ମୋ ରୁମକୁ ଯିବା ବାଟରେ ମୁଁ କାହାର କାନ୍ଦିବା ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲି । କାନ୍ଦିବା ଶବ୍ଦ ମୋ ବୋହୂ ରୁମରୁ ଆସୁଥିଲା । ମୁଁ ଅଟକି ଗଲି । ଡୋର ଦେଇ ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ବୋହୂ ବେଡ଼ରେ ପେଟେଇ ଶୋଇ କାନ୍ଦୁଚି । ଭାବିଲି, ମୁଁ ଭିତରକୁ ଯାଇ ପଚାରିବି କି? ମୋର ଏହା କରିବା ଠିକ୍ ହେବ ତ?
ମୋ ନାଆଁ ହରିରାମ । ମୋ ବୟସ ୬୨ ବର୍ଷ । ମୁଁ ମୋ ଗାଆଁ ସ୍କୁଲରେ ଶିକ୍ଷକ ଅଛି । ଦୁଇ ମାସ ତଳେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ମରି ଯିବାରୁ ମୁଁ ପୁଅ ପାଖରେ ରହିବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଛି । ମୁଁ ଗାଆଁରେ ଏକୁଟିଆ ନ ରହି ଏଠାରେ ସହରରେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହିବା ପାଇଁ ପୁଅ ଜୋର ଦେଉଛି ।
ଏଠାରେ ପୁଅ ରାହୁଲ, ତା ସ୍ତ୍ରୀ ମୋହିନୀ ଏବଂ ନାତି ରହୁଛନ୍ତି । ନାତିର ବୟସ ୫ ବର୍ଷ । ମୋହିନୀ ଗୋଟିଏ ସଂସ୍କୃତି ସଂପନ୍ନ ପରିବାରରୁ ଆସିଛି । ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ । ସେ ମୋତେ ବହୁତ ସମ୍ମାନ ଦିଏ । ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳୁ ସେ ମୋ ପାଦ ଛୁଇଁ ପ୍ରଣାମ ପରେ । ସେ ନଇଁ ମୋ ପାଦ ଛୁଇଁବା ସମୟରେ ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚାହେଁ । ସେ ସବୁ କଥା ବୁଝିପାରେ କିନ୍ତୁ ସବୁ ସମୟରେ ହସୁଥାଏ । ତାକୁ ଧରି ଶୋଇବା ପାଇଁ ମୁଁ କଳ୍ପନା କରେ।
ପୁଣି ଥରେ ମୁଁ ରୁମ ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲି । ତା ଉଚ୍ଚା ଗାଣ୍ଡି ଏବଂ ଲୋଭନୀୟ ଦେହ ଦେଖି ମୁଁ ସମ୍ଭାଳି ନାରିଲି ନାହିଁ । ରୁମ ଭିତରକୁ ଗଲି । ତା କାନ୍ଧକୁ ଛୁଇଁ ପଚାରିଲି – କ’ଣ ହେଲା ବୋହୂ, ତୁ କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଚୁ । ମୋତେ ଦେଖି ସେ ବହୁତ ଜୋରରେ କାନ୍ଦିଲା । ମୁଁ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ଉଠିଲି । ମୁଁ କହିଲି – କ’ଣ ଘଟିଚି ମୋତେ କାହିଁକି କହୁନ ।
ସେ ବେଡ଼ରୁ ଉଠିଲା । ତା ଶାଢ଼ୀ ପଣତରେ ତା ଲୁହକୁ ପୋଛି ପକେଇଲା । ସେ ତା ଶାଢ଼ୀ ପଣତକୁ ଉଠେଇବା ବେଳକୁ ତା ଦୁଧ ଦେଖାଗଲା । ତା ଛୋଟ ବ୍ଲାଉଜଟା ତା ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଧରି ରଖି ପାରୁ ନ ଥିଲା । ମୁଁ କ’ଣ ଦେଖୁଚି ସେ କଥା ସେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲା । ତା ଶାଢ଼ୀ ପଣତରେ ସେ ତା ଦୁଧକୁ ଘୋଡ଼େଇ ଦେଲା । ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମ ପୁଅ ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନାହାଁନ୍ତି ।
ମୁଁ ବିଚଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲି । କହିଲି – ବୋହୂ, ଏହା ବହୁତ ଗମ୍ଭୀର ବିଷୟ । ତୁ ମୋତେ ସବୁ କଥା ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ କହ । ସେ କହିବା ପାଇଁ ଟିକିଏ କୁଣ୍ଠିତ ହେଲା । ମୁଁ କହିଲି – କୁଣ୍ଠିତ ହେବାର କିଛି କାରଣ ନାହିଁ । ମୁଁ ତୋ ବାପା ପରି ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ କହିଲା:କିଛି ଦିନ ହେଲା ମୋ ଅଂଟାରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଛି । ଡାକ୍ତର କହିଲେଯେ କେବଳ ମେଡ଼ିସିନ ଖାଇଲେ କିଛି ହେବନି । ପରିବାରର ନିଜ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଡ଼ି ମାସେଜ କଲେ ଭଲ ଫଳ ଦେବ । ମୁଁ ତୁମ ପୁଅଙ୍କୁ ମୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲି । କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବା ପାଇଁ ମନା କରିଦେଲେ । ସେ କହିଲେ ଯେ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଜଣେ ପୁରୁଷ ଲୋକ । ସେ କେବେହେଲେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବେ ନାହିଁ । ବାବୁଜୀ, ତାଙ୍କର କ’ଣ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ସେ ପୁଣି କାନ୍ଦିବା ପାଇଁ ଆରମ୍ଭ କଲା । ଏହା ଶୁଣି ମୁଁ ବିଚଳିତ ହେଲି । ମୁଁ କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଖାଇଲି ନାହିଁ । ସେ କହିଲା: ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ବାବୁଜୀ, ମୁଁ ତୁମକୁ ବିବ୍ରତ କରିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।
ମୁଁ ଭାବିଲି ଏଇଟା ହେଉଛି ସୁଯୋଗ । କହିଲି – ବୋହୂ, ମୁଁ ତୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି । ତୁ ଯଦି କିଛି ମନେ ନ କରିବୁ ତାହେଲେ ମୁଁ ତୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିଦେବି । ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ସୁକ ହୋଇ କହିଲା: ସତରେ । କିନ୍ତୁ ପର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସେ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ଉଠିଲା । କହିଲା: ଯଦି କେହି ଦେଖିବ, ତାହେଲେ.
ମୁଁ କହିଲି – ତୋର କ’ଣ ମୁଣ୍ଡ ଠିକ୍ ନାହିଁ । ମୁଁ ତା ହାତକୁ ଛୁଇଁଲି ।
କହିଲି – ତୁ କ’ଣ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯାଇ କହିବୁ ଯେ ତୋ ଶଶୁର ତୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିଛନ୍ତି ।
ସେ କହିଲା: ନାହିଁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ତାହେଲେ ଚାଲ ଏବେ ଆରମ୍ଭ କରିବା ।
ସେ ଟିକିଏ ଡ଼ରିଗଲା । କହିଲା: ଏବେ ।
ମୁଁ କହିଲି – ଅସୁବିଧା କ’ଣ?
ମୁଁ ଅସ୍ଥିର ହୋଇ ଉଠିଲି ।
ସେ କହିଲା: ଠିକ୍ ଅଛି । ସେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ ଗୋଟିଏ ଗିନାରେ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଉଷୁମ କରି ଆଣି ଆସିଲା । ତାପରେ ସେ ବେଡ଼ ଉପରେ ପେଟ ମାଡ଼ି ଶୋଇଲା । ତା ଉଚ୍ଚା ଗାଣ୍ଡିକି ଦେଖି ମୋ ଭିତରେ କ’ଣ ଗୋଟାଏ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୁଁ କହିଲି – ବୋହୂ, କୋଉଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିବି ।
ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମେ ଯେଉଁଠାରୁ ଚାହୁଁଛ ସେଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କର । ମୋର ସବୁ ଆଡ଼େ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଛି ।
ମୁଁ ତା ପିଠିରେ ତେଲ ଲଗେଇ ମାସେଜ ଆରମ୍ଭ କଲି । ସେ ତା ଶାଢ଼ୀକୁ ଟାଣି ଗୋଡ଼କୁ ଖୋଲା କଲା । ମୁଁ ତା ଗୋଡ଼କୁ ମାସେଜ କଲି । ଗୋଟାଏ ସୁଯୋଗ ଦେଖି ମୁଁ ହାତକୁ ପୁରେଇ ତା ମୁଲାୟମ ଜଙ୍ଘକୁ ଛୁଇଁଲି । ତା ଦେହ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ପ୍ଲିଜ ସେମିତି କରନି । କିନ୍ତୁ ସେ ଏମିତି ଢଙ୍ଗରେ କହିଲା ଯେ ମୁଁ ଆହୁରି ଆଗେଇବା ପାଇଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ ହେଲି । ମୁଁ ତା ଦେହକୁ ମୋଡିଲି ଏବଂତା ପିଚାକୁ ଛୁଇଁଲି ।
ସେ ମୁରୁକି ହସିଲା ।
ମୁଁ ତେଲ ଗିନାକୁ ଗୋଟାଏ କଡ଼କୁ ରଖି ଦେଲି । ତା ଅଂଟା ଉପରେ ମୋ ହାତକୁ ରଖିଲି ଏବଂ ତା ନାହିକି ଛୁଇଁଲି।
ସେ ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା: ଆଃଃଃଃଃ.
ମୁଁ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲି । ପଚାରିଲି – କ’ଣ ହେଲା ବୋହୂ?
ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ଠିକ୍ ଭାବରେ ମାସେଜ କର ।
ସେ ମୋତେ ଖୋଲା ଖୋଲି ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲା । ମୁଁ ମୋ ଦେହକୁ ତା ଦେହ ଉପରେ ଲଦି ଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ମୋ ହାତରେ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ ଡରିଗଲା । କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମେ କ’ଣ କରୁଚ ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୋର ଯାହା କରିବା କଥା ମୁଁ କରୁଚି । ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି ।
ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତୁମେ ଯାହା କରୁଛ ତାହା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଜାଣିଛି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ କିଛି କରି ପାରିବି ନାହିଁ । ତୋ ବ୍ଲାଉଜ ଅସୁବିଧା କରୁଚି । ତୋ ବ୍ଲାଉଜଟା ଖୋଲି ଦେଏ । ମୁଁ ଏହା ଠିକ୍ ବାଟରେ କରିବି । ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି । ସେ ମୋତେ ବନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଦୃଢ଼ ନିଶ୍ଚିତ ଥିଲି । ମୁଁ ତା ବ୍ଲାଉଜକୁ ଖୋଲିଦେଲି ଏବଂ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦୁଧରେ ଚୁମା ଦେଲି ।
ସେ ମୋ କୋଳରେ ବସି ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲା । ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମେ ଏମିତି ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରିବ ବୋଲି ମୋର ଧାରଣା ନ ଥିଲା ।
ମୁଁ ତା’ର ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ପକେଇଲି । ତା ଲଙ୍ଗଳା ପିଚାରେ ମୃଦୁ ମୃଦୁ ଆଘାତ କଲି । ସେ ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ତା ବିଆ ଉପରେ ରଖିଲା । ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ବହୁତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାସେଜ କଲି । ମୁଁ ମୋ ବିଶି ଆଙ୍ଗୁଠିକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ବାହାର ଭିତର କଲି । ସେ ମୋ ପୋଷାକ ଖୋଲି ମୋତେ ଲଙ୍ଗଳା କରିଦେଲା । ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଖୁସି ହେଲା ।
ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଛୁଇଁ କହିଲା: ଏହା ବହୁତ ବଡ଼ । କେତେ ଶକ୍ତ ହେଇଚି । ବାବୁଜୀ, ଡେରି କରନି । ଶୀଘ୍ର ମୋ ବିଆରେ ଆକୁ ପୁରାଅ । ଏହାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିତରକୁ ନେବାକୁ ମୁଁ ଅଥୟ ହେଲେଣି ।
ମୁଁ ତାକୁ ବେଡ଼ରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ଉପରେ ଚଢ଼ିଲି ତା ରସାଳ ବିଆ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ତାକୁ ଗେହିଁଲି । ସେ ଏତେ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଯେ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବେ ମୋତେ ଚୁମା ଦେଇ ଚାଲିଲା । ସେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମେ ଜଣେ ଭଲ ପ୍ରେମିକ । ତମେ ଯେମିତି ମତେ ଗେହୁଁଚ, ତମ ପୁଅ ମୋତେ କେବେବି ସେମିତି ଗେହିଁ ପାରିବେ ନାହିଁ ।
ତାପରେ ଆମେ ଗାଧେଇବା ପାଇଁ ବାଥରୁମକୁ ଗଲୁ । ବାଥ ଟବ୍ ରେ ଆମେ ବହୁତ ମଜା କଲୁ । ବାଥରୁମରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସେ ବହୁତ ଉତ୍ସୁକ ହେଉଥିଲା । ବାଥ ଟବ୍ କଣକୁ ଧରି ମୋ ଆଡ଼କୁ ପଛ କରି ମୋ ଆଗରେ ତାକୁ ଛିଡ଼ା କଲି । ମୁଁ ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ପଛ ପଟରୁ ତା ବିଆରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି ।
ଆମେ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟରେ ସାଙ୍ଗହୋଇ ଲଂଚ କଲୁ ଏବଂ ଆରାମ କରିବା ପାଇଁ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଗଲୁ । ବେଡ଼ରେ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ ଶୋଇଲୁ ।
ମୋ ନାତି ଅପରାହ୍ନ ତିନିଟା ବେଳେ ଘରକୁ ଫେରିଲା । ବୋହୂ ତାକୁ ଲଂଚ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେଇ ତାକୁ ତା ରୁମରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା । ତାପରେ ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ଏବଂ ପୋଷାକ ଖୋଲିଲା । ତାପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଘଂଟା ଘଂଟା ଧରି ଚୋଷିବା ପାଇଁ ଲାଗିଲା ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୋହିନୀ, ମୋ ସ୍ୱପ୍ନ ସତ ହେଲା ।
ମୋ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡକି ଚିପି ସେ ପଚାରିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମର ସ୍ୱପ୍ନ କ’ଣ ଥିଲା?
ମୁଁ କହିଲି – ଗାଆଁରୁ ଆସିବା ଦିନ ଠାରୁ ମୁଁ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲି କେମିତି ମୋ ବୋହୂକୁ ମୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନ ଭିତରେ ଥରି ଶୋଇବି । ମୋହିନୀ କହିଲା: ଇସ୍ଃ.ବାବୁଜୀ, ତମେ କେତେ ଖରାପ, ନିଚ ଓ ନିଚ ମନା । ସେ ମୋତେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲା । ମୁଁ ତା ପିଚାକୁ ଚିପି ଭଲ କରି ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲି । ସେ ମୋତେ ଚୁମା ଦେଲା । କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ମୋ ସ୍ୱପ୍ନ ବି ଆଜି ପୁରଣ ହୋଇଗଲା । ମୁଁ କହିଲି – ଡାର୍ଲିଂ , କ’ଣ ତୋର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା? ସେ କହିଲା:ସବୁଦିନେ ସକାଳେ ଦେଖୁଥିଲି ତୁମେ ବେଡ଼ରେ ଶୋଇ ରହି ତକିଆକୁ କୁଣ୍ଢୋଉଚ ଆଉ ଲୁଙ୍ଗି ଭିତରେ ହାତ ପୁରେ ହଲୋଉଚ । ଏହା ଦେଖି ମୋର ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଅନ୍ତତଃ ଥରଟିଏ ପାଇଁ ତୁମେ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ମୋ ଉପରେ ଶୁଅନ୍ତ କି? ମୁଁ କହିଲି – ମୋ ସ୍ୱିଟ୍ ଡାର୍ଲିଂ, ଥରେ କାହିଁକି? ମୁଁ ତୋତେ ସବୁ ଦିନେ କୁଣ୍ଢେଇ ତୋ ଉପରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି ।
ସକାଳୁ ଆମକୁ ଏକାନ୍ତରେ ଭେଟିବା ପାଇଁ ୫ ରୁ ୬ ଘଂଟା ସମୟ ମିଳେ । ମୋ ପୁଅ ରାହୁଲ ସକାଳ ୯ ଟା ବେଳେ ଅଫିସ ବାହାରି ଯାଏ । ନାତି ତା ସ୍କୁଲରୁ ଘରକୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଅପରାହ୍ନ ୩ ଟା । ତେଣୁ ଏହି ସମୟର ବ୍ୟବଧାନ ଭିତରେ ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂ ଆମ ପ୍ରେମକୁ ଆଗେଇ ନେଉଥିଲୁ । ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂଙ୍କ ଏହି ପ୍ରେମ ଖେଳ ଭିତରେ ବୋହୂ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇ ମୋ ପିଲାର ମାଆ ହେଲା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଝିଅକୁ ଜନ୍ମଦେଲା ।
ଆଉ ଆମର ଏହି ପ୍ରେମର ସ୍ମୃତିକୁ ଅମର କରିବା ପାଇଁ ସେ ଝିଅର ନାଆଁ ଦେଲା ମୋ ନାଆଁ (HARI) ର ଓଲଟା ‘ରିହା’ । ମୋ ପୁଅ ରାହୁଲ ଏ ସବୁର କିଛି ସୁରାକ ପାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । ଏହା ଭିତରେ ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂଙ୍କ ଦୈହିକ ପ୍ରେମ ସଂପର୍କକୁ ୧୩ ବର୍ଷ ହେଲାଣି । ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ଆମେ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହେଉଛୁ । ଅବଶ୍ୟ ଆମ ଗିହାଁ ଗେହିଁର ପରିମାଣ ଟିକିଏ କମି ଯାଇଛି ।
ମୋ ସ୍ୱିଟ୍ ଡାର୍ଲିଂ ବୋହୂ ମୋହିନୀର ବୟସ ଏବେ ୩୫ ବର୍ଷ । ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ସେ ଅଧିକ ସୁନ୍ଦରୀ ଏବଂ ଅଧିକ ସେକ୍ସି ଦିଶୁଛି । ଆମ ଝିଅ ରିହାକୁ ଏବେ ୧୨ ବର୍ଷ ଚାଲିଛି । ତା ବୟସ କ୍ରମେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାକୁ ଲାଗିଛି ଏବଂ ସେ ତା ମାଆ ପରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦିଶୁଛି । ସେ ସର୍ଟସ ଭଳି ଛୋଟ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାକୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ କରୁଛି । ତା ପତଳା ସେକ୍ସି ପାଦ ଦେଖିବାକୁ ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗେ । ଦିନେ ସଂଧ୍ୟାରେ ରାତ୍ରି ଭୋଜନ ରାନ୍ଧିବା ପାଇଁ ମୋହିନୀ ବସି ପରିବା କାଟୁଥିଲା । ମୁଁ ବସି ତା ସେକ୍ସି ଦେହ ଉପରେ ନଜର ପକାଉ ଥିଲି । ରିହା ଲିଭିଂ ରୁମକୁ ଆସିଲା । ମୋତେ ପଚାରିଲା: ଗ୍ରାଣ୍ଡାପା, ତମକୁ ବନିଲା ଆମ୍ବ ଓ କଷି ଚେରି ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟା ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗେ ।
ମୁଁ କହିଲି: ନିଶ୍ଚୟ ବନିଲା ଆମ୍ବ ଭଲ ଲାଗେ ।
ମୋ ଉତ୍ତର ତାକୁ ଭଲ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ସେ ତା ରୁମକୁ ଫେରିଗଲା । ମୁଁ ଦେଖିଲି ମୋହିନୀ ମୁରୁକି ହସୁଚି । ମୁଁ ପଚାରିଲି – ବୋହୂ , ରିହାର କ’ଣ ହେଇଚି?
ମୋହିନୀ କଟା ପରିବାକୁ ଏକାଠି କରି ନେଇ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଗଲା । ଗଲା ବେଳେ କହିଲା: ବାବୁଜୀ, ତମେ ଗୋଟିଏ ବୁଦ୍ଧୁ । ମୋହିନୀ ପଛେ ପଛେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଗଲି । ପଚାରିଲି – ବୋହୂ , ତୁ କାହିଁକି ମୋତେ ବୁଦ୍ଧୁ କହୁଚୁ । ମୋହିନୀ ରୋଷେଇ ଘର ଡୋର ଆଡ଼େ ନଜର ବୁଲେଇ ଆଣି ମୋର ଦୁଇ ହାତକୁ ଧରି ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି କହିଲା: ମୋ ଡାର୍ଲିଂ ବାବୁଜୀ. ନିଅ, ତମକୁ ପରା ବନିଲା ଆମ୍ବ ଭଲ ଲାଗେ ।
ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋହିନୀର ବଡ଼ ବଡ଼ ପରିପୁଷ୍ଟ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଶକ୍ତ ହୋଇ ମୋହିନୀର ଗାଣ୍ଡିରେ ଦାବି ହେଲା । ପଛ ପଟରୁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋହିନୀର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଚିପି ମୁଁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋହିନୀ କହିଲା: ଆଃ.ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ନା ବାବୁଜୀ । ରିହା ଯଦି ଚାଲି ଆସି ଦେଖିବ, ତାହେଲେ.
ମୁଁ କହିଲି – ନାହିଁ ମୋହିନୀ, ରିହା ତ ଏବେ ତା ରୁମ୍ କୁ ଯାଇଛି ସିଏ କାହିଁକି ଆସିବ । ମୁଁ ମୋହିନୀର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋହିନୀ କହିଲା: ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ନା ବାବୁଜୀ । ଆଜି ରାତିରେ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଘରକୁ ଫେରିବେନି ବୋଲି ଜାଣିଛନ୍ତି ତ? ଏବେ ଯଦି ସବୁ ଏନେର୍ଜୀ ଶେଷ କରି ଦେବେ ତାହେଲେ ରାତି ସାରା କ’ଣ ମୋତେ ଭୋକିଲା ରଖିବେ । ମୁଁ ମୋହିନୀ ଦୁଧ ଉପରୁ ମୋ ହାତ କାଢ଼ିଆଣି କହିଲି – ସରି ଡାର୍ଲିଂ , ମୁଁ ସେ କଥା ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି ।ମୋତେ ରାତି ପାଇଁ ଏନେର୍ଜୀ ସଂଚୟ କରିବାକୁ ହେବ |
-ଶେଷ-
Leave a Reply