ସେ ଦିନର ସତ୍ୟନଗର ର ଅନ୍ଧାର ଗଳି – Se Dinara Satya Nagar Ra Andhara Gali

ହାଏ, ମୋ ଭାଉଜ ମାନେ ଓ ବେଧେଇ ଟୋକି ମାନେ ଓ ଆଦର୍ଶ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ମାନେ ଜଉମାନଂକର ବାଟ ଏବେବି ଫିଟିନି, ସେ ସମସ୍ତଂକୁ ମୋତେ ଗେହିବାକୁ ଭାରି ଇଛା । ମୁଁ ଜଣେ ଓଟୋ ବାଲା, ଭୁବନେସ୍ୱର ରେ ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେଲା ଏଠି ଓଟୋ ଚଲଉଛି । ମୋର ବୟସ ୨୨ ବର୍ଷ, ଦେଖିବାକୁ ହାଣ୍ଡସମ୍ , ସତ୍ୟନଗର ଟୋକିମାନେ ମୋ ଓଟୋ ରେ ବସିବାକୁ ଭାରିଭଲ ପାଆନ୍ତି । ଏତେ ପାଠସାଠ ପଢି ମଧ୍ୟ୍ୟ ମୋତେ ଲାଇନ୍ ଦିଅନ୍ତି । କେତେ ଝିଅ ନ୍କ ସହ ମୋର ପରିଚୟ ମଧ୍ୟ୍ୟ ହୋଇଗଲାଣି । ସଳା ଟୋକି ମାନନ୍କ କଥା ଜେତେ କହିଲେବି ସେଶ ହେବନି। 1/3 ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଆଉ ଟପ ପିନ୍ଧି ବଜାର ବୁଲି ବାହାରି ପଡନ୍ତି , କେବେ ସାଂଗସାଥି ମେଳରେ ତ କେବେ ଏକୁଟୀଆ । ମୋ ଭଲି ଓଟୋ ବାଲାଖାଲି ଭକୁଆଭଳି ଅନେଇବା ଛଡା କଣ ବା କରିବ , ଏତେ ଏତେ ବଡ ବଡ ଘରର ଝିଅ କୁ ଅମେ ତ ପୁରା ଅଳିଆ ।

ହେଲେ ଯାହା କୁହନ୍ତୁପଛେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ୍ୟ ଭାଉଜ ଡଟ୍ କମ ର କେତେ କାହାଣି ପଢିଛି । ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲେ ଫାସ୍ଟଫୁଡ୍ ଆଉ ତା ପରେ ମୋବାଇଲ ରେ ବିପି ଦେଖେ ଆଉ ଗେହା ଗେହି କଥା ପଢେ । ଟୋକି ମାନଂକର ବିଆ ସଲେଇଲେ, ସେମାନେ ଜଉ ପୁଅ ହେଲେ ବି ପେଡା ଖାଆନ୍ତି । ମୋର ଖାଲି ଇଛା ଥିଲା ଗୋଟେ ଟୋକି ମିଳି ଯାଆନ୍ତା କି?

ଫରିଦା ଗଳି ରୁ ଓଟୋ ନେଇ ମୁଁ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ବାହାରିଲି ସତ୍ୟନଗର ଆଡକୁ । ଗଳି ଦେଇ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ଅଗରୁ ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରି ମୋ ଓଟୋ ପାଈଁ ହାତ ହଲେଇ ଇସାରା କରୁଥିବାର ଦେଖିଲି । କି ମସ୍ତ ଜବାନି ଝିଅ। ହାତ ହଲଉଥିଲା ସେ ହେଲେ ମୋ ନଜର ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଥିଲା ଟପ ପିନ୍ଧାଝିଅର ହାତ ସହ ଦୁଧବିହଲ ହଲ ହଉଥିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଅନେଇ ଅନେଇ ସଡନ ତା ପାଖରେ ବ୍ରେକ ମାରିଲି । କୁଆଡେ ଜିବେ ମାଡାମ୍ ବୋଲି ପଚାରିବାରୁସେ କହିଲା ସତ୍ୟନଗର ଆଡେ ଜାଉଛବୋଧେ ମୋତେ ଟିକେ ସେ ଆଡେ ନେଇ ଚାଲ । ସେ ଓଟୋରେ ବସିବା ପରେ ମୁଁ ଓଟୋ କୁ ନେଇ ସତ୍ୟନଗର ଆଡେ ଚାଲିଲି ।
ଫ୍ରଣ୍ଟ ମୀରରରେ ତାକୁ ଦେଖି ଦେଖି ଚଲଉଥାଏ ଥାଏ । ମୁଁ କହିଲି କଣ କଉଠି ଓହ୍ଲେଇବେ ମାଡାମ୍ । ସେ ଟୀକେ ହସି ଦେଇକହିଲା କଣ ଭାଇନା ଚିହ୍ନି ପାରୁନକି । ସୁନ୍ଦରି ଟୋକି ଟାର ଏକଥା ସୁଣି ମୁଁ ଟିକେବାଉଳି ହୋଇଗଲି । କିଏ ଜାଣି ପାରୁନି ତ। ସେ କହିଲା କଣ ମନେ ନାହିଁ ଆମେ ପୂର୍ବବର୍ଷ ସାଂଗମାନେ ତମ ଓଟୋ ରେ ସବୁ ଦିନ କଲେଜ ଯାଉଥିଲୁ । ମୁଁ କହିଲି ତମ ନାଁ କଣ ? ସେ- ପ୍ରତିମା ପରା । ତା ପରେ ମୋର ତା ବିସୟ ରେ ମନେ ନଥିଲେ ବି ମୁଁ ତା ସହ ଏଆଡୁ ସେଆଦଡୁ ଗପି ଚାଲିଲି । ସେ ଖିଲ ଖିଲ ହସି ଏଠି ରଖିଦିଅ କହି ଓଟୋ ରୁ ସିଧା ଓହ୍ଲେଇ ଚାଲିଲା।

କି ଅଜବ ଝିଅ ମୁଁ ବି ତାକୁ ଆଉ ମାଗିପାରିଲିନି। ତା ଗାଣ୍ଡି ହଲେଇ ହଲେଇ ମୋ ଆଗରେ ଚାଲିଗଲା । ସିଧା ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ଭର୍ତି କରିବାକୁ ଇଛା ହେଲେ ବି କଣ ବା କରି ପାରିବି । ଛାଡ ଅନୁକୁଳ ଟା କିଛି ମିଳିଲାନି। ଟିକେ ଆଗକୁ ଗଲା ପରେ ଗୋଟେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରୁ କଟକ ଭଡା ମିଳିଗଲା। ଗୋଟେ ରୋଗି କୁ ନେଇ କଟକ ସିଟୀ ହସ୍ପିଟାଲ ରେ ଛାଡି ଦେଇ ସେଠୁ ପ୍ରତିଦିନ ପରି ମୋ ଓଟୋ ଭିଡା ସନ୍ଧ୍ୟା ୬ ଟାରେ ସରିଲା । ସଂଜ ହେଲେମୋତେ ଆଉ ଇଛା ଲାଗେନି, ମୁଁ ସତ୍ୟନଗର ରୁ ବାହାରି ଆସିଲା ବେଳେ ବାଟରେସେ ଝିଅ ଟା ଦେଖା ହେଲା ଟିକେହସି ଦେଇ ବେଧ ଝିଅ ମୋ ଓଟୋ ରେ ଗୋଡ ମେଲେଇବସି ଗଲା । ପଇସା ତ ଦଉନି ଖାଲି ଟିକେ ଗେହି ବାକୁ ଦିଅନ୍ତାକି।

ସେ ଓଟୋ ରେ ବସି ମୋ ସହ ପୁଣୀ ଗପ ଯମେଇଲା । ମୋତେ ସରି କହି କହିଲା ମୁଁ ତମକୁ ଆଉ ଟଂକା ନଦେଇ ଚାଲିଗଲି ମୋର ଆଉ ଖ୍ୟାଲ ରହିଲାନି । ମୁଁ କହିଲି ହଁ ସେଥିରେ କଣ ଅଛି । ତମେ ମାଗେଣାରେ ଗଲେ କଣ ମୁଁ ମନା କରୁଛି? ସେ କହିଲା ନାଇଁ ଯେ, ମୋର ତମ ସହ କଥା ବାର୍ତା ରେ ଆଉ ଖ୍ୟାଲ ନଥିଲା । ତମ ସହ କଥା ହୋଇ ମୁଁ ଅଜି କେତେ ଦୁରରେ ଜାଇ ଓହ୍ଲେଇଲି। ମୁଁ ଚୁପ ରହି ଖାଲି ସୁଣୂ ଥାଏ ।

ସେ ଟିକେ ଅଗକୁ ମାଡି ଆସି ମୋ କାନ ପାଖରେକହିଲା କଣ ଭାଇନା ଚୁପ ରହିଲଏ ଯେ ! ମୁଁ କହିଲି ନାଇ ଆପଣ ଏବେ କଣ କରୁଛନ୍ତି ମାଡାମ୍ । ସେ – ମୁଁ ଏବେ ଏୟାରଟେଲ ରେ କସ୍ଟମର କେୟାର ରେ ଅଛି । ପୁଣି ଏମିତି ଗପର ଟପର ଭିତରେ ଗଳି ଭତରେ ଗାଡି ପସୁ ପସୁ କରେଣ୍ଟ ଚାଲିଗଲା । ମୁଁ ପ୍ରତିମା ମାଡାମ କୁ ନେଇ , ସେ କହିବା ଜାଗାରେ ଓହ୍ଲେଇ ଦେଲି।ଅନ୍ଧାର କୁ ରାସ୍ତାଠିକ ରେ ଜଣା ପଡୁ ନଥିଲା ପ୍ରତିମାମୋତେ ତା ଘର ପାଖକୁ ଟର୍ଚ ନେଇ ଜିବାକୁ କହିଲା ଅମେ ଦୁଂହେ ତା ଘର ପାଖକୁ ଗଲୁ । ପ୍ରତିମା ତା ଘରର ତାଲାଖୋଲିଲା ଆଉଠିକ ସେତିକି ବେଳକୁ କରେଣ୍ଟ ଆସିଗଲା । ସେ ଭାରି ଖୁସି ହୋଇ ମୋତେ ଭିତର କୁ ଅସିବାକୁ କହିଲା। ମୁଁ ଭିତରକୁ ଜାଇ ତାକୁପଚାରିଲି କଣ ତମେ ଏକା ରହୁଛ ସେ କହିଲା ନାଇଁ ସାଂଗ ମାନେ କେହି ନାହାନ୍ତି। ମୁଁ କହିଲି ହଉ ମୁଁ ଏବେ ଜାଉଛି । ସେ – କଣ ଟିକେ ବସ ଚା କରି ଆଣିବି । ମୁଁ ତା ବ୍ୟବହାରରେ ଅଡୁଆ ମନେ କରୁଥିଲି ହେଲେ ସେ ମୋତେ ବସେଇ ଦେଇ ସଂଗେ ସଂଗେ ରୋସେଇ ଘରକୁ ପସି ଗଲା । ମୁଁ ଟୀଭି ଦେଖୁ ଦେଖୁମୋଆଖିରେ ଗୋଟେ ବହି ପଡିଲା ତା ବେଡ ରେ ଓଡିଆ କାମସୁତ୍ର ବହି । ମୁଁ ସେ ବହି ଦେଖି ତାକୁଖୋଲୁ ଖୋଲୁ ଖାଲି ଲଂଗଳା ଚିତ୍ର ଆଉ ଗିହା ଗେହି ଛବି ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ସେ ଚା ଆଣି ପାଖକୁ ଆସି ମୋତେଅଫର କଲା ବେଳେ ମୋ ହାତରେ କାମସୁତ୍ର ବହି ଦେଖି ଖୁଣ୍ଟ ପରି ଛିଡା ହେଲା ।
ମୋ ଦେହର ଗରମ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ନପାରିସେ ଝିଅ କୁ ବେଡ ରେ ମାଡି ଧରି ଦୁଧ ଚିପି ବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ – ଛାଡ ଭାଇ ବୋଲି ଚିତ୍କାର କଲା ଆଉ ମୁଁ ଅଟକିଲି ନାହିଁ । ତା ଟପ ରୁ ଦୁଧ କାଢି ଦଳି ଚାଲିଲି । ସେ କିଛିସମୟ ବୋବାଳି ପରେ ଚୁପ ହେଲା । ଆଉ ମୋ ସହ ସହଯୋଗ କରି କୁଆଁରିଦେହରେ ଗୁଦୁଗୁଦି ଖେଳି ଉଠିଲା । ସବୁ ଝିଅ ତ ପେଲା ଖାଇଲାବେଳେ ଉଁ …… ଉଁ .. ହୁଅନ୍ତି ଆଉ କିଏ କାନ୍ଦେ । ପ୍ରତିମା ସେହିଭଳି ଆଗ ଅଖିରେ ଲୁହ ଭରି ପରେ ପ୍ରତିପେଲିଲା ବେଳେ ଗୁଦ ଗୁଦି ହେଲା ଭଳି ହସି ହସି ମଜା ନେଉଥିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଗେହି ଗେହି ରାତି ୮ ଟା ବାଜି ଗଲା । ତା ଲଂଗଳା ଦେହରେଦୁଧ କୁ ଚାଟିଚାଟି କିସ୍ ପରେ କିସ୍ ମାରି ଚାଲିଲି ।

ସେଠୁ ଫେରି ତା ପାଇଁ ରାତିଯାକ ଭାବିଲି ସକାଳୁ ଓଟୋ ନେଇ ପୁଣୀ ଗଲା ବେଳକୁ ସେ ପୁର୍ବ ଭଳି ହାତ ହଲେଇ ମୋ ସହ ଯିବାପାଇଁ ଇସାରା କଲା। ଏବେ ତା ସାଂଗ ମାନେ ଅସିଜାଇଥିଲେ ମୁଁ ତା ସହ ପ୍ରତି ଦିନ ସମୟ ବିତାଏ । ତାକୁ ନେଇପାର୍କ, ସିନେମା ଆଉ କେତେ କଣ ଏବେ ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ।
===== ସୁନିତା ପୃଷ୍ଟି
===== ଭାଉଜ.କମ୍

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*