నీరజా టీచర్ – Neeraja Teacher

మాది విజయవాడ దగ్గరలోని ఒక పల్లెటూరు. తొమ్మిదో తరగతి పూర్తయ్యి, పదో తరగతిలోకి వచ్చాను. సెలవులు అయ్యాక, మొదటి రోజు స్కూల్ లోకి నడుస్తూ ఉండగా, ముప్పై ఏళ్ళ ఒక ఆంటీ నన్ను పిలిచి, “హెడ్ మాస్టర్ రూం ఎక్కడా?” అని అడిగింది. ఆమెని చూడగానే ఎందుకో ఒక్కసారి ఒళ్ళంతా జిల్లుమంది. ఆమెని చూడగానే నాకు ఏదో అయిపోసాగింది. యవ్వనపు కోరికలకు అదే తొలిమెట్టు అని అప్పుడు నాకే తెలీదు. అయినా అలాగే ఆమెని చూస్తూ ఉండిపోయాను. అంతలో ఆమె నా కళ్ళముందు చిటికలు వేస్తూ, “బాబూ! హెడ్ మాస్టర్ రూం??” అంది. నేను తేరుకొని, తడబడుతూ రూం వైపు చూపించా. ఆమె నవ్వి “థేంక్స్..” అని, నా తలమీద నిమిరి, ఆ రూం వైపుకు వెళ్ళింది. అలా వెళ్తూ ఉంటే, ఎందుకో ఆమెని వెనక నుండి అలానే చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఆమె హెడ్ మాస్టర్ రూంలోకి వెళ్ళాక గాని తేరుకోలేకపోయాను. “ఎవరయ్యి ఉంటుందీ ఈవిడా!!” అనుకుంటూనే క్లాస్ రూంలోకి పోయాను.

క్లాస్ లోకి వెళ్ళాక, పాత మిత్రులని చూడగానే, ఆమె విషయం మరచిపోయి, అల్లరిలో పడిపోయాను. బయట క్లాస్ బెల్ మోగింది. అందరం ఎవరి ప్లేసుల్లో వాళ్ళు కూర్చున్నాం. అయినా మా గోలతో క్లాస్ రూం అంతా గొడవగొడవగా ఉంది. ఆ గొడవలోంచి, ఒక అందమైన స్వరం వినిపించింది, “ఇదేనా టెంత్ క్లాస్ రూం!?” అని. పిల్లలమందరం ఒక్కసారిగా గుమ్మం వైపు చూసాం. అక్కడ ఇందాక నేను చూసిన ఆంటీ నిలబడి ఉంది. “గుడ్ మార్నింగ్ చిల్డ్రన్..” అని, లోపలకు వస్తూ, “నా పేరు నీరజ. మీ ఇంగ్లీష్ టీచర్ ని.” అని తనను తాను పరిచయం చేసుకొని, బోర్డ్ దగ్గరకి నడిచింది. నేను మాత్రం ఆమెనే చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఆమె బోర్డ్ దగ్గరకి నడిచి, తన చేతిలోని బుక్స్ ను అక్కడ ఉన్న టేబుల్ పై పెట్టి, ఒకసారి క్లాస్ మొత్తం పరిశీలనగా చూస్తూ, ఒకమూల కూర్చుని ఉన్న నన్ను చూసి, చిన్నగా నవ్వింది. మరోసారి నా వళ్ళంతా ఝల్లుమంది. ఆ యావలో నాకేం వినిపించడంలేదు. ఎప్పుడు క్లాస్ అయ్యిందో తెలీదూ, ఎప్పుడు నీరజా మేడం వెళ్ళిందో తెలీదు. ఆ తరవాత క్లాస్ లతో బోర్ కొట్టించుకొని, కాసేపు గ్రౌండ్ లో ఆడుకొని, చీకటి పడే టైంకి ఇంటికి చేరాను.

లైట్ లు వెలుగుతున్న పక్క పోర్షన్ వైపు ఆశ్చర్యంగా చూసి, ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టాను. దానికి కారణం, ఆ పోర్షన్ ఖాళీ అయ్యి రెండు నెలలు కావొస్తుంది. ఇంట్లోకి వెళ్తూనే అమ్మని అడిగాను, పక్క పోర్షన్ లోకి ఎవరొచ్చారని. “మీ స్కూల్ లో కొత్తగా జాయిన్ అయిన ఇంగ్లీష్ టీచర్రా.. పేరేదో ఉంది..” అంటూ వంట గదిలోకి పోయింది అమ్మ. విషయం వినగానే, మళ్ళీ పులకింతలు. ఎలాగైనా టీచర్ ని ఒకసారైనా చూడాలని ప్రయత్నించా గానీ, ఆమె లోపల ఎక్కడో ఉండడంతో కుదరలేదు. అలాగే గిలగిలా కొట్టుకుంటూ, భోజనం ముగించి పడక ఎక్కేసాను. కలలో కూడా నీరజా మేడమే కనిపించింది. నిక్కర్ లోపల ఒక్కటే సలుపు. అంతకు ముందు ఎప్పుడూ తెలియని నొప్పి. చటుక్కున మెలుకువ వచ్చేసింది. పైకి లోచి చూస్తే, అందరూ నిద్రపోతూ కనిపించారు. అర్జెంట్ గా పాస్ పోసుకోవాలనిపించి, నెమ్మదిగా పెరట్లోకి పోయాను. అలవాటు ప్రకారం బాత్ రూం లో కాకుండా, పక్కనే ఉన్న గోడమీద పోసేసి, ఇంట్లోకి వెళ్తూ, పక్క పోర్షన్ వైపు చూస్తే, కిటికీ లోంచి నీరజా టీచర్ నన్నే చూస్తూ కనిపించింది. ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. ఆమె మాత్రం చిన్నగా నవ్వి, లోపలకి వెళ్ళిపోయింది.

మర్నాడు తయారయ్యి స్కూల్ కి బయలుదేరుతుంటే, ఆమె గుమ్మం లోని ఎదురయ్యి, “స్కూలుకా?” అని అడిగింది. నేను అవునన్నట్టు తల ఊపగానే, “అయితే పద..” అంటూ, నాతోపాటూ బయలుదేరింది. ఎందుకో తన పక్కన నడుస్తుంటే, ఎక్కడో గుబులుగుబులుగా అనిపిస్తుంది. పక్కనే నడుస్తూ, తలతిప్పకుండా కళ్ళు మాత్రమే తిప్పి, ఆమెని చూసాను. నాకంటే ఎత్తుగా ఉంది. నేను సరిగ్గా ఆమె భుజాల దగ్గరకి వచ్చాను. అలా చూస్తుంటే, ఆమె ఎద సంపద కవ్విస్తున్నట్టుగా కనిపిస్తుంది. కింద నిక్కరులో అలజడి మొదలయ్యింది. దాన్ని పెంచడానికి అన్నట్టు, ఆమె నా భుజాల చుట్టూ చేతులు వేసి నడవసాగింది. అలా చేతులు వేయడంలో, ఆమె స్థనం ఒకటి నా భుజాన్ని మెత్తగా ఒత్తుతుంది. ఆ ఒత్తిడికి నా ఒళ్ళంతా వణికి పోతుంది. ఆ వణుకును ఆమె గమనించిందో లేదోగానీ, నా భుజాన్ని చిన్నగా నొక్కుతూ, “బాగా చదువుతావా నువ్వూ?” అంది. నేను “ఊఁ..” అన్నాను. ఆమె చిన్నగా నవ్వి, “రాత్రుళ్ళు బాత్ రూంకి వెళ్ళాలని ఎవరూ చెప్పలేదా నీకూ!?” అంది. “చిన్న పిల్లలు బాత్ రూం కి వెళ్ళనవసరం లేదని అమ్మ చెప్పింది.” అన్నాను. ఆమె కిలకిలానవ్వి, “నువ్వు చిన్న పిల్లాడివా!” అంది. ఆమె అలా నవ్వగానే, నాకు కాస్త ధైర్యం వచ్చినట్టు అయ్యి, ఆమె వైపు చూసి, “చిన్న పిల్లాడినేగా, మీ కంటే పొట్టిగానే ఉన్నా కదా..” అన్నాను. ఆమె ఒక్కక్షణం నా వైపు కన్నార్పకుండా చూసి, “హైట్ చూసి చిన్నా, పెద్దా అని చెప్పరు.” అంది ఆమె. “మరి ఏం చూసి చెబుతారూ!?” అన్నాను నేను. ఆమె అదోలా నవ్వి, “మా లెక్కలు మాకు ఉంటాయిలే..” అంది. “చెప్పండి మేడం.. ప్లీజ్..” అన్నాను నేను. “తరవాత చెప్తాలే..” అని ఆమె అంటూ ఉండగా, స్కూల్ కి చేరుకున్నాం. ఆమె నా భుజాల పై ఉన్న చేతిని తీసేసి, “ఈసారి బయట పొయ్యకు..” అనేసి స్టాఫ్ రూం వైపుకు వెళ్ళిపోయింది.

ఆమె మాటలకూ, చేష్టలకూ నాకు ఒళ్ళంతా చెమటలు పడుతున్నట్టు అయిపోతుంది. అలాగే కంట్రోల్ చేసుకుంటూ క్లాస్ రూంలోకి నడిచాను. మిత్రులు పలకరిస్తున్నా ఏదో లోకంలో ఉన్నట్టు ఉండిపోయాను. వాళ్ళు కూడా నన్ను పట్టించుకోకుండా వాళ్ళ కబుర్లలో మునిగిపోయారు. రెండు పీరియడ్స్ అయ్యాక, నీరజ మేడం క్లాస్ కి వచ్చింది. వస్తూనే, రహస్యంగా నాకు ఓ నవ్వు విసిరి, లెసన్ లో మునిగిపోయింది. మధ్యలో నన్ను లేపి, ఏదో ప్రశ్న అడిగితే, తెల్లమొహం వేసుకొని ఉండిపోయాను. ఆమె నవ్వేసి, “సరే! నీకు లెసన్ అర్ధం కానట్టు ఉంది. లంచ్ టైంలో స్టాఫ్ రూంకి రా..” అనేసి వెళ్ళిపోయింది.

మరో అవర్ తరవాత లంచ్ బ్రేక్. నెమ్మదిగా స్టాఫ్ రూం లోకి అడుగుపెట్టాను. లోపల ఎవరూలేరు. ఎందుకుంటారూ! అందరూ ఎవరింటికి వారు లంచ్ కి పోయి ఉంటారు. నీరజా మేడం కూడా కనిపించలేదు. కాస్త లోపలకి వెళ్ళి, “మేడం..” అని పిలిచా నెమ్మదిగా. ఆమె ఒక షెల్ఫ్ వెనక నుండి తల బయటకి పెట్టి చూస్తూ, “నువ్వా! ఇలారా..” అని పిలిచింది. నేను ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళాను. ఆమె ఆ షెల్ఫ్ వెనక ఉన్న మరో షెల్ఫ్ నుండి, ఎగ్జామ్ పేపర్ల కట్టలను బయటకు తీస్తుంది. వాటిని చూపిస్తూ, “లాస్ట్ ఇయర్ పేపర్స్ ఇలాగే ఉంచేసారు. వీటిని తీసేస్తే తప్ప, కొత్త పేపర్లు పెట్టడానికి ప్లేస్ ఉండదు. కాస్త హెల్ప్ చెయ్.” అని, ఒక కట్టను నాకు అందిస్తూ, “భోజనం చేసావా?” అని అడిగింది. “లేదు మేడం, ఇంటికి వెళ్ళాలి.” అన్నాను. ఆమె “ఓకే, నా లంచ్ ఇద్దరం పంచుకుందాం, సరేనా!” అంది. “ఊఁ..” అన్నాను. “ఓకే! ఆ టేబుల్ పై నా బాక్స్ ఉంది, తీసుకురా..” అంది ఆమె. నేను పోయి తీసుకువచ్చాను. “ఓపెన్ చెయ్..” అంది. నేను ఓపెన్ చేసిన తరవాత, “నువ్వు తింటూ, నాకు తినిపించు.” అంది. నేను ఆశ్చర్యంగా ఆమెని చూసేసరికి, ఆమె తన చేతులు చూపిస్తూ, “చూడు, మొత్తం డస్ట్..” అంది నవ్వుతూ. నేను “సరే..” అని, ముద్ద కలిపి ఆమెకి అందించబోతే, “ముందు నువ్వు తిని, తరవాత నాకు పెట్టు.” అంది. నేను ఒకముద్ద తిని, మరో ముద్ద ఆమె నోటి దగ్గరకి తెచ్చాను. దానినే చూస్తూ, “మ్.. పెట్టడం వచ్చా నీకూ! ఇంతకు ముందు ఎవరికైనా పెట్టావా!” అంది అదోలా చూస్తూ. “లేదు మేడం, ఎప్పుడూ పెట్టలేదు.” అన్నాను నేను. “మ్.. అయితే ఫస్ట్ టైం నాకే పెడుతున్నావన్నమాట..” అని, చిన్నగా నవ్వి, “సరే, పెట్టు..” అంది. నేను నెమ్మదిగా ఆమె నోటికి అందించాను. ఆమె ముద్దను నోటిలోకి తీసుకుంటూ, నా వేళ్ళను చిన్నగా నాలుకతో తడిమింది. ఆమె అలా నాలుకతో టచ్ చేయగానే, నాకు కంగారుగా అనిపించి, గబుక్కున చేతిని తీసేసాను. అలా అకస్మాత్తుగా తీయడంతో, కాస్త ఆమె జాకెట్ మధ్య ఒలికి పోయింది. ఆమె “ఇస్..” అని, “జాగ్రత్తగా పెట్టాలమ్మా.. ఇలా ఒలకబోయకూడదు.” అంది. అలా అంటూ పెదవులమీద ఉన్న అన్నాన్ని నాలుకతో చప్పరిస్తూ లోపలకి లాక్కుంది. ఆమె అలా చేస్తుంటే, ఆమె పెదాలవైపే చూస్తూ ఉండాలని అనిపిస్తుంది. నేను అలా చూడడం గమనించి, “ఏయ్! ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్!?” అంది హస్కీగా. నేను ఏమీ మాట్లాకుండా అలాగే ఉండిపోయాను. ఆమె “హుమ్..” అని చిన్నగా నిట్టూర్చి, “మొదటిసారి పెట్టినపుడు అలాగే అవుతుందిలే.. కంగారుపడకు.” అంటూ, తన జాకెట్ నెక్ వైపు చూసుకొని, “కాస్త తుడవొచ్చుగా..” అంది, తన పైటను కాస్త పక్కకు తప్పించి. అసలే లోనెక్ జాకెట్, అందులో పట్టీపట్టనట్టు ఉన్న స్థనాలు. ఆ స్థనాల మధ్య చీలికలో కొన్ని మెతుకులు ఇరుక్కొని ఉన్నాయి. “మ్.. తొందరగా తియ్..” అంది ఆమె. చూస్తుంటేనే నోరూరిపోతుంది నాకు. నాకే తెలియకుండా నాలుకతో పెదాలు తడుపుకున్నాను. అది చూసి, “మ్.. సరే దాంతోనే తుడువు.” అంది. నేను గబుక్కున ఆమెవైపు చూసాను. “అదే, నీ నాలుకతోనే తుడువు, చేతికి ఎంగిలి ఉంది కదా..” అంది మరింత మనోహరంగా నవ్వుతూ. నాకేం చేయాలో అర్ధంగాక అలాగే ఉండిపోయాను. అంతలో ఆమే ముందుకుజరిగి, నా భుజంపై చేయి వేసి, నన్ను తన వైపుకు లాక్కుంది. సరిగ్గా నా పెదవులు ఆమె స్థనాల మధ్య చీలిక దగ్గర ఉన్నాయి. తట్టుకోలేక కళ్ళు మూసుకొని, నాలుకతో ఆమె స్థనాల మధ్య నాకాను. ఆమె చిన్నగా “ఇస్..ఇస్..” అని, “బా..వుం..దా!” అంది. ఆమె మాటలు నా చెవికి ఎక్కడం లేదు. ఏదో చేసేయాలని అనిపిస్తుంది. అందుకే నాలుకతో మరోసారి రాసాను మరింత గట్టిగా. ఈ సారి ఆమె ఊపిరి పీలుస్తున్న శబ్ధం మాత్రమే వినిపిస్తుంది. కళ్ళు తెరిచి, ఆమె స్థనాల వైపు చూసాను. ఆమె భారంగా ఊపిరిపీలుస్తూ ఉండడంతో అవి నెమ్మదిగా పైకి, కిందకీ ఊగుతున్నాయి. అవి అలా ఊగుతుంటే, వాటిని పట్టుకోవాలని అనిపించింది. పట్టుకుంటే, ఆమె తిడుతుందేమోనన్న భయంతో ఆమె వైపు చూసాను. ఆమె కళ్ళు మూసుకొని ఉంది. ఇక ధైర్యం చేసి, నెమ్మదిగా నా చేతిని ఆమె స్థనాలపైకి చేర్చబోతుండగా, ఆమె గబుక్కున కళ్ళు తెరిచి, నా చేతిని మధ్యలోనే పట్టుకొని, “ష్.. తప్పు.. ఇలాంటి పనులు చేయకూడదు.. పద..” అని, తన పైట సర్ధుకొని, గబగబా షెల్ఫ్ వెనక నుండి రూంలోకి నడిచి, కుర్చీలో కూర్చుండిపోయింది.
రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా. ఇంకా ఉంది

నాకేం చేయాలో తెలియక అలాగే నిలబడిపోయాను. కొద్దిసేపు టీచర్ అలాగే కూర్చుండిపోయి, నన్ను చూసి, “ఇలారా..” అని పిలిచింది. నేను నెమ్మదిగా ఆమె దగ్గరకి రాబోతుంటే, “ఆ బాక్స్ తీసుకొని రా..” అంది. నేను బాక్స్ తీసుకొని ఆమె దగ్గరకి రాగానే, “అలా కూర్చొని తిను.” అంది. “మ..మరి మీరు తినరా!?” అన్నాను మాటలు పెగుల్చుకొని. “నాకు ఆకలి లేదులే, నువ్వు తిను..” అంది కాస్త కసురుకున్నట్టు. నేను బిక్కమొహం వేసాను. అదిచూసి ఆమె చిన్నగా నవ్వి, “తినమ్మా.. ప్లీజ్..” అంది. ఆమె అలా అనగానే, నేను నెమ్మదిగా తినడం మొదలెట్టాను. నేను తింటూ ఉంటే, ఆమె అలాగే నవ్వుతూ చూస్తూ ఉంది. ఆమె అలా చూస్తుంటే, నాకు సిగ్గనిపించి, గబగబా తినేసాను. బాక్స్ ఖాళీ అయిపోయింది. “గుడ్.. ఇక క్లాస్ కి పో..” అంది ఆమె. నేను వెళ్ళిపోయాను. నేను వెళ్తూ ఉంటే, ఆమె నన్నే చూస్తూ ఉందని నాకు అర్ధమయింది. ఆ తరవాత రెండు, మూడు రోజులు ఆమె నాకు ఎదురైనా, చిన్నగా నవ్వేది తప్పా, మరేం జరగలేదు. నాకు మాత్రం ఆమెని చూసినప్పుడల్లా స్థనాల మధ్యలో నాకడమే గుర్తొచ్చి, ఒళ్ళంతా వేడెక్కిపోయేది. ఏం చేయాలో తెలియక గిలగిలా కొట్టుకునేవాడిని.

ఆ రోజు ఆదివారం కావడంతో, కాస్త లేట్ గా నిద్రలేచి, ముందు గదిలోకి వచ్చాను. అక్కడ నీరజ మేడమ్ ను చూసి, కాస్త షాక్ అయ్యి, అలాగే నిలబడిపోయాను. కారణం, ఆమె కూర్చున్న తీరులో, పైట కాస్త పక్కకి వెళ్ళి, జాకెట్ మధ్య ఖాళీ కాస్త కనిపిస్తుంది. అంతలో మా అమ్మ నన్ను చూసి, “అదేంట్రా అలా నిలబడిపోయావ్!? మీ టీచర్ కి నమస్తే చెప్పవా!?” అంది. నేను మాత్రం తల దించుకొని, మేడం జాకెట్ లోపలకే చూస్తూ, “గుడ్ మార్నింగ్ మేడమ్..” అన్నాను. ఆమె నవ్వి, “మ్.. గుడ్ మార్నింగ్. ఇప్పుడా లేవడం!?” అంది. నేను ఏమీ సమాధానం ఇవ్వకుండా, ఆమె జాకెట్ లోకి మరింత లోతుగా చూడసాగాను. ఎంత చూసినా ఇంతకు ముందు కనిపించినంతే కనిపిస్తుంది. నేను అలా చూడడం టీచర్ గమనించిందో, లేదో మరి. అమ్మ మాత్రం గమనించకుండా జాగ్రత్త పడ్డాను. నేను అలా చూస్తూ ఉండగా, అమ్మ లేచి, “ఉండమ్మా, కాఫీ తెస్తాను.” అని టీచర్ తో చెప్పి, వంటగదిలోకి వెళ్ళింది. ఆమె అలా వెళ్ళగానే, టీచర్ నన్ను చూసి, “ఏయ్! అలా చూడకూడదు. పోయి ఫ్రెష్ అవ్వు.” అంది చిన్నగా. అలా అన్నదేగానీ, ఆమె పైట మాత్రం సర్ధుకోలేదు. నేను కదలకుండా అలాగే చూస్తున్నాను. ఆమె చిన్నగా తన పైట సర్ధుకొని, “ఇక వెళ్తావా!” అంది కాస్త చిరుకోపంతో. అంతలో అమ్మ అటుగా రావడం గమనించి, గబగబా వెళ్ళిపోయాను. వెళ్ళిపోయానే గానీ, నా మనసు మాత్రం ఆమె జాకెట్ మధ్య చిక్కుకుపోయింది. అక్కడ ఏదోఒకటి చేస్తే తప్ప ఆగేట్టు లేదు. కానీ ఏం చేయాలో, ఎలా చేయాలో మాత్రం అర్ధంకావడంలేదు. కానీ ఆ అవకాశం ఆ రోజు సాయంత్రమే వచ్చింది నాకు.

మా ఊరికి మూడు కిలోమీటర్ల దూరంలో చిన్న గుట్టమీద ఒక గుడి ఉంది. పెళ్ళికాని వాళ్ళు అక్కడ మొక్కుకుంటే, పెళ్ళి అవుతుందని ఒక నమ్మకం. అమ్మ ఆ విషయం చెప్పిందనుకుంటా, టీచర్ ఆ సాయంత్రం గుడికి బయలుదేరింది. ఒంటరిగా వెళ్తుంటే, మా అమ్మ “ఒక్కదానివే ఎందుకమ్మా, వీడిని తీసుకెళ్ళు.” అంది నన్ను చూపిస్తూ. ఆమె నా వైపు చూసి, “వస్తావా?” అంది. ఆమె రమ్మంటే వెళ్ళకుండా ఉంటానా!? హుషారుగా తల ఊపాను. “సరే, పద.” అంటూ కదిలింది. నేను ఆమె పక్కనే నడుస్తూ, ఆమె ఎత్తులవైపు దొంగ చూపులు చూడసాగాను. ఆమె నా తలపై చిన్నగా మొట్టి, “అలా చూడకూ, ఎవరైనా చూస్తే బాగోదు.” అంది. ఆమె అలా అనగానే, నేను కాస్త కంట్రోల్ చేసుకొని, నడవసాగాను. అంతలోనే ఒక డౌట్. “మేడం!” అన్నాను చిన్నగా. “ఊఁ..” అంది ఆమె. “మీ..కు.. ఇంకా పెళ్ళికాలేదా!?” అన్నాను. “ఏం!? కాకపోతే నువ్వు చేసుకుంటావా!?” అంది నవ్వేస్తూ. “అబ్బా! చెప్పండి మేడం..” అన్నాను నేను. ఆమె నా వైపు ఒకసారి చూసి, “కాలేదు కాబట్టే, గుడికి వెళ్తున్నా..” అంది. “ఇంకా ఎందుకు కాలేదూ!?” అని అడుగుదామనుకొని, బాగోదని ఊరుకున్నాను. ఆ విషయం ఆమెకి అర్ధమయిందేమో, మౌనంగా నడవసాగింది. అలా మౌనంగానే, గుడికి చేరుకున్నాం. అక్కడ కార్యక్రమం అయ్యేసరికి కాస్త చీకట్లు అలముకున్నాయి. “అయ్యో! చీకటి పడిపోయిందే!” అంది టీచర్ కాస్త కంగారుగా. “ఫరవాలేదు మేడం. ఈ దారి నాకు అలవాటే..” అన్నాను. ఆమె “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, నా భుజాలపై చేయివేసి, నడవసాగింది. ఆమె స్థనం మెత్తగా నా భుజానికి ఒత్తుకుంటుంది. ఆ మెత్తదనానికి నాకు ఏదో అయిపోతూ ఉండగా, ఆమె చిన్నగా నా భుజం నొక్కుతూ, “నాకు పెళ్ళి ఎందుకు కాలేదో చెప్పనా!?” అంది చిన్నగా. “చెప్పండి మేడం…” అన్నాను. “మరి నేను చెప్పింది ఎక్కడా చెప్పనని ప్రామిస్ చెయ్.” అంది ఆమె. “అలాగే మేడం..” అన్నాను సిన్సియర్ గా. ఆమె చెప్పడం మొదలుపెట్టింది. ఇక ఆమె కథ ఆమె మాటల్లోనే విందాం. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా. ఇంకా ఉంది

నీరజ కథనం :

మాది మామూలు మధ్య తరగతి కుటుంబం. అమ్మా, నాన్నకు నేను ఒక్కతే కూతుర్ని. మా నాన్న ఒక ప్రైవేట్ కంపెనీలో పనిచేసేవాడు. వచ్చిన జీతంతో హేపీగానే బతికేవాళ్ళం. నాకు పదమూడేళ్ళప్పుడు, లోన్ తీసుకొని ఒక ఇల్లు కూడా కట్టించాడు నాన్న. అయితే డబ్బులకి కాస్త ఇబ్బంది కలగడంతో, పక్క పోర్షన్ ని ఒక స్టూడెంట్ కి అద్దెకిచ్చారు. అప్పటినుండి అసలు ప్రోబ్లమ్ మొదలయ్యింది.

పక్క పోర్షన్ లోకి అద్దెకి వచ్చిన వ్యక్తి పేరు మధు. వయసు ఇరవై రెండేళ్ళు. మా అమ్మ కంటే పదేళ్ళు చిన్న. చాలా జోవియల్ గా ఉంటూ, ఇంట్లో ఒక మనిషిలా కలిసిపోయాడు. ఎంతలా అంటే, నాన్న లేనప్పుడు కూడా మా పోర్షన్ లోనే ఉండిపోయేంతగా. అలాగే ఒకరోజు నాన్న లేనప్పుడు, హాల్ లో కూర్చొని టీ.వీ చూస్తున్నాం. సోఫాలో అతను నాకూ, అమ్మకీ మధ్యలో కూర్చున్నాడు. సినిమా మొదలయ్యింది. మొదలైన కొద్దిసేపటికి హీరోయిన్ ఎంటర్ అయ్యింది. ఆమెనే చూస్తూ, అతను అమ్మతో “ఆంటీ! ఆ హీరోయిన్ అచ్చం నీలా ఉంది కదా.” అన్నాడు. అమ్మ నవ్వేస్తూ “ఊరుకో, తనకీ నాకూ పోలికేంటీ!? తను చాలా అందంగా ఉంది.” అంది. “మేకప్ వేస్తే, నువ్వు అంతకంటే బావుంటావు.” అన్నాడు అతనూ నవ్వుతూ. “మ్.. ఇక చాల్లే..” అంది నవ్వుతూనే కసురుకుంటూ. అతను కాసేపు నిశ్శబ్ధంగా ఉండి, “నువ్వు చెప్పింది నిజమే ఆంటీ, తనకూ నీకూ పోలికేంటీ!” అన్నాడు. “మ్.. అంతలోనే అభిప్రాయం మారిపోయిందా!” అంది అమ్మ. “అవును.. కొన్ని విషయాల్లో తనకంటే నువ్వే బావుంటావు.” అన్నాడు. అమ్మ చురుక్కుమని చూసింది అతనివైపు. అతను కాస్త కంగారుపడి, “సారీ..” అన్నాడు చిన్నగా. అమ్మ కాస్త సైలెంట్ అయ్యి, “ఎందుకూ సారీ!” అంది. అతను మాట్లాడలేదు. తల దించుకొని ఉన్నాడు. అమ్మ అతన్నే చూస్తూ, “సరే! నేనే అడుగుతున్నా. ఏ విషయాల్లో నేను తన కంటే బావుంటానూ?” అంది. అతను అమ్మ వైపు చూసి, “వద్దులే ఆంటీ, చెప్తే తిడతావు.” అన్నాడు. “తిట్టనులే చెప్పు..” అంది అమ్మ విసుగ్గా. అంతలో టీ.వీలో పాట వస్తుంది. హీరోయిన్ తన ఎద పొంగులను ఆరబోస్తుంది. దాన్నే చూస్తూ, “అవి..” అన్నాడు అతను. అమ్మ అటువైపు చూసి, మౌనంగా ఉండిపోయింది. అతను ఒకసారి ఊపిరిపీల్చుకొని, “నిజం ఆంటీ, ఆ హీరోయిన్ కంటే నీవే పెద్దవి..” అన్నాడు. అమ్మ కొద్దిక్షణాలు అలాగే ఉండిపోయి, అంతలోనే సడెన్ గా లేచి, వినిపించీ వినిపించనట్టుగా “టీ తెస్తాను.” అని వంటగదిలోకి పోయింది. ఆమె అలా వంటగదిలోకి వెళ్ళడం, నాన్న రావడం ఒకేసారి జరిగింది. పలకరింతలు అయ్యాక, అతను “బై..” చెప్పేసి, తన పోర్షన్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు. అతను వెళ్తుంటే, అమ్మ కను చివరలనుండి అతన్నే చూడడం గమనించాను.

మరుసటి రోజు నాకు స్కూల్ సెలవు. నాన్న ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయాడు. నేను హాల్ లో కూర్చొని, చదువుకుంటున్నాను. అమ్మ వంటగదిలో ఉంది. మధు లోపలకి వచ్చి, నన్ను చూసి, “స్కూల్ లేదా?” అని, నేను జవాబు చెప్పేలోగా, “ఆంటీ ఎక్కడా!?” అన్నాడు. నేను వంటగదివైపు చూపించాను. “సరే! నువ్వు చదువుకో..” అని వంటగదిలోకి పోయాడు. హాల్ లోంచి చూస్తుంటే, వంటగదిలో జరిగేది కనిపిస్తూనే ఉంది. మాదేం పెద్ద పేలస్ కాదుగా. అతను లోపలకి వెళ్ళగానే, అమ్మ అతన్ని చూసి చూపు తిప్పేసుకుంది. అతను నిలబడిపోయి, “ఆంటీ..” అన్నాడు. అమ్మ “ఊఁ..” అంది నెమ్మదిగా. “కోపం వచ్చిందా ఆంటీ!” అన్నాడు అతను. “ఎందుకూ!?” అంది అమ్మ ముక్తసరిగా. “అదే, నిన్న నీవే పెద్దగా ఉన్నాయనీ..” అని అతను అంటూ ఉండగా, అమ్మ మధ్యలోనే, “ష్.. ఇకచాల్లే.. వదిలేయ్..” అంటూ, వెనక్కి తిరిగి సింక్ దగ్గరకి నడిచింది. ఆమెని అలాగే చూస్తూ, అతను ముందుకు కదిలి, “ఇవి కూడా నీవే పెద్దవి.” అన్నాడు. అమ్మ వెనక్కి తిరిగి, అతన్ని చూస్తూ, “ఏవీ!?” అంది. అంతలోనే అతను తన పిరుదులవైపు చూడడం గమనించి, “ఏయ్! తప్పు.. పో, హాల్ లో కూర్చో..” అంది. అతను మరో అడుగు ముందుకువేసి, “ఏంటీ తప్పూ! బాగున్నవాటిని బాగున్నాయని చెప్పడం కూడా తప్పేనా!?” అన్నాడు. “చెప్పడం కాదు, చూడడం..” అంది అమ్మ. అతను మరో అడుగు ముందుకువేసి, “బావున్నాయి కాబట్టి చూసానూ..” అన్నాడు. అమ్మ వెనక్కి తిరిగేసరికి, అతను ఆమెకి ఒక్క అడుగు దూరంలో ఉన్నాడు. అమ్మ ఒక అడుగు వెనక్కి వేసి, అతన్ని చూసింది. అతను ఆమె ఎత్తులవైపే చూస్తున్నాడు. అమ్మ గబుక్కున పైట సర్ధుకొని, “హాల్ లోకి పో..” అంది చిన్నగా. “ఆంటీ, ఒక్కసారి..” అన్నాడు అతను అమ్మవైపుకు కదిలి. “ఏంటి ఒక్కసారీ!?” అంది అమ్మ ఆశ్చర్యంగా. “ఒక్కసారి ముట్టుకుంటా..” అంటూ, అమ్మ వారించేలోపల, అతను గబుక్కున కిందకి వంగి, ఆమె పాదాలను ముట్టుకున్నాడు. అమ్మ కంగారుగా ఒక్క అడుగు వెనక్కి వేసి, “ఏంటిది మధూ!?” అంది ఆశ్చర్యంగా. అతను పైకి లేచి, “నీ పాదాలు మరీ అందంగా ఉంటాయి ఆంటీ. అందుకే కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోయాను.” అనేసి, హాల్ లోకి వచ్చి టీ.వీ ఆన్ చేసి, సోఫాలో కూర్చున్నాడు. అమ్మ మాత్రం అలాగే కాసేపు నిలబడిపోయి, తరవాత చిన్నగా నవ్వుకుంటూ, తన పనిలో పడిపోయింది.

అతను టీ.వీ చూస్తూ, నాతో కబుర్లు చెప్పసాగాడు. ఒక పది నిమిషాల తరవాత అమ్మ టీ తీసుకువచ్చి, అతనికి అందించింది. అతను అందుకుంటూ, “వంట అయిపోయిందా ఆంటీ!” అన్నాడు. “ఊఁ.. రైస్ అవ్వాలి అంతే..” అంది అమ్మ. “అయితే కూర్చో ఆంటీ, రైస్ ఉడికితే కుక్కర్ ఈల వేసి పిలుస్తుందిగా..” అన్నాడు. అమ్మ కాసేపు తటపటాయించి, అతని పక్కన కూర్చుంది. అతను కొద్దిసేపు రిమోట్ తో చానల్స్ మారుస్తూ, “నాకేం తగలడం లేదు, మంచి ప్రోగ్రాం నువ్వే పెట్టు ఆంటీ..” అంటూ రిమోట్ అమ్మకి అందించాడు. అమ్మ అందుకుంటూ ఉండగా, అతని మోచేయి అమ్మ స్థనానికి తగిలింది. అతను ఏ మాత్రం కంగారుపడకుండా, ఆ చేతిని అలాగే ఉంచి, “సారీ ఆంటీ..” అన్నాడు. అమ్మ కూడా ఏం మాట్లాడకుండా, వెనక్కి జరిగి టీ.వీ చూస్తూ ఉండిపోయింది. అతను కూడా నెమ్మదిగా వెనక్కివాలి, “అయితే ఫరవాలేదా!” అన్నాడు. “ఏమిటీ!?” అంది అమ్మ. “అదే, నా చెయ్యి పొరపాటున అక్కడ తగిలిందిగా, ఫరవాలేదా!?” అన్నాడు. అమ్మ అతనివైపు ఒకసారి చూసి, “పొరపాటుగా తగిలితే ఫరవాలేదులే..” అంది. అతను కొన్నిక్షణాలు అలాగే కూర్చొని, తన మోచేత్తో అమ్మ స్థనాన్ని నొక్కాడు, అయితే ఈసారి కాస్త గట్టిగా. అమ్మ అతనివైపు కోపంగా చూసింది. “పొరపాటున తగిలింది ఆంటీ..” అన్నాడు అతను నవ్వుతూ. అమ్మ కొరకొరా చూసి, అక్కడనుండి లేచి వంటగదిలోకి పోయింది. అతనూ లేచి, ఆమె కూడా వంటగదిలోకి వెళ్ళి, “సారీ ఆంటీ..సారీ..సారీ..” అని బతిమాలసాగాడు. అమ్మ కాస్త కరిగినా, చిరుకోపాన్ని చూపిస్తూ, “మంచిపిల్లాడిలా ఉంటావూ అనుకుంటే, నువ్వు ఇలా చేయడం ఏం బాగోలేదు తెలుసా!” అంది. “సారీ ఆంటీ.. నిన్ను చూస్తుంటే, నాకేదో అయిపోతుంది.” అన్నాడు అతను. “అయితే, నీ పోర్షన్ కి వెళ్ళిపో..” అంది అమ్మ. అతను తల దించుకొని, కొద్దిసేపు నిలబడి, “అలాగే ఆంటీ, ఇంకెప్పుడూ రాను.” అని, రెండు అడుగులు వెనక్కివేసి, “చివరిసారిగా ఒక్కసారి ముట్టుకోనా!” అన్నాడు. అతను ఇంకెప్పుడూ రానూ అనడంతో అమ్మ పరధ్యానంలో పడి, “ఊఁ..” అంది. అతను నెమ్మదిగా అమ్మ దగ్గరకి వచ్చి, “అబ్బా! కళ్ళు చెదిరిపోతున్నాయి ఆంటీ… “అంటూ తన చేతుల్ని ఆమె స్థనాలపై ఉంచి, చిన్నగా నొక్కాడు. అమ్మ ఉలిక్కిపడి, “ఏయ్! ఏమిటిదీ!?” అంది కంగారుగా. “ముట్టుకోనా అని అడిగితే, నువ్వే కదా ఆంటీ ఊఁ అన్నావూ!” అన్నాడు అతను. “నేను ఊఁ అన్నది అక్కడ ముట్టుకోడానికి కాదు.” అంది అమ్మ ఉక్రోషంగా. “అయితే సారీ ఆంటీ.. మరి ఎక్కడ ముట్టుకుంటాననుకున్నావూ!” అన్నాడు. అమ్మ అదే ఉక్రోషంలో ఉంది. ఆ ఉక్రోషంలో అతను తన నడుము మడతలను ఒడిసి పట్టుకున్నాడన్న విషయం గమనించకుండా, “ఇందాకట్లా పాదాలో, చేతులో ముట్టుకుంటావనుకున్నాను.” అంది. “సరే ఆంటీ.. అయితే ఒకసారి పట్టుకోనా!” అన్నాడు ఆమె నడుము మడతను చిన్నగా నలుపుతూ. అతను అలా నలుపుతూ ఉంటే, ఆమెకి కాస్త మైకం వస్తునట్టుగా ఉంది. అదే మైకంలో ఆమె “ఎక్కడా!” అంది. అతను తన చేతులను ఆమె నడుము మీదనుండి పిరుదుల మీదకి జార్చి, చిన్నగా నొక్కుతూ “ఇక్కడ..” అన్నాడు గుసగుసలాడుతూ. అమ్మ “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, అంతలోనే స్పృహ తెచ్చుకొని, అతన్ని దూరంగా తోసేసి, “వద్దు, వెళ్ళిపో..” అని, గబగబా పడకగదిలోకి పోయి తలుపు వేసేసుకుంది. అతను ఒక్కక్షణం ఆగి, తరవాత తన పోర్షన్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు.

మధ్యాహ్నం నాన్న భోజనానికి వచ్చేవరకూ అమ్మ తన గదిలోనే ఉండిపోయింది. నాన్న భోజనం చేసి వెళ్ళాక, మధు నెమ్మదిగా లోపలకి వచ్చాడు. అతన్ని చూడగానే, అమ్మ తల తిప్పుకొని వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చొని టీ.వీ ఆన్ చేసింది. మధు వెళ్ళి ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు, అయితే కాస్త దూరంగా. అమ్మ కను చివరల నుండి అతన్ని ఒకసారి చూసి, మళ్ళీ టీ.వీ చూడసాగింది. ఒక ఐదు నిమిషాల నిశ్శబ్ధం తరవాత, అతను “ఆంటీ, భోజనం చేసావా!” అన్నాడు. “లేదు..” ముక్తసరిగా జవాబు చెప్పింది అమ్మ. “అదేంటి ఆంటీ, ఇంకా తినకపోతే ఎలా!” అన్నాడు అతను. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేదు. “నువ్వు తినవని తెలిసే, వచ్చాను ఆంటీ..” అన్నాడు అతను. ఈసారి అమ్మ తలతిప్పి అతన్ని చూసింది. అతను కాస్త దగ్గరకి జరిగి, “అయినా, తప్పు నేను చేస్తే, నువ్వు భోజనం మానేయడం ఎందుకూ!?” అన్నాడు. అమ్మ అతన్ని అలాగే చూస్తూ, “అయితే నువ్వు చేసింది తప్పూ అని నీకు తెలుసన్నమాట.” అంది. అతను బదులుగా తల దించుకున్నాడు. “మరి తప్పు అని తెలిసీ ఎందుకు చేసావ్!?” అడిగింది అమ్మ. అతను ఒకసారి అమ్మ మొహంలోకి చూసి, ఆమె ఊహించని విధంగా, గబుక్కున అమ్మ ఒళ్ళో తలపెట్టి పడుకుండిపోయాడు. అమ్మ కంగారుగా “ఏయ్! మధూ! ఏంటిది!?” అంది అతన్ని నెట్టేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ. అతను ఆమెని రెండు చేతులతో చుట్టేసి, తన తలను ఆమె ఒళ్ళో మరింత అదుముతూ, “ప్లీజ్ ఆంటీ! నన్ను తోసేయకు. నాకు నువ్వు తప్ప ఎవరూ లేరు..ప్లీజ్..ప్లీజ్..” అనసాగాడు. అమ్మకి ఏంచేయాలో అర్ధంగాక, అతని తలపై చెయ్యి ఉంచి, అలాగే ఉండిపోయింది. కొద్దిగా సర్ధుకున్నాక, అతను తన తలను ఆమె పొత్తికడుపుకి అదుముతూ, “చాలా హాయిగా ఉంది ఆంటీ.. ఇలా చచ్చిపోయినా చాలు..” అన్నాడు. అమ్మ ఆ మాటలకి కరిగిపోతూ, అతని జుట్టులో వేళ్ళు పెట్టి నిమురుతూ, “వద్దు మధూ! నా మాట విను. పైకిలే..” అంది. అతను లేవకుండా ఆమె పొట్టపై చిన్నగా ముద్దుపెట్టాడు. అతను ముద్దు పెట్టగానే అతని జుట్టులో ఆమె వేళ్ళు బిగుసుకున్నాయి. అతను “ఆంటీ..ఆంటీ..” అని సణుగుతూ, ఆమె పొత్తికడుపుపై చిన్నగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. అమ్మ భారంగా ఊపిరితీస్తూ, సోఫాలో వెనక్కి జారబడి కూర్చుండిపోయింది. అతను అలాగే చిన్నగా ముద్దులుపెడుతూ, తలను కిందకి జార్చి, ఆమె తొడల మధ్య ముద్దుపెట్టాడు. అమ్మ “ఇస్..” అని చిన్నగా అంటూ, అతని తల నిమురుతూ “మధూ! వద్దమ్మా..వదిలేయ్..” అంది. అలా అనడంలోనే ఒకరకమైన మైకం కనిపిస్తుంది. అది గమనించిన మధు ఆమె తొడల మధ్య తన తలను మరింత గట్టిగా అదమసాగాడు. అతను అలా అదుముతుంటే, అమ్మ అప్రయత్నంగా తన కాళ్ళను ఎడం చేసింది. అతను ఆ సందులోకి తన తలను మరింత నెట్టేస్తూ, కసిగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. అమ్మ తన కింది పెదవిని మునిపంట నొక్కిపెడుతూ, కళ్ళు మూసుకొని, అతని తలను మరింత అదుముకోసాగింది. అతను అలాగే చేస్తూ, ఆమె నడుముపై ఉన్న తన చేతిని నెమ్మదిగా పైకి పాకించి, ఆమె స్థనం కింద ఆధారంగా ఉంచి, చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అతను అలా నొక్కుతుంటే, అమ్మ “మ్..మ్..” అంటూ అతని మీదకి వంగింది. ఈసారి అతను తన చేతిని ఆమె స్థనం పైకి తెచ్చి, చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అమ్మ సన్నగా వణకసాగింది. ఈ తతంగం అంతా చూస్తూ ఉన్న నాకు ఏదో అయిపోతుంది. జరగకూడనిది ఏదో జరిగిపోతుందన్న భయం లాంటిది మొదలయ్యింది. ఆ భయంలో చేతిలో ఉన్న పుస్తకాన్ని చప్పుడయ్యేలా కిందకి వదిలేసాను. ఆ శబ్ధానికి ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడ్డారు. అతను గబుక్కున ఆమె ఒళ్ళోనుండి లేచిపోయాడు. అమ్మ సర్ధుకొని కూర్చుంది. వాళ్ళు అలా సర్ధుకోవడం చూసి, వాళ్ళని గమనించనట్టు, నేను కేజువల్ గా కిందపడిన పుస్తకాన్ని తీసుకొని చదవడం మొదలుపెట్టాను.

కొన్ని నిమిషాలు వాళ్ళు అలానే కూర్చుండిపోయారు. తరవాత అమ్మ లేచి, పడక గదిలోకి పోయింది. కాసేపటి తరవాత మధు కూడా పడకగదిలోకి వెళ్ళాడు. అతను లోపలకి వెళ్ళడం చూసి, నా కాళ్ళలో వణుకు మొదలయ్యింది. అయితే, అది భయం వలనో, కంగారు వలనో వచ్చింది కాదు. అప్పుడప్పుడే మొగ్గ విచ్చుకుంటున్న వయసు వలన వచ్చింది. వాళ్ళు లోపల ఏం చేసుకుంటారో చూడమని శరీరం ఆత్రపడుతున్నందుకు వచ్చిన వణుకు అది. అందుకే నెమ్మదిగా గది దగ్గరకి చేరాను. దగ్గరకి వేసిన తలుపు సందులోంచి అంతా కనిపిస్తుంది.రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా. ఇంకా ఉంది

అమ్మ వెళ్ళి కిటికీ దగ్గర నిలబడింది. అతను ఆమె వెనక చేరి, ఆమె నడుము చుట్టూ చేయివేసి దగ్గరకిలాక్కొని, ఆమె మెడ మీద ముద్దు పెట్టాడు. అమ్మ తల విదిలిస్తూ, “మధూ! ప్లీజ్.. వద్దు వెళ్ళిపో..” అంది బలహీనంగా. ఆమె అలా అంటుంటే అతను ఆమెని తన వైపు తిప్పుకొని, గట్టిగా అదుముకుంటూ, “నిజంగా వెళ్ళిపోనా!” అన్నాడు. అమ్మ సన్నగా వణుకుతుంది. అతను కాస్త ముందుకు వంగి, అమ్మ బుగ్గపై ముద్దు పెట్టాడు. అమ్మలో వణుకు ఇంకా పెరిగింది. అతను “ఆం..టీ.. ఎంత బావున్నావో తెలుసా!” అని, గుసగుసలాడుతూ, తన పెదాలతో ఆమె బుగ్గలపై రాస్తూ, తన పెదాలతో అమ్మ పెదాలని చిన్నగా టచ్ చేసాడు. అతను అలా చేస్తుంటే అమ్మ ఆయాసపడిపోతుంది. ఎందుకో గుటకలు వేస్తుంది. అతను మరోసారి అమ్మ పెదాలను టచ్ చేసి, చిన్నగా ఒత్తాడు. అమ్మ చిన్నగా తన పెదాలను ఓపెన్ చేసింది. ఆమె అలా ఓపెన్ చేయగానే, అతను ఆబగా అమ్మ కిందిపెదవిని అందుకొని, మృదువుగా చప్పరించసాగాడు. అతను అలా చేస్తుంటే, అమ్మ చేతులు అప్రయత్నంగానే అతన్ని చుట్టేసాయి. అమ్మ చేతులు అతన్ని చుట్టేయగానే, అతను అమ్మను మరింత గట్టిగా అదుముకుంటూ, అమ్మ పెదవులను తన పెదాలతో విడదీసి, తన నాలుకను లోపలకి తోసాడు. అమ్మ “మ్..మ్..” అంటూ, మెలికలు తిరగసాగింది. అతను ఆమె నడుము ఉన్న తన చేతిని మెల్లగా పైకి జరపసాగాడు. అలా జరుపుతూ, ఆమె స్థనం దగ్గరకి తెచ్చాడు. అమ్మలో వణుకు ఇంకా పెరిగిపోతుంది. ఆ వణుకును ఎంజాయ్ చేస్తూనే, అతను అమ్మ స్థనాన్ని చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అతను అలా నొక్కుతుంటే, అమ్మ ఇష్టం లేనట్టు, పక్కకి తిరగబోయింది. అతను ఆమెకి ఆ అవకాశం ఇవ్వకుండా, ఒక చేత్తో ఆమెని గట్టిగా బిగించేసి, మరో చేత్తో ఆమె స్థనాన్ని కసిగా పిసకసాగాడు. అతని చేష్టలకి అమ్మకి ఊపిరి అందడం లేదేమో, తెగ ఆయాసపడిపోతుంది. అతను ఆమె స్థనాన్ని అలా కొద్దిసేపు పిసికి, అదే చేతిని కిందకి దించి, మళ్ళీ ఆమె నడుముపై వేసి, ఆమె నడుము మడతను చిన్నగా నలిపాడు. అమ్మ “మ్..మ్..” అంటూ, పైకి నిగడదన్నింది. అతను ఆ చేతిని ఆమె పొత్తి కడుపు పైకి చేర్చి, చిన్నగా వేళ్ళతో నొక్కుతూ, నెమ్మదిగా ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళ లోకి తోసాడు. అతను అలా తోస్తుంటే, అమ్మ తల అడ్డంగా ఆడించసాగింది. కానీ అతను అలానే తన చేతిని లోపలకి పంపించి, అమ్మ పువ్వును తాకాడు. అతని చేయి ఆమె పువ్వుని తాకగానే, ఆమె “ఇస్..” అంటూ, గబుక్కున అతన్ని బలంగా తోసేసి, పరుగున వెళ్ళి, మంచంపై బోర్లా పడిపోయింది.

బయటి నుండి ఇదంతా చూస్తున్న నాకు ఏదో అయిపోతుంది. ఈ వయసులోనే బత్తాయిల్లా ఎదిగిన నా స్థనాలు బరువెక్కిపోతున్నాయి. తొడల మధ్య అలజడి చంపేస్తుంది. అక్కడ ఒక చేత్తో బలంగా నొక్కుకుంటూ, ఇంకా ఏం జరుగుతుందో చూడసాగాను. అమ్మ మంచంపై పడగానే, అతను వెళ్ళి ఆమె పక్కన కూర్చోని, ఆమె పిరుదులపై చేయివేసి నెమ్మదిగా నొక్కి, “ఆంటీ..” అన్నాడు. అమ్మ అలా పడుకునే, “మధూ! వెళ్ళిపో.. ఇంతకంటే ఇంకేం చేయకు ప్లీజ్..” అంది. ఆమె అలా అనగానే, అతను నెమ్మదిగా ఆమె పక్కన పడుకొని, తన చేత్తో అమ్మ పిర్రల్ని ఒత్తుతూ, ఆమె మొహాన్ని పెదాలతో తడమసాగాడు. అతను అలా తడుముతుంటే, అమ్మ నెమ్మదిగా వెల్లకిలా తిరిగింది. ఆమె అలా తిరుగుతూ ఉండగానే, అతను ఆమె పిర్రలపై ఉన్న తన చేతిని తీసేసి, ఆమె తిరగగానే, ఆమె స్థనంపై వేసాడు. అమ్మ కళ్ళుమూసుకొని, అతని చేతిపై తన చేతిని వేసి, “ప్లీజ్..ప్లీజ్.. వద్దు..” అని సణగసాగింది. ఆమె అలా సణుగుతూ ఉంటే, అతను నెమ్మదిగా ఆమె స్థనాన్ని నిమురుతూ తన చేతిని ఆమె స్థనాల మధ్య చీలిక దగ్గరకి తెచ్చి, నెమ్మదిగా వేళ్ళతో రాయసాగాడు. అతను అలా రాస్తుంటే, ఆమెకి గుటక పడడంలేదు. అతని చేతి మణికట్టును గట్టిగా పట్టుకొని అలాగే ఉండిపోయింది. అతను నెమ్మదిగా ఆ చేతిని తీసేసి, తన మొహాన్ని ఆమె స్థనాల మధ్యకి చేర్చి, నెమ్మదిగా ముద్దు పెట్టాడు. ఆమె చిన్నగా “మ్..” అని అతని చేతిని వదిలేసింది. అతను అలాగే ఆమె స్థనాలపై చిన్నగా ముద్దులుపెడుతూ, తన చేతులను ఆమె జాకెట్ పైకి చేర్చి, నెమ్మదిగా విప్పసాగాడు. అతను అలా విప్పుతుంటే, అమ్మ చేష్టలుడిగినట్టు, తన చేతులను పక్కకి వేళ్ళాడేసి, అలాగే ఉండిపోయింది. అతను నెమ్మదిగా హుక్స్ విప్పేసి, జాకెట్ ను పక్కకి లాగి, ఆమె వీపుకింద చేతులు వేసి నెమ్మదిగా పైకి లేపాడు. ఆమె బలహీనంగా అతని భుజంపైకి వాలిపోయింది. ఆమెని అలానే ఉంచి, నెమ్మదిగా జాకెట్టూ, బ్రా తీసేసి పక్కన పడేసి, మళ్ళీ ఆమెని వెల్లకిలా పడుకోబెట్టాడు. అమ్మ కళ్ళుమూసుకొని, కంపిస్తున్న పెదవులతో అస్పష్టంగా ఏదో సణుగుకుంటుంది. అతను ఒక్కసారి అమ్మ వైపు చూసి, నెమ్మదిగా మెడకింద ముద్దుపెట్టాడు. అమ్మలో కంపనాలు పెరిగిపోతున్నాయి. అతను అలాగే మెడకింద, స్థనాలమీద, ఆ తరవాత బొడ్డు మీద ముద్దులు పెట్టుకుంటూ, తన చేతిని చీర కుచ్చిళ్ళపై వేసి, బయటకి లాగబోయాడు. అతను అలా లాగుతుంటే, అమ్మ గబుక్కున అతని చేతిని బలంగా పట్టుకుంది. అతను అమ్మ వైపు చూసాడు. ఆమె ఇంకా కళ్ళు మూసుకునే ఉంది. అతను ఆమె చేతిని మృదువుగా విడిపించుకొని, నెమ్మదిగా చీరను తొలగించసాగాడు. అతను అలా తొలగిస్తూ ఉంటే. ఆమె పొత్తికడుపు అదురుతుంది. అతను అలా విప్పుతూ, మొత్తానికి ఆమెని నగ్నంగా తయారుచేసేసాడు. ఆ తరవాత, తను పైకి లేచి, నెమ్మదిగా షర్ట్ విప్పేసాడు. ఫేంట్ బటన్ తీసి, జిప్పును కిందకి లాగాడు. అతను అలా చెస్తుంటే, అమ్మ పరిస్థితి ఏంటో గానీ, బయటినుండి చూస్తున్న నాకయితే ఊపిరి అందడంలేదు. నాకు తెలియకుండానే, ఒక చేత్తో స్థనాలని నొక్కుకుంటూ, మరో చేత్తో తొడలమధ్య నలుపుకోసాగాను. అంతలో అతను తన ఫేంట్ ను తీసేసాడు. ఒక్క అండర్ వేర్ మాత్రమే మిగిలి ఉంది. అతను నెమ్మదిగా అండర్ వేర్ ను కిందకి లాగసాగాడు. మొదటి సారిగా ఒక మగాడి అంగం చూడబోతున్నాను. నా స్కూల్ లో సీనియర్ లు చెప్పుకుంటూ ఉంటే వినడం తప్ప, ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఎలా ఉంటుందీ అదీ!? ఉత్సుకతతో గిలగిలలాడిపోతూ ఉండగా, అతను అండర్ వేర్ తీసేసాడు. దాన్ని చూడగానే ఒక్కసారిగా నా గొంతు తడారిపోయింది. సుమారు ఏడు అంగుళాల పొడువుతో, బలంగా లావుగా నిగడదన్ని ఉంది. దాన్ని అందులో పెడతారని తెలుసు. కానీ అంత పెద్దది అందులోకి వెళ్తుందా! వెళ్తే అమ్మకి నొప్పి పుట్టదా!? నేను ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, అతను అమ్మ దగ్గరకి చేరుకున్నాడు. నెమ్మదిగా అమ్మ కాళ్ళు విడదీసి, ఆమె పువ్వుపై చిన్నగా ముద్దు పెట్టాడు. అతను అలా ముద్దు పెట్టగానే, అమ్మ తొడలు చిన్నగా వణికాయి. అతను నెమ్మదిగా ఆమె పైకి చేరాడు. అమ్మ ఆయాసపడిపోతుంది. అతను ఆమె భుజం కిందకి ఒక చేతిని తోసి గట్టిగా పట్టుకొని, మరో చేత్తో తన అంగాన్ని పట్టుకొని, ఆమె పూద్వారం దగ్గర పెట్టి, “ఆంటీ..” అన్నాడు చిన్నగా. అమ్మ కళ్ళు మూసుకునే, “ఊఁ..” అంది. “తోసేస్తున్నా…” అన్నాడు అతను. అమ్మ “మ్..” అంది. అతను నెమ్మదిగా తన అంగాన్ని అమ్మ పువ్వులోకి నెట్టసాగాడు. అతను అలా నెడుతుంటే, అమ్మ పెదాలను బిగించి, “మ్..ఇస్..” అంటుంది. అతను అలా తోస్తుంటే, నా పువ్వులో ఏదో అయిపోతున్నట్టు ఉంది. లంగా పైనుండే, నా పువ్వులో వేళ్ళను పెట్టుకొని నలుపుకోసాగాను. అతను అమ్మ పువ్వులోకి తన అంగాన్ని పూర్తిగా దించేసి, “ఎలా ఉంది ఆంటీ!” అన్నాడు. జవాబుగా అమ్మ తన చేతుల్ని అతని పిరుదులపై ఉంచి నొక్కుకుంది. ఆమె అలా చేయగానే, అతను అమ్మ పెదాలపై ముద్దుపెట్టి, తన అంగాన్ని బయటకి లాగి, ఈసారి బలంగా తోసాడు. అమ్మ “అక్..” అంటూ, తన నడుమును పైకి ఎగరేసింది. “నువ్వు సూపర్ ఆంటీ…” అంటూ అతను మళ్ళీ అలాగే ఎగేసి కుమ్మాడు. అమ్మ “మ్..మ్..” అంటూ అతని పిర్రలపై చేతులువేసి తనకి బలంగా అదుముకోసాగింది. ఆమె అలా అదుముకుంటూ ఉంటే, అతను మరింత రెచ్చిపోతూ, బలంగా కుమ్మసాగాడు. అతను కుమ్ముతుంటే, అమ్మ కిందనుండి ఎదురొత్తులు ఇస్తూ, “ఉస్..ఉఫ్..ఉస్..” అంటూ ఆయాసపడిపోసాగింది. అతను అలానే కుమ్ముతూ, “ఎంత బావుంది ఆంటీ నీ పువ్వు.. స్వర్గంలో ఉన్నట్టుంది. రోజూ నిన్ను ఇలానే కుమ్ముతా…” అనసాగాడు. అమ్మ కూడా రెచ్చిపోతూ, కసిగా ఎదురొత్తులు ఇస్తుంది. “అబ్బా! నీకు దూల చాలా ఎక్కువాంటీ..సూపర్..సూపర్..” అంటూ అతనూ ఆయాసపడిపోతూ, అమ్మ పెదాలను నమిలేస్తున్నాడు. అమ్మ కూడా మధ్యలో గేప్ తీసుకొని అతని పెదాలను నమిలేస్తుంది. ఇద్దరూ ఒకరినొకరు కసిగా నలిపేసుకుంటున్నారు. కుమ్మేసుకుంటున్నారు. అలా కుమ్ముతూ, కుమ్ముతూ అతను సడన్ గా “ఉఫ్..” అంటూ బిగుసుకుపోయాడు. అమ్మ కూడా “మ్..” అంటూ తన తొడలను బిగించేసింది. కొన్నిక్షణాల తరవాత అతను అమ్మపైకి వాలిపోయి, మెడకింద ముద్దుపెట్టాడు. అమ్మ అతను తలపై చేయివేసి నిమురుతూ, చిన్నగా కళ్ళు తెరిచింది. ఆమె కళ్ళు తెరవగానే, తలుపు అవతల ఆమెనే చూస్తూ ఉన్న నేను కనిపించాను. ఆమె ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి, గబుక్కున తనపై ఉన్న అతన్ని పక్కకి తోసేసింది.రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా. ఇంకా ఉంది

అమ్మ అలా చూడగానే, నాకు ఏం చేయాలో తెలియక అలాగే ఉండిపోయాను. అంతలోనే అతను కూడా నన్ను చూసాడు. అమ్మ ఏడవడం మొదలుపెట్టింది. అతను అమ్మను దగ్గరకి తీసుకొని ఓదారుస్తూ, “ఏడవకు ఆంటీ.. తనని నేను చూసుకుంటాగా..” అంటూ నా వైపు చూసాడు. అతను నన్ను ఏం చూసుకుంటాడో అర్ధం కాలేదు. గబగబాపోయి సోఫాలో కూర్చుండిపోయాను. రకరకాల భావాలు నా మనసుని కుదిపేస్తున్నాయి. ఒకపక్క అమ్మ చేసిన పనికి ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో తెలియడం లేదు. మరోపక్క నాలో కలిగిన సెక్స్ స్పందనలను ఎలా అణుచుకోవాలో తెలియడం లేదు. ఆ అయోమయంలోనే, మోకాళ్ళ మధ్యలో తల పెట్టుకొని కూర్చుండిపోయాను. కొద్దిసేపటి తరవాత అతను వచ్చి, నా పక్కన కూర్చొని, నా భుజంపై చేయి వేసాడు. అతని చేయి తాక గానే ఎందుకో, నా శరీరం కాస్త వణికింది. అది గమనించాడో ఏమో, అతను నా భుజంపై చిన్నగా నొక్కి, “నీరజా!” అన్నాడు. నేను అలాగే ఉండిపోయాను. అతను నన్ను చిన్నగా అతని వైపుకు లాక్కొని, “కోపం వచ్చిందా! చూడు అమ్మ ఎలా ఏడుస్తుందో!” అన్నాడు. ఆ మాటలకి నేను తల ఎత్తి అతన్ని చూసాను. అతను చిన్నగా నవ్వి, “నీకో విషయం చెప్పనా!” అన్నాడు. నేను ఏ భావం లేకుండా అలానే చూస్తున్నాను. “రా..ఇలా కూర్చో.. కాసేపు మనం మాట్లాడుకుందాం..” అంటూ, నన్ను పైకి లేపి ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకున్నాడు. అతని ఒళ్ళో కూర్చోగానే ఎందుకో గుబులుగా అనిపించింది. అతను నన్ను దగ్గరకి తీసుకొని, నా బుగ్గపై ముద్దు పెట్టి, “మొత్తం చూసేసావా!?” అన్నాడు. నేనేం మాట్లాడలేదు. “చెప్పరా, ప్లీజ్..” అంటూ అలానే పెదాలతో బుగ్గమీద రాస్తూ, పెదవుల అంచు దగ్గరకి వచ్చి ఆగాడు. నా ఒళ్ళు వణకడం మొదలెట్టింది. ఈలోగా అతను నా వీపు మీదగా, తన చేతిని నా చంక లోకి తోసాడు. నాలో వణుకు మరింత పెరిగింది. నా శరీరమంతా బలహీనమై పోతుంది. అతను తన చేతిని మరింత లోపలకి తోసి, నా స్థనం పక్కన సుతారంగా నిమురుతూ, నా పెదవులు కలిసే చోట, అతని నాలుక కొనతో చిన్నగా తాకాడు. అతను అలా చ్జేయగానే ఒక్కసారిగా నా ఒళ్ళంతా జిమ్ అంది. ఆ కంపనం గమనిస్తూ, అతను నా స్థనాన్ని పక్కనుండి నొక్కీనొక్కకుండా నొక్కుతూ, “చెప్పు..మొత్తం చూసావా!” అన్నాడు నా చెవిలో గుసగుసగా. ఏమనాలో తెలియక “ఊఁ..” అన్నాను మెల్లగా. అతను నా చంకలోంచి తన చేతిని ఇంకాస్త లోపలకి జరిపి, నా స్థనాన్ని సగానికి పైగా పట్టుకొని, నెమ్మదిగా నిమురుతూ, “అప్పుడు నీకేమనిపించిందీ!?” అన్నాడు. అతను చేస్తున్న పనికి నా గొంతు తడి ఆరిపోతున్నట్టుగా అనిపిస్తుంది. దాహంతో గుటకలు మింగసాగాను. అతను నెమ్మదిగా తన నాలుకతో నా కింద పెదవిమీద రాసి, “చెప్పరా.. ” అన్నాడు. ఏమనాలో అర్ధంగాక భారంగా ఊపిరితీయసాగాను. అతను నా స్థనాన్ని చిన్నగా నొక్కుతూ, “పోనీ.. ఇలా అంటుంటే బావుందా!” అన్నాడు. నేను ఏమీ మాట్లాడలేకపోతున్నాను. “ఓకే.. మాట్లాడొద్దు.. బావుంటే ‘ఊఁ..’ అను చాలు.” అన్నాడు, నా ముచ్చికపై నెమ్మదిగా వేలితో రాస్తూ. అప్రయత్నంగా “మ్..” అన్నాను. “గుడ్… ఇంకాస్త బావుండేట్టు చేయనా!” అన్నాడు నా మొహంలోకి చూస్తూ. అతను అలా చూడగానే కంగారుగా కళ్ళు దించేసుకున్నాను. అతను తన చేతిని కిందకి దించి, నా పొడుగు జాకెట్ లోకి, కిందనుండి లోపలకి తోసి, నా పొత్తికడుపును నెమ్మదిగా నిమురుతూ, మళ్ళీ నా పెదవిపై నాలుకతో రాయసాగాడు. అతని రాపిడికి నా పెదవులు వణికిపోతున్నాయి. అతను తన చేతిని ఇంకా లోపలకి తోసాడు. అలా తోసేసరికి, ఇంకా నాకు బ్రా లాంటివి వేసే అలవాటు లేకపోవడంతో, అతని చేయి నగ్నంగా ఉన్న బత్తాయిల్లాంటి నా స్థనాకు తగిలింది. అలా తగలగానే మరోసారి జిమ్ అంది నాకు. అతను నా స్థనం పైన చిన్నగా నిమురుతూ, ఈసారి నా కింద పెదవిని అతని పెదాలతో అందుకొని చిన్నగా చప్పరించసాగాడు. అతని చేష్టలకి నా శరీరంలో అణువణువూ వేడెక్కిపోతుంది, అదే వేడిలో “మ్..” అని మూలిగాను. ఆ మూలుగువిని, అతను ముద్దు పెట్టడం ఆపి, “బావుందా!” అన్నాడు. మళ్ళీ నేనేం మాట్లాడలేదు. అతను నా ముచ్చికపై చిన్నగా వేలితో రాసి, ఆ తరవాత స్థనాన్ని పిసుకుతూ, “చెప్పూ… బావుందా!” అన్నాడు. అతని పిసుకుడుకి నేను మెలికలు తిరుగుతూ “ఊఁ..” అన్నాను. అతను అలానే నొక్కుతూ, “అయితే ఇంకా చేసుకుందామా!” అన్నాడు. నేను ఆయాసపడుతూ “ఆహ్..” అన్నాను. “అబ్బా! నువ్వు అలా అంటుంటే ఎంత ముద్దొస్తున్నావో తెలుసా!” అంటూ మళ్ళీ నా పెదవిని చప్పరించాడు. “మ్..మ్..” అని సన్నగా మూలగడం తప్ప ఏం చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు నాకు. అతను నా స్థనాన్ని మరి కాస్త గట్టిగా పిసుకుతూ, “అంతా నేను చేయడమేనా! నువ్వేం చేయవా!?” అన్నాడు. నేను అతని వైపు చూసాను. నా కళ్ళలో ఏం కనిపించిందో అతనికి, “సరే! ఏం చేయాలో నేనే చెప్తా.. నీ నాలుకను బయటకు చాపు.” అన్నాడు. నేను కాస్త తటపటాయిస్తూ, పెదవుల మధ్య నుండి నాలుక కొనను బయటకు పెట్టాను. “గుడ్.. దాంతో నా పెదవిమీద రాయి..” అన్నాడు. నేను అలాగే ఉండిపోయేసరికి, “ప్లీ..జ్..” అన్నాడు అభ్యర్ధనగా. నేను వణుకుతున్న పెదవులతో, ముందుకు వంగి, నా నాలుక కొనతో అతని పెదవిపై రాసాను. అతను తమకంతో “ఆహ్..” అని, “మళ్ళీ చెయ్యి..” అన్నాడు. నేను మళ్ళీ ముందుకు వంగి నాలుక కొనను అతని పెదవిపై పెట్టబోతుంటే, అతను తన నాలుక కొనను బయట పెట్టాడు. మా ఇద్దరి కొనలూ స్పర్శించుకున్నాయి. ఒక్కసారి ఒళ్ళంతా కంపనాలు వచ్చేసాయి. అతను “మ్..” అంటూ నా నాలుకను అతని నోటిలోకి లాక్కొని చప్పరించసాగాడు. అలా చప్పరిస్తూ, నా స్థనాన్ని కసిగా నలిపేయసాగాడు, కాస్త నొప్పిగా అనిపిస్తున్నా, దానికంటే తమకం ఎక్కువైపోవడంతో నేను “మ్..మ్..” అంటూ నా నాలుకను మరింత లోపలకి తోయడానికి ప్రయత్నించసాగాను. ఇద్దరికీ ఊపిరి అందడం లేదు. అతను గేప్ తీసుకోడానికి, నా నాలుకను వదిలి, నా వైపు చూసి నవ్వుతూ, “బావుంది కదా!” అన్నాడు. నేను సిగ్గుగా నవ్వాను. “రోజూ ఇలా చేసుకుందామా!” అన్నాడు. నేను సిగ్గుగా తల ఊపాను. “మరి అమ్మ మీద కోపం లేదుగా..” అన్నాడు. లేదన్నట్టు తల ఊపాను. “గుడ్..” అంటూ, తన చేతిని నా మోకాలిపై పెట్టి, నా లంగాను పైకెత్తుతూ, “ఇక అసలు బంగారం ఎలా ఉందో చూస్తాను.” అంటూ, లంగాను మోకాళ్ళ పైకి ఎత్తేసి, చేతిని లోపలకు దూర్చబోతుండగా, బయట నాన్న స్కూటర్ ఆగిన శబ్ధం వినిపించింది. అది వినగానే అతను నన్ను గబుక్కున కిందకి దించేసాడు. నేను బట్టలు సర్దుకుంటూ ఉండగా, నాన్న లోపలకి అడుగు పెట్టాడు. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా. ఇంకా ఉంది

అప్పటివరకూ జరిగిన కార్యక్రమానికి నా ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేసి ఉన్నాయి. నాన్న అది చూసి, “ఏమయిందిరా!? అలా ఉన్నావే!?” అన్నాడు. నాకు ఏం చెప్పాలో తెలియక అలాగే ఉండిపోయాను. అంతలో మధు అందుకొని, “ఏం లేదు అంకుల్, కాస్త ఫీవర్ వచ్చినట్టుంది. టేబ్లెట్ ఇచ్చా. జ్వరం తగ్గుతున్నట్టుంది, అందుకే చెమటలు..” అన్నాడు. నాన్న “అలాగా!” అని, “అమ్మెక్కడా!?” అన్నాడు. నాన్న అలా అనగానే, నా గుండె గుభేల్మంది. లోపల అమ్మ ఏ పొజిషన్ లో ఉందో తెలీదు. భయం భయంగా అమ్మ ఉన్న గది వైపు చూసాను. అమ్మ చీర కట్టుకొని బయటకి వచ్చింది. నాన్న ఆమెని చూస్తూనే, “ఏంటే! దానికి జ్వరంగా ఉందటా!” అన్నాడు. అమ్మ కాస్త నీరసంగా, “అవునండీ, నాకూ జ్వరంగానే ఉంది.” అంది. “అయ్యో! మరి టేబ్లెట్ వేసుకున్నావా?” అడిగాడు నాన్న. “ఆఁ.. మధు ఇచ్చాడు. ఇప్పుడు కాస్త తగ్గింది.” అంది అమ్మ. నాన్న మధు వైపు కృతజ్ఙతగా చూస్తూ, “థేంక్సయ్యా! ఇలాగే నేను లేనప్పుడు కాస్త చూస్తూ ఉండు వాళ్ళని.” అన్నాడు. “అలాగే అంకుల్. బాగా చూసుకుంటాను.” అన్నాడు మధు. అతను అలా అంటున్నప్పుడు, అమ్మా నేను ఒకేసారి అతని వైపు చూసాం. అతను చిన్నగా నవ్వుకుంటూ, తన పోర్షన్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇక ఆ తరవాత, అమ్మ వంట చేయడం, మేము తినడం అంతా యాత్రికంగా జరిగిపోయింది. అమ్మా, నాన్న తమ గదిలోకి పోయి పడుకున్నారు. నేను పడుకున్నానే గానే, నిద్ర రావడం లేదు. ఒళ్ళంతా బరువెక్కిపోతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. నా స్థనాల మీద అతని స్పర్శే కదులుతుంది. అతను వచ్చి, ఏదైనా చేస్తే బావుణ్ణనిపిస్తుంది. ఒక క్షణంలో అతని దగ్గరకి పోదామా అని కూడా అనిపించింది. తొడల మధ్య ఒకటే సలపరం. నెమ్మదిగా నా చేత్తో అక్కడ నొక్కుకున్నాను. మంట మరింత పెరిగినట్టు అయ్యింది. “హబ్బా..” అనుకొని, ఇక లాభం లేదని, పైకి లేచి, బాత్ రూంలోకి పోయాను. నెమ్మదిగా బట్టలన్నీ విప్పేసాను. నేలపై పడుకున్నాను. ఒక చేతిని ఒక స్థనం పైకి పోనిచ్చి చిన్నగా నొక్కుకున్నాను. అది ఎదురుతిరిగింది. “మ్..” అనుకుంటూ, దాన్ని కసిగా పిసకసాగాను. పిసికే కొద్దీ, అది మరింత ఎదురుతిరుగుతుందే గానీ, నా చేతికి లొంగడం లేదు. అవును మరీ, పడాల్సిన చేతులు పడకపోతే అలానే ఎదురుతిరుగుతుందిగా మరీ. నాకు ఉక్రోషం ఆగడం లేదు. అవి లొంగడం లేదు సరికదా, అక్కడ పిసుక్కుంటుంటే, తొడల మధ్య గుల బయలుదేరి, రానూరానూ పెరిగిపోసాగింది. ఇక తట్టుకోలేక, మరో చేతిని నా తొడల మధ్యకు పోనిచ్చి, పూరెమ్మలను విడదీసి, నా వేళ్ళను లోపలకి తోసుకోడానికి ప్రయత్నించాను. అయితే నా వేళ్ళకి దారి దొరకడం లేదు. అలా తడుముతూ ఉండగా, ఒక చోట నా వేళ్ళు తాకగానే, ఒక్కసారిగా నా ఒళ్ళంతా ఎగిరిపడింది. అంతులేని రిలీఫ్ మెదడంతా కమ్మేసింది. “ఉఫ్..” అనుకుంటూ, అక్కడే నెమ్మదిగా రాసుకుంటూ, స్థనాన్ని పిసుక్కుంటూ ఉంటే, ప్రాణాలు గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు ఉంది. ఆగకుండా కమ్మటి మూలుగులు వచ్చేస్తున్నాయి. అవి ఎవరైనా వింటారేమోనన్న కంగారు కూడా మొదలయ్యింది. పెదాలను మూసుకొని, “ఉఫ్..ఉమ్..” అని లోలోపలే మూలుగుతూ, పని కానిస్తున్నాను. నా శరీరమంతా చెమటలు పట్టేస్తున్నాయ్. అప్పటి వరకూ బరువెక్కి ఉన్న స్థనాలు మెల్లగా తేలికవుతున్న ఫీలింగ్. “ఆ..హ్..ఆ..హ్” అనుకుంటూ, కాస్త వేగాన్ని తగ్గించి, నా మదనకీలను మెల్లగా, మృదువుగా కెలుక్కుంటూ, అంతే మృదువుగా నా స్థనాన్ని నలుపుకుంటూ ఉంటే, స్వర్గం కాస్త దగ్గరలోనే కనిపించసాగింది. “స్.. ఈ ఆనందం కోసమేనేమో అమ్మ అలా చేసింది.. ఇస్..ఉఫ్..” అనుకుంటూ ఉండగా, నా పూరెమ్మల మధ్య చెమట పట్టినట్టుగా, పాల మీగడ లాంటిదేదో నా వేళ్ళకు తగిలింది. ఆ మీగడ బయటకి చెమర్చుతుంటే, నా ఒళ్ళు మరింత తేలిక అయిపోయింది. దాంతో రిలాక్సుడుగా అలా నేల మీద కొద్దిసేపు, అన్ని చేష్టలూ ఆపి, కొద్దిసేపు పడుకుండిపోయాను. క్రమేపీ, నా ఊపిరి మామూలు స్థితికి వచ్చేసింది. చెప్పలేనంత సంతృప్తితో, చిన్నగా నిట్టూర్చి, నెమ్మదిగా లేచి, బట్టలు వేసుకొని, బయటకి వచ్చి, పక్క ఎక్కగానే వెంటనే ప్రశాంతంగా నిద్ర పట్టేసింది. కానీ, ఈ ప్రశాంతత మరుసటి రోజునుండి మొదలయ్యే తుఫాన్ కు నాంది అని నాకు తెలియదు.

మర్నాడు నిద్రలేచి, స్కూల్ కి వెళ్ళడానికి తయారయ్యాను. బయటకి వస్తుండగా వరండాలో మధు కనిపించాడు. అతన్ని చూడగానే, మళ్ళీ నా స్థనాలు బరువెక్కసాగాయి. మనసులోనే వేడి నిట్టూర్పులు వదులుతూ అతని వైపు చూసాను. అతను నా చూపుల్లో ఆకలి గమనించాడో ఏమో, ఒకసారి అటూఇటూ చూసి, నా దగ్గరకి వచ్చి, నా సళ్ళను కసిదీరా నలిపేయసాగాడు. అతను నలుపుతుంటే, నాకు ఇంకా దూల పెరిగిపోసాగింది. “ఇస్..ఇస్స్..” అనుకుంటూ, అతని చేతులపై నా చేతులు వేయబోతుండగా, లోపల నుండి నాన్న బయటకి వస్తున్న అలికిడి వినబడింది. వినడంతోనే, మరోసారి గట్టిగా నా సళ్ళు పిసికేసి, అతను లోపలకి వెళ్ళిపోయాడు. నాన్న బయటకి వచ్చి, “రారా..” అంటూ, స్కూటర్ ఎక్కించుకొని ముందుకు పోనిచ్చాడు. వెళ్తూ ఉంటే, నా మనసు ఒకటే మూలుగుతుంది. మేము వెళ్ళగానే అతనూ, అమ్మ కార్యక్రమం మొదలెట్టేస్తారూ అన్న ఊహతో ఒళ్ళంతా బరువెక్కిపోతుంది. ఈ బరువు తగ్గేదెలా!!??రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

రకారకాల ఆలోచనలతో స్కూల్ లోకి అడుగుపెట్టా. అక్కడ క్లాసు రూంలో ఉన్నానే గానీ, ఏమీ బుర్రకెక్కడం లేదు. సాయంత్రం ఇంటికి వచ్చేసరికి ఇంట్లో నాన్న ఉన్నాడు. ఇక ఆ రోజు రాత్రి కూడా ఇదే పరిస్థితి. పోనీ స్కూల్ ఎగ్గొట్టి ఉండిపోదామా అంటే, దగ్గరలోనే పరీక్షలు ఉండడంతో మానలేని పరిస్థితి. మధు మాత్రం మధ్యలో సందు చూసుకొని, పెరట్లోనో, వరండాలోనో పట్టుకొని పిసికేస్తున్నాడు. నేను మరింత వేడెక్కిపోతున్నాను. ఇదే స్థితిలో పరీక్షలు రాసేసాను. పేపర్లు దిద్దిన తరవాత, మా ఇంగ్లీష్ టీచర్ నన్ను ప్రత్యేకంగా ఆయన్ని కలవమని కబురుపంపాడు. నాకు తెలుసు, ఆయనకి నేను ఫేవరెట్ స్టూడెంట్ నని. నేను బిక్కుబిక్కుమంటూ స్టాఫ్ రూంలోకి అడుగుపెట్టాను. రూంలో ఆయన ఒక్కడే ఉన్నాడు.

లోపలకి అడుగుపెట్టిన నన్ను చూడగానే, “రా..” అని పిలిచాడు. నేను పోయి ఆయన ఎదురుగా టేబుల్ దగ్గర నిలబడ్డాను. కొన్నిక్షణాలు నన్ను పరిశీలనగా చూసాడు. ఆయన అలా చూస్తుంటే, ఎందుకో గానీ నా కాళ్ళు సన్నగా వణకడం మొదలెట్టాయి. అలా నేను వణకడం గమనించి, “ఎందుకు వణుకుతున్నావూ!?” అడిగాడాయన. నేనేమీ మాట్లాడకుండా అలాగే ఉండిపోయాను. ఆయన నెమ్మదిగా లేచి, నాకు దగ్గరగా వచ్చి, టేబుల్ పైన కూర్చొని, నా భుజంపై చేయి వేసి, “ఈ ఎగ్జామ్ లో నీకు ఎన్ని మార్కులు వచ్చాయో తెలుసా!?” అన్నాడు. నేను తల దించుకున్నాను. “కేవలం 20%..” అన్నాడు. ఆయన అలా అనగానే, బిక్కచచ్చిపోయాను. ఎందుకంటే, ఎప్పుడూ నాకు ఆ ఎగ్జామ్స్ లో 90, 95% కంటే తక్కువ వచ్చింది లేదు. ఆయన తన చేతిని అలాగే నా భుజంపై ఉంచి, “మార్కులు తక్కువ వచ్చినందుకు నిన్ను తిట్టాలని పిలవలేదు.” అన్నాడు. ఆయన అలా అనడంతో నాకు కాస్త ధైర్యం వచ్చి, ఆయన వైపు చూసాను. ఆయన మొహంలో సన్నటి నవ్వు. “నిన్ను కొద్దిరోజులుగా గమనిస్తున్నాను. ఏదో తేడా వచ్చింది నీలో. అదేంటీ!?” అన్నాడు. ఏం చెప్పలో అర్ధం కాలేదు. అందుకే, గొంతు కాస్త పెగుల్చుకొని, “ఒంట్లో బాలేదు సార్..” అన్నాను. ఆయన కాసేపు నిశ్శబ్ధంగా ఉండి, “అసలు కారణం చెప్పు.” అన్నాడు. “నిజంగా.. ఒట్టు సార్..” అన్నాను. మళ్ళీ కాసేపు మౌనంగా ఉండి, “రెండు రోజుల క్రితం, అందరూ వెళ్ళిపోయాక, క్లాస్ రూంలో బుక్స్ అడ్డుపెట్టుకొని నువ్వేం చేసావో గుర్తుందా!” అన్నాడు. ఆయన అలా అడగగానే నా గుండె ఒక్కసారిగా జారిపోయినట్టు అయింది. ఎందుకంటే, ఆ రోజు ఏం చేసానో నాకు గుర్తుంది.

ఆ రోజు ఉదయం స్కూల్ కి వచ్చేముందు, నాన్న బయటకి వచ్చేలోగా, మధు నన్ను వరండాలో దొరక బుచ్చుకొని, తన పోర్షన్ లోకి లాక్కెళ్ళాడు. అతను అలా లాక్కెళ్ళడం నాకు ఇష్టంగానే ఉన్నా, నాన్న వచ్చేస్తాడన్న కంగారుతో, “వద్దు ప్లీజ్.. వదిలేయ్..” అన్నాను మధుతో. “అబ్బా! ఇంత ముద్దొస్తుంటే నిన్ను ఎలా వదలగలనే!” అని కసిదీరా నా పెదవులు కొరికేసి, ఆ తరవాత నా పరువాలను నలిపేస్తూ, “మీ అమ్మని ఎన్ని సార్లు దెంగినా రాని ఆనందం నిన్ను నలిపేస్తుంటేనే వచ్చేస్తుంది. తట్టుకోలేక పోతున్నాను. ఒకపని చెయ్, ఈ రాత్రికి నువ్వు ఎలాగైనా అందరూ నిద్ర పోయాక మెల్లగా నా గదికి వచ్చేయ్. స్వర్గం అంటే ఏంటో చూపిస్తాను.” అన్నాడు. అంతలో నాన్న వస్తున్న అలికిడి విని, గబుక్కున అతన్ని విడిపించుకొని బయట పడ్డాను.

బయట పడ్డానే గానీ, స్కూల్ లో ఉన్నంతసేపూ, అతను రాత్రి నన్ను ఏం చేస్తాడూ అని ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాను. అతనికీ, అమ్మకీ మధ్య జరిగింది కళ్ళారా చూసానేమో, అలాంటిదే నాకూ జరగబోతుందన్న విషయం తలపుకు రావడంతో నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేక పోతున్నాను. స్కూల్ లాస్ట్ బెల్ అయ్యాక అందరూ వెళ్ళిపోయారు. నా ఆలోచనల్లో నేను అది గమనించలేదు. గమనించాకా, ఆ ఒంటరి తనం నాలో వేడిని మరింత పెంచింది. నాకే తెలియకుండా, ఆ వేడిని దించుకోడానికి. నా టాప్ ను పైకి లేపి, నా స్థనాలను నెమ్మదిగా నొక్కుకోసాగాను. అలా నెమ్మదిగా మొదలయ్యింది, తరవాత ఉదృతంగా మారింది. ఎవరైనా చూస్తారేమో అన్న కాన్షస్ లో బుక్స్ అడ్డుపెట్టుకొని మరింత కసిగా పిసుక్కున్నాను. కొద్దిసేపటి తరవాత స్పృహలోకి వచ్చి, టాప్ సర్దుకొని ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. ఆ రోజు రాత్రి బయటకి వద్దామనుకున్నా గానీ, మనసులో ఏదో సంశయం. అందుకే వెళ్ళలేకపోయాను.

జరిగినదంతా గుర్తొచ్చి, ఆయన కళ్ళలోకి గిల్టీగా చూసాను. ఆయన మొహంలో అదే నవ్వు. “చెప్పు.. ఏం జరిగింది!?” అన్నాడు. ఏం చెప్పాలీ ఆయనతో!? మళ్ళీ ఆయన మొహంలోకి చూసాను. “చెప్పు ఎవరైనా ఏమైనా చేసారా!?” అన్నాడు ఆయన. ఆయనకి ఎలా తెలిసిందీ అన్నట్టు చూసాను. ఆయన నాకు వివరిస్తున్నట్టుగా, “పద్నాలుగేళ్ళ ఆడపిల్ల, అలా చేస్తుందీ అంటే, దానికి ఎవడో ఒకడు నిప్పు పుట్టించి ఉండాలి. లేదా, అలాంటిది ఎక్కడైనా చూసి ఉండాలి. చెప్పు, ఫర్వాలేదు. నేను నీకు హెల్ప్ చేస్తా.. మీ అమ్మా, నాన్న సెక్స్ చేసుకుంటూ ఉండగా చూసావా!?” అన్నాడు. నేను కాదూ అన్నట్టు తలఊపాను. “మరీ!? ఎవరైనా నిన్ను ఏమైనా చేసారా!?” అన్నాడు. నేను తల దించుకున్నాను. “అయితే చేసారన్న మాట. అయితే చెప్పు. ఏం జరిగిందీ!?” అన్నాడు. నాకు ఎలా చెప్పాలో తెలియడం లేదు. ఆయన ప్రేమగా నా వీపు నిమురుతూ, “చెప్పరా! తెలుసుగా నువ్వు నా ఫేవరెట్ స్టూడెంట్ వి. నీకు హెల్ప్ చేయడానికే అడుగుతున్నాను. నిజం చెప్పు.” అన్నాడు. ఆయన మొహంలోకి మళ్ళీ చూసాను. ఆయన మొహంలో అదే చిరునవ్వు. ఆ నవ్వు చూసి ఆగలేక, మొత్తం జరిగినదంతా చెప్పేసి, ఆయన వైపు చూసాను. చూడగానే ఒక్కసారిగా భయం వేసింది. ఎందుకంటే, ఆయన కళ్ళు పట్టలేనంత కోపంతో చింత నిప్పుల్లా మారి ఉన్నాయి. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

“చిన్న పిల్లను పట్టుకొని అలా చేస్తాడా!? మీ అమ్మకైనా బుద్దిలేదా!? పద, వాళ్ళ సంగతి చెప్తా..” అంటూ, నా చెయ్యి పట్టుకొని, లాక్కెళ్ళసాగాడు. ఆయన అలా తీసుకెళ్తుంటే, నా కాళ్ళు వణికిపోతున్నాయి. ఒళ్ళంతా బలహీనమైపోయింది. బొమ్మలా ఆయనతో పాటూ వెళ్ళాను. ఇద్దరం మా ఇంటికి చేరుకున్నాము. మధు పోర్షన్ లాక్ చేసి ఉంది. ఆయన నాతో పాటూ విసురుగా మా ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టి, అక్కడ దృశ్యం చూసి, షాక్ అయిపోయాడు.

లోపల అమ్మ నేలపై పడిపోయి, మూలుగుతుంది. పక్కనే నాన్న రౌద్రంగా నిలబడి ఉన్నాడు. నాన్న చేతిలో బెల్టూ, అమ్మ శరీరం నిండా దెబ్బలు. లోపలకి వచ్చిన మమ్మల్ని చూసి, నాన్న బెల్ట్ ను నేలకేసి బలంగా విసిరేసి, “లోపలకు తగలడు..” అని కోపంగా అరిచాడు అమ్మపై. ఇక అక్కడ ఉండడం ఇబ్బందిగా అనిపించిందో ఏమో, మాస్టారు నన్ను వదిలేసి, మౌనంగా అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు. ఆయన వెళ్ళాక, నాన్న నన్ను దగ్గరకి తీసుకొని, “మీ అమ్మ ఏం చేసిందో తెలుసా!” అన్నాడు. నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా తల దించుకున్నాను. “ఒద్దులే, చిన్నపిల్లవు.. చెప్పినా నీకు అర్ధం కాదు.” అంటూ, నేలపై ఉన్న అమ్మను చూసి, మళ్ళీ కోపంగా, “లోపలకు తగలడమని చెప్తే నీకు కాదా!” అని అరిచాడు. అమ్మ నీరసంగా లేచి, తన గదిలోకి పోయింది. ఇక ఆ రోజంతా బిక్కుబిక్కుమంటూనే గడిపాను. అమ్మ ఓ గదిలో పడుకుంది. నాన్న నా పక్కనే పడుకున్నాడు. రాత్రి చాలా పొదుపోయాక గానీ నాకు మెలుకువ రాలేదు. లేచి, బయటకి వచ్చి చూస్తే, నాన్న నేలమీద గోడకు ఆనుకొని, శూన్యం లోకి చూస్తూ కూర్చున్నాడు. నేను నెమ్మదిగా అమ్మ గదిలోకి తొంగి చూసాను. అమ్మ కనబడలేదు. ఈసారి వంటగదిలోకి చూస్తుంటే, నాన్న “అది లేదు.” అన్నాడు. “ఎక్కడికి వెళ్ళిందీ!?” అన్నట్టుగా చూసాను. నాన్న బాధను దిగమింగుకుంటూ, “లేచిపోయిందే, ఆ మధు గాడితో కలిసి.. నిన్నూ నన్నూ వదిలేసి లేచిపోయింది.” అంటూ, అప్పటివరకూ ఆపుకున్న ఏడుపును ఇక ఆపుకోలేక వెక్కివెక్కి ఏడవసాగాడు. నాకు కూడా ఏడుపు వచ్చేసి, ఆయనతో కలసి ఏడవసాగాను. కొంతసేపటికి ఈ విషయం చుట్టుపక్కల వాళ్ళకీ, బందువులకూ తెలిసిపోయింది. సానుభూతులూ, సానుభూతి వెనక నవ్వుకోడాలూ.. అన్నీ అయిపోయాక, ఇక అక్కడ ఉండలేక, ఆ ఇల్లు అమ్మేసి, నాన్న నన్ను వేరే ఊరికి తీసుకుపోయాడు. జరిగిన సంఘటనతో నాకు సెక్స్ గురించి ఆలోచించడానికే భయం వేసేది. అలా కొన్ని సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి.

నేను డిగ్రీ లో జాయిన్ అయ్యాను. కాలేజ్ లో అడుగుపెట్టిన మొదటి రోజు, క్లాసులు అయ్యాక, స్టడీ అవర్ లో కూర్చొని ఉండగా, ఎవరో నా మీదకి ఒక కాగితాన్ని ఉండచేసి విసిరారు. ఉలిక్కిపడి చూస్తే, అందరూ తల దించుకొని బుద్దిగా చదువుకుంటున్నారు. ఆ ఉండను నెమ్మదిగా తెరిచి చూసాను. దానిమీద “ముద్దొస్తున్నావ్..” అని రాసి ఉంది. అది చూసిన వెంటనే కంగారుగా మళ్ళీ చుట్టూ చూసాను. ముఖ్యంగా అబ్బాయిల వైపు. అందరూ తల దించుకొనే ఉన్నారు. ఎవరు రాసి ఉంటారూ!? కొంచెం కూడా క్లూ దొరకలేదు. సరే అనుకొని, మళ్ళీ పుస్తకం లోకి తల దూర్చాను. చదువుతూ ఉండగా, మళ్ళీ ఒక కాగితం ఉండ నా ఒళ్ళో పడింది. దాన్ని విప్పిచూస్తే, “అబ్బా! నీ పెదాలు ఎంత బావున్నాయో తెలుసా! ఒక్కసారి వాటినీ…ఉమ్మా..” అని రాసి ఉంది. చదివిన తరవాత, ఈ సారి నేరుగా కాకుండా, కళ్ళు మాత్రమే తిప్పి చుట్టూ చూసాను. ఒక్క లెక్చరర్ తప్ప, అందరూ తల దించుకొనే ఉన్నారు. ఆ లెక్చరర్ మాత్రం నన్నే చూస్తున్నాడు. లెక్చరర్ అంటే, ముసలాడు కాదు. ఫ్రెష్ గా యూనివర్సిటీ నుండి వచ్చినట్టున్నాడు. 23, 24 సంవత్సరాలు ఉంటాయేమో అంతే. అతనే రాసి ఉంటాడా! అనుకుంటూ, అతని వైపు చూసాను. అతను నన్ను చూసి చిన్నగా నవ్వాడు. నా గుండె ఝల్లుమంది. వెంటనే నా కళ్ళు చప్పున దించేసుకున్నాను. అమ్మో, మళ్ళీ లైఫ్ లో ఎవడికీ లొంగకూడదు. అయినా వీడేంటీ, లెక్చరర్ అయి ఉండి ఇలాంటి పనులూ!? అనుకుంటూ ఉండగా, మళ్ళీ ఒక కాగితం నా ఒళ్ళో పడింది. ఈసారి అతని వైపు సీరియస్ గా చూద్దామని తల పైకెత్తి ఆశ్చర్యపోయాను. కారణం, అతను గుమ్మం దగ్గర వేరే లెక్చరర్ తో మాట్లాడుతూ కనిపించాడు. అంటే, విసిరింది అతను కాదన్న మాట. పాపం, అనవసరంగా తిట్టుకున్నాను, అనుకుంటూ అతని వైపు చూసేసరికి, అతను దగ్గరకి రమ్మన్నట్టు సైగ చేసాడు. నేను నెమ్మదిగా లేచి, అతని దగ్గరకి వెళ్ళాను. “ఏంటీ!? ఇందాకట్నుండి తెగ మెలికలు తిరిగిపోతున్నావ్!? ఏమయ్యిందీ!?” అన్నాడు. ఏమీలేదు అన్నట్టుగా తల అడ్డంగా ఊపాను. “సరే! పోయి తిన్నగా చదువుకో..” అన్నాడు. నేను వెనక్కి తిరిగి నా బెంచ్ దగ్గరకు వెళ్తుండగా, ఎవరో చూపులతో నా పిర్రలను, నడుమునూ తడిమేస్తున్నట్టుగా ఒకటే గిలిగింతలు. ఇంతకీ ఎవరబ్బా!!రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

సాయంత్రం ఏడు గంటలకి క్లాసులు అయిపోయాక, బస్ స్టాప్ లో నిలబడ్డాను. “ఎక్కడుంటావ్ నువ్వూ?” అన్న మాటలు వినబడి, తిరిగి చూసాను. లెక్చరర్ నవ్వుతూ కనిపించాడు. ఆ నవ్వు చూసి, ఎక్కడో కితకితలు పెట్టినట్టు అయ్యింది. అతను నా దగ్గరకి వచ్చి, “నా పేరు శ్రీకాంత్. దగ్గరవాళ్ళు శ్రీ అని పిలుస్తారు. మరి నీ పేరేంటీ!?” అన్నాడు. “నీరజ సార్..” అన్నాను నేను. “సార్ అని పిలవఖ్ఖర్లేదు. జస్ట్ శ్రీ అను చాలు. నేనేం అంత పెద్దవాడిని కాదుగా..” అన్నాడు. నేను నవ్వేసి ఊరుకున్నాను. అతను మరొక అడుగు దగ్గరకి జరిగి, “ఏంటీ ఓకేనా కాదా!” అన్నాడు. నేను అయోమయంగా చూసాను అతన్ని. “అదే, శ్రీ అని పిలవడం ఓకేనా కాదా!?” అన్నాడు. అతను అలా మాట్లాడుతూ ఉంటే, ఎక్కడో గంట కొట్టేసుకుంటుంది. అది అతను గమనించి, నవ్వుతూ, “అయితే ఓకే అన్నమాట..” అంటూ మరికాస్త ముందుకు జరిగేసరికి, అతని చెయ్యి, నా చేతికి తాకీ తాకనట్టుగా తాకింది. ఒక్కసారిగా నా ఒళ్ళు ఝల్లుమంది. అతను చిన్నగా తన చిటికెన వేలుని నా చిటికెన వేలుకి తాకిస్తూ, నాకు మాత్రమే వినబడేట్టుగా “ముద్దొస్తున్నావ్..” అన్నాడు. అతను అలా అనగానే చురుక్కున అతనివైపు చూసాను. అతను తన వేలితో నా వేలుని పెనవేసి నవ్వాడు. ఈ సారి ఎందుకో నా పెదవులు వణకడం మొదలెట్టాయి. ఆ వణుకుతున్న పెదాలనే చూస్తూ, “అబ్బా! నీ పెదాలు ఎంత బావున్నాయో తెలుసా! వాటిని చూస్తుంటే..” అంటూ ఏదో అనబోతుండగా, నా బస్సు వచ్చేసింది. వణుకుతున్న కాళ్ళతో గబగబాపోయి బస్సు ఎక్కేసాను. బస్సు కదులుతూ ఉండగా, అతని వైపు చూసాను. అతను రహస్యంగా ఒక ముద్దుని విసిరాడు. మరోసారి ఒళ్ళు ఝల్లుమంది.

ఇక ఆ రోజు రాత్రి నాకు నిద్రపడితే ఒట్టు. చాలా సంవత్సరాల తరవాత, మళ్ళీ అలజడి మొదలయ్యింది. ఒళ్ళంతా ఏదో అయిపోతుంది. అతి కష్టం మీద స్వాదీనంలోకి తెచ్చుకొని, ఇక అతన్ని ఎంకరేజ్ చేయకూడదూ అనుకొని, ఒట్టేసుకొని మరీ నిద్రపోయాను. ఎంత ఒట్టేసుకున్నా, నా కళ్ళు మాత్రం, మర్నాడు కాలేజ్ కి వెళ్ళినప్పుడు అతన్ని వెదకడం మానలేదు. కళ్ళకు అతను కనబడకపోయేసరికి మనసులో నిరాశ. ఆ నిరాశతోనే సాయంత్రం వరకూ గడిపేసాను. మళ్ళీ స్టడీ అవర్ లో ఉన్నప్పుడు వచ్చాడు అతను. అతన్ని చూడగానే, గుండె స్పీడ్ గా కొట్టేసుకుంటూ, ఆ స్పీడ్ కి ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేసింది. అది అతను గమనిస్తాడేమో అన్న కంగారులో, బుక్ లోకి తల దూర్చేసి, సీరియస్ గా చదవడం మొదలుపెట్టాను. అలా కొద్దిసేపు అయ్యాక అతను ఏం చేస్తున్నాడా అనుకుంటూ, చూసేసరికి, అతను గుమ్మం దగ్గర మరో లెక్చరర్ తో కబుర్లు చెప్తూ కనిపించాడు. కనీసం నావైపు చూడనైనా చూడలేదు. ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు. మరి చూడకపోతే మండదా!

కొన్ని నిమిషాలు ఓపిక పట్టాను. అతను చూడలేదు. మనసులో అతన్ని తిట్టుకుంటూ, మళ్ళీ పుస్తకంలోకి తల దూర్చేసాను. సరిగ్గా ఒక నిమిషం తరవాత నా ఒళ్ళో ఒక చీటీ పడింది. మనసులోనే గర్వంగా నవ్వుకుంటూ, దాన్ని తెరిచాను. “ఏంటీ! చూడడం లేదని అలిగావా! నా బంగారాన్ని చూస్తూనే ఉన్నా.. నడుము దగ్గర ఓణీ చెంగుని కాస్త పక్కకి తప్పించ వచ్చుగా..” అని ఉంది. మళ్ళీ నా శరీరం చిన్నగా ఒణికింది. చిన్నగా తల ఎత్తి అతని వైపు చూసాను. అతను చిన్నగా నవ్వాడు. నేను చప్పున తల దించుకున్నాను. మళ్ళీ ఒక నిమిషం తరవాత నా ఒళ్ళో మరో చీటీ పడింది. తెరిచి చూస్తే, “ప్లీజ్..” అని రాసి ఉంది. తల ఎత్తి ఒకసారి చుట్టూ చూసాను. అందరూ సీరియస్ గా చదువుకుంటున్నారు. అది గమనించి, నేను నా చేతిని నెమ్మదిగా నా నడుము దగ్గరకి పోనిచ్చి, చెంగును కాస్త పక్కకి లాగాను. అలా లాగుతూ ఉంటే నా చేయి చిన్నగా వణకసాగింది. మొత్తానికి చెంగును పక్కకి లాగి, కళ్ళు మాత్రమే పైకెత్తి అతని వైపు చూసాను. అతను చిన్నగా పైకి లేచి, కేజువల్ గా నావైపుకు రాసాగాడు. అతను వస్తూ ఉంటే, నా పెదాలు అదరసాగాయి. చప్పున తల దించేసుకున్నాను. అతను నా దగ్గరకి రావడం తెలుస్తూ ఉంది. వచ్చి ఏం చేస్తాడూ!? నా నడుము ఒంపు చూస్తాడా! నాకు తెలుసు, నా నడుము ఒంపు చాలా సెక్సీగా ఉంటుందని. చూస్తే తట్టుకోలేడేమో… అనుకుంటూ ఉండగా, అతను నా దగ్గరకి వచ్చేసాడు. నేను అప్రయత్నంగా నా చెంగును మరికాస్త పక్కకి లాగాను. అలా లాగుతూ ఉండగా, అతను నన్ను దాటి ముందుకు కదిలాడు. నాలో ఒక్కసారిగా నిరాశ. అతన్ని పట్టుకొని కొట్టాలనిపించి, కోపంగా అతన్ని చూడబోతుండగా.. ముందు చల్లగా, ఆ తరవాత వెచ్చగా, అతని చెయ్యి నా నడుము ఒంపును తాకీ తాకనట్టుగా తాకింది. ఒక్కసారిగా వెయ్యి వోల్టుల షాక్ తగిలినట్టు అయ్యింది నాకు. నేను ఆ షాక్ లో ఉండగానే, క్షణంలో వెయ్యోవంతు అతను నా నడుము మడతను నొక్కి, ముందుకు వెళ్ళిపోయాడు. నేను కంగారుగా చుట్టూ చూసాను. ఎవరూ మా మధ్య జరిగిన రొమాన్స్ ని గమనించే స్థితిలో లేరు. నేను నెమ్మదిగా నా నడుము మడతను మళ్ళీ చెంగుతో కవర్ చేసేసాను. అలా కవర్ చేస్తుంటే, అతను విడిచిన వేడి నిట్టూర్పు నాకు మాత్రమే వినిపించింది. చిన్నగా నవ్వుకుంటూ మళ్ళీ చదువులో మునిగిపోయాను.

స్టడీ అవర అయ్యాక, ఎప్పటిలాగే బస్ స్టాప్ కి చేరుకొని, అతని కోసం అటూఇటూ చూసాను. అతను కనబడలేదు. కాస్త నిరాశగా అనిపించింది. అతన్ని తిట్టుకుంటూ, బస్ కోసం ఎదురుచూడాసాగాను. అంతలో నా ముందు ఒక బైక్ ఆగింది. చూస్తే, అతనే. నేను చూడగానే అతను చిన్నగా నవ్వాడు. ఆ నవ్వడంలో చిన్న అభ్యర్ధన కనిపించింది. ఒకసారి చుట్టూ చూసి, మమ్మల్ని ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదన్న విషయాన్ని గమనించి, చప్పున అతని బైక్ ఎక్కి కూర్చున్నాను. అతను ఒక్క కుదుపుతో బైక్ ను ముందుకు పోనిచ్చాడు. ఆ కుదుపు నుండి కాచుకోడానికి అతని నడుము పట్టుకున్నాను. ఆ వేగాన్ని తట్టుకోడానికి అతనిపైకి వాలాను. అలా వాలగానే నా స్థనాలకు అతని వీపు గట్టిగా తగిలింది. ఒక్కసారి న ఊపిరి భారమైన ఫీలింగ్. మరి మెత్తగా ఒత్తుకుంటున్న నా స్థనాల తాకిడికి అతను ఎలా స్పందించాడో!!!?రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

నేను అలా ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, అతను సడెన్ గా బైక్ ఆపాడు. ఒక్కసారిగా అతన్ని ఒత్తుకొని, సర్దుకున్నాక చూస్తే, ఎదురుగా ఐస్ క్రీమ్ పార్లర్. అతను “దిగు..” అన్నాడు. “ఎందుకూ!?” అన్నాను నేను. “చాక్లెట్ లాంటి పాప పక్కన ఉంటే, ఐస్ క్రీమ్ తినకపోవడం చట్టరీత్యా నేరం కాబట్టి.” అన్నాడు అతను. అతను అన్న తీరుకి ఫక్కున నవ్వాను. అంతలోనే ఇంట్లో నా కోసం వెయిట్ చేసే నాన్న గుర్తొచ్చాడు. “అమ్మో..” అనుకొని, “వద్దు సార్.. ప్లీజ్.. ఇంటికి వెళ్ళాలి.” అన్నాను. అతను కాస్త అలిగినట్టు చూసి, “సార్ అనొద్దన్నానా!” అన్నాడు. నేను ఒకసారి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకొని, “ఓకే..శ్రీ.. సరేనా! ప్లీజ్.. ఇప్పుడు వద్దు.. లేట్ అయిపోతుంది.” అన్నాను. అతను నా కళ్ళలోకే చూస్తూ, “మరి ఎప్పుడూ!?” అన్నాడు. అవును, మరి ఎప్పుడూ? ఎప్పుడూ కుదరదని నాకు తెలుసు. ఎందుకంటే, నాన్న లేత్ అయితే ఒప్పుకోడు, తిడతాడు. నేను ఆలోచనల్లో ఉండగానే, అతను “రోజూ ఇదే టైం కి నువ్వు కాలేజ్ నుండి బయటకి వస్తావ్. ఇదే టైంకి ఇంటికి వెళ్ళాలి అన్నావ్. మరి ఎప్పుడూ!?” అన్నాడు. నాకు ఏం చెప్పాలో అర్ధంగాక, “నన్ను ఇంటిదగ్గర దింపండి సార్.. సారీ శ్రీ.. ప్లీజ్..” అన్నాను. అతను మౌనంగా బైక్ స్టార్ట్ చేసి, ముందుకు పోనిస్తూ, “చెప్పు ఎటు వెళ్ళాలీ!?” అన్నాడు. నేను దారి చెబుతూ ఉంటే, అతను తీసుకెళ్ళసాగాడు. మా ఏరియాకి రాగానే, “ఇక్కడ ఆపు.” అన్నాను కంగారుగా. “ఇక్కడేనా మీ ఇల్లు?” అన్నాడు అతను. “కాదు, కానీ ఇంకా ముందుకు వద్దు.” అంటూ, కిందకి దిగి నడవసాగాను. “ఏయ్ నీరూ! వన్ మినిట్..” అని అరిచాడు. నేను ఆగి అతని వైపు చూసాను. అతను బైక్ స్టేండ్ వేసి, నా దగ్గరకి వచ్చాడు. “ఒక విషయం మరచిపోయాను.” అన్నాడు. ఏమిటీ అన్నట్టు చూసాను. అతను అటూఇటూ చూసాడు. ఎవరూ లేరు. పైగా మేమున్నది కాస్త చీకట్లో. ఆ చీకటి ఎందుకో నాలో కాస్త గుబులు రేపుతుంది. ఆ గుబులుతోనే, అతను ఏం చెబుతాడా అన్నట్టు అతని కళ్ళలోకి చూసాను. అయితే అతను ఏమీ చెప్పలేదు. అలానే చూస్తున్నాడు. “మ్.. అలా చూడడానికేనా ఆపిందీ!?” అని, ముందుకు కదలబోతుండగా, అతను గబుక్కున నన్ను కౌగిలిలోకి లాక్కొని, చప్పున నా పెదాలపై ముద్దు పెట్టేసాడు. అదీ ఒక్క అరక్షణం మాత్రమే. ఆ అరక్షణం లోనే, నాకు ఊపిరి ఆగిపోయినంత పని అయ్యింది. అతను మాత్రం తాపీగా తన బైక్ దగ్గరకి వెళ్ళి, “గుడ్ నైట్..” అని చెప్పి, స్టార్ట్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు. అతను వెళ్ళిన ఐదు నిమిషాలకి గానీ, నాలో చెలరేగిన తుఫాన్ ఆగలేదు. కోపం, మురిపెం, తమకం లాంటి రకరకాల భావాలతో నా మనసు ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతుండగా, మెల్లగా ఇంటికి చేరాను.

రాత్రి నిద్రపోదామనుకుంటే, నా పెదవులపై అంటిన అతని తడి నిద్ర పోనీయడంలేదు. అతను చేసిన పనికి ఒళ్ళంతా వేడెక్కిపోతుంది. చిన్నప్పుడు మధు చేసిన పనికి కూడా వేడెక్కింది. కానీ ఆ వేడికీ, ఈ వేడికీ మధ్య తేడా ఉంది. ఆ తేడా ఏంటో ఎంత ఆలోచించినా అర్ధం కావడంలేదు. ఇక ఆలోచించే ఓపిక లేక నిద్ర పోదామన్నా, నిద్ర రావడం లేదు. మాటిమాటికీ ఎందుకో నవ్వొస్తుంది. అంతలోనే కోపం వస్తుంది. ఈ రెంటినీ భరించలేక చిరాకొస్తుంది. ఆ చిరాకు చూసి మళ్ళీ నవ్వొస్తుంది. ఈ విచిత్రమైన భావ ప్రకంపనలను ఏమంటారో తెలియడం లేదు. ఆ ప్రకంపనలలోనే అలాగే గిలగిలా కొట్టుకునేసరికి తెల్లారిపోయింది. నిద్ర లేక కళ్ళు భగ్గుమని మండిపోతున్నాయి. కాలేజ్ కు డుమ్మా కొడదామనుకున్నాను. కానీ నాకే తెలియకుండా నా కాళ్ళు కాలేజ్ వైపుకు నడిచేసాయ్. కాలేజ్ కు వెళ్ళాక, నా కళ్ళు అతని కోసం వెదికేసాయ్. అలా వెదుకుతూ ఉండగా, నాపై ఒక చీటీ పడింది. ఉలిక్కిపడి చుట్టూ చూసాను. అతను కనబడలేదు. తిట్టుకుంటూ చీటీ తెరిచాను. “ఆడపిల్ల కళ్ళు ఎర్రబడ్డాయీ అంటే, కారణాలు రెండు. ఒకటి, ప్రియుడు అల్లరి చేస్తే తాపంతో, అల్లరి చేయకపోతే కోపంతో.. మరి నీ కారణం ఏమిటో!?” అని ఉంది అందులో. నేను చీటీ చదవడం అతను చూస్తున్నాడని తెలుసు. చూస్తూ చిలిపిగా నవ్వుకుంటున్నాడని తెలుసు. ఈ చీటీలో అడిగిన ప్రశ్నకు సమాధానం ఇవ్వాలి. అలా ఇవ్వడానికి వీలుగా, నేను క్లాస్ కు వెళ్ళకుండా, కాలేజ్ ప్రిన్సిపల్ రూం దగ్గరకి నడిచాను. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

అలా వెళ్ళడానికి ఒక కారణం ఉంది. మామూలుగా కాలేజ్ ఎగ్గొట్టేస్తే, వెంటనే నాన్నకి కాల్ వెళ్ళిపోతుంది. అదే ప్రిన్సిపాల్ దగ్గర పెర్మిషన్ తీసుకుంటే, కాల్ వెళ్ళదు. అందుకే ప్రిన్సిపాల్ దగ్గర పెర్మిషన్ తీసుకొని, కాలేజ్ నుండి బయటపడి, నెమ్మదిగా బస్ స్టాప్ దగ్గరకి చేరుకున్నాను. కాసేపట్లో అతను వస్తాడు అని తెలుసు. రావడం అయితే వచ్చేసాను గానీ, అతను వస్తే ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కావడం లేదు. అసలు అతను ఏం చేస్తాడో అర్ధం కావడంలేదు. ఎక్కడికైనా తీసుకెళ్ళి మళ్ళీ ముద్దు పెట్టేస్తాడా! అమ్మో.. అనుకుంటూ ఉంటూ ఉంటే, “ఏయ్! అతను ముద్దు పెడితే బావుందా లేదా!?” అంటూ నా మనసు కసిరింది. “బావుందనుకో.. అయినా..” అంటూ, నా మనసుకు నచ్చచెప్పబోతుండగా, అతని బైక్ నా ముందు ఆగింది. తల దించుకొని, కళ్ళు మాత్రం పైకెత్తి అతన్ని చూసాను. అతను కొంటెగా నవ్వుతున్నాడు. ఆ నవ్వు చూడగానే నేను ఉడికిపోతూ, “నేనేం నీ కోసం రాలేదు.” అన్నాను. “ఓకే! నేనే నీకోసం వచ్చాను..సరేనా!” అన్నాడు అతను ఇంకా కొంటెగా నవ్వుతూ. నేను అలుగినట్టు తల పక్కకి తిప్పేసుకున్నాను. అతను వెంటనే, “సారీ..సారీ..ప్లీజ్.. నవ్వవా!” అన్నాడు జాలిగా. అతను అలా అనగానే అలక పోయి నవ్వు వచ్చేసింది. అయినా దాన్ని దాచుకుంటూ, అతని వైపు చూసాను. నేను చూడగానే, మళ్ళీ “ప్లీ..జ్..” అన్నాడు. ఇక అతనితో బతిమాలించుకోవడం ఇష్టంలేక, అటూఇటూ చూసి నెమ్మదిగా బైక్ ఎక్కాను.

బైక్ వెళ్తూ ఉన్నప్పుడు మధ్యలో బ్రేకులూ, స్పీడుబ్రేకర్లూ అల్లరి పెట్టసాగాయి. ఆ అల్లరికి నా శరీరం అంతా కితకితలు పెట్టినట్టు ఒకటే పులకరింతలు. ఆ పులకరింతలను ఆశ్వాదించేలోగానే, అతను ఒకచోట బైక్ ఆపాడు. చూస్తే, అది ఒక మధ్య తరగతి ఇల్లు. “ఇదేంటీ!?” అన్నాను ఆశ్చర్యంగా. “మా ఇల్లు.. దిగు..” అన్నాడు అతను. నేను కిందకి దిగి, “ఇక్కడకి ఎందుకు తీసుకొచ్చావ్!?” అన్నాను. అతను బైక్ పార్క్ చేసి, “మా అన్న, వదినలకు నిన్ను పరిచయం చేద్దామని.” అన్నాడు. “ఎందుకూ!?” అన్నాను ఇంకా ఆశ్చర్యంగా. అతను నన్ను సూటిగా చూస్తూ, “ఏదో కాస్త ఫన్ చేసి వదిలేయడానికి నీ వెంటపడ్డాననుకున్నావా! నువ్వు నాకు నచ్చావ్. అదే విషయం మా వాళ్ళకి చెప్పాను. వాళ్ళు కూడా ముచ్చటపడి, నిన్ను తీసుకురమ్మన్నారు. పద..” అంటూ, కాంపౌండ్ వాల్ గేట్ తీయబోతుంటే, నేను కంగారుగా అతనికి అడ్డుపడి, “అయ్యో.. ముందు మా నాన్నకు చెప్పాలిగా.. ఇలా సడెన్ గా చెప్తే ఎలా!?” అన్నాను. అతను నా మొహంలోకే చూస్తూ, “నేనంటే నీకు ఇష్టమా కాదా చెప్పు..” అన్నాడు. నేను తల దించుకొని, “ఇష్టం కాబట్టే కదా నీ కూడా వచ్చాను.” అన్నాను. “అయితే ఇక ఏం మాట్లాడకు. ఇక్కడనుండి నేరుగా మా అన్నా, వదినలను తీసుకొని మీ ఇంటికి వెళ్దాం, ఓకేనా!” అన్నాడు. ఇంకేం అంటానూ! మనసంతా చల్లని ఐస్ క్రీమ్ తిన్న ఫీలింగ్ తో గిలిగింతలు అవుతూ ఉండగా, అతని కూడా లోపలకి నడిచాను. అతను డోర్ కు ఉన్న కర్టైన్ ను తొలగించి, తలుపు తోయబోయి ఆగిపోయాడు. ఎందుకంటే, దానికి తాళం వేసి ఉంది. “ఇదేంటీ! వచ్చేముందు కాల్ చేసానూ, ఉంటానన్నారూ..” అనుకుంటూ, తన సెల్ తీసి, అతని అన్నకు కాల్ చేసి, “ఎక్కడికి పోయారూ!” అన్నాడు. అవతల చెప్పింది విన్న తరవాత, అతను నవ్వుతూ, “సరే! ఆ విషయం నీ మరదలికి చెప్పు..” అంటూ, ఆ సెల్ ను నాకు ఇచ్చాడు. అతను మరదలూ అనగానే, నాకు సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. ఆ సెల్ అందుకుంటుంటే, నాలో చిన్న వణుకు. ఆ వణుకుతోనే, దాన్ని అందుకొని, “హలో..” అన్నాను. “అమ్మా! మొదటిసారి అడుగుపెడుతున్నావు. సరదాగా చీర పెడదామని, తీసుకోడానికి వచ్చాం. ఒక్క అరగంట ఉండూ, వచ్చేస్తాం..” అన్నాడు. అతను అలా అంటూ ఉంటే, నా కళ్ళలో నీళ్ళూ తిరిగాయి. ఎందుకంటే, చీర పెట్టడం మాట అటు ఉంచితే, అమ్మ లేచిపోయిన తరవాత మమ్మల్ని ఇంటికి పిలిచి కనీసం టీ ఇచ్చిన వాళ్ళు కూడా లేరు. అతను నన్ను గమనించకుండా, పోయ్తి తన దగ్గర ఉన్న కీ తో తాళంతీసి, తలుపు తెరిచి, “వెల్ కం నీరూ..” అన్నాడు. “నీరూ..” అన్న పిలుపుకి ఒళ్ళూ పులకరిస్తూ ఉండగా, లోపలకి అడుగుపెట్టి, హాల్ లోకి నడిచాను. నేను అలా నడుస్తూ ఉండగా, నా వెనకే తలుపు వేసేసాడు శ్రీ. అది గమనించని నేను, నెమ్మదిగా హాల్ లో ఉన్న సోఫా దగ్గరకి నడుస్తూ ఉండగా, అతను వెనకనుండి నన్ను వాటేసుకున్నాడు. నేను ఉలిక్కిపడి, “ఏయ్ శ్రీ! ఏంటిది!? వదులు..” అన్నాను. “అలాగే..” అంటూ, నన్ను మరింత బిగుతుగా వాటేసుకుంటూ, మెడపై ముద్దు పెట్టాడు. “అబ్బా..” అన్నాను కోపంగా. “వదులుగా ఉందని నువ్వేగా అన్నావ్. అందుకే టైట్ చేసా…” అంటూ పట్టు ఇంకా బిగిస్తూ, బుగ్గలపై ముద్దులు పెట్టసాగాడు. “ఇస్.. నిన్నూ..” అంటూ అతని చేతులు విడిపించుకొని, అతని వైపు తిరిగి, “పిచ్చి వేషాలు వెయ్యకు..” అన్నాను. నేను అలా అంటూ ఉంటే, అతను నవ్వుతూ చూస్తున్నాడు. “ఎందుకా నవ్వూ!?” అన్నాను ఉక్రోషంగా. “నువ్వు అలా కోప్పడుతూ ఉంటే, నీ పెదాలు అదురుతూ ముద్దొస్తున్నాయ్..” అన్నాడు. “ఆఁ.. వస్తే!?” అన్నాను అదే తిక్కలో. అలా అనగానే, నేను ఊహించని విధంగా, నన్ను గబుక్కున తన కౌగిలిలోకి లాక్కొని, నా పెదాలపై ముద్దు పెట్టేసాడు. “ఓయ్..” అన్నాను నేను చిరుకోపంతో. “మ్..” అంటూ, ఈసారి నా కింద పెదవిని అందుకొని, చిన్నగా చప్పరించాడు. నేను మళ్ళీ “ఓయ్..” అన్నాను. అయితే ఈసారి కోపంలేదు. “నువ్వు అలా ముద్దుగా ఓయ్ ఓయ్ అంటుంటే ఇంకేం వదులుతానూ..” అంటూ మళ్ళీ నా పెదవులను అందుకున్నాడు. ఆ ముద్దు ఈసారి కాస్త తడిగా, ఇంకాస్త తీయగా తగులుతూ ఉంటే, అప్రయత్నంగా నా చేతులు అతని వీపు మీద బిగుసుకున్నాయ్. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.

అతను సున్నితంగా, మృదువుగా నా పెదవులను చప్పరించసాగాడు. అతను అలా చప్పరిస్తూ ఉంటే, నా ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కిపోతున్నట్టు ఉంది. చేతుల్లో పట్టు సడలుతుంది. శరీరమంతా బలహీనమైపోతుంది. కిందకి జారిపోబోతుండగా అతను నన్ను ఒడిసి పట్టుకొని, “ఏయ్! పిచ్చీ.. ఏమైందీ!?” అన్నాడు. నేను కాస్త తేరుకొని, ఒకసారి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకొని, “ఏం లేదు..” అన్నాను నవ్వుతూ. అతను నా మొహంలోకి చూస్తూ, “ఎంత బావున్నావో తెలుసా!” అన్నాడు. అతను అలా అనగానే ఈసారి నా మనసు తిమ్మిరెక్కడం మొదలయ్యింది. అదే తిమ్మిరితో అతన్ని చూసాను. అతను నా చూపులకు “ఇస్..” అని, “అలా చూడకే..” అన్నాడు. “మ్.. చూస్తే!??” అన్నాను టీజ్ చేస్తున్నట్టుగా. “చూస్తేనా!? నిన్ను ఏదో చేసేయాలనిపిస్తుంది.” అన్నాడు. “ఏదో అంటే!?” అన్నాను మరింత టీజ్ చేస్తూ. అతను ఒక్కక్షణం నన్ను కన్నార్పకుండా చూసి, అమాంతం నన్ను రెండు చేతుల మధ్య ఎత్తుకున్నాడు. పడిపోతానేమోనన్న కంగారులో నేను “ఏయ్..య్..” అంటూ, నా రెండు చేతులను అతని మెడ చుట్టూ వేసాను. అతను నన్ను జాగ్రత్తగా ఒక పువ్వును పట్టుకున్నట్టు పట్టుకొని, అపురూపంగా పక్కనే ఉన్న గదిలోకి తీసుకువెళ్ళి, మంచంపై వదిలాడు. నేను కంగారుగా పైకి లేవబోతుంటే, అతను గబుక్కున నా పక్కన కూర్చొని, “నీరూ..” అంటూ, ఆవేశంగా నన్ను ఆక్రమించుకొని, మోహంగా నా మొహమంతా ముద్దులు కురిపించసాగాడు. నేను అటూఇటూ తల ఊపుతూ, “శ్రీ. వద్దు..ప్లీజ్..” అంటూ, పైకి లేవబోతుంటే, అతను నా మీద పడిపోయి, నా పెదవులను తన పెదవులతో బందించేసాడు. నేను “మ్..మ్..” అంటూ గింజుకోసాగాను. నేను గింజుకునేకొద్దీ అతనిలో ఆవేశం పెరిగిపోతుంది. ఆ ఆవేశంతో మొదట నా నడుముపై చేయివేసి అదిమిపెడుతూ, నా పెదాలను మరింత గట్టిగా ముద్దడుతూ, నా పెదాల మధ్య తన నాలుకతో రుద్దసాగాడు. అతను అలా చేస్తుంటే, నాకు ఊపిరి ఆడడం లేదు. దాంతో అప్రయత్నంగా నోరు తెరిచాను. అంతే, అతను తన నాలుకను లోపలకి నెట్టి, నా నాలుకతో ఆడడం మొదలుపెట్టాడు. నాకు గుటక వేయడం కష్టమైపోతుంది. అంతలో అతను నా నడుము మీద ఉన్న అతని చేతిని పైకి కదిపి, నా స్థనాల మీదకి తెచ్చి, చిన్నగా నొక్కాడు.

అంతే, దాదాపు ఐదేళ్ళుగా నేను అణుచుకున్న వేడి ఒక్కసారిగా బయటకు వచ్చేసింది. అయినా దాన్ని ఆపుకోడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “శ్రీ..వద్దు…ప్లీజ్..” అన్నాను. అలా అంటుంటే నాకు ఆయాసం వచ్చేస్తుంది. అతను మాత్రం తన పట్టు వదలకుండా, నా స్థనాన్ని మరింత గట్టిగా మర్ధిస్తూ, నా పెదాలను నాలుకనూ చప్పరించేస్తున్నాడు. ఇక నన్ను నేను ఆపుకోవడం నా వల్ల కావడంలేదు. శరీరం మొత్తం పట్టు తప్పిపోతుంది. ఇక అంతే… “హుమ్..” అంటూ, మంచంపై అలాగే పడుకొని, చేతులు వేళ్ళాడేసాను. నేను అలా వేళ్ళాడిపోయేసరికి అతను చప్పున ముద్దులు ఆపి నా వైపు చూసాడు. మనసు వద్దూ అంటున్నా, శరీరం ఏదో కావాలని గోల చేస్తూ ఉండడంతో, అతని వైపు చూడలేక కళ్ళు మూసేసుకున్నాను. నేను అలా ఉండిపోగానే, అతనిలో ఆవేశం తగ్గింది. నెమ్మదిగా నా పక్కన పడుకొని, నా పొత్తికడుపుపై ఓణీని తప్పించి, చిన్నగా చేతితో నిమరసాగాడు. అతను అలా నిమురుతూ ఉంటే, నా పొత్తికడుపు సన్నగా కంపించసాగింది. ఆ కంపనాలు గమనించి, అతను మెల్లగా లేచి, నా బొడ్డుపై చిన్నగా ముద్దు పెట్టాడు. “మ్..” అన్నాను చిన్నగా కంపిస్తూ. అతను నా నడుమును తన గుప్పిళ్ళతో ఒడిసిపట్టాడు. ఆ పట్టుకు “ఆహ్..” అంటూ నా నడుమును ఎగరేసాను. అతను అలాగే తన చేతులతో నా నడుమును పైకి లేపుతూ, బొడ్డులో నాలుకతో కెలుకుతూ, అప్పుడప్పుడు బొడ్డుపై చిన్నగా కొరకసాగాడు. నేను “ఉఫ్..ఫ్..” అంటూ, అతని జుట్టులో వేళ్ళు పెట్టి చిన్నగా నిమరసాగాను. అతను అలా ముద్దులు పెడుతూ పైపైకి పాకసాగాడు. అలా పాకి, నా స్థనాల దగ్గరకి చేరాడు. అతను అక్కడకు రాగానే, నాలో కంపనాలు మరింత పెరిగిపోతూ ఉండగా, “శ్రీ..” అన్నాను తమకంగా. నేను అలా అంటుంటే, అతను నెమ్మదిగా నా చెంగు తప్పించి, స్థనాల మధ్య లోయలో చిన్నగా నాలుకతో నాకాడు. అంతే, నాకు కింద తడి అవ్వడం మొదలయ్యింది. దాన్ని ఆపుకోడానికి నా రెండు తొడలనూ దగ్గరకి నొక్కేసుకుంటున్నాను. అది చాలదన్నట్టు అతను నా జాకెట్ పై చేయి వేసి, నెమ్మదిగా హుక్స్ తీయసాగాడు. అతను అలా తీస్తుంటే, కళ్ళు మూసుకొని, అదురుతున్న గుండెలతో భారంగా ఊపిరిపీల్చడం తప్ప నేనేం చేయలేకపోతున్నాను. స్థనాలు బరువెక్కిపోయి, ఉన్న బంధనాలు ఎప్పుడు తొలగిపోతాయా అని ఎగిరెగిరిపడుతున్నాయి. ఒక్కో హుక్కూ ఊడుతుంటే, నాకు తమకం ఒక్కో మెట్టూ పైకెత్తుతుంది. నాలో ఉద్రిక్తతను పెంచుతూ చివరి హుక్ కూడా ఊడిపోయింది. “ఆహ్..” అంటూ చిన్నగా నా వీపును పైకెత్తాను. అతను తన చేతిని కిందకి దూర్చి, బ్రా హుక్ కూడా తీసేసి, నెమ్మదిగా బ్రా కప్స్ పైకెత్తాడు. ఆగలేకపోతున్నాను. తట్టుకోలేకపోతున్నాను. “మ్..” అంటూ అతని మొహాన్ని నా స్థనాలకేసి నొక్కేసుకున్నాను. అతను నా స్థనాలపై పిచ్చిగా ముద్దులు పెట్టేస్తూ, నన్ను బిగించి నలిపేస్తున్నాడు. “శ్రీ..శ్రీ..మ్..” అంటూ కలవరిస్తున్నాను. తొడల మధ్య గోలను ఆపుకోలేక, కాళ్ళను అటూ ఇటూ ఆడిస్తున్నాను. అంతలో అతను స్థనాలపై పెదాలతో దాడి చేస్తూ, ఒక ముచ్చికను పెదాల మధ్య బిగించి గట్టిగా లాగాడు. షాక్ కొట్టినట్టు ఒక్కసారిగా ఎగిరిపడి, అతని వైపుకు తిరిగి, ఒక కాలు అతని పై వేసి, గట్టిగా అదుముకున్నాను. నా పరిస్థితి అర్ధమైనట్టు, అతను నా లంగాను నెమ్మదిగా పైకి ఎత్తేసి, పేంటీపై నుండే నా దిమ్మను అందుకున్నాడు. నేను “ఇస్..” అతని చేతిపై నా చేతిని వేసి ఒత్తుకున్నాను. అతను అక్కడ అలాగే ఒత్తుతూ, మొహంతో నా స్థనాలను కుమ్ముతూ, కసిగా చీకుతూ మరింత రెచ్చగొడుతున్నాడు. నేను “ఇస్..మ్..” అంటూ నా మొత్తను మరింత పైకెత్తుతున్నాను. అంతలో అతను నా పేంటీ అంచుల నుండి ఖాళీ చేసుకొని, నెమ్మదిగా తన వేళ్ళతో నా పూరెమ్మలను తడమడం మొదలు పెట్టాడు. అంతే, నా పూరెమ్మలు చిత్తడి అవ్వడం మొదలెట్టాయి. ఇక ఆగలేక నేనే నా పేంటీని కిందకి లాగేసాను. అతను నెమ్మదిగా నా పూచీలికలోకి తన వేలిని పెట్టి చిన్నగా కెలకసాగాడు. నేను తట్టుకోలేక గిలగిలా కొట్టుకోసాగాను. నా తొడలు వణికిపోతున్నాయి. అతని మొహాన్ని మరింత గట్టిగా నా స్థనాలకి అదిమేసుకుంటూ, “శ్..ర్..ఈ..ఏదైనా చె..య్..” అన్నాను ఆయాస పడుతూ. నేను అలా అనగానే, అతను అలాగే కిందకి జరిగి, నా తొడల మధ్య ముద్దు పెట్టాడు. నేను తమకంగా “మ్..ఆహ్” అంటూ మొత్తను ఎగరవేసాను. అతను నా పిర్రల కిందకి తన చేతులను తోసి, కాస్త పైకెత్తి నెమ్మదిగా పిసుకుతూ నా పూరెమ్మలను తన నాలుకతో విడదీసాడు. నేను తమకంతో “మ్మ్..మ్మ్..” అతని మొహాన్ని లోపలకు అదిమేసుకుంటున్నాను. అతను కూడా దాహంతో ఉన్నట్టు, నా పూరెమ్మల తడిని పీల్చడం మొదలెట్టాడు. అతను పీల్చేకొలదీ మరింత తడి అయిపోతుంది నాకు. “ఉఫ్..మ్మ్..” అని ఆయాసపడిపోతున్నాను నేను. అతను అలా నాలుకతో కెలికేస్తుంటే, మరింత దూల పెరిగిపోతుంది నాకు. తొడలను దగ్గరకు నొక్కుకుందామంటే, తొడల మధ్య అతని మొహం అడ్డువస్తుంది. లోపల వేడిని దించడానికి అతని నాలుక సరిపోవడం లేదు. ఇంకా గట్టిదీ, బలమైనదీ కావాలనిపిస్తుంది. ఇక ఆగలేక నా రెండు చేతులతో అతని మొహాన్ని పైకెత్తి, “రా..” అన్నట్టు చూసాను. అతనికి నా బాధ అర్ధమయిందేమో చిన్నగా నవ్వి, పైకి లేచాడు. నేను అదురుతున్న గుండెలతో అతన్నే చూడసాగాను. అతను తన షర్ట్ తీసేసి, నెమ్మదిగా తన ఫేంట్ విప్పేసాడు. అండర్ వేర్ లో అతని అంగం అదురుతుంది. దాన్ని చూస్తూ సిగ్గుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను. అతను దాన్ని కూడా తీసేసి, నా పక్కన పడుకొని, నన్ను తన వైపుకు లాక్కొని, “నీరూ..” అన్నాడు. “మ్..” అన్నాను నేను ఊపిరి అందుకుంటూ. అతను నా చేతిని అందుకొని తన అంగంపై వేసుకున్నాడు. వేడిగా, వాడిగా తగిలింది అది. తగలగానే ఒంట్లో వణుకు మరింత పెరిపోయింది. అదే వణుకుతో దాన్ని బలంగా నొక్కాను. అతను “మ్..” అంటూ, నా మీదకి చేరి, దాన్ని నా తొడల మధ్యలో గుచ్చాడు. నేను “ఆహ్..” నెమ్మదిగా తొడలను దూరం చేసాను. దాహంతో అల్లాడుతున్న నా పూపెదాలు దాని రాకకోసం తెరుచుకొని ఎదురుచూస్తున్నాయి. అతను దాన్ని నా పూచీలికకు ఆనించాడు. వెచ్చగా కాలిపోతుంది అది. ఆ వేడికి నా పూరెమ్మలు మరింత విచ్చుకున్నాయి. ఇక ఆగలేనట్టు చిన్నగా నా మొత్తను కదిలించాను. అతను నన్ను గట్టిగా పట్టుకొని, లోపలకి తోయబోతుండగా..

గణగణమని డోర్ బెల్ మోగింది. ఒక్కక్షణం కళ్ళు తెరిచా. ఎక్కడ ఉన్నానో, ఏ స్థితిలో ఉన్నానో తెలియడానికి మరోక్షణం పట్టింది. అంతలో మళ్ళీ డోర్ బెల్ మోగింది. ఇద్దరం ఒక్కసారే ఈ లోకంలోకి వచ్చాము. అతను గబుక్కున నాపైనుండి లేస్తూ, “అమ్మో! అన్నయ్య, వదినలు వచ్చినట్టున్నారు.” అంటూ, మంచం పైనుండి దూకి, గబగబా అండర్ వేర్ వేసుకొని, నన్ను చూసి, “త్వరగా..” అన్నాడు. నేను గబుక్కున తేరుకొని, పేంటీ వేసుకొని, బ్రా, జాకెట్టూ సరిచేసుకుంటూ ఉండగా, మరోసారి డోర్ బెల్ మోగింది. అతను గబగబా ఫేంటూ షర్టూ వేసుకొని, డోర్ దగ్గరకి పరుగెత్తాడు. నాకు చచ్చేంత సిగ్గుగా ఉంది. బట్టలు వేసుకున్నా చెదిరిన నా జుట్టూ, నలిగిన నా మొహమూ చూస్తే, లోపల ఏం జరిగిందో ఇట్టే చెప్పేయవచ్చు. ఇక నా మొహం ఎలా చూపించాలీ! ఏమనుకుంటారూ నా గురించీ!? అనుకుంటూ ఉండగా, అతను తలుపు తీసినట్టున్నాడు. లోపలకి అతని అన్న, వదినలు వచ్చిన సవ్వడి తెలుస్తుంది. నన్ను ఈ స్థితిలో చూస్తే వాళ్ళేమంటారూ అన్న ఆలోచనతో నా కాళ్ళు వణికిపోతున్నాయి. అంతలో అతని వదిన అడుగుతుంది గద్దిస్తూ, “లోపల ఏం చేస్తున్నారయ్యా ఇద్దరూ!?” అని. అతను తడబడుతూ, “అబ్బే, ఏం లేదు వదినా..” అని అతను తడబడుతున్నాడు. “అవునా! ఏం లేదా! అయితే మా చెల్లినే అడుగుతాను నువ్వు ఏం చేసావో..” అంతుంది ఆమె నవ్వుతూ. నేను గదిలో బిక్క చచ్చిపోయి ఉన్నాను. ఆమె అడుగుల శబ్ధం నా గది దగ్గరకు వచ్చింది. కాస్త కళ్ళు ఎత్తి గుమ్మం వైపు చూసాను. అప్పుడే లోపలకి వస్తుంది అతని వదిన “ఏం చెల్లీ! నా మరిది ఏం చేసాడూ!?” అంటూ. లోపలకు వచ్చిన ఆమెని చూసి ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి అలాగే ఉండిపోయాను. రేర్ దేసి.కాం లో అప్ డేట్ చేస్తా.