డోంట్‌ బీ యె బీందూ మూ కెన్‌ నీ, బట్‌ నో టచీంగ్‌!” అన్నాను చీలీవీగా నవ్వుతూ. బీందు బుగ్గలు ఇర్రబ డ్డాయు అమ్మా ఈవీల్లకి నీగ్గువడ్డం కూడా వచ్చే అనుకున్నాను.

ఇంతలో మళ్ళీ వర్షం కురవసాగింది. గబగబ ఓ వెద్ద చెట్టుకిందకి చేరుకున్నాం ఇద్దరం. బైమచూన్తే మూడవుతోంది. ఎండనేదీ లేదునరీకదా _పెగా వెలుతురు కూడా అంతంత నూత్రంగానే ఉందీ. ఇంతవరకూ ఒక్క రెన్క్యూ ముర్‌ క్రాళ్ట్‌ కూడా కనీవీంచి చావలేదు. కనీనం శబ్దం కూడా వినీవీంచలేదు. ఇలా అబులే ఇంకానే వట్లో చీకటి వడవచ్చుకూడా. ఈ చీకట్లో ఒకవేళ ర్యాత్రికి ఈ చెట్టుకిందకి మధ్యాన్నం చూనీన పామ మళ్ళీ ఇట్టువె పొన్తే? నమ్మద్రవు ఒడ్డుకి వెళదామంటే వర్షం, ఇక్కడే చెట్టుకింద ఉండాలంటే పాముల భభుం, మాక్కనబడింది ఒక్క సొమ్మే ఇంకా ఎన్నున్నామో, పాొమలేనా లేక కొండచీలవలు కూడా ఉన్నాడేమో? వంచెళ్యూలో తోచడంలేదు. బీ క్కుబీ క్కు మంటూ అలాగే వర్షం ఎవ్సుడు వెలున్తుందా అనీ కణాలు లెక్కవెడుతూ నించుని ఉండి వోయోూం. బీందూతో వమన్నా మాభ్దాడాలని కూడా అనీవీంచలేదు నాకు. బీందూ కూడా అలాగే వొనంగా నీలబడీ ఉందీ. దాదావు గంట తర్వాత వర్షం తగ్గింది. కన్నుపొడుచు కున్నా కనీవీంచని చీకట్లో నమ్యద్రవు వోరువ్యత్రం వినీ వి స్తోంది. ఆకాశంవెవు చూస్తే ఒక్క చుక్కణునా కనబడి చావందే. “ఇక్కడకన్నా నమాదవు

ఒడ్డుదగ్గ రీకెల్టాం బీందూ. కాస్తయినా నేఖ్‌ గా ఉంటాం.” అన్నాను చీన్నుగొౌంతుతో. అవ్వుడు వీవ్చిందీ నోరు “అవును నర్‌, కనీనం అక్కడుంటే ఒకవేళ రెన్కూ్యూ టీం ఎవ్వరైనా వచ్చినా మనం కనీవీంచడానీకి అవకాశం ఉంటుంది.” అంది. “మరివద.” అంటూ తీరంవెవుకి దారితీశాను. ఓ వదడుగులు వేశామో లేదో, మళ్ళీ వర్షం కుండపోతగా కురవడం మొదలబఖ్బుందీ. వక్కకు తీరిగి దగ్గర్లో ఉన్ను చెట్టుకిందకి వరిగెత్తాను. చెట్టుకింద ఆగిన నన్ను దడాలున వచ్చీ) గంద్దు కుందీ బీందు. వెనక్కీ తీరిగి తననీ పొదీవీ వట్టు కునీ “చిన్నగా బీందూ, ఇక్కడే ఉన్నాను. కంగారువడ కు.” అన్నాను. వం మాట్లాడ కుండా నానుంచి దూరంగా జరి గింది బీందు.

ఈ వర్షంలో నమ్యద్రవొడ్డుకి వెళ్ళలే మనీ తెలీనీవోబుంది. కానేవటికి నాకు కాళ్ళు వీక సాగాయి. చిన్నగా చెట్టు కీదేరగీ లబడి కూర్చున్నాను. నా వక్కన నీలబడున్ను బీందూ కాలీనీ తట్టి “కూర్చో బీందూ, ఎంతనేవనీ నీలబడతావు.” అన్నాను. ఈనారి కాస్త నన్నానుకునే కూర్చుంది బీందూ. లేత కొబ్బరీ, కొబ్బరి నీళ్ళూ కడువునిండా ఉన్నుందువల్ల ఆకలీగా లేదుగానీ గుబులుగా, భయంగా అమోమభుంగా ఉంది. వర్షం ఎవ్వుడాగుతుందా అనీ అలా నీరీకిన్తూ, శూన్యంలోకీ, నమ్యద్రంవెవుకీ చూన్తున్న నాకు అంత వర్షంలోనూ మాగన్నుగా నద్ర వట్టే నీంది.

అలా ఎంతనేవు నీద పోమూనో తెలియదుగానీ ఉన్నుట్టుండి ఏదో వెద్ద శబ్దం వినీవీంచి మెలకువ వచ్చింది. ఉలి క్కివడి చుట్టైా చూశాను. కళ్ళమందు చమక్‌ చమక్‌ మనీ మెరువులు, వాటితోబాటూ ఉరుములు. ఆ ఉరుముల శబ్దానీకే మెలకువ వచ్చినట్టుంది నాకు, వర్షం వెలీ నీనట్టుందీ గానీ మళ్ళీ మొదలవ్వొచ్చు. వక్కకి చూస్తే బిందూ కనీవీంచలేదు. తను వెన వేనుకునీ ఉన్న దువట్దా మత్రమే చేతీకి తగిలీంది. వతాశుడినటాను, ఓ మె గాడ్‌, వీదీ ఈ విల, న్నీదెనా కొండచీల వ గానీ శబ్దరలే కుండా చుట్టేనీ మేంగే నీందా? ఆ ఆలోచన రాగానే చటుక్కున లేచి నీలబడ్డాను. భణుంతో నాకే ఖీ తోచలేదు. ఒళ్ళంతా వణకసాగింది. నా గుండె దడ దడ మంటూ కొట్టుకోవడం నాకే న్స్యష్టంగా వినీవీస్తోంది. చిన్నుగా “బీందూ…” అనీ వీలీచాను. న మాధానం లేదు. ఇవ్మ్రుడలారా భగవంతుడా… మందు మనం న మద్ర వొడ్డు కి వెళ్ళడం శ్రేతున్కరం. ఒకవేళ బిందూని కొండచీలవేగానీ మీంగేని ఉంటే, వెంటనే నామీదకి దాడి చేట్వుక పోవచ్చుగానీ, గేరంటీ మ్యాత్రం ఏఖీలేదు. ఒకవేళ వర్షమొన్తే తడుస్తాం, కానీ ఉదయం వరకూ కనీనం ప్రాణాలతోనైనా ఉండొచ్చు. అనుకునే అ చీ కట్లోనే నమద్రం వెవుకి వడివడిగా నడిచాను. మధ్య నుధ్యలో మెరున్తున్ను మెరువులకి తీరం కనీ వీస్తోంది గానీ ఇంకేమీ కనీవీంచడం లేదు. నాకంతా అమోమయంగ్కా వదో కలలాగా ఉంది. చీకట్లో ఎట్టువెవు నడున్తున్హానో అర్దం కావడంలేదు. ఒక్క కణం ఆగీ నమ్యద్రవు అలల శబ్దం ఎట్టువెవునుంచీ వన్తుందో అనీ ఆల కించాను. నేను నడున్తున్న వెవే ఉన్నుట్టుంది, నరేననీ మందుకి అడుగే శాను.

అంతలో ఒక వెద్ద మెరువు మెరీనీందీ ఆ వెలుతురులో అల్టంత దూరానున్న న మద్ర మేగాక, వీదో ఆకారం కూడా కనీ వీంచీంది. ఓవ… అది బీందూ వేనుకుని ఉన్న లెట్‌ బ్రూ కలర్‌ చుడీదార్‌ అనీ గుర్తుకి రాగానే, వడివడిగా అడుగులు వేన్తూ ఈసారీ పెద్దగా అరిచాను “బిందూ, ఆర్‌ భూ దేర్‌?” అనీ. “ఎన్‌ నర్‌, ఐ భూం పాయర్‌.” అన్ను బీందూ గొంతు వినబడింది. ‘వామ్మట్యు, వీం కాలేదు…” అనుకుంటూ తన దగ్గరకి వరిగెత్తాను. “వీమీటి నన్గుక్కడ చీ కట్లో వదిలేనీ వచ్చావు?” అన్నాను కోవంగా అరుస్తూ. “అదికాదు నర్‌, తీరేమో నాటుగా నద్ర పోతున్నారు. అక్కడ నాకేం తోచలేదు. వర్షం కాస్త తగ్గ గానే ఇక్కడికి వచ్చాను. ఇవ్వుడే ఓ

వదీనీ మీషాలబు ఉంటుంది. రెన్క్యూ ఎబుర్‌ క్రాన్ట్‌ వ్లీదెనా వన్తుందే మౌననీ చూన్తున్నాను.” అంది అపొలబెటీక్‌ గా. తన కంథంలో చాలా నేస్త్రవో నీరాశా ధ్వనీంచాయి. “సారీ జీందూ, ఆవేశంలో అరిచాను వీమనుకోకు. నువ్వు కనవడకపోతే నీకే మన్నా అయిందే ననీ భభయవడ్డాను అంతే. వర్షం వచ్చేలా ఉంది బీందూ, అనలే నీకు వీదో ప్రాబ్తం ఉందటగదా. ఇలా వర్షంలో తడిస్తే మళ్ళీ వ్లీదెనా అణుతే ఇక్కడ మనకి మందూ, మాకూ కూడా దొరకదు.” అనీ అంటూ ఉండగానే వర్షం కుండ పోత గా మొదలబ్బుంది. “క మౌన్‌ బీందూ…” అంటూ తన చెట్యుందుకునీ మళ్ళీ వెనక్కి తీరిగీ చెట్లవెవే వరిగెత్తాను.

చెట్టునీడకి చేరుకున్నాం. అంతా కన్నుపొడుచుకున్నా కనరాని చీకటిగా ఉంది. అవ్సుడు గుర్హాచ్చిందీ. నా పొంటు జేబులో లెటర్‌ ఉండాలీ. అదెక్కడుందో వెత కాలీ మందు అనీ ఆ విషయమే బిందూతో అన్నాను. ఆ చీ కట్లోనే ఇద్దర మా తడు మకుంటూ వెతక సాగాం. ఎక్కడెనా పొమల్దాంటి వీ ఉన్నాయేమో ననీ ఓవక్క భభువడుతూనే మేం మధ్యాన్నం కొబ్బరి కాడులు తీన్న చెట్టుదగ్గరీ కి చేరుకున్నాం. దానీ చుట్టువక్కల వెతీకితే నా పొంటు దొరీకిందీ. దానీ జేబులోని లైటర్‌ తీనీ వెలీగించడానీకి ట్రై చేశాను. నమ్యద్రవు నీళ్ళకీ, వర్షానికీ బాగా తడిని అది వెలగలేదు. నీరాశగా ఆ చెట్టు మొదట్లో కూలబడ్డాం. వర్షం ఉండుండి కురుస్తోంది. చలెక్కువగా ఉంది. వీమీ మాభ్తాడు కోవాలనీ అనీ వీంచడంలేదు ఇద్దరి కీ. ఒకరికొకరం ఆనుకుని కూర్చుని ఆ చీకట్లోకి నమ్యద్రంవెవే చూన్తూ అలా ఎంతనేవున్నామో తెలీభుదు. ఇంతలో అవ్వ్ఫ్రటిదాకా నన్నుగా కురున్తున్న వర్షం ఒక్కసారి గా ఉధృతం అయింది. చెట్టు కీంద కూర్చున్హామన్న మాబటేగానీ, వైన ఎటువంటి అడ్డంకి లేకపోవడంతో మేమిద్దరమూ బాగానే తడవసాగాం. నేను నా వర్దు వీవ్చ్సీ మా ఇద్దరి తలలమీదా కప్పాను గానీ మగతా ఒళ్ళంతా తడున్తూనే ఉంది. ఉన్నుట్టుండి బిందూ శరీరం త్మీవంగా వణికి పోసాగింది.

పామ బీందు మూడవ భాగం త్వరలో…

అదీ చలీ మూలంగానో, లేక వరాణత్తీ నృర్భుమాలంగానో తెలీభలేదు కానీ అటువంటి వీవత్క్మర వరిన్హితుల్లో కూడా వుగా అనివీంచింది. తన వంటి వెచ్చదనం నాకు న్చుష్టంగా తెలు స్తోందీ గానీ ఓవక్కనుంచీ కురున్తున్న వర్షం తాలూకు చల్లదన మే ఎక్కువగా ఉంది. కానేవటికి వర్షం ఉన్నట్టుండి ఆగి పోటుంది. కానీ బట్టలు వూర్తిగా తడినీపోబము ఉండటంవల్ల ఆగీ ఆగీ వీన్తున్న ఈదురు గాలికి బీిందూకేగాక నాకూ వణుకు వుడుతోంది. చి మ్మచీ కటిలో నమద్రవు వోరువ్యూత్రం వీనీవీన్తుందీ. అంతకు మేంచీ మరింకే శబ్దమూ రావడంలేదు. మా ఇద్ద రీ మధ్య కూడా ఎటువంటి మాటలులేవు, వొనంగా ఎవరీ ఆలోచనల్లో వాళ్ళ మన్నాం.

ఇద్దర మా అలా చలిలో వణుకుతూ ఎంతనేవున్నామౌ, ఎవ్వుడు న్నీద్రలోకి జారుకున్నామో తెలీయథదు. వర్షం మళ్ళీ జోరుగా మొద్యలైనవ్వుడు నాకు మెలకువ వచ్చింది. చీకటి వల్బబ డింది, వెలుతురుగానే ఉందీ. అలవాటుగా చేతీనున్ను వాచీకేనీ చూనుకున్నా, ఏడున్నుర కనీ వీంచింది. ఉదయం ఏడున్నురకి కూడా ఇంత చీకటా, ఒకవేళ వర్షంవలనాా, లేక ఈ ప్రాంతంలో ఇంతేనా, అనలు నా వాచీ నీజుంగా వనీచేన్తుందా అన్ను నందేవం వచ్చింది. మరోసారి చూశాను, ఎల్‌ నీడీ జ్రీంక్‌ అవుతుంది, అంటే వనీచేస్తోందన్నమాట. మేం బొంబాబులో బభుల్దేరిందీ డిసెంబరు వదవతేదీన. నీన్న ముర్‌ క్రావ్‌ అయింది, అణుతే ఈవేళ 12వ తేదీ. అనీ అె క్కేశాను.

నావక్కన బీందూ వర్షంలో తడున్తూ అచేతనంగా వడి ఉంది. అది గాడనీద్రేనా, లేక వోతే…? అనుమానం వచ్చీ ఆ వీల మక్కుదగ్గర వేలుంచాను. శ్వాన ఆడుతుంది, అంటే సొమ్మనిల్లీ నట్టుంది. ఆ అమ్మాయి తలనీ నా వళ్ళోకి లాక్కునీ వర్షవునీరు మొవం మీద వడకుండా నా శరీరంతో అడ్డు కోగలీ గాను గానీ ఇంకే మీ చేళులేనీ వరిన్హితీలో ఉన్నాను. అలానే నీన్ఫత్తువగా ఆ వర్షంలో తడున్తూ ఉండి పోమటాను.

దాదావు గంటన్నుర వొటూ ఎడతెరీవీలే కుండా కురీనీన తర్వాత వెలీనీందీ వర్షం. నా వళ్ళో ఉన్న భీందూ తలని జ్యాగత్తగా కిందీకి జురీవీ లేచీ నీలబడ్డాను. ఒళ్ళంతా నె వులు, వచ్చి) వుండులా ఉందీ. నా వంటినున్న వర్జు తడీనీ మద్రణు వంటికి అతు క్కు పోబుంది.

కాళ్ళు నా స్వాధీనంలో లేవు, వుల్‌ బాటిల్‌ తాగినవాడిలా తూలుకుంటూ నీన్ను, నేనెక్కిన కొబ్బరి చెట్టువెవు నడిచాను. నీన్నటివి ఒక నాల్లుందు కాయలు ఇంకా మేగిలున్నాయి. వాటిల్లో ఓ రెండు మాత్రం తీనుకునీ మళ్ళీ ఆ వెదురు వుల్రినే నంపాొదీంచీ బీందూ దగ్గరకి నడిచాను. ఒక కొబ్బరీ కాడుకి రంధ్రం చేని, ఆ నీళ్ళనీ బీందూ వెదవుల్నవె చీలకరించాను. బుగ్గలు వట్టి నోటినీ తెరిచి మీగతా “నేళ్ళనే కూడా పోశాను. చిన్నుగా గుటక వేనింది. “బీందూ, గెట్‌ అవ్‌…” అనీ లే పాను.

కళ్ళు తెరిచి నన్ను అయోమయంగా చూనీంది. “ఉదట్యుమెందీ మేడం, లేచీ కాస్త బేక్‌ ఫాన్ట్‌ చేస్తారా…” అనాను నవ్వుతూ. నన్ను వెనుంచీ కిందదాకా చూన్తూ లేచి కూర్చుంది. తనకేనీ చూనుకునీ బీత్తరగా మొవాం వెట్టిందీి. తను వేనుకున్న డ్రెన్‌ వూర్తీగా తడినీ వంటికి అతు క్కువోబు లోవలున్ను తెల్లనీ బ్రాతోనవో కనీవీన్తుంది. వడావుడి గా చేతుల్లో గుండెల్నీ కవ్ళుకునీ నాకేనీ చూనీంది. రెండో కొబ్బరీ కాయకి కూడా రంధ్రం వెట్టి అందులోనే బళ్ళ తాగుతున్న నాకు ఆ నీన్‌ చూడగానే నవ్వుతో పొల మారింది. దగ్గుతూ, నవ్వుతూనే నీరియన్‌ గ్కౌ “మె డిటుర్‌ బీందూ, నీ శీలానీకే మీ కాలేదులే. స్రీజ్‌ కం టు నెన్సెన్‌… వద ఇంకానీన్నీ కొబ్బరీ కాయులు కోను కుందాం…” అంటూ వెనక్కి తీరీగీ కొబ్బరి చెట్టువెవుకి నడిచాను.

ఈరోజు కాస్త ఎత్తుగా ఉన్నా ఎక్కువ కాణులున్ను చెట్టే ఎంచుకుని ఎక్కాను. వ్లీలెనన్నీ ఎక్కువ కాభుల్శీ తెంపాను. తర్వాత కిందికి దీగినవ్వుడు చూశాను, కిందవడున్న ఓ కొబ్బరాకు తాలూకు మధ్య ఈనెనే వేడుగా చీల్యీ దాంతో వళ్ళని బ్ర వ్‌ చేను కుంటుందీ బీందు. అదే కొబ్బ)రీ నీళ్ళని వుక్కిలించి ఊన్తూ, మొత్తానీకి దంతధావనం కానీచ్చీ నావెవు చూని నవ్వింది. తెల్లగా మెరున్తున్న ముత్వాల్లాంటి ఆ వళ్ళనీ మైమరచి వోటు చూశాను.

“సీక్కూడా బి మ్‌ రెడీగా ఉందీ నల్‌.” అంటూ నాచేతీకి ఇంకో కొబ్బరి వేడునందించింది. నేనూ శుభ్రం చేనుకునేటవుడు కొబ్బరిబొండానే కి రంధ్రం పెట్టి నాకందీంచీంది. తమాషాగా అనే వీంచీందే. అదే కొబ్బరీ నీళ్ళతో మొవుంకూడా కడుక్కుని తుడుచు కుంటూ ““వీమీటి వ్యాళ కార్యక మం?” అనడిగాను. “మనం నీన్న వదిలేనీన బాగేజ్‌ తెచ్చుకుందాం నర్‌. అందులో కానీన్నీ బట్టలు ఉండొచ్చు, ఈ బట్టలు మరీ మొనీపోటు మరికిగా అభ్యూయి” అంది. ‘ఆవో వీం చెప్పావు తల్లీ, కాస్త నందు దొరికితే చాలు ఈ ఆడవాళ్ళు అలంకారం గురించే ఆలోచీ స్తారు.” అను కున్నా.

“ఓకే, కానీ నువ్విక్కడే ఉండు బీందూ నేనే ఎలాగోలా తంటాలు వడి తీనుకొస్తా.” అన్నాను. ఇద్దరమూ తీరం వెవుకి నడిచాము. కొంతదూరంలో నల్లనీ వన్తువేదో కనీవీస్తే ఇద్దరం దగ్గరకి వెళ్ళి చూశాం. ముర్‌ క్రాన్స్‌ వింగ్‌ తాలూకు వీదో రబ్బరు మక్క అది. నీన్ను నీటిలో కొట్టుకు వన్తూ పార్సేమో అనీ భమ కలీగించీన వన్తువు ఇదేననుకుంటా. నా డౌటు

శ్రీటరబ్యుంది. నీ శ్చింతగా వెనక్కి తీరి గాను. చిన్నగా నీళ్ళల్లో దిగి గుట్టవెవు నడున్తూ ఉండగా లోతు తగ్గి నట్టు నాకనీ వీంచింది. న మద్రం పోటుతగ్గీందను కుంటా. అలా నడున్తూనే గట్ట మీది కి చేరుకున్నాను. మధ్యలో కొంత దూరంలో మ్యత్రం నీళ్ళ లోతు నా గొంతుదాకా వచ్చింది.

గుట్టనీ చేరుకుని అలాగే _వెకె క్కాను. నీన్న మేం వదిలీ వచ్చినవుడు ఫ్రెట్‌ తోకభాగం కనీ వీంచీందిగానీ కాన్త కిందకి జారినట్టు అనీవీంచీందీ. నూట్‌ కేనులూ, బాగులూ అలాగే ఉన్నాయి గానీ అన్నీ బాగా తడినీపోయన్నాయి గబగబ కిందికి దీగీ ముందొక రెండు నూట్‌ కే నుల్లుందు కుని వెదాకా మౌను కునొచ్చాను. వర్షానీకి తడినీ చచ్చేంత బరువుగా అనీ వీంచాయి. అలా అలా మొత్తం అగేజీనంతా గుట్ట అవతలి భాగంవెవుకి చేర్చాను.

ఇట్టువె పొచ్చీన వ్రతీసారీ ఒడ్డునున్ను బిందూ వెద్దగా అరిచి చెయ్యూవేది. నేనూ చెయ్యూవేవాడీనీ. ఆఖరీ సారిగా వచ్చిన వ్వుడు బీందూ కనీవీంచలేదు. అలానే నీలబడి చాలానేవు చూశాను. చెట్ల మధ్యలోకి వెళ్ళిందే మౌ, ఒక వేళ బాత్‌ రూ మ్‌లాంటి అవనరాని కి అను కున్నాను. ఆతర్వాత ఒక్కొక్క నూట్‌ కేనునీ నెత్తిన వెట్టుకునీ నమద్రంలోదిగి నీళ్ళలో నడున్తూ అన్ముంటినీ ఇవతలకి చేర్చేనరికి నాకు న్వుర్గంలోనీ మా వితృదేవుళ్ళు కనీవీంచారు. అంతన్నేవెనా బీందూ కనీవీంచలేదు. కానీ తనని వెదికే ఓవీకకూడా నాకు లేదు. బాగా అల నీపోటూను. వీలుద్దామన్నా గౌంతేండు కుపోటు శబ్దం రావట్లేదు. నీరనంగా లేచి చెట్లవెవుకి నడిచాను.

కొబ్బరి చెట్టు దగ్గరకు చేరుతున్నువ్చుడు కొమ్మలు వీరున్తున్న శబ్దం వినీపించీంది. వీమీటిచే స్తోందీ వీల్ల, అనుకుంటూ మందుకి నడిచీన నాకు నోట మాటరాలేదు. వెదురు బొంగులనీ విరిచి అన్నీంటినీ వరనగా నేలమీద వరిచి తెవ్ఫలాంటి అరేంజ్‌ మెంట్‌ లో తీగలతో కలీవీ కడుతుంది బీందూ. ఆ తీగల్లోంచి కారిన వనరుతో ఆ అమ్మాయు డ్రె న్సుతోనవో ఒళ్ళంతా ఆకువచ్చనీ మరకలతో నిండి పోయంది. దగ్గరకి నడిచీ “ఏమీటి చేన్తున్హావు బీందూ?” అన్నాను ఆశ్ళ్శ)ర్యం గా.

“ఇదిగో దీన్నీ ఆ చెట్టుకి ఆనీంచీ వెడితే వర్షం వచ్చిన వ్వుడు మనం దానీ కింద దూ రొచ్చు నర్‌. కాస్తలునా ప్రొటెతన్‌ గా ఉంటుంది. రె న్క్యూ ముర్‌ క్రాన్ట్‌ ఎవ్బుడొన్తుందో, అనలు వన్తుందో, రాదో కానీ వర్షం మ్యూత్రం మళ్ళీ బాగా వచ్చేలా ఉంది. వెకి చూడండి.” అంది. వెకి చూనీన నాకు నల్రనీ మేళూలు తవ్చ ఏమీ కనీవీించలేదు. ఆవీల్ల మందుచూవునీ మెచ్చుకోకుండా ఉండలే క పోథూను. నా నీరన మంతా మంత్రం వేసినట్టు మొబుమెంది. నేనూ వెదురు బొంగుల్నీ వట్టు కునీ వీరీచీ తను చూవీంచీన వద్రతీలో అమరున్తూ సొాభువడ్డాను. అలా బొంగుల్నీ వీరీచీ కట్టే వనీలో ఇద్దరికీ చేతులు నర్త్‌ నర్రుమంటు తెగి రక్తం బొట్టు బొట్టుగా కారుతూ ఉన్నా, లెక్కచేయకుండా వీకబీగిన వనీ వూర్తి చేశాం.

ఆతర్వాత దాన్నీ లే వుదామని వ్రభుత్నీన్తే చాలా బరువనీ వీంచీంది. ఇలా కాదనీ తీగలతోటే చెరోవక్కనా కట్టేనీ, రెండుమూడు కొబ్బరీ చెట్ల కాండాలు దగ్గ రిదగ్గరగా ఉన్న చోటు చూనీ అక్కడికి లాగాం. ఆతర్వాత ఎండిన చెట్టు కొమ్మల సాభుంతో మా ఇద్దరీ బల మంతా చూవీంచీ వెకెత్తగలీగాం. మేంకట్టిన దడి చెట్టుకి ఆనుకోగానే వెల్పర్‌ లాగా తభూరెంది. కానేవు ఇద్రరం దాన్నే చూన్తూ కూర్చున్నాం. తర్వాత నేను లేచి కొబ్బరీ బొండాన్నాకటి వగలగొట్టి కొబ్బరి తీంటూ బీందూకందీంచాను. నా చేతీలోంచీ కొబ్బరీనందుకునేటవ్చుడు చూశాను బీందూ చేతుల్నీ వీవరీతంగా గాట్రతో నీండి, రక్తం గడ్డ కట్టుకు పోబముఎజ్టుగా కనీ వీంచీంది.

నేనేం మాభ్లాడకుండా ఆ వీల్ల వక్కన కూలబడి “ఐభూం సారీ బీందూ. నువ్వు అనలు రానన్నా నేనే అనవనరంగా గొవ్ఫ) అవకాశం అదీ ఇటీ అనీ వీదేదో చెవ్వీ నన్నీ లఅంవటంలో ఇరీ కించాను.” అన్నాను నిన్సీడుర్‌ గా. బీందూ తన చేతుల్నీ చూనుకునీ వేలవంగా నవ్వింది గానీ నీవీ మాభ్దాడకుండా నా చేతీలోనీ కొబ్బరీ నందుకుని తీనడం మొదలెట్టింది. ఇంకో అయిదారు కాయల్మీ వగల గొట్టి కొబ్బరి తీన్హాం. కానేవణున తర్వాత బిందూ మళ్ళీవెకి లేచీ అక్కడక్కడా కింద రాలీ ఉన్న ఎండిన కొబ్బరీ మ్యుల్నీ లాక్కు రావడం మొదలెట్టింది.

నాకు వీషవభుం అర్ధమై నేనూ అలాగే చేటుడంతో కొద్దీ నేవట్లో కొబ్బరి మ్య్రులతో మా దడినీ వూర్తీగా కవ్చేశాం. ఆ వనీ వూర్తటున తర్వాత ఇద్రరమూ తీరం వద్దకి వెళ్ళి అక్కడున్ను అగేజీనంతా మా మెల్లర్‌ దగ్గరి కి చేర్చాం. అన్నంటి కీ తాలాలు వేనుండటంతో ఎలా వాటినీ ఓవెన్‌ చేలూలో తోచలేదు. కానేవు ఆలోచించిన తర్వాత నేను మళ్ళీ నీళ్ళల్లోకి దిగి ఈదుకుంటూ గుట్టదగ్గ రి కి చేరాను. గుట్ట మీదున్న కొన్న వెద్ద రాళ్ళల్లో రెండు నెలక్ష్‌ చేని వాటినీ మోనుకునీ మళ్ళీ ఇవతలీ కీ వచ్చాను.

ఎండనేదీ లేదు, వర్షం ఉండుండి కురవడం, ఆగడంగా ఉందీ. వెలుతురు ఉండడం వల వగలనీ తెలుస్తోంది గానీ బె మెంతటుందో తెలీనీ చావడం లేదు. ఇందాక ఈ అగేజ్‌ కోనం వచ్చేముందు నా వాచీని బీందూ చేతీకిచ్చాను. అనలే అంతత మొత్రంగా వనీచేన్తున్నుది కాస్తా మళ్ళీ నమ్మద్రంలో తడిన్తే వూర్తిగా ఆగీ పోతుందని. సాయంత్రమె ఉండొచ్చు అనుకుంటూ మా వెల్లర్‌ _వె వెవుక్ర నడిచాను. షెల్టర్‌ కింద నూట్‌ కేనులూ భొగులూ అన్నీ ఒకదాని మీదొకటి ఎత్తుగా అరుగులా వేర్శి పెట్టి వాటి వెన వడి నీద్ర వోతుంది బీందూ,

చాలా కష్ట్రవడింది, అలీ నీ పోయినట్టుందీ అనుకుంటూ ఆ వీల్లనే చూన్తూ నీలబ డి వోటూను, లేవడానీకి మనన్కరించలేదు. నాకూ అలనటగా, ఒళ్ళంతా నెవ్వులుగా ఉంది. చిన్నగా ఆ అమ్మాణు వక్కనే కూలబడ్డాను. ఆకలీగా ఉందిగానీ ఇవ్చుడు చెబ్సెక్కే ఓవీక లేదు. నీస్తాణగా అలాగే వెనక్కి వాలీ నేనూ వడుకున్నాను.

బాగా అల నీ పోటు ఉన్నానే మౌ అలానే మగత నిద్రలోకి జారు కున్నాను. చాలానేవటి తర్వాత చటుక్కున మెలకువ వచ్చింది, ఏదో శబ్దం కిర్రు “కర్రు మంటూ లీలగా వీనీవీన్తుందీ. ఏమీటా చెవులు రీ క్కించాను. అర్ధం కాలేదు. అంతా అంధ కారం. “ఇంతలో వక్కనున్నన్నుది బిందూ అనే గుర్తుకి వచ్చింది. “జీందూ…” అనీ వీలీచాను, నమాధానం లేదు, చేత్తో తడిమాను. బీందూ శరీరం తగిలింది. వేడిగా కాలీ పోతోంది. మధ్య మధ్యలో గడగడ వణికి పోతోంది. కిర్రు మనే శబ్దం అలా తను వణుకుతున్నువ్వుడు వన్తుంది. నాకు వీషవయం లీలగా అర్ధ మవసాగింది. మేమేద్రర మా వడుకునీ ఉన్నది నూట్‌ కేనుల మీద, తన శరీరం వణుకుతున్నువ్వుడు వాటిల్లో ఒక నూట్‌ కేను ఇంకొకదానీకి రానుకునీ ఆ శబ్దం వన్తున్నుట్టుంది. వీవయం ఊపాంచు కోగానే కాస్త మననులో భయం తొలగింది కానీ, ఇంకో బెంగ వట్టు కుంది.

ఈవీడ కి ఇవ్వ్చుడ్నేమెనా ఆనా ఎటాక్‌ లాంటిదీ వస్తే ఏంచెళ్యులీరా భగవంతుడా అని. మనకనలే అలాంటి వరిన్హితుల్లో వంచెళ్యూలో తెలీళుదు, అయినా తెలీనీ మాత్రం ఇక్కడ చెటుగలీ గీందే మందీ. ఈ చీకట్లో నీ ర్మానువ్యమెన ఈ నమద్రతీరంలో, కన్నూ మన్నూ కానరానీ ఈ అంధ కారంలో…. అను కుంటూ అలానే కూర్చున్నాను. జీందూ నావెవుకి కాకుండా అట్టువెవు తీరీగీ వడుకునుంది. చీన్లుగా నా చేతీనీ ఆమె వీవుమీద వేనీ తడుముతూ నిమరసాగాను. బమట వర్షం ఎడతెరీవీలే కుండా కురున్తుందీ ఆ వర్షవు జులు అవ్వ్చుడన్చుడు మా వ్యెల్ళర్‌ లోవలీదాకా వడుతోందీ అవ్యుడ వ్యుడూ. అలా వడుతున్నవ్వ్చుడు దాంతోబాటూ మంచుతెరలా చల్దనీ గాలీ

దూనుకునీ వన్తుంది వెల్లర్‌ లోకి. మా ఇద్దరీ శరీరాల మీదా వడుతున్ను వర్షవు చీనుకులు డీవ్‌ శ్రీజ్‌ లోంచి తీనీన ఐన్‌ ముక్కల్లా ఉన్నాయి.

ఈ లర్యాత్రీ ఎలా గడున్తుందో అర్దం కాలేదు. ఈ విల్లకి జరం వచ్చినట్టుంది వెగా మంచుతు ఫొనులా ఈ వర్ష మొకటి. తణాలు లెక్కపెడుతూ కూర్చుని ఉండి వోటూను. ఆ అమ్మాయి వణు కుతున్హువ్వుడల్లా తన వీవు మీద చేత్తో అనునభుంగా తడుతూ, నీమరుతూ కూర్చున్నాను.

ఇంతలో బీందూ నడన్‌ గా న్లావెవుకి తీరిగి నా దగ్గరగా జరిగింది. నా చేతీనీ ఉంచాలో,

సెట్యూలో అర్దంకాలేదు. నేను తటవటాబిన్తుండగానే, నా చేతీనీ బలంగా ఒడీనీవట్టు కునీ బలంగా గుంజీంది. తూలీ తనమీద వడబోబు త మాయంచుకుని వక్కనే వడ్డాను. “‘బీందూ…”
అనీ వీలీచాను. వీదో మలభూళంలో గొణుగుతున్నుట్టు అన్నుదిగానీ నా కర్టం కాలేదు. “ఏీతిటి, ఎందా… ఎందా బీందూ…” అన్నాను నాకొచ్చిన కొద్దీ వొటీ మలభూళంలో. జవాబు లేదు. అలానే వెల్లకిలా వడు కునుండి వోమాను. మరింత దగ్గరగా జరి గిందీ బీందూ. కింద నూట్‌ కేనుల్లో వమేమీ వన్తువులున్నామో గానీ ఒళ్ళంతా అక్కడక్కడా
గుచ్చుకుంటున్నాయి వర్షం ఆగినట్టుందీ. శబ్దం రావబ్లేదు. బిందూ బలంగా ఊవీరీ వీల్ఫీ వదుల్తున్నవ్చుడు తన శ్వాన నా చెవుల్లోకి వేడిగా తగుల్లూ ఆ శబ్దం మాత్రమే నాకు వీనీవీస్తోంది. నా కుడిచేణు వూర్తిగా తన శరీరం కిందనే ఉంది. నా జబ్బకి తన రొమ్ములు మెత్తగా తగుల్తున్నాయి అవీ నా చేతీకి తగులుతున్హాయునే వీషయం అర్దం కాగానే నాలో కోరిక జీవ మనీ వడగ వీవ్చంది. నీన్నటిదాకా నాకు ఆమడదూరంలో ఉన్ను వీల్ల ఈరోజు నా వక్కన, అదీ ఇలా నన్ను వాత్తుకునీ వడుకునుంది. మొత్తానీకి భలే దొరికావే అనుకుని చిన్నుగా తన్నవెవుకి తీరీగీ వీవు మీద చేబువేనీ నా దగ్గరగా లాక్కున్నాను. ఎలాంటి వ్రతీథటనా లేదు.

నాక్కొంచం నందేవోంగా అనీ వీంచింది. ఛ.. వీమీటిది, ఈ వరిస్టీతుల్లో, నందు దారి కింది గదా అనీ రెచ్చిపోతే రేప్పొద్దున తన మొవూం చూడగలన్నా వదో చలికి తట్టుకోలేకా, జ్బారతీవతలో నన్ను వాబేనుకునున్నట్టుంది, అంతేగానీ, మరెటువంటి ఆలోచనా ఆవిల్రికీ ఉండక పోవచ్చు. ఎంత అవకాశం దొరికినా ఇలాంటి వరిన్ధీతుల్లో ఈ వీల్లనీ వ్లదెనా చేయబోవడం మన మగతనానీకేం గొవ్వ? అనీ వరీవరి వీధాలుగా ఆలోచీన్తూ మధనవడసాగాను. అలా ఆలోచీన్తూ కొద్దీగా వెనక్కి తగ్గీ కాస్త తనకి దూరంగా జరగాలనీ వ్రభుత్సీంచాను. మరీ దూరంగా జరగడంతో నూట్‌ కేనుల మీదనుంచి దొర్రి దబ్బున కిందవడ్డాను. కిందంతా మెత్తటి ఇనుక ఉండబట్టి నరి పోబుంది గానీ నా కుడిచేత్తివెన బిందూ శరీరం బరువుగా ఉండడంతో అదంత నులభంగా ఊడి రాలేదు. _వెగా భుజుందగ్గర వదో కలు క్కు మంది. “అమ్మా…” అనీ మూలుగుతూ చేతీనీ లాక్కొన్నాను.

మరుక్షణంలో చేత్తోబాటూ దాన్న గట్టిగా వట్టుకుని ఉన్న బీందూ కూడా దొర్లి నామీద వడింది. దిమ్మర వోటూను. ఇదేమేటి, నీజంగా ఈ వీల్ల అంత గాఢన్నిద్తలోనే ఉందా లేక నాట కాలాడుతోందా, అనీ ఆ వీల్ల జబ్బ) మీద చరిచాను “బిందూ… ” అనీ గట్టిగా వీలున్తూ. “ఈ…ఊ…డోంట్‌ లీవ్‌ మీ నర్‌… ఇట్స్‌ వెరీ కోల్డ్‌… ఎనీ క్కు భయంకర తణన్సు…” అంటూ మూలుగుతూ, గడగడ వణికిపోతూ మళ్ళీ నా చేతీనీ లాక్కుని తన గుండెలకేనీ అదీమీ వట్టు కుందీ. నాకు జాలే నందీ. భుజాన్నీ రుద్దుకుని కాస్త నర్జుకునీ వెల్లకిలా వడుకున్నాను తన వక్కన. మా వెల్టర్‌ ఓవెనీంగ్‌ కీ మేము వడుకున్ను చోటుకీ మధ్యలో ఇవుడు నూట్‌ కేనులు ఉండటంవల్ల చలీ కాస్త తగ్గి నట్టు అనీ వీంచీంది.

సాథుంత్రం కాస్త ఓవీకదేనుకునీ ఈ నూట్‌ కేనులు ఓవెన్‌ చేనుంటే బావుండేది. వృవెనా కోట్లు, నూట్లలాంటి వి దొరికేవి. నీండుగా వేనుకునీ ఉండేవాళ్ళం, ఉదభుం లేవగానే ఆవని మీదే ఉండాలీ, అబునా ఇవుడు బై మెంతట్బుందో, తెల్సివారడానే కి ఇంకెంతనేవు వడుతుందో, అన్నుట్టు వాచీ ఈ వీల్ల చేతీ కిచ్చాను, ఎక్కడ వెట్టిందో, లేచి వెతుకుదామా అనుకున్నాను గానీ, ఈ చీ కట్లో వం వెతుకుతాం నా తలకాణు. చచ్చినట్టు తెల్లారేదాకా వెబుబ్‌ చెళూల్సీందే తవ్చదు. అలా ఆలోచీన్తూ ఉన్న నమమంలో బిందూ చేలు నా చాతీఖీదనుండి పాకి నా మెడచుట్టా బీగునుకోసాగీందీ. మళ్ళీ వమొచ్చిందీ ఈ వీల్లకి అనీ నేనా చేతీనీ వీడివీంచుకోవడాని కీ వ్రభుత్సీన్తుండ గానే నా మీదికి ఎగబాకింది బీందూ.

నీంచెళ్యూలో అర్దం కాలేదు నాకు. ఓని నీతుమ్మ, నీ చలిని దొంగల్లోలా… నువ్వెక్కడ టొరి కావే తల్లీ, నా వెళ్ళాం కూడా ఇంతలా నా _వెనెక్కదు… అనీ గొణుక్కుంటూ తననే నాఖీదనుంచీ మెత్తగా కిందకి తోనెట్యూలనీ వ్రభుత్నీంచాను. తన భుజం మీద చెట్టు వేనీనవ్వ్చుడుగానీ నాకు న్ఫ్యురించలేదు తన శరీరం ఎంత చల్లగా ఉందో, వెగా వణుకుతోంది. వోమ్మట్యు, జృార్యమైతే తగ్గి నట్టుంది, కానీ మరీ ఇంత చల్రగా ఉందే మీటి, మంచు మక్కలా… అందులో ఈ వణు కుడే మీటి… అనుకుని తన భుజుం మీద ఉను నా చేతీనీ కిందకి జురీవీ బీందూ వీవునీ తడు మతూ నీ మర సాగాను. కాన్తయునా వేడి వుడుతుందీగదా అనీ. కానేవటికి వణకడం కొద్దీగా తగ్గి నట్టనీ వీంచీంది కానీ ఉండుండి ఒళ్ళంతా ఊగి పోతుంది. అలా నీమరుతూనే నా చేత్తో తన వీవు మొత్తం రుద్ర సాగాను. కానీ ఎక్కువనేవు అలా చేభులే క పోథూను. ఉదభం నుంచీ నాల్నుగైదు సార్హు నమ్మద్రంలో ఈదటమూ, ఈ చెట్టూ కొమ్ములూ విరీచీ వెల్లర్‌ తమారుచేయుడం లాంటి అలవాటులేనీ శారీరిక శ్వమవల్హ వళ్ళంతా వులీనీపోబము ఒకటే నెవ్వులు, దాంతో కళల్ళెవ్ళుడు మూతలు వడ్డామూ నాకే తెలీటుదు.

వీదో వీట్ట కూత వెద్దగా వినీ వీంచినట్రయ కళ్ళు తెరిచాను.

పామ బీందు నాలుగవ భాగం త్వరలో…