କୁନା ଜାଣି ନ ଥିଲା ଯେ ଏହି ରାତିଟା ତା ଜୀବନରେ ଏପରି ଏକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣି ଦେବ ବୋଲି | ଘରର ସବୁ କାମ ଶେଷ କରିବା ବେଳକୁ ସେ ବହୁତ ଥକି ଯାଇଥିଲା | ପିଲାମାନଙ୍କ ବେଡ଼ରୁମକୁ ସେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଗଲା | ସେଦିନ ଘରକୁ ଗେଷ୍ଟମାନେ ଆସିଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କର ରହିବାର ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କୁନା ରୁମରେ କରାଯାଇ ଥିଲା | ଶଶୁର ଓ ଶାଶୂ ବି ଡ୍ରଇଂରୁମରେ ଶୋଇଲେ | ମାତ୍ର ଦିନ କେଇଟାର କଥା | ଗେଷ୍ଟମାନେ ଯିବା ପରେ ପୁଣି ସ୍ବଭାବିକ ଭାବରେ ଯିଏ ଯାହା ରୁମରେ ଶୋଇବେ |
କୁନା ଯାଇ ଦେଖିଲା ଝିଅ ତା ସାନ ଭାଇ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ସହିତ ଚଟାଣ ଉପରେ ଶୋଇଛି | ବଡ଼ପୁଅ ବିନୋଦ ଏକୁଟିଆ ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛି | ଅନ୍ୟ ଦିନ ରାତି ପରି ସେ ଶାଢ଼ୀକୁ ଖୋଲିଦେଇ କେବଳ ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ବେଡ଼ ଉପରେ ବଡ଼ପୁଅ ପାଖରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା | ବଡ଼ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ଏବେ ୧୪ ପୁରି ୧୫ବର୍ଷ ଚାଲିଛି | ଅନ୍ୟ ତିନିଟା ପିଲା ଦୁଇ ଦୁଇ ବର୍ଷ ବ୍ୟବଧାନରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଛନ୍ତି | କୁନାର ବୟସ ଏବେ ମାତ୍ର ୩୨ ବର୍ଷ | ସେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଆଉ ସେକ୍ସି | ତା’ର ୩୪-୨୬-୩୬ ଫିଗର ବହୁତ ଆକର୍ଷଣୀୟ |
ବେଡ଼ରେ ଶୋଉ ଶୋଉ କୁନାକୁ ନିଦ ହୋଇଗଲା | ରାତି ସେତେବେଳକୁ କେତେ ହେବ କେଜାଣି, ହଠାତ୍ ଛାତି ଉପରେ ଚାପ ଅନୁଭବ କରି କୁନାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା | ଆଖି ଖୋଲି ଚାହିଁ ଦେଖିଲା ପୁଅ ବିନୋଦ ଶାଢ଼ୀ ଓ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ତା ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପୁଚି | ବିନୋଦର ହାତ ଉପରେ ନିଜ ହାତକୁ ରଖି କୁନା ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ସ୍ବରରେ କହିଲା – ବିନୁ, ମୁଁ ବହୁତ ଥକ୍କି ଯାଇଚି | ମତେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତିରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଦେଏ |
: ପ୍ଲିଜ ବୋଉ, ମୁଁ ଟିକିଏ ଚିପିବି | ତୁ ମତେ ମନା କରନି |
– ପରେ ଚିପିବୁ ବାବା, ଏବେ ଖାଲି ଦୁଧକୁ ସେମିତି ଧରି ଶୋଇପଡ଼, ଚିପା ଚିପି କରନା |
କୁନା କଡ଼ ଲେଉଟାଇଲା | ବିନୋଦର ଗୋଟାଏ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖିଲା |
– ପ୍ଲିଜ ବୁନୁ, ସୁନା ପୁଅଟା ମୋର; ମୁଁ ଭାରି ଥକି ଯାଇଛି | ତୁ ଖାଲି ଦୁଧ ଧରି ଶୋଇପଡ଼ |
ବିନୋଦ ବୋଉ ପାଖକୁ ଲାଗି ଯାଇ ତା ଗୋଟାଏ ଗୋଡ଼ ଉଠେଇ ବୋଉର ପିଚା ଉପରେ ରଖିଲା | ବୋଉ କଥା ମାନି ଗୋଟାଏ ଦୁଧ ଉପରେ ହାତ ରଖି ଶୋଇଲା | ସେତେବେଳେ ଅବଶ୍ୟ ବୋଉକୁ ଗେହିଁବା ଉଦେଶ୍ୟ ତା’ର ନ ଥିଲା | କୌଣସି ମାଇକିନିଆ ବା ଟୋକିକି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ସେ ସକ୍ଷମ ହେଲାଣି କି ନାହିଁ ବୋଲି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଜାଣି ନ ଥିଲା | ପ୍ରାୟ ୪ କି ୫ ମାସ ତଳେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ସେ ତା ବୋଉ ଦୁଧକୁ ଚିପିଥିଲା | କୁନାର ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲେ ବି ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ତା ଦୁଧକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ସେ ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲା |
କୁନାର ମନେ ଅଛି, ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ବାଥରୁମ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଲୁଗା ବଦଳିଲା | ପିଠି ପଟରୁ ବ୍ରାର ହୁକ୍ ଖୋଲି ନ ପାରି ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ହୁକ ଖୋଲି ଦେବାକୁ କହିଲା | ବ୍ରାର ହୁକ ଖୋଲି ସାରିବା ପରେ ଦୁଧକୁ ଟିକିଏ ଧରିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ଗେହ୍ଲେଇ ହୋଇ ବୋଉକୁ କହିଲା | କୁନା ମନା କରିବାରୁ ବିନୋଦ ଜିଦି କଲା | ଗେହ୍ଲା ପୁଅର ଜିଦି ଆଗରେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇ କୁନା ତାକୁ ତା ଦୁଧ ଧରିବା ପାଇଁ ଦେଲା | ବିନୋଦ କୁନାର ପଛ ପଟରୁ ତା କାଖ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ବହୁତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିପିଥିଲା | ହେଲେ ଦୁଧ ଚିପିଲେ ମଧ୍ୟ ବୋଉର ଖୋଲା ଦୁଧକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ସେତେବେଳେ ଚାହିଁ ନ ଥିଲା |
କୁନା ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲା | ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିବା ବେଳକୁ ତା ଦୁଇ ପିଚା ମଝିରେ ଗୋଟାଏ ଶକ୍ତ ରଡ଼ ଭଳି ଜିନିଷ ଜୋର ଦାବିହେବା ଭଳି ସେ ଅନୁଭବ କଲା | ତା ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ଦାବି ହେଉଥିବା ସେ ଜିନିଷଟା କ’ଣ, ସେ କଥା ସେ ଠିକ ବୁଝି ପାରିଲା | ସେ ଜିନିଷଟା ଯେ ବିନୋଦର ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ବାଣ୍ଡ ତାହା ସେ ସେକଥା ତାକୁ ଅଛପା ରହିଲା ନାହିଁ | କୁନା ମନେ ପକାଉଥିଲା, ଦୁଇ ବର୍ଷ ଭିତରେ ପ୍ରଥମ ଥର ବିନୋଦ ରାତିରେ ତା ପାଖରେ ଶୋଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଆଦର କରୁଛି | ନ ହେଲେ ତ ଦିନର ଆଲୁଅରେ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ଠିଆ ଠିଆ ସେ ତା ଦୁଧ ଚିପିବା ହେଉଛି ନିତି ଦିନିଆ ଘଟଣା |
କୁନା ପୁଅ ପାଖରୁ ଘୁଞ୍ଚି ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲେ ବି ଘୁଞ୍ଚି ପାରିଲା ନାହିଁ | ତା ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ଦାବି ହେଉଥିବା ମୋଟା ଗରମ ରଡ଼ ଭଳି ଜିନିଷଟାର ସ୍ପର୍ଶ ତାକୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା | ତାହାର ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ସେ ତା ପିଚାକୁ ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ଉପରକୁ ପଛୁଆ ଦାବିଲା ଏବଂ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଥିବା ପୁଅ ହାତକୁ ଧରି ଚିପିଲା | ତାପରେ ଦୁଧ ଉପରୁ ପୁଅର ହାତକୁ କାଢ଼ି ଦେଲା ଏବଂ ନିଜେ ନିଜ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲା | ପିଚା ସନ୍ଧିରେ ବାଣ୍ଡର ଚାପ ବଢ଼ୁଥିବା ସେ ଅନୁଭବ କଲା | ସେ ତା ହାତ ନେଇ ପୁଅ ବିନୋଦରର ଜଙ୍ଘରେ ବୁଲେଇଲା | ଏବଂ ସେ ପାଇଜାମା ପିନ୍ଧିଚି ବୋଲି ନିଶ୍ଚିତ ହେଲା | କୁନା କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ପୁଅ ଆଡ଼କୁ ମୁହଁ କରି ଶୋଇଲା |
: ବୋଉ, ତତେ ନିଦ ହେଉନି କି?
– ହଁ ବେଟା, ଆଜି ଭାରି ଗରମ ପଡ଼ିଛି | ମନ ହେଉଛି ଲୁଗାପଟା ସବୁ ଖୋଲି ପକାନ୍ତି |
ସେ ବିନୋଦକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଗୋଡ଼ ପକେଇଲା | ବିନୋଦ ବୋଉର ସାୟା ଉପରୁ ତା ଜଙ୍ଘକୁ ଆଦର କଲା |
: ବୋଉ, ତତେ ବହୁତ କାମ କରିବା ପାଇଁ ପଡ଼ୁଛିନା?
ବିନୋଦ କୁନା ଗାଲରେ ହାତ ବୁଲେଇଲା |
: ବୋଉ, ମୋର ଭାରି ରାଗ ହେଉଚି | ତୁ ଏକା କାମ କରୁଚୁ ଆଉ ଦୁଇ ଜଣଯାକ ଖୁଡ଼ି ଖାଲି ଗପ ମାରୁଛନ୍ତି | ଖୁଡ଼ି ବି କାମ କରି ପାରନ୍ତେ |
କୁନାକୁ ଖୁସି ଲାଗିଲା, ତା ପୁଅର ତା ପ୍ରତି ବହୁତ ଦରଦ ଅଛି | ସେ ନିଜେ ପୁଅ ଆଡ଼କୁ ଘୁଂଚି ଗଲା |
– ଏଇଟାକୁ ଚିପିବୁନି | ଖାଲି ସେଇ ଗୋଟାଏ ଦୁଧ ଚିପୁଥିବୁ | ଆଜି ମନ ଭରି ଚିପ, ମୁଁ ମନା କରିବି ନାହିଁ |
କୁନା ବିନୋଦର ହାତକୁ ତା ଆର ଦୁଧ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା ଏବଂ ଚୁମା ଦେଲା |
– ତୁ ହେଉଚୁ ମୋର ଗେହ୍ଲା ପୁଅ.ତୁ ମତେ କେତେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଚୁ |
ବିନୋଦ ବୋଉର ଦୁଧକୁ ୩-୪ ଥର ଚିପିଲା ଓ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା |
ତା ସାନ ଭାଇ ଅଜିତ ତାଠାରୁ ୬ ବର୍ଷ ସାନ | ଏବେ ବୋଉ ତାକୁ କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବା ସେ ଦେଖୁନି | ପ୍ରାୟ ବର୍ଷେ ତଳେ ସେ ଯେତେବେଳେ ବୋଉ ଦୁଧକୁ ଚିପୁଥିଲା, ବୋଉ ସେତେ ବେଳେ ସାନ ପୁଅକୁ କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବା ସେ ଦେଖିଥିଲା | ତା’ର ମନେ ପଡ଼ୁଚି, ବୋଉ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ କ୍ଷୀର ପିଆଉ ଥିଲା | ସେ ବୋଉର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଆଦର କଲା |
: ବୋଉ, ତୁ ଏବେ ଛୋଟୁକୁ ଦୁଧ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେଉନୁ କି?
କୁନା ତା ଦେହକୁ ବିନୋଦ ପାଖରେ ଏମିତି ବାଗେଇ ରଖି ଶୋଇଲା ଯେ ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ଠିକ୍ ତା ବିଆକୁ ଛୁଇଁଲା | ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ତା ପୁଅକୁ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଦେଖାଇବା ହେଉଛି ବଡ଼ ପାପ | ତେଣୁ ସେ ନିଜକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ଘଟଣାର ମୋଡ଼କୁ ଅପେକ୍ଷା କଲା | କୁନା ବିନୋଦ ଉପରକୁ ପେଲି ହୋଇଗଲା |
– ନାହଁିରେ, ଛୋଟୁ ଏବେ ବଡ଼ ହେଇ ଗଲାଣି | ୪-୫ ଦିନ ପୂର୍ବେ ଉପର ବେଳା ମୁଁ ତାକୁ ଦୁଧ ଖୁଆଇବାକୁ ଚାହିଁଲି | ଥରେ ସେ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା, ତାପରେ ଉଠି ଚାଲିଗଲା | କହିଲା ସେ ଆଉ ମୋ ଦୁଧ ଖାଇବ ନାହିଁ |
: ତୁ ତାହେଲେ କାହାକୁ ଦୁଧ ଖୁଆଇବୁ |
ବିନୋଦ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ କୁନାର ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି ସହିତ ଖେଳୁଥିଲା |
– ତୋ ବାପା ସବୁ ଦିନେ ଦୁଧ ଚୋଷୁଛନ୍ତି | ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଯଦି ଦୁଧ ନ ଖାଇବ, ତାହେଲେ ଦୁଧ ଖାଇବା ପାଇଁ ତମ ବାପା ତ ଅଛନ୍ତି |
: ବାପା କେମିତି ଦୁଧ ଖାଉଛନ୍ତି? ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ |
– ତୁ ପାଗଳ ନା କ’ଣ | ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ କିଏ କେମିତି ଖାଇବ | ତୁ ଦେଖିନୁ, ଛୋଟୁ କେମିତି ଦୁଧ ଖାଉଥିଲା |
କୁନା ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଭିଡ଼ି ଆଣି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା ବିଆକୁ ବିନୋଦ ଉପରେ ଦାବିଲା |
– ମୁଁ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଦୁଧ ଖୁଆଉ ଥିଲି | ତୋ ବାପା ତ ମତେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ଦୁଧ ଖାଇବାର ମଜା ନିଅନ୍ତି |
: ଛି.ବାପା ତତେ ଲଙ୍ଗଳା କରନ୍ତି.ତାଙ୍କୁ ସରମ ଲାଗେନି |
– ଏଥିରେ ସରମ ଲାଗିବାର କ’ଣ ଅଛି | ତୁ ବି ବାହାହେଲା ପରେ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀକି ଲଙ୍ଗଳା କରିବୁ.ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ ମାଲ ଚୋଷିବୁ |
: ବୋଉ, ମୁଁ ବାହା ହେବି ନାହିଁ |
– କାହିଁକି, ତୁ କ’ଣ ଏକୁଟିଆ ରହିବୁ?
: ମୁଁ ଏକୁଟିଆ କାହିଁକି ରହିବି | ମୁଁ ସବୁବେଳେ ମୋ ବୋଉ ପାଖରେ ରହିବି |
ବିନୋଦ କୁନାର ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚୁମା ଦେଲା |
: ବୋଉ, ତତେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହେବାକୁ ସରମ ଲାଗେନି? ମୁୁଁ ତ ତୋତେ କେବେ ଲଙ୍ଗଳା ଦେଖିନି |
– ଆରେ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ନୁହଁ.ଡୋର ଓ ଝରକା ବନ୍ଦ କରିବା ପରେ ଯାଇ ମୁଁ ଲଙ୍ଗଳା ହୁଏ |
କୁନା ସାୟାକୁ ତା ଜଙ୍ଘ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଲା | ଯାହା ଫଳରେ ସେ ପୁଅର ଦେହକୁ ତା ଜଙ୍ଘ ଭିତରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଧରି ପାରିବ | ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆରେ ଦାବି ହେଉ ଥିବାରୁ କୁନାକୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା | କୁନା ଭାବୁଥିଲା, ସ୍ତ୍ରୀ ପୁରୁଷ ଗିହାଁଗେହିଁ ହେବା ବିଷୟରେ ତା ପୁଅର ବୋଧେ ଧାରଣା ନାହିଁ | ତା’ର ଧାରଣା ଥିଲେ ତ ସେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ସାରନ୍ତାଣି | ଏଥିପାଇଁ ତାକୁ ଉତେଜିତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ |
– ତୋର ମନେ ନ ଥିବ, ତୁ ଯେତେବେଳେ ଛୋଟ ଥିଲୁ ମୁଁ ସେତେବେଳେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ତୋତେ ଦୁଧ ଖୁଆଉ ଥିଲି | ଯଦି କେବେ ତୋ ବାପା କୁଆଡେ଼ ବାହାରକୁ ଯାଉଥିଲେ, ତାହେଲେ ମୁଁ ରାତିସାରା ତୋ ସହିତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଉଥିଲି | ସେତେବେଳେ ତୋ ନୁନି ଆଙ୍ଗୁଠି ଭଳି ହୋଇଥିଲା|
କୁନା ପୁଣି ଥରେ ବିନୋଦ ଦେହ ଉପରେ ଦାବି ହେଲା | ନିଜକୁ ବାଲାନ୍ସ କରିବା ପାଇଁ ବିନୋଦ ତା ହାତକୁ ବୋଉର ଲଙ୍ଗଳା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ରଖିଲା |
– ମୁଁ ଜାଣିନି ତୋ ନୁନି ଏହା ଭିତରେ କେତେ ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲାଣି |
ଏ କଥା ଶୁଣି ବିନୋଦ ଲାଜେଇ ଗଲା ଏବଂ ତା ମୁହଁକୁ କୁନାର ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଦାବି ଦେଲା |
– ଆରେ ଆରେ ଦେଖ ମୋ ପୁଅ କେମିତି ସରମ କରୁଚି |
କୁନା ଅନୁଭବ କଲା ବିନୋଦ ତା ମୁହଁକୁ ତା ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଘଷୁଚି | ସେ ଅପେକ୍ଷା କଲା | ବିନୋଦ ତା ମୁହଁକୁ କୁନାର ବ୍ଲାଉଜ ଉପରକୁ ପିଚିକି ପଡ଼ୁଥିବା ଦୁଧ ଉପରେ ଘଷୁଥିଲା | କିଛି ସମୟ ଘଷିବା ପରେ ସେ କୁନାକୁ ଚାହିଁଲା |
: ବୋଉ, ତୁ ମତେ ଦୁଧ ଖୁଆଇବୁ?
– ତତେ ମୋ ଦୁଧ ଭଲ ଲାଗିବ! ତୋ ଭାଇକି ତ ଦୁଧର ସ୍ବାଦ ଭଲ ଲାଗୁନି |
ବିନୋଦ କୁନାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପିଲା |
: ବାପା ସବୁ ଦିନେ ତୋ ଦୁଧ ଚୋଷୁଛନ୍ତି ମାନେ ଦୁଧର ସ୍ବାଦ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ହୋଇଥିବ |
– କିନ୍ତୁ ତୋ ବାପା ଯେମିତି ଦୁଧ ଚୋଷନ୍ତି ତତେ ବି ସେମିତି କରିବାକୁ ହେବ |
କୁନା ତା ହାତକୁ ବିଆ ଉପରକୁ ନେଇ ଯାଇ ବିଆକୁ ଚିପିଲା |
: ବାପା କ’ଣ କରନ୍ତି?
– କହିଲିନା, ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଦୁଧ ଚୋଷନ୍ତି | ସେମିତି କଲେ ତାଙ୍କୁ ମଜା ମିଳେ | ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ |
କୁନା ବିନୋଦକୁ ତା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା ତା ପିଚାକୁ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘରେ ଗୁଡେ଼ଇ ଧରିଲା |
: ବୋଉ, ତୁ ବି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ଯାଆ |
କୁନା ତା ହାତ ନେଇ ତା ବିଆ ଆଉ ପୁଅର ବାଣ୍ଡ ମଝିରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ବିଆ ଉପରେ ରଖିଲା | ପାପୁଲିର ପଛ ପାଖଟା ବିଆ ଉପରେ ରହିଲା | କୁନା ପ୍ରଥମେ ପୁଅ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ହାତରେ ଅନୁଭବ କଲା | ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ବାଣ୍ଡ ତା ପାପୁଲିରେ ଦାବି ହେଲା | ସେ ଜାଣିଛି ତାକୁ ଆଉ ପଛକୁ ଫେରିବାର ନାହିଁ | ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ସେ ତା ୧୫ ବର୍ଷ ପୁଅର କୁଆଁରା ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ନେବ | ସେ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲା ଯେ ନିଜ ପୁଅ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହେବା ପାପ ବୋଲି |
: ଛି ବୋଉ, କ’ଣ କହୁଚୁ .ମୁଁ ଏତେ ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲେଣି.ତୋ ଆଗରେ କେମିତି ଲଙ୍ଗଳା ହେବି |
– ଚୁପ୍ ଶଳା, ସରମ କରୁଚି | ବୋଉ ଦୁଧ ଚୋଷିବାକୁ ଏମିତିକା ସୁଯୋଗ ଆଉ କେବେ ମିଳିବ ନାହିଁ | ତୁ ଲଙ୍ଗଳା ନ ହେଲେ ମୁଁ ଦୁଧ ଖୋଲିବି ନାହିଁ |
କୁନା ଦୁଇ ହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଘୋଡେ଼ଇ ରଖି କହିଲା – ତୋ ବାପା ତ ତୋ ଠାରୁ କେତେ ବଡ଼, ସିଏ ଲଙ୍ଗଳା ହେଉଚନ୍ତି | ତୁ କାହିଁକି ହବୁନି | ଆଉ ଆଗରୁ ଆମେ ଦୁହେଁ ତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଚେ |
କୁନା ଦୁଧ ଉପରୁ ହାତ କାଢ଼ି ଦେଲା |
– ଯଦି ଲଙ୍ଗଳା ହେଇ ଦୁଧ ଚୋଷିବା ମଜା ନେବୁ ନେଏ, ନହେଲେ ତଳକୁ ଯାଇ ଭଉଣୀ ପାଖରେ ଶୋଇ ଯାଆ | ମୁଁ ଛୋଟୁକୁ ଦୁଧ ପିଆଇବି |
କୁନା ବିନୋଦକୁ ପେଲି ଦେଲା | ବିନୋଦ ଉଠିପଡ଼ିଲା |
: ତୁ କାହାରି ଆଗରେ କହିବୁ ନାହିଁ ତ |
– ନା.ମୋ ରାଣ ଖାଉଚି, କାହାରି ଆଗରେ କହିବି ନାହଁି ଯେ ତୁ ମୋ ଆଗରେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଥିଲୁ |
କୁନା ଦେଖିଲା ତା ପୁଅ ତା ପାଇଜାମାକୁ ତଳକୁ ଖସାଉଛି | ସେ ବି ପୁଅର ଟ୍ରାଉଜରକୁ ଟାଣି ଖୋଲିଦେଲା| ବିନୋଦ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡ଼ିଲା | କୁନା ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କଲା ନାହିଁ | ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲା |
– ଆରେ ବାଃ.ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ତ ତୋ ବାପା ବାଣ୍ଡ ଠାରୁ ମୋଟା ଆଉ ଲମ୍ବା ହେଇ ଗଲାଣି | କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଟାଣିଲା |
– ଆସି ଯାଆ.ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ପକେଇ ଦୁଧରୁ ମଜା ନେଏ |
କୁନା ତା ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମେଲାକରି ସାୟାକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଲା | ତା ବୋଉର ଜଙ୍ଘ ପ୍ରତି ବିନୋଦର ଆକର୍ଷଣ ନ ଥିଲା | ସେ କେବଳ ଦୁଧକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା | କୁନା ତାକୁ ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିକୁ ପେଲିଦେଲା | ତା ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳି ସାୟା ଉପରେ ବିଆରେ ଛୁଆଁଇଲା | ଏବେ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ବିଆ ମଝିରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରସ୍ତ କପଡ଼ା ରହିଲା | କୁନା ଜାଣିଥିଲା ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ସେଇଟା ହଟି ଯିବ | କୁନା ବିନୋଦର ହାତକୁ ତା ଦୁଧ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା |
– ଏବେ କ’ଣ ଭାବୁଚୁ | ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ଦେଏ |
କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ବୋଉ କହିଥିବା କଥା ବିନୋଦର ମନେ ପଡ଼ିଲା | ସେ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲିଲା |
: ବୋଉ, ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ବାପା ତୋତେ ବି ଲଙ୍ଗଳା କରନ୍ତି.ମୁଁ.
– ତୁ ବି ମତେ ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦେଏ | ମୁଁ କେତେବେଳେ ମନା କଲି.ହେଲେ ମତେ ଡର ଲାଗୁଚି |
କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଦଳିଲା |
: ଡର କାହିଁକି ଲାଗୁଚି, ବୋଉ |
ବିନୋଦ କୁନାର ଛାତିକୁ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦୁଧକୁ ଚିପିଲା |
– ମତେ ଡର ଲାଗୁଚି, ତୁ କାଳେ ତୋ ସବୁ ସାଙ୍ଗଙ୍କ ଆଗରେ କହିଦେବୁ ଯେ ତୁ ରାତିରେ ତୋ ବୋଉକୁ ଲଙ୍ଗଳା କରି ଖୁବ୍ ମଜା କରୁଚୁ |
କୁନା ବିନୋଦକୁ ଚୁମାଦେଲା |
-ତୁ ଚିନ୍ତା କର, ଏହା ହେଲେ ମୁଁ କେତେ ବଦନାମ ହେବି ମତେ ମରିବା ପାଇଁ ହେବ |
ବିନୋଦ ବୋଉକୁ ଚୁମା ଦେଲା |
: ନାହିଁ ବୋଉ, ତୁ ଡରନି | ମୁଁ ମରିଯିବି ପଛେ କେବେ କାହାରିକୁ କହିବି ନାହିଁ କି ମୁଁ ତତେ ଲଙ୍ଗଳା ଦେଖିଚି.ତୋ ଦୁଧର ମଜା ନେଇଚି ଆଉ ତୋ ସହିତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଚି | ତୁ ବିଶ୍ବାସ କର ବୋଉ, ତୁ କେବେ ବଦନାମ ହେବୁ ନାହିଁ |
କୁନା ପୁଅର ବାଣ୍ଡକୁ ହଲେଇଲା |
– ଠିକ୍ ଅଛି | ତୁ କହୁଚୁ ତ ମୁଁ ମାନୁଛି | କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି କେବେ ଜାଣିଲି ଯେ ତୁ ମୋ ବିଷୟରେ କାହାରିକି କିଛି କହିଚୁ, ତାହେଲେ ମୁଁ ତମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବି | ତୁ ଆଉ ତୋ ବୋଉର ଦୁଧ କି ବିଆ କେବେ ଦେଖି ପାରିବୁ ନାହିଁ | ଏବେ ଆଉ କ’ଣ ଭାବୁଚୁ | ଏବେ ତୁ ମୋ ସାୟା ଖୋଲି ବାହାର କରି ଦେଏ |
ବିନୋଦ ମିନିଟିଏ ବି ଡେରି ନ କରି କୁନାର ସାୟାକୁ ଖୋଲି ପକେଇଲା | କୁନା ତା ଗୋଡକୁ ଭଲକରି ମେଲେଇ ଦେଲା | ଗତ କାଲି ସେ ତା ବିଆ ବାଳ ଶେଭିଂକରି ଚିକଣା କରି ଦେଇ ଥିବାରୁ ସେ ଖୁସି ହେଲା | କୁନା ଦେଖିଲା ବିନୋଦ ତା ବିଆକୁ ନିରେଖି ଚାହୁଁଚି |
– ବିନୁ.ତୁ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ବୋଧେ ବିଆ ଦେଖୁଚୁ | ତୁ ମୋ ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ମଝିରେ ବସି ଆରାମରେ ଦେଖ | ବିଆକୁ ହାତରେ ଦଳ.ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରା | ତୁ ଏହି ବିଆ ଦେଇ ବାହାରକୁ ଆସିଛୁ |
କୁନା ତା ବିଆକୁ ଉପରକୁ ଟେକିଲା |
– ବିନୁ, ତୁ ଆଗରୁ କେବେ ବିଆ ଦେଖି ଥିଲୁ |
: ନାହିଁ ବୋଉ | ତୋ ବିଆ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ହେଇଚି |
ବିନୋଦ କେତେବେଳେ ବିଆକୁ ଦଳିଲା ତ.କେତେବେଳେ ଖୁବ୍ ଚିପିଲା | ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଚୁମା ଦେଲା.ଜିଭରେ ବିଆର ଫାଟକୁ ରଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା | କୁନାକୁ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା | ବିନୋଦ ଦୁଇଟା ଆଙ୍ଗୁଳିକୁ ବିଆ ଭିତରରେ ପୁରେଇ ଜୋର ଜୋର ଭିତର ବାହାର କଲା | ଉତେଜନାରେ କୁନା ପୁରା ଗରମ ହୋଇ ଉଠିଲା | ତାକୁ ଜଣାଗଲା ଯେମିତି ତା ପୁଅ ତାକୁ ଏବେ ଗେହୁଁଛି |
– ଆ ବୁନୁ.ଦୁଧର ମଜା ନେଏ |
କୁନା ବିନୋଦକୁ ତା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣିନେଲା | ତା’ର ଗୋଟିଏ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି ବିନୋଦ ପାଟି ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦେଲା | ବିନୋଦ ଅନ୍ୟ ହାତରେ ଆର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା | ତଳ ପଟେ କୁନା ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ବିଆ ଫାଟରେ ଲଗେଇଲା ଏବଂ ତା ପିଚାକୁ ନଚେଇଲା | ଦୁଇ ହାତରେ ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ଧରି ତଳକୁ ଦାବିଲା | ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା |
– ବିନୁ, ତୋ ପିଚାକୁ ଉଠେଇ ମୋ ଉପରେ ଧକ୍କା ମାର |
କୁନା ବିନୋଦ ବାଣ୍ଡର ମୂଳକୁ ଧରି ଥିଲା | ବିନୋଦ ଗୋଟାଏ ଜୋର ଠେସ ମାରିଲା |
ତାପରେ ଦ୍ବିତୀୟ.ତାପରେ ତୃତୀୟ ଠେସ | ପୁରା ୭ ଇଂଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ତା ବୋଉ ବିଆ ଭିତରେ ହଜିଗଲା |
– ବେଟା, ଦୁଧର ବି ମଜା ନେଏ ଆଉ ଏମିତି ଜୋର ଧକା ମାରି ଚାଲେ |
କୁନା ତା ବିଆ ଉପରେ ବାଣ୍ଡର ଆଘାତକୁ ସହି ନେବା ପାଇଁ ବି ତା ପିଚାକୁ ଟେକି ଚାଲିଥିଲା | ବିନୋଦ ଜୋର ଜୋର ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବି ଗେହିଁ ଚାଲିଲା |
: ବୋଉ, ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି | ଆଗରୁ କୌଣସି କାମରେ ଏମିତି ମଜା ମିଳି ନ ଥିଲା |
– ହଁ, ଗେହିଁବା ଠାରୁ ଅଧିକ ମଜା ଆଉ କେଉଁଥିରେ ନାହିଁ | ପୁଅ,ତୁ ତୋ ବୋଉକୁ ଗେହେଁ..ଜୋର ଜୋର ଧକା ମାରିକି ଗେହେଁ | ତୋ ଗେହିଁବା ତୋ ବାପାଙ୍କ ଗେହିଁବା ଠାରୁ ବେଶୀ ମଜା ମିଳୁଚି.ଗେହିଁ ଗେହିଁ ତୋ ବୋଉ ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦେଏ.ଆଃ ବେଟା. ତୁ ତ ପୁରା ମରଦ ହେଇ ଗଲୁଣି | ଯେ କୌଣସି ମାଇକିନିଆ କି ଟୋକିଙ୍କି ଗେହିଁ ପାରିବୁ. ଗେହେଁ ମୋ ରାଜା.ଜମେଇ କରି ଗେହେଁ |
ବିନୋଦ ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲା |
– ତୁ ତୋ ବୋଉକୁ ଗେହିଁଚୁ ବୋଲି କାହାରି ଆଗରେ କହିବୁ ନାହିଁତ |
: ନାହିଁ ବୋଉ.କେବେ ନୁହେଁ |
ବିନୋଦ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ଦାବିଲା | କୁନା ଗେହିଁବା ସୁଖ ଉପଭୋଗ କରି ଚାଲିଲା | ତା ପାଟିରୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶିତ୍କାର ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା |
– ଆଃ.ବହୁତ ଭଲ.
: ତୁ ଯଦି ଆଉ ଥରେ ଲଙ୍ଗଳା ନ ହେବୁ ତାହେଲେ ମୁଁ କାହାରି ଆଗରେ କେବେବି କିଛି କହିବି ନାହିଁ |
– କାହାରିକୁ ଯଦି ନ କହିବୁ ତେବେ ମୁଁ ତତେ ପ୍ରତିଦିନ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦେବି.ମୋ ବିଆ ଚାଟିବାକୁ ଦେବି.ମୁଁ ତୋର ରାଣ୍ଡୀ.ତୁ ମୋତେ ସବୁଦିନେ ଗେହିବୁଁ | ପୁଣି ତୋର ଏଇ ମସ୍ତ ବାଣ୍ଡ ପାଇଁ ମୁଁ ନୂଆ ନୂଆ ବିଆ ଯୋଗାଡ଼ କରି ତତେ ଦେବି.ଆଃ.ଗେହେଁ.ଗେହେଁ.
ମାଆ ପୁଅ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ |
: ବୋଉ ମୋର କ’ଣ ହଉଚି.
କୁନା ଜାଣିଲା ବିନୋଦର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ବେଳ ହେଇ ଗଲାଣି | କୁନା ଠିକ୍ କଲା ଯେ, ଯେହେତୁ ତା ପୁଅର ଏଇଟା ପ୍ରଥମ ଗେହିଁବା ତେଣୁ ସେ ତାକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଦେବ | ସେ ତ ଅପରେସନ ହୋଇଛି | ତେଣୁ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବାଲେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନାହିଁ | ସେ ବିନୋଦର ପିଚାକୁ ତା ଜଙ୍ଘରେ ଗୁଡେ଼ଇ ରଖିଲା | ବିନୋଦକୁ ତା ବିଆକୁ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ଦେଲା | ସେ ବି ଚରମ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଂଚି ଯାଇଥିଲା | ପୁଅକୁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଘନ ଘନ ଚୁମା ଦେଲା |
: ବୋଉ,ଏହା ହେଉଛି ମୋ ଜୀବନର ସବୁ ଠାରୁ ଭଲ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦ ଦାୟକ କାମ |
– ହଁ ବେଟା | ତୁ ତୋ ବାପା ଠାରୁ ଭଲ ଗେହୁଁଚୁ | ଆମେ ଏକା ଥିବା ବେଳେ ଯେ କୌଣସି ସମୟରେ ତୁ ମତେ ଗେହିଁ ପାରିବୁ |
କୁନା ବିନେଦକୁ ତା ଦୁଇ ବାହୁରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲା |
– ହନି, ତୋ ବାଣ୍ଡ ଯେତେବେଳେ ପୁଣି ଟାଣ ହୋଇ ଯିବ ସେତେବେଳେ ତୁ ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁବୁ |
ସେଦିନ ରାତିରେ ସେହି ରୁମରେ କୁନା ର ଅନ୍ୟ ତିନିଟା ପିଲା ଶୋଇଲେ ବି ସେ ତା ୧୫ ବର୍ଷର ପୁଅ ବିନୋଦ ପାଖରୁ ଗେହିଁବାର ମଜା ଚାଖିଲା | ଏତେ ଛୋଟ ବେଳୁ ବି ବିନୋଦର ବାଣ୍ଡଟା ତା ବାପା ବାଣ୍ଡ ଠାରୁ ଆହୁରି ମୋଟା ଆଉ ଆହୁରି ଲମ୍ବା ଥିଲା | ସେଦିନ ରାତିରେ ବିନୋଦ ତା ବୋଉକୁ ପୁଣି ଥରେ ପୁରା ୪୫ ମିନିଟ୍ କାଳ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁଲା | ତା ବିଆ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବା ପରେ କୁନା ଏତେ ଖୁସି ହୋଇ ଗଲାଯେ ପୁରା ୫ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯନ୍ତ ସେ ବିନୋଦକୁ କୁେ‹ଇ ଧରି ଚୁମା ଦେଲା |
ବିନୋଦ ପଚାରିଲା – ବୋଉ, ତତେ ଭଲ ଲାଗିଲା ତ?
କୁନା ବିନୋଦ ଛାତରେ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଦାବି ତା ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ଗୋଟାଏ ହାତରେ ନରମ ହୋଇ ଯାଇଥିବା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଆଦର କରୁ କରୁ କହିଲା – ତୁ ତ ପୁରା କମାଲ କରି ଦେଲୁ | ତୁ ତ ବୋ ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ଶହେ ଗୁଣ ଭଲ ଗେହୁଁଚୁ |
Leave a Reply