ଖୁଡିକୁ ଗିଫ୍ଟ ଦେଇ ଗେହିଲି ଭାଗ ୨ – Khudi Ku Gift Dei Gehili Bhaga 2

ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା। ତେଣୁ ମୁଁ ଘରେ ଥିଲି। ଖରାବେଳେ ବାରି ପଛ ପଟକୁ ପରିସ୍ରା କରିବାକୁ ଯାଇ ଥିଲି। କଦଳୀ ବୁଦା ମୂଳେ ଖୁଡି ପରିସ୍ରା କରି ବସିଥିବା ମୋ ଆଖିରେ ପଡିଲା। ମୁଁ ଟିକିଏ ଉହାଡରେ ଛପି ରହି ଚାହିଁଲି । ଖୁଡି ଲୁଗା ଟେକି ପରିସ୍ରା କରିବାକୁ ବସିଥିଲେ। ପଛ ପାଖରୁ ତାଙ୍କ ଓସାରିଆ ଗୋରା ଲଙ୍ଗଳା ଗାଣ୍ଡି ଗୋଟାକ ଯାକ ମୋତେ ପରିଷ୍କାର ଦେଖା ଯାଉଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ସୁନ୍ଦରିଆ ଲଙ୍ଗଳା ମାଇକିନିଆ ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠି ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲା। ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟରୁ କାହାର ପାଟି ଶୁଭିବାରୁ ମୁଁ ସେଠାରୁ ଧୀରେ ଖସି ଆସିଲି। ଆଃ. ମୋ ଖୁଡିଙ୍କର ମସ୍ତ ଗାଣ୍ଡି। ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ଭିତରେ ହେବ। ଗାଉଁଲି ମାଇକିନିଆ ହେଲେ ବି ଖୁଡି ଦେଖିବାକୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦରୀ। ଦାଦା ମାଇନର ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷକ। ଖୁଡି ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ। ପିଲା ଦିଇଟା ବଡ ହୋଇ ହାଇସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି। ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମୋର ଭାରି ଭଲ ପଡେ଼। କାମ ଦାମରେ ସେ ମୋ ବୋଉକୁ ପ୍ରାୟ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି। ମୋ ବୋଉ ବି ଦାଦା ଖୁଡିଙ୍କି ଭାରି ଆଦର କରେ। ଭାବିଲି, ତାଙ୍କ ଘର ଆଡୁ ଯାଇ ଟିକିଏ ବୁଲି ଦେଇ ତାଙ୍କୁ ଦେଖା କରି ଆସିବି। ଆମ ଘରକୁ ଲାଗି ତାଙ୍କ ଘର। ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବାରୁ ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ – ଆରେ ରାଜୁ, ଆସ ଆସ । କାହିଁ. ଆଜି କାଲି ତ ତମର ଦେଖା ମିଳୁନି। ଖୁଡ଼ିକି ତମର ଭୁଲି ଗଲଣି ତାହା ହେଲେ। ମୁଁ କହିଲି – ନାଇଁ ମ ଖୁଡି, କାମରେ ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ରହି ଯାଉଛି ତ। ସେଥିପାଇଁ ଆସିବାକୁ ସମୟ ହେଉନି। ଖୁଡି କହିଲେ – ହଉ, ବସ । ମୁଁ ଟିକିଏ ତମ ପାଇଁ ଚା କରି ଆଣେ । ମୁଁ କହିଲି – ନାଇଁ ମ ଖୁଡି, ଥାଉ। ତମେ ବସ ଗପିବା। ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି ଖୁଡି ମୋ ଆଗରେ ରହିଲେ ତାଙ୍କ ଦେହ ଉପରେ ମୁଁ ଭଲ ଭାବରେ ନଜର ପକେଇ ପାରିବି। ଖୁଡି କହିଲେ – ହଉ, ଗପିବା ତ। ମୁଁ ଟିକେ ଚା କରି ଆଣେ, ପିଇକରି ଗପିବା। ଖୁଡି ଯାଇ ଚା କରି ଆଣିଲେ। ଦୁହେଁ ବସି ଚା ପିଇ ଆଡୁ ସାଡୁ ଗପ ସପ ହେଲୁ। ଗପିବା ଭିତରେ ଦେଖିଲି ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ପାଖ ଶାଢ଼ୀଟା ଟେକି ହୋଇ ଯାଇ ବ ଲାଉଜ ଘୋଡେ଼ଇ ହୋଇଥିବା ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଦିଇଟା ଦେଖା ଯାଉଚି। ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଦିଇଟା ଖୁବ୍ ବଡ ବଡ। ଟାଇଟ୍ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରୁ ଦୁଧ ଦିଇଟା ମସ୍ତ ଦିଶୁଥିଲା। ଖରାବେଳେ ବାଡ଼ି ପଟେ ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ଲଙ୍ଗଳା ଗାଣ୍ଡି ଆଉ ଏବେ ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ମୋ ମନ ଖୁବ୍ ଲୋଭେଇ ଗଲା। ଆଃ.ଖୁଡି ମସ୍ତ ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି। ଗେହିଁଲେ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପାଏ ଖଣ୍ଡେ ଗରମ ରସ ବାହାରିବ। ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବାକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ କୁଲୁ କୁଲୁ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ହେଲେ.ଯାହା ହେଲେ ବି ସେ ମୋ ନିଜ ଖୁଡି, କେମିତି ପଟେଇବି ସେ କଥା ଚିନ୍ତା କରି ପାରୁ ନ ଥିଲି। କେଜାଣି କାହିଁକି ତାପର ଠାରୁ ଦିନକୁ ଦିନ ଖୁଡି ମୋତେ ଆହୁରି ଭଲ ଲାଗିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କର ନିକଟରୁ ନିକଟତର ହେବାକୁ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଲି। ଗାଉଁଲି ମାଇକିନିଆ ହେଲେବି ଖୁଡିଙ୍କର ଚେହେରା ଖୁବ୍ ଗୋଲ୍ ଗାଲ୍ ଓ ନିଦା। ଦିନେ ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି। ଦେଖିଲି ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ମୁହଁଟା କାହିଁକି ଶୁଖିଲା ଦିଶୁଛି। ପଚାରିଲି – କ’ଣ ହେଇଚି ଖୁଡି। ତମ ମନ ଭଲ ନାହିଁକି? ଖୁଡି କହିଲେ – ନାହିଁ, ସିଏ କିଛି ନୁହଁ। ମୁଁ କହିଲି – ମୋ ଆଗରେ କହିବନି। ଖୁଡି କହିଲେ – ଛାଡ.ଏଇ ତମ ଦାଦାଙ୍କ କଥା। କ’ଣ ଆଉ କହିବି। ମୋ ପାଇଁ କାନଫୁଲ ହଳେ ଆଣିବା ପାଇଁ ବର୍ଷେ ହେଲା କହିଲିଣି. ସବୁ ବେଳେ ନାହିଁ.ନାହିଁ। ମୋ ପାଖରେ ୩୦୦୦ ଟଙ୍କା ଅଛି ଯେ .ହେଲେ,ସେତିକିରେ କୁଆଡୁ ହେବ। ମୁଁ କିଛି ନ କହି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। ମନେ ମନେ ଭାବିଲି.ଏଇଟା ଗୋଟାଏ ସୁଯୋଗ। ଖୁଡିଙ୍କି ପଟେଇବା ପାଇଁ ଭଲ ଚାନ୍ସଟାଏ ଇଏ । ଚେଷ୍ଟା କରିବାରେ କ୍ଷତି କ’ଣ?ତାପର ଦିନ ମୁଁ କାମରୁ ଫେରିବା ବେଳେ ଟାଉନ ଯାଇ ଇପାରୀ ଗୋବିନ୍ଦମରୁ ୫୦୦୦ ଟଙ୍କା ଦେଇ ସୁନ୍ଦର କାନଫୁଲ ହଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଇଁ କିଣି ଆଣିଲି। ଘରେ ପହଞ୍ଚିବା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଆସିଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲି। ଦାଦା ଘରକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ। ପିଲା ଦୁଇଟା ତାଙ୍କ ରୁମରେ ପଢ଼ାପଢ଼ି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିଲେ। ଖୁଡି ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ। ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ – ଆରେ ରାଜୁ , ତମେ। କାମରୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲ। ମୁଁ କହିଲି – ଏବେ ଆସିଲି। ଖୁଡି, ତମ ହାତ ଦେଖେଇଲ। ଖୁଡି କହିଲେ -ହାତ ଦେଖେଇବି, କାହିଁକି? ମୁଁ କହିଲି – ତମେ ଆଗେ ଦେଖାଅନା। ଖୁଡି ତାଙ୍କ ହାତ ଦେଖାଇଲେ। ମୁଁ ହସି ଦେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ହାତରେ ପାକେଟଟାକୁ ଧରେଇ ଦେଲି। ଖୁଡି ପଚାରିଲେ – ଏଇଟା କ’ଣ? କହିଲି – ଦେଖ। ଦେଖିଲେ ଜାଣିବନି। ସେ ପାକେଟ୍ ଖୋଲି ଦେଖିଲେ। କାନଫୁଲ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଡବ ଡବ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ। ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ – ରାଜୁ , ଏଇଟା କାହା ପାଇଁ ଆଣିଛ, କ’ଣ ମୋ ପାଇଁ? ମୁଁ ହସି ଦେଲି। କହିଲି – ହଁ ଖୁଡ଼ି, ତମରି ପାଇଁ। ଖୁଡି ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ି ଚାପା ଗଳାରେ ପଚାରିଲେ – ମୁଁ ତ ତମକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ କହି ନଥିଲି . କେତେ ଟଙ୍କା ପଡିଲା? ମୁଁ କହିଲି – ଆରେ.ଦାମ୍ ପାଇଁ କ’ଣ ଅଛି। ମୁଁ ତ ତମ ପାଇଁ ଆଣିଛି। ଖୁଡି କହିଲେ – ତଥାପି. ମୁଁ କହିଲି – ପାଞ୍ଚ ହଜାର। ଖୁଡି କହିଲେ – ଏତେ ଟଙ୍କା.ତମେ କାହିଁକି ଏତେ ଟଙ୍କା ଦେଇ ମୋ ପାଇଁ ଆଣୁଥିଲ ଯେ। ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି.ତମେ ସିନା ମୋତେ ଭଲ ପାଉନ କି ପଚାରୁନ . ହେଲେ ମୁଁ ତମର ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଦେଖି ସହି ପାରିଲିନି। ତୁମ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିବା ମୋର କ’ଣ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନୁହେଁ। ଖୁଡି ଟିକିଏ ନ ବୁଝିବା ପରି ହୋଇ କହିଲେ – କ’ଣ କହିଲ . କ’ଣ କହିଲ?. ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଉନି? ମୁଁ ହସି ଦେଲି। ତାଙ୍କ ଉଚ୍ଚା ଛାତି ଉପରେ ନଜର ଘୁରେଇ ଆଣି କହିଲି – ଖାଲି ଭଲ ପାଇଲେ କ’ଣ ହେବ? ଛାଡ.କହିଲେ ତମେ ଏବେ ରାଗିବ. ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଚାଲି ଆସୁଥିଲି। ସେ ମୋ ହାତ ଟାଣି ଧରି କହିଲେ – ୟେ ରାଜୁ , କୁଆଡେ ଯାଉଚ.କ’ଣ କହିବ କୁହ, ମୁଁ ମୋଟେ ରାଗିବିନି। ମୁଁ ଟିକିଏ ନୀରବ ରହିଲି। କବାଟ ପାଖରେ ବାହାରକୁ ଚାହିଁ ଦେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ଚାରି ପାଖରେ ମୋ ହାତକୁ ଗୁଡେଇ ଭିଡି ଧରିଲି। ଖୁଡି ଜୋରରେ ଚମକି ପଡିଲେ। ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଏମିତି ବ୍ୟବହାର ଆଦୌ ଆଶା କରି ନ ଥିଲେ। ହେଲେ, ହଠାତ୍ ସେ ପ୍ରତିବାଦ କରି ପାରି ନ ଥିଲେ। ଲାଜରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ନାଲି ପଡିଗଲା। ମୋ ପାଖରୁ ଘୁଞ୍ଚି ଯାଇ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ନାଇଁ ରାଜୁ.ତମେ ଏବେ ଏଠାରୁ ଯାଅ। ତମେ ବଡ ଇଏ ହେଇ ଗଲଣି। ଇଏ ସବୁ ପାପ କାମ. ମୁଁ ପୁରା ଡରି ଗଲି। କିନ୍ତୁ ସାହସ କରି କହିଲି -ହଉ। ତାହେଲେ.ଠିକ ଅଛି। ମୁଁ ଆସୁଛି ଖୁଡ଼ି। କିନ୍ତୁ କାନଫୁଲ ତମର ପସନ୍ଦ ହେଲା ତ? ନ ହୋଇଥିଲେ ପୁଣି ବଦଳ କରି ଆଣିବା ପାଇଁ ହେବ। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପଳେଇ ଆସିଲି। ମୋତେ ଭାରି ସଙ୍କୋଚ ଲାଗୁଥିଲା। ପରଦିନ ସକାଳେ ମୁଁ କାମକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ବୋଉ କହିଲା – ଆରେ ରାଜୁ, ତୁ କୁଆଡେ ଥିଲୁ କି? ତୋ ଖୁଡି ତୋତେ କ’ଣ କହିବ ବୋଲି ଖୋଜୁ ଥିଲା। ଭାବିଲି.ଖୁଡି ମୋତେ ଖୋଜୁଥିଲେ। କାହିଁକି? . କାହିଁକି ମୋତେ ଖୋଜୁ ଥିଲେ .। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲି। ମୋତେ ଦେଖି ଖୁଡି ହସିଦେଲେ। କହିଲେ – ସତରେ ରାଜୁ, କାନଫୁଲ ହଳକ ବଢ଼ିଆ ହେଇଚି। ତମ ପସନ୍ଦଟା ବହୁତ ଭଲ .ହେଇ ଦେଖ। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି। ସତରେ, କାନଫୁଲ ହଳଟା ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିଲା। ମୁଁ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। କିନ୍ତୁ କିଛି ନ କହି ଟିକିଏ ଗମ୍ଭୀର ରହିଲି। ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ.ତମେ ମୋ ଉପରେ ରାଗିଚ? ମୋତେ ତାଙ୍କ ଭାବ ଭଙ୍ଗୀ କେମିତି ଅଲଗା ଅଲଗା ଲାଗୁଥିଲା। ଖୁଡି କ’ଣ ତାହେଲେ. ସାହସ କରି ପଚାରିଲି – ଦାଦା କ’ଣଘରେ ନାହାଁନ୍ତି? ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ – ଘରେ ଏବେ କେହି ନାହାଁନ୍ତି। ସମସ୍ତେ ସ୍କୁଲ ଗଲେଣି। ଖୁଡି କବାଟ କ’ଣକୁ ଘୁଞ୍ଚି ଯାଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ ହସି ତଳକୁ ମୁହଁ ପୋତିଲେ। ଖୁଡିଙ୍କର ଏମିତି ଭାବ ଦେଖି ସେ ଗ୍ରୀନ ସିଗ୍ନାଲ ଦେଲା ଭଳି ମୋର ମନେ ହେଲା। ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରି ଦାଣ୍ଡ ଆଡକୁ ଯାଇ ଚାରି ପଟକୁ ନଜର ପକେଇ ପୁଣି ଭିତରକୁ ଆସିଲି। ଖୁଡି ସେମିତି ନୀରବରେ ଛିଡା ହୋଇ ଥିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି ଓ ତାଙ୍କ ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦେଲି। ଖୁଡି ଲାଜେଇ ଚାପା ଗଳାରେ କହିଲେ – ଥାଉ ରାଜୁ. ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି। ମୁଁ ଉତେଜନାରେ ପୁରା ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଯାଇଥିଲି। ମୋ ହାତ ନେଇ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲି। ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତବଡ ବଡ ଦୁଧ ଯୋଡାକ ଥଲ ଥଲ ହେଉଥିଲା। ଖୁଡି ଉହୁଃ.ଉହୁଃହେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ, ଛାଡଏଥର। ଆଜି ତମେ କାମକୁ ଯିବନି କି? ଖୁଡିଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ବାଧ୍ୟ ହେଇ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଦେଲି। ଶଳା, ବଡ଼ ପରିବାର ହେଲେ ଏଇ ଅସୁବିଧା। ଘରକୁ ଘର ଲାଗି ଲାଗି। କିଏ କେତେବେଳେ ପଳେଇ ଆସିଲେ କି ପଳେଇ ଆସି ଦେଖିଦେଲେ କଥା ସରିଲା। ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି। ସେ ଲାଜ ଲାଜ ହୋଇ ତାଙ୍କ ଲୁଗା ସଜାଡୁ ଥିଲେ। ମୁଁ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲି। କିନ୍ତୁ, ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଖୁଡି ମୋ ହାତକୁ ଆସି ଯିବେ ବୋଲି ମୋର ଧାରଣା ନ ଥିଲା। ଭାବିଲି, ଇଏ ସବୁ ଦାମୀ କାନ ଫୁଲର କମାଲ। ମାଇକିନିଆଙ୍କର ସୁନା ଅଳଙ୍କାରରେ ଭାରି ଲୋଭ। ତାପର ଦିନ ଦାଦା ଆଉ ପିଲା ଦୁହେଁ ସ୍କୁଲକୁ ବାହାରି ଯିବା ପରେ ମୁଁ ପୁଣି ସୁଯୋଗ ଉଣ୍ଡି ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲି। ସେ ମୋତେ ଦେଖି ହସ ଚାପି ରଖି କହିଲେ – କ’ଣ ରାଜୁ.କାଲି ରାତିରେ ଶୋଇନ ବୋଧେ। ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଜୋରରେ ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି, ରାତିରେ କ’ଣ ଆଉ ନିଦ ଆସୁଚି। ମୋର ସବୁ ନିଦ ତ ତମେ ଚୋରେଇ ନେଲଣି। ଖୁଡ଼ି, ତମେ ମତେ ପାଗଳ କରି ସାରିଲଣି। ଖୁଡି ମୁହଁ ଫୁଲେଇ କହିଲେ – ଯାଃ.ମିଛ କହୁଚ, ତମକୁ ପାଗଳ କରିବାର ବୟସ କ’ଣ ମୋର ଆଉ ଅଛି। ମୁଁ ତ ଆସି ଦରବୁଢ଼ୀ ହେଲିଣି. ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ପଛ ପଟରୁ ଦି ହାତରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଆସ୍ତେ ଚିପି ସାଉଁଳି ପକେଇ କହିଲି – ତମକୁ କିଏ ଦରବୁଢ଼ୀ କହିବ ମଁ ଖୁଡି। ତମେ ତ ୨୫ ବର୍ଷର ଟୋକି ଭଳି ଦିଶୁଚ। ସତ କହୁଛି ଖୁଡି, ତମ ରାଣ; ତମଠିଁ ମୋର ଭାରି ମନ. ଖୁଡି ମୋ ଅଣ୍ଟା ଚାରି ପଟେ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଗୁଡେଇ କହିଲେ – କେବେଠାରୁ ଏମିତି ସୁଧାର ପିଲା ହେଇ ଏ ଖୁଡି ଉପରେ ନଜର ପକେଇଲଣି। ମୁଁ ମସ୍ତ ହେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି। ସେ ମୋ ହାତ ଧରି ପକେଇ କହିଲେ – ନାହିଁ.ନାହିଁ ରାଜୁ,ଥାଉ.ସେମିତି କରନି। ମତେ ଏଠାରେ ଭାରି ଡର ଲାଗୁଚି। ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟୁ ବୋଉର ପାଟି ଶୁଭିଲା। ମୁଁ ଛାନିଆ ହେଇ ପଛ କବାଟ ଦେଇ ବାହାରକୁ ପଳେଇ ଗଲି। ତାପର ଠାରୁ ସବୁବେଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବାକୁ କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସବୁବେଳେ ଗପିବାକୁ ଡର ମାଡୁଥିଲା। ଆମକୁ ଏକାଠି ଦେଖିଲେ କିଏ କାଳେ ସନ୍ଦେହ କରିବ। ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖିଲେ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ। ଥରେ ମୁଁ ବହୁତ ନେହୁରା ହେଲାରୁ ସେ ତାଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ। ଆଃ.ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକ ଖୁବ୍ ମସ୍ତ ହେଇଚି। ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ ହେବା ପରେ ବି ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଓହଳି ପଡି ନାହିଁ କି ବେଶୀ ଢ଼ିଲା ହୋଇ ଯାଇନି। ସାମାନ୍ୟ ନରମି ଯାଇ ଭାରି ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ ଲାଗୁଛି। ଦୁଧକୁ ଦି ହାତରେ ସାଉଁଳିଲି ଆଉ ଦଳା ଦଳି କରି ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିରେ ମୁହଁ ଲଗେଇ ଦେଲି। ଉହୁଃ.ଉହୁଃ ହେଇ ଖୁଡି ମତେ ମଜାରେ କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇଲେ। ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇ ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି ଗୋ . କେବେ ଦବ .ଆଉ ଜମା ସମ୍ଭାଳି ହଉନି. ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ଉତେଜନାରେ ନାଲି ପଡି ଗଲା। ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ରାଜୁ, ତମେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ଯେମିତି କରୁଚ ନା. ମୁଁ ବି ରହି ପାରୁନି। କିନ୍ତୁ ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି। ମୁଁ ତାଙ୍କ ପେଟ ତଳୁ ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇଲି। ଖୁଡି ଲାଜରେ ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ତମ ଟୋକାଙ୍କର ସବୁବେଳେ ଖାଲି ସେଇଠି ମନ. ଖୁଡି ବାଧା ଦେଲେନି। ଖାଲି ଚାରି ଆଡକୁ କନ କନ ହେଇ ଚାହିଁଲେ। ପେଟ ପାଖରୁ ହାତ ପୁରେଇବାକୁ ସୁବିଧା ହେଲାନି। ତେଣୁ, ତଳୁ ଶାଢ଼ୀ ଟେକି ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ହାତ ମାରିଲି। ଜଙ୍ଘସନ୍ଧି ପୁରା ଜଙ୍ଗଲିଆ ହୋଇଥିଲା। ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଗହଳ ବାଳରେ ଘୋଡେଇ ହୋଇଥିଲା। ଆଃ.ମାଇକିନିଆ ବିଆ.ବିଆ ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ସାଉଁଳି ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଦେଲି। ଭିତରଟା ନାଳେଇ ଓଦା ହୋଇ ଅବସ୍ଥା ପୁରା ବେହାଲ। ଖୁଡି ମଜାରେ ଜଙ୍ଘ ଚାପି ପକେଇ କହଲେ – ରାଜୁ , ପ୍ଲିଜ.ସେତିକି ଥାଉ . ସେତିକି. ମୁଁ ହସି ଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି ଗୋ . ପାଣି ବାହାରି ଭିତରଟା ସନ୍ତେଇ ଗଲାଣି। ଖୁଡି ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡୁ ସଜାଡୁ କହିଲେ – ତମେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ଯେମିତି କରୁଚ ନା. ଛାଡ. ମୁଁ ପଚାରିଲି – ଖୁଡି, ତମ ପୁତୁରା ଟୋକାର ହତିଆର ଦେଖିବାକୁ ତମର ମନ ହଉନି। ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ – ହଁ.ଦେଖାଅ .ତମ ହତିଆର ମତେ ଦେଖାଅ.., ଶୀଘ୍ର ଦେଖାଅ।ମୁଁ ତରତର ହୋଇ ପେଣ୍ଟ ଚେନ୍ ଖୋଲି ଚଡି ଭିତରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କରି ଆଣି ଖୁଡିକି ଦେଖେଇଲି। ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ଶକ୍ତ ହେଇ ପୁରା ଟିଙ୍ଗେଇ କରି ଲୁହାଛଡ଼ ପରି ଠିଆ ହୋଇଥିଲା। ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଖୁଡିଙ୍କ ଆଖି ପୁରା ଡିମା ଡିମା ହୋଇଗଲା। ସେ ଲୋଭେଇ ଯାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ – ଇଲୋ ମୋ ବୋଉଲୋ.ମସ୍ତ ବଡଟାଏ ହେଇଚି । ଇସ୍ପାତ ପରିକା ଟାଣ ଲାଗୁଚି । ଖୁଡି ମୋତେ ଠେଲି ଦେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ, ତମେ ଏବେ ଏଠୁ ଶୀଘ୍ର ପଳେଇ ଯାଅ। ମୁଁ କହିଲି – ତାହେଲେ ଖୁଡ଼ି ମତେ କେବେ ଦବ.ଖୁଡି କହିଲେ – ତମ ଦାଦା କହୁ ଥିଲେ ଆର ସପ୍ତାହରେ ଜଗତସିଂହପୁର ଯିବେ। ତାଙ୍କର କ’ଣ କାମ ଅଛି। ସେଠାରେ ଦି ଦିନ ରହିବେ। ମୁଁ ତମକୁ କହିବି, ସେତିକି ବେଳେ.ହେଲା. । ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ପଳେଇ ଆସିଲି। ଅଜଣା ଉନ୍ମାଦନାରେ ମନଟା ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ଲାଗୁଥିଲା ।
କ୍ରମଶଃ.