ବାଣ୍ଡ ପାଇଁ ସବୁ କାଣ୍ଡ – Banda Pain Sabu Kanda

ନାରୀଟିଏ ଯେତେବେଳେ ଯୌବନରେ ପଦାର୍ପଣ କରେ, ତା ଆଖି ଆଗରେ ସବୁବେଳେ ନାଚି ଉଠୁଥାଏ ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ରଙ୍ଗୀନ ସ୍ୱପ୍ନ । କେତେବେଳେ ମନ ମୁତାବକ ସାଥିଟିଏ ଖୋଜି ଜୀବନ ଯୌବନକୁ ମନ ଭରି ଉପଭୋଗ କରିବା ପାଇଁ ତ କେତେବେଳେ ଶୁଣିଥିବା ଚଉଠି ରାତିଟାକୁ ଜୀବନର ମଧୁମୟ ସ୍ମୃତି ଭାବେ ସାଇତି ରଖିବାକୁ, ତା ଅକ୍ଷତ ଯୌବନକୁ ସାଇତି ରଖେ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ପୁରୁଷ ପାଖେ ହିଁ ସମର୍ପି ଦେବା ପାଇଁ । ସେତେବେଳେ ସେ ବା କଣ ଜାଣେ ସୁଖ କଣ ଆଉ ଦୁଃଖ କଣ ? ତା ଆଖି ଆଗରେ ଖାଲି ତ ସବୁ ଆବେଗ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରଙ୍ଗୀନ ସ୍ୱପ୍ନ । ଯାହାକୁ ସେ ଜୀବନର ପ୍ରକୃତ ସୁଖ ବୋଲି ଖାଲି ସ୍ୱପ୍ନରେ ସଜେଇ ଚାଲିଥାଏ, ସେତେବେଳେ ସିନା ଜାଣେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ତା ସ୍ୱପ୍ନ ନାୟକକୁ ପାଖରେ ପାଏ । ମୁଁ ଏଇଆ କହୁନି ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନରେ ଏମିତି ହୁଏ; ବାସ୍ତବରେ ଜୀବନର ସେହି ଗୁଢ଼ ରହସ୍ୟକୁ ତ ଆଜିଯାଏ ବୁଝି ପାରିନି, କହିବାକୁ ସାହସ ବା କରିବି କେମିତି ? ପ୍ରକୃତରେ ଝିଅଟିଏ ବାହା ହେଇ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ପାଖକୁ ଯାଏ କାହିଁକି ? ଆପଣ ମାନେ ବେଶ୍ ବୁଝିପାରୁଥିବେ ମୋ ଅସଲ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ……
ଜୀବନ ଯୌବନରେ ପ୍ରଥମ ମଳୟ ଛୁଇଁ ଗଲା ପରେ, ମୋ ମନ ଉଦ୍ୟାନରେ ବି ପ୍ରେମର କୋଇଲି କୁହୁକୁହୁ ଗାଇଦେଲା । ଦେହମନରେ ନାଚି ଉଠିଲା ଅନେକ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାର ରଙ୍ଗୀନ ସ୍ୱପ୍ନ । ସେତେବେଳେ କଣ କରିବି କଣ ନାହିଁ କିଛି ବି ଭାବି ପାରୁ ନ ଥାଏଁ । ସାହି ପଡିଶାର ଝିଅମାନେ ଗାଆଁ ଟୋକା ମାନଙ୍କ ସହ ଲୁଚିଛପି ତାଙ୍କ ସବୁକିଛି ଉପଭୋଗ କରି ଯାଉଥିବା ବେଳେ, ଉପନ୍ୟାସ କାହାଣୀ ରେ ପଢିଥିବା ନାୟିକାମାନଙ୍କ ଚରିତ୍ରରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ନିଜର ସବୁକିଛି ସାଇତି ରଖୁଥାଏଁ, ନିଜ ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିମ ମନର ଦେବତା ପାଇଁ । ଆଉ ସବୁ ରାତିରେ ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସ୍ୱପ୍ନ ନେଇ ମୋ ପ୍ରଥମ ଚଉଠି ରାତିକୁ ସଜାଉଥାଏ ଅକ୍ଷତ କୁମାରୀତ୍ୱର ପ୍ରଦୀପ ଜାଳି । ହେଲେ ଆଜି ମୋ ବାହା ହେବାର ଦୀର୍ଘ ଚାରି ବର୍ଷ ଅତିବାହିତ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ହେଁ ଲାଗୁଛି ଯେମିତି, ମୋ ପ୍ରଥମ ଯୌବନରେ ଜଳେଇଥିବା ଅକ୍ଷୟ ପ୍ରଦୀପ ଆଜିଯାଏ ଲିଭି ପାରୁନି…… ଯେଉଁଥି ପାଇଁ ମୁଁ ଶାରୀରିକ ଆଉ ମାନସିକ ଉଭୟ ପ୍ରକାରେ ଭାଙ୍ଗି ପଡି ଦୀର୍ଘ ଗୋଟାଏ ବର୍ଷ ହେଲା ଫେରି ଆସିଛି ପୁଣିଥରେ ମୋ ନିଜ ଘରକୁ ଶାଶୁ ଘରକୁ ଆଡେଇ ଦେଇ……
ଏଇ ଗଲା ମୋ କଥା, ମାନେ ମୁଁ ସବିତା । ବୟସ ୨୪ ବର୍ଷ । ଶରୀର ଗଠନ ୩୬ ୩୦ ୩୮ । ନବମ ଶ୍ରେଣୀରୁ ଗାଆଁ ଟୋକାମାନେ ପଛରେ ପଡିଥିଲେ ବି ଛାତିରେ ଓଢ଼ଣି ଘୋଡେ଼ଇ ସାଇତି ରଖିଥିଲି ମୋ ସ୍ୱାମୀ ଙ୍କ ପାଇଁ । ପୁରୁଣା କାଳିଆ ନୀତିକୁ ଆପଣେଇ ଭଲ ପାଠ ପଢି ଆଜି ସରକାରୀ ସ୍କୁଲ ଟିଚରସିପ୍ କରୁଛି । (ଆଗରୁ ଗାଆଁ ସ୍କୁଲରେ ଥିଲି, ଏଇ ଗଲା ସେସନରୁ ପାଖ ଗାଆଁକୁ ବଦଳି ହେଇଛେ।) ଆଉ ସେଇ ନୀତି ଯେ ଆଜି ମୋ ଜୀବନ ଯୌବନକୁ ମୂଲ୍ୟହୀନ କରି ଦେଇଥିବାରୁ ତାକୁ ପଛରେ ଛାଡି ଆଧୁନିକତା ପ୍ରତି ଆକର୍ଷିତ ହୋଇ ଉଠୁଛି । ଏକା ଏକା ଅଛି ବୋଲି ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଛି, ଏମିତି ଗପ ପଢି ଖାଲି ହାତ ମାରି ନିଜକୁ ନିଜେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ମାତ୍ର କରୁଛି । ଏଇ ଗଲା ମୋ କାହାଣୀ । ଆସନ୍ତୁ ଯିବା ପରବର୍ତ୍ତୀ କାହାଣୀକୁ ।
ସେଦିନ କୌଣସି କାରଣରୁ ମୁଁ ହସପିଟାଲ ର ୱେଟିଙ୍ଗ ରୁମରେ ବସିଥାଏଁ । ପାଖରେ ଆଉ ଜଣେ ଭଦ୍ର ମହିଳା ତାଙ୍କ ବର୍ଷେ କି ଦେଢ ବର୍ଷର ପୁଅଟିକୁ ଧରି ବସିଥାଆନ୍ତି । ବେଶ୍ ସୁନ୍ଦରୀ, ବେଶ ଭୁଷାରେ ବି ହିରୋଇନ୍ ଟିଏରୁ କମ୍ ଲାଗୁ ନ ଥାନ୍ତି । ଛୁଆଟେ ପାଇଁ ନା କଣ ଖାଲି ଟିକିଏ ଝଡିଗଲା ପରି ଜଣା ପଡୁ ଥାଆନ୍ତି । ହେଲେ ପଚାରୁ ପଚାରୁ ପରିଚୟ ପାଇ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇଗଲି ଯେ ଇଏ ଆମ ସ୍କୁଲର ମାନବ ସାର୍ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ । ହେଲେ ସେ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ସାର୍ ଯେ ନାହାନ୍ତି । ସବୁ ପଚାରି ଆହୁରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିଲା ଯେ ମୋ ପରି ସେ ବି ସାର୍ ଙ୍କୁ ଛାଡି ବର୍ଷେ ପାଖାପାଖି ହେଇଗଲାଣି ନିଜ ମାଆଁ ଘରେ ଅଛନ୍ତି । ଅଜବ ସଂଯୋଗ । କାଳେ ମୋରି ପରି ସମ ଦଶାରେ ସାର୍ ଙ୍କୁ ଛାଡି ମାଆ ଘରକୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି କି ? ହେଲେ ଏ ଛୁଆଟା ତ ଅବିକଳ ସାର୍ ଙ୍କ ଜେରକ୍ସ ପରି ଲାଗୁଛି, ପୁଣି କଣ ହେଲା ଯେ ସାର୍ ଙ୍କୁ ଛାଡିଲେ ? ଏମିତି ସନ୍ଦେହ ର ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ଭିତରେ ପ୍ରକୃତ ଘଟଣା କୁ ଜାଣିବାକୁ ତଥା ୱେଟିଙ୍ଗ୍ ଟାଇମ୍ କୁ ବି ଏମିତି କଥା କଥାରେ ଅତି ବାହିତ କରି ଦେବାକୁ ତାଙ୍କ ପୁଅକୁ କୋଳେଇ ନେଇ ଉପର୍ କୋରିଡର୍ ଆଡେ ବୁଲୁ ବୁଲୁ ଯାହା ଶୁଣିଲି, କଥାଟା ବିଶ୍ୱାସ ନ ହେଲେ ବି ଆଚମ୍ବିତ ଲାଗୁଥାଏ । କାରଣ ମୁଁ ଯାହା ଭାବୁଥିଲି ୟାଙ୍କର ଠିକ୍ ଓଲଟା । ମୋ କାହାଣୀର ବିପରୀତ ପାର୍ଶ୍ଵ ଯେମିତି । ତାଙ୍କ କଥାନୁସାରେ ସେ ସ୍ୱାମୀ ସୁଖରୁ ଅତୃପ୍ତ ହୋଇ ନୁହେଁ ବରଂ ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି ତାଙ୍କୁ ଏକା ଛାଡି ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି । ବାଃ ରେ ବିଚିତ୍ର ଦୁନିଆଁ ! କିଏ ଭୋକ ଉପାସରେ ମରୁଛି ତ କିଏ ହଜମ କରି ନ ପାରି ମରୁଛି ! ତାଙ୍କର ଏଭଳି ଅଦ୍ଭୁତ କଥା ମୋ ଦେହ ମନରେ ଏତେ ମାଦକତା ଭରି ଦେଲା ଯେ, ଟିକିନିକି ସବୁ ପଚାରି ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲି ମାନେ ତାଙ୍କ ଆରମ୍ଭରୁ ଶେଷ ଯାଏ । ସିଏ ବି ନିଜ ଉତ୍ସୁକତାକୁ ଚାପି ନ ପାରି ତାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୂହୁର୍ତ୍ତର ସେଇ ଘଟଣା ମାନଙ୍କୁ ଏପରି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାରେ ଲାଗିଲେ ଯେ ମତେ ଲାଗୁଥିଲା ଦେଶୀ ଓଡିଓରେ ରୋମାଣ୍ଟିକ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖୁଛି, ଯେଉଁଥିରେ ସେ ବାରମ୍ବାର ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଦେଖାଇ କହି ଚାଲିଥାନ୍ତି, ଏତେ ବଡ଼ ଗୋଟାଏ ଲୋ ମାଆଁ, ଏତେ ଗଭୀରକୁ ପେଲି ଦିଅନ୍ତି, ମେସିନ ପରି ଖାଲି ରାତିଦିନ ପେଲୁ ଥାଆନ୍ତି, କୁହନ୍ତୁ ତ କିଏ ହେଲେ ସହି ପାରିବ…. ଏମିତି କେତେ କଅଣ । ଯାହା ଶୁଣି ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ସବୁବେଳେ ନାଚି ଉଠୁଥାଏ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମର ସେଇ ଆଫ୍ରିକାନ୍ ମାନଙ୍କ ଯୌନାଙ୍ଗ, ଯେଉଁଟା ମୋର ଫେବରାଇଟ୍, ମୋ କାମନା କଳ୍ପନାର ଏକମାତ୍ର ସ୍ୱପ୍ନ ।
ସେଦିନ ରାତିସାରା ମତେ ଆଉ ନିଦ ହେଲା ନି । ତା ପରଦିନ ଯେତେବେଳେ ସ୍କୁଲ ଆସିଲି, କେଜାଣି କାହିଁକି ମାନବ ସାର୍ ଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଆପେ ଆପେ ଟାଣି ହେଇ ଯାଉଥିଲି । ସେ କିଛି ନ କହିଲେ ବି ମତେ ହାତ ଠାରି ଡାକିଲା ପରି ଲାଗୁଥାଏ ତେଣୁ ବାରମ୍ବାର ତାଙ୍କୁ ଓଲଟି ଅନେଇଁ ରହୁଥାଏଁ । ଯେତେ ଯାହା ହେଲେ ଶହେ ଛୁଆ ଥିବା ସ୍କୁଲର ଗହଳି ସାଙ୍ଗକୁ ଆଉ ଦୁଇଜଣ ଷ୍ଟାଫ୍ । ଜଣେ ହେଡ୍ ମାଷ୍ଟର, ଆଉ କିଛି ଦିନ ପରେ ଅବସର ନେବେ । ଆଉ ଜଣେ ସେଇ ଗାଆଁରେ ଥିବା ମୋ ମାଉଁସୀ ଝିଅ ବନିତା ଯାହାକୁ ପ୍ରାଇଭେଟ୍ ଭାବେ ରଖା ଯାଇଛି, ଯାହାଠୁ ପର ପୁରୁଷଠାରୁ ନିଜର ଯୌବନର ଭୋକ ମେଣ୍ଟେଇବାର ପ୍ରେରଣା ପାଇଥିଲି । ଆଉ ସେଇ ଏକମାତ୍ର ଯବାନ ଭେଣ୍ଡିଆ ମାନବ ସାର୍ । ମାନବ ସାର୍ ଙ୍କ ବୟସ ମୋ ଠୁ ଏକ ବର୍ଷ ସାନ, ସେମିତି ମୋ ଠାରୁ ବର୍ଷେ ପଛରେ ମେରେଜ୍ ଭି ହେଲେ ଆଜି ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କୋଳରେ ଦେଢ ବର୍ଷର ଶିଶୁପୁତ୍ର ଆଉ ମୋ କୋଳ ଶୂନ୍ୟ । ଯେଉଁଟା ମତେ ଆହୁରି ଭାଙ୍ଗି ଦେଉଥାଏ ।
ସେହି ଦିନଠାରୁ ସ୍କୁଲକୁ ଗଲେ ସାର୍ ଙ୍କ ପରସନାଲିଟିରେ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲେ ବି ଗହଳ ଚହଳ ପରିବେଶ ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କ ସହ ମନ ଖୋଲି କଥା ବି ହେଇପାରୁ ନ ଥାଏ ତଥାପି ରାତିରେ ଏକା ଏକା ବେଡ଼ରେ ପଡି ନିଗ୍ରୋମାନଙ୍କ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଭାବି ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରି କାମ ଚଳେଇ ନିଏ । ଏମିତି କିଛି ଦିନ ଗଲା ପରେ ଆପଣମାନେ ଜାଣିଥିବେ ବାତ୍ୟା ପାଇଁ ଦୁଇ ଦିନ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସ୍କୁଲ ଛୁଟି କରି କେବଳ ଟିଚର୍ ମାନଙ୍କୁ ସ୍କୁଲ ଖୋଲା ରଖିବାକୁ ସରକାରଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିଲା । ସେଇଠି ଆମ ହେଡମାଷ୍ଟ୍ରେ କହିଲେ, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆସିବାର କଣ ଦରକାର ? ଦୁଇ ଦୁଇ ଜଣ ଦିନେ ଦିନେ ପାଳି କରି ଦେବା । ସୁଯୋଗକୁ ମୁଁ ଆଉ ମାନବ ସାର୍ ପ୍ରଥମ ଦିନ ଆଉ ତା ପର ଦିନ ଆମ ବନିତା ଆଉ ହେଡମାଷ୍ଟ୍ରେ ଙ୍କ ପାଳି ରଖାଗଲା।
ବାହାରେ ଟୁପୁରୁ ଟାପୁରୁ ବର୍ଷା । ନିରୋଳା ସ୍କୁଲ ଭିତରେ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ଥିବୁ । ରାତିସାରା ମତେ ଆଉ ନିଦ ହେଉ ନ ଥାଏ । କେମିତି ଯେ ତାଙ୍କୁ ମୋ ଆଡକୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରି କାମ ହାସଲ କରିବି ସେଇ ଚିନ୍ତାରେ ସକାଳ ହେଲା । ଅନେକ କଳ୍ପନା ଜଳ୍ପନା ମନରେ ନେଇ ତରବର ହେଇ ସ୍କୁଲରେ ପହଞ୍ଚୁ ପହଞ୍ଚୁ ସାର୍ ବି ଆଗରୁ ହାଜର । ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡରେ ସ୍କୁଲ । ଟୁପୁରୁ ଟାପୁରୁ ବର୍ଷା ପାଇଁ ଘରୁ କେହି ବାହାରୁ ନାହାନ୍ତି । ମୁଁ ବି ପୁରା ରେଡି । ତାଙ୍କୁ କେମିତି ମୋ ଆଡକୁ ଆକର୍ଷିତ କରିବି ଭାବି ସେଦିନ ବିନା ବ୍ରା ରେ ଖାଲି ବ୍ଲାଉଜଟା ଗଳେଇ ଶାଢି ପିନ୍ଧି ଥାଏଁ । ତା ସାଙ୍ଗକୁ ରାସ୍ତାରେ ଜାଣିଶୁଣି ଶାଢି ଆଉ ବ୍ଲାଉଜକୁ ଭିଜେଇ ସେମିତି ଓଦା ସର ସର ହେଇ ପହଞ୍ଚିଲି । ତାଙ୍କ ଆଗରେ ରେନ୍ କୋଟ୍ ଟା ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ ମୋ ଭିଜା ଦେହ ଦେଖି ସିଏ ବି କିଛି ସମୟ ଏକ ଲୟରେ ଅନେଇଁ ରହି କହିଲେ, “ଆରେ ମେମ୍, ରେନି କୋଟ୍ ପିନ୍ଧି ଆପଣ ଏତିକି କେମିତି ଭିଜିଗଲେ ଯେ…?”

• କଣ କରିବି ସାର୍, ବାଟରେ ଆସିଲା ବେଳେ ସେଇ ଭିଗା ଭିଗା ସାୱନ୍ ଗୀତଟା ମନେ ପଡିଗଲା ତ…. (ଦୁହେଁ ହସି ଉଠିଲୁ । ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥାଏଁ, ମୋ ଭିଜା ଭିଜା ଶାଢୀ ଭିତରୁ ଅପଲକ ଆଖିରେ ମୋ ଛାତିକୁ ଅନେଇଁ ରହିଛନ୍ତି । ଏଇଟା ମୋ ପାଇଁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସୁଯୋଗ ଭାବି ସେମିତି ତାଙ୍କ ଆଡେ ମୁହଁ କରି ଶାଢ଼ୀ ପଣତରୁ ପାଣି ଝାଡିବା ବାହାନାରେ ଛାତି ଉପରୁ ଖସେଇ ଆଣି ତାଙ୍କୁ ଟିକିଏ କଣେଇ ଚାହିଁଲି । ପଣତକୁ ଝାଡୁ ଝାଡୁ ମୋ ପୃଥୁଳକାୟ ସ୍ତନ ଯୁଗଳ ତଳ ଉପର ହେଇ ନାଚି ଉଠୁଥିବାର ସେ ଆଁ କରି ଅନେଇଁ ରହିଛନ୍ତି । ସେମିତି ମାଦକ ଚାହାଣି ଟିଏ ମାରି ତାଙ୍କ ଆଡେ ଦେଖି ପଚାରିଲି, “ମୋ ଶାଢ଼ୀ ପଟା ତ ପୁରା ଭିଜି ଯାଇଛି ସାର୍, କଣ କରିବି ?” ଭୋକିଲା ସିଂହ ଟେ ପରି ସେ ଖାଲି ମୋ ଛାତିକୁ ଅନେଇଁ ରହିଥିବାରୁ ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି, “କଣ ହେଲା ସାର୍… ଏମିତି କାବା ହେଇ ଗଲେ ଯେ…?” ସେ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହୋଇ ମୋ ଆଡୁ ମୁହଁ ହଟେଇବା ବାହାନାରେ ସାମାନ୍ୟ ବୁଲିପଡି କହିଲେ, “ନାଇଁ, କିଛି ନାଇଁ ଯେ…” ମୁଁ ଜାଣିଗଲି, ମୋ ଯୌବନର ସ୍ୱାଦ ଚାଖିବାକୁ ତାଙ୍କ ପାଟିରୁ ବି ଲାଳ ଗଡିଲାଣି । ହେଲେ ଆରମ୍ଭଟା କେମିତି ଯେ ହୋଇଗଲେ ହେଲା । ସେମିତି ସେ ମୁହଁ ଫେରେଇବା ବାହାନାରେ ନା କଣ ଧୀରେ ପାଦ ଚାପି ଅଫିସ୍ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲେ । ମୁଁ ବି ଶାଢୀଟାକୁ ସାମାନ୍ୟ ଝାଡିଝୁଡି ହେଇ ଦସ୍ତଖତ କରିବା ବାହାନାରେ ଯାଇ ଅଫିସକୁ ପଶିଲି । ସେ ଚେଆର୍ ରେ ବସି ଥାଆନ୍ତି । ତାଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ମୁଁ ଅର୍ଦ୍ଧ ନଇଁ ଦସ୍ତଖତ କରୁକରୁ ମୋ ଶାଢ଼ୀଟା ଛାତିରୁ ବାରମ୍ବାର ଖସି ପଡୁଥାଏ ଯାହାକୁ ସେ କଣେଇ କଣେଇ ଅନେଇଁ ରହୁଥାଆନ୍ତି । ଦସ୍ତଖତ କରି ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଗୋଟିଏ ଚେଆର୍ ରେ ବସିଲି ଆଉ କହିଲି, “ଆଜି ପିଲାମାନେ କେହି ନାହାନ୍ତି ବୋଲି କେମିତି ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗୁଛି ନା……
• ହଁ, ଆଜି ଦିନଟା କେମିତି କଟିବ କେଜାଣି… ଏମିତି କାମଧନ୍ଦା କିଛି ନ ଥିଲେ ସେଦିନ ସମୟ ବି କଟେ ନି……
• କାଇଁ, ଭଲ ଷ୍ଟୋରିଟିଏ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତୁ… ଏମିତି ଗପ ମାରି ମାରି ଆଜି ଦିନକ କଟେଇ ଦେବା ଆଉ…
• କି ଭଲ ଷ୍ଟୋରି ଆରମ୍ଭ କରିବି ମେମ୍…? ଜାଣିଛନ୍ତି ଯଦି ଆପଣ କହନ୍ତୁ……
• ମୁଁ ହେଲେ କଣ ଜାଣିଛି କି…. (ଦୁହେଁ ସାମାନ୍ୟ ହସି)
• ତେବେ ଆଜି ଦିନଟା ବୋରିଂ ହେବ ବୋଧହୁଏ….
• ହଁ, ସାର୍ ଯଦି କିଛି ଖରାପ ଭାବିବେନି, କିଛି ଆପଣଙ୍କୁ ପଚାରନ୍ତି….
• ଏଥିରେ ଖରାପ ଭାବିବାର କଣ ଅଛି…
• ନାଇଁ, କିଛି ଦିନ ତଳେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ମାଡାମ୍ ଙ୍କୁ ହସପିଟାଲରେ ଭେଟିଥିଲି ତ……
• ଆପଣ କେମିତି ଚିହ୍ନିଲେ……
• ଏମିତି ପରିଚୟ ହେଉ ହେଉ ହେଇଗଲା….
• ଓଃ……
• କିଛି କହୁଥିଲେ କି……
• କଣ ଆଉ କହିବେ, ଆପଣ ଯାହା ଲୁଚେଇଥିଲେ….
• ମାନେ….
• ମାନେ ଆଉ କଣ ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ମୁଁ ଏକା ଶ୍ୱଶୁର ଘର ଛାଡ଼ି ମାଆଁ ଘରେ ରହୁଛି, କିନ୍ତୁ ଆପଣ ବି ଯେ ଏହା ଜାଣି ନ ଥିଲି….
• କଣ କରିବା ମେମ୍… ସବୁ ଉପରବାଳାର ଲୀଳା ଆଉ….
• ହେଲେ ଆପଣଙ୍କର ଛୁଆଟେ ଥାଉ ଥାଉ ଏମିତି କଣ ହେଲା ଯେ ତାଙ୍କୁ ଛାଡି ଦେଇଛନ୍ତି……
• ନା ସେମିତି କିଛି ନାଇଁ ଯେ….
• ମାନେ…
• ଯେମିତି ଆପଣ ଶାଶୁ ଘର ଛାଡିଛନ୍ତି, ସେମିତି ସିଏ ବି ଆଉ….
• ହେଲେ ସିଏ ତ କହୁଥିଲେ ଠିକ୍ ତାର ଓଲଟା…
• ମାନେ…
• ମାନେ… ମୁଁ ଯେଉଥିପାଇଁ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଛି, ମୋରି ଓଲଟା….
• ଆପଣଙ୍କ ଠୁ ଓଲଟା ମାନେ… ବୁଝି ପାରିଲି ନି…. ( ତା ପରେ ଅତି ନିର୍ଲଜୀଟିଏ ପରି ମୁଁ ଆରମ୍ଭ କଲି ମୋ ଷ୍ଟୋରି ଆଉ ସେ ବେଳେ ବେଳେ ମୋ ଉପରୁ ତଳଯାଏ ସ୍କେନ୍ କଲାପରି ଅନାଉଁ ଥାଆନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଯୌବନା ନାରୀ ର ଇଚ୍ଛା, ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ସବୁକିଛି ଅତି କରୁଣ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁକରୁ କେମିତି ଯେ ତାଙ୍କୁ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଟାଣିବି ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏଁ । ମୋର ସବୁକିଛି କହି ସାରିଲା ପରେ କହିଲି, “ଏଇ ତ ଥିଲା ମୋ ଷ୍ଟୋରି କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ର ତ ଠିକ୍ ଓଲଟା ନା….” ସେ ସାମାନ୍ୟ ହସିକି ପଚାରିଲେ, “ଓଲଟା ମାନେ…?”
• ମାନେ ମୁଁ କିଛି ନ ପାଇକି ଘର ଛାଡିଲି, ଆଉ ଆପଣ ପରା ତାଙ୍କୁ…. (ଏଥର ସେ ଲାଜରେ ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରିଦେଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ ଟିଏ ଛାଡି ପୁଣି ନିର୍ଲଜ ପରି ପଚାରିଲି,
• ମାଡାମ୍ କହୁଥିଲେ, ଆପଣଙ୍କର ଦିନେ ନ ହେଲେ ଚଳୁ ନ ଥିଲା, ଏବେ ଏକା ଏକା ବର୍ଷେ ହେଲାଣି କେମିତି ରହୁଛନ୍ତି…… (ସନ୍ଦେହ ଆଖିରେ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଅନେଇଁ ରହିବାରୁ ମୁଁ ଟିକିଏ ଡରିଗଲି, କାଳେ ଖରାପ ଭାବିଥିବେ ବୋଲି । ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ସିଏ ବି ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ ମାରି କହିଲେ,
• କଣ ଆଉ କରିବା ମେମ୍… ଏମିତି ଆପଣ ଯେମିତି ଏକା ଏକା, ମୁଁ ବି ସେମିତି ଏକା ଏକା…
• ହେଲେ ବାହା ହେଲା ପରେ ଏମିତି ଏକା ଏକା ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ କାଟିବା ଭାରି କଷ୍ଟକର ହେଇ ପଡୁଛି ନା…
• ଭାଗ୍ୟରେ ଯାହା ଅଛି…
• ହଁ, ଭାଗ୍ୟଟା ବି ବଡ଼ ବିଚିତ୍ର, କାହାକୁ ଏତେ ସୁଖ ଦେଉଛି ଯେ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି, ଆଉ କିଏ ଖୋଜିଲେ ବି ପାଉନି…
• ମାନେ….
• ମାନେ ଆଉ କଣ… ଆପଣମାନେ ସମ୍ଭାଳି
  ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି, ଆଉ ଆମେ ଖୋଜିଲେ ବି ମିଳୁ ନି…… (ଏମିତି କହି ମୁଁ ମୋ ଭିଜା ପଣତକୁ ମେଳେଇ ଶୁଖେଇବାର ବାହାନା କରୁଥାଏଁ)
• ବୁଝିପାରିଲି ନି……
• (ତାଙ୍କ ଆଡେ ଟିକିଏ କାମାତୁର ନୟନରେ ଚାହିଁ) ସତରେ ବୁଝି ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି ନା ବୁଝି ନ ବୁଝିବାର ଛଳନା କରୁଛନ୍ତି….
• ଆପଣ ତ ବୁଲେଇ ବଙ୍କେଇ କହୁଛନ୍ତି…
• ସିଧା ସିଧା କହିବାକୁ ଗଲେ, ଆପଣଙ୍କ ମାଡାମ୍ କାହିଁକି ଆପଣଙ୍କୁ ଛାଡି ଯାଇଛନ୍ତି କୁହନ୍ତୁ ତ…
• ଏଇ ଟିକିଏ ଆଗରୁ ଆପଣ ତ କହିଲେ…
• କଣ କହିଲି…?
• ଯେ ମୋରି ପାଇଁ ସେ….
• ହଁ…ହଁ… କଣ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ କୁହନ୍ତୁ….
• ନା ଆପଣ ତ ଜାଣିଛନ୍ତି ନା…. ଆଉ ବା କଣ କହିବି……
• ହଁ ସେଇ କଥା ତ…. (କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ନିରବ ରହିବା ପରେ) ଏବେ ବୁଝିଲେ ତ… ତାଙ୍କୁ ବେଶି ହେଇଗଲା ବୋଲି ଆପଣଙ୍କୁ ଛାଡିଲେ… ଆଉ ମତେ ମିଳିଲାନି ବୋଲି…
• ଓଃ…… ଏଇ କଥା…. ମାନେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଠୁ….
• (ତାଙ୍କ ମୁହଁରୁ କଥା ଛଡାଇ) ଆପଣ କୁହନ୍ତୁ ତ… ନାରୀଟିଏ ତାର ସବୁକିଛି ଛାଡି ଗୋଟିଏ ପୁରୁଷ ପାଖକୁ କାହିଁକି ଯାଏ…. କଣ ଖାଲି ରାନ୍ଧି ବାଢ଼ି ଖାଇବାକୁ…. ଏଇଠି ବି ତ ରାନ୍ଧି ବାଢି ଖାଉଛି…. ହେଲେ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଯାହା ମିଳିବା କଥ ଯଦି ନ ମିଳେ ତେବେ ଆପଣ କହନ୍ତୁ, ତାଙ୍କୁ ଛାଡି ଆସିବାଟା କଣ ମୋର ଭୁଲ୍…???
  ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇ ପୁରା ଗୁମଶୁମ୍ ରହିଗଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି, “କୁହନ୍ତୁ ନା ସାର୍, ମୁଁ କିଛି ଭୁଲ କରିଛି କି…???
• ନା…… ମାନେ…. ନାଇଁ… ଯେ…… ହେଲେ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ୍ ଟା କଣ ଯେ ଦୁହେଁ ମିଶି ସୋଲୁସନ୍ ବାହାର କରିଥିଲେ ମୋ ମତରେ ଭଲ ହେଇଥାନ୍ତା….
• ପୁରା ଚାରି ବର୍ଷ ହେଇଗଲା ପରା ଆମ ମେରେଜ୍… ଆଉ କଣ ହବ ସାର୍….
• If u don’t mind… ପ୍ରୋବ୍ଲେମ୍ ଟା କଣ ମତ କହିବେ କି…?
• ଆପଣ ବି ସେମିତି କିଛି ଖରାପ ଭାବିବେ ନି… ଏଇଟା ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଭିତିରି କଥା… ଜାଣିଛନ୍ତି ମତେ ଯେତେ ବି ବାଧୁଥାଉ ଆପଣଙ୍କ ଆଗରେ ନିର୍ଲଜୀ ପରି ଆଉ ଆପଣଙ୍କୁ ଏମିତି ନିଜର ଭାବି କହି ଦେଉଛି ସିନା ମତେ ରାତିସାରା ପରା ନିଦ ହେଉନି…. ମୋ ନାରୀ ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥ ହେଇଗଲା ବୋଲି….
• ଯେ ସେ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ୍ ଟା କଣ ମତେ ଥରେ କହନ୍ତୁ ତ….
• ଆପଣ କିଛି ଖରାପ ଭାବିବେନି ତ….
• ଆରେ ଆପଣ ମୋର କଥା, ଏଥିରେ ଖରାପ ଭାବିବାର କଣ ଅଛି, ତା ଛଡା ମତେ ଲାଗୁଛି ଦୁଇ ଜଣ ଏବେ ଗୋଟିଏ ନାଆର ସବାରୀ….
• (ଟିକିଏ ଡରି ଆଉ ଲାଜେଇଲା ପରି) ଆପଣ କହନ୍ତୁ ତ ଆପଣଙ୍କ ସାଇଜ୍ କେତେ….?
• ମାନେ….
• ମାନେ ଟା ଆପଣ ଠିକ୍ ବୁଝୁଛନ୍ତି, କୁହନ୍ତୁ ନା କେତେ…
• (ଲାଜେଇକି ହସି ହସି) ମୁଁ କେବେ ମାପି ନି……
• ମାଡାମ୍ ତ କହୁଥିଲେ ବହୁତ ବଡ଼…. କୁଆଡେ ତାଙ୍କ ହାତ ଏଡେ… (ସେ ଏବେ ପୁରା ଲାଜେଇ ଗଲେ, ଏପଟେ ଥରେ ହେଲେ ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଆଖିରେ ଦେଖିବାର ଲାଳସାକୁ ମୁଁ ଦମନ କରି ପାରୁ ନ ଥାଏଁ, ଖାଲି ଦେଖିବି କଣ ଏମିତି ଏକା ଏକା ତାଙ୍କୁ ପାଇବାର ସୁଯୋଗ ବି କେବେ ମିଳିବ ନା କେଜାଣି, ଜୀବନ ଯୌବନର ସବୁ ଉନ୍ମାଦନା ଭୋକ ମେଣ୍ଟେଇ ଦେବି ତ ଆଉ… ଏମିତି ଭାବି ବେସରମ ହେଇ ପୁଣି ମୁଁ ବି ସାମାନ୍ୟ ଲାଜେଇଲା ପରି ଧିରେ ଧିରେ କହିଲି, “ମାପି ନ ଯଦି…. ଦେଖାନ୍ତେ କି ଟିକିଏ……
• କାହିଁକି….(ଏକଦମ୍ ଲାଜେଇକି)
• ସେଇ ତ ପ୍ରୋବ୍ଲେମ୍…. ଆପଣଙ୍କର ଦେଖିଲେ ସିନା କହିବି……
• କିନ୍ତୁ ଏମିତି….
• ଏମିତି କଣ ବା… କିଏ ଆଉ ଅଛି ନା ଆସୁଛି ଯେ….
• ହେଲେ ଏମିତି ଦେଖାଦେଖିରେ କଣ ରହି ହେବ….
• ଓଃ…. ଯାହା ହେବ ଦେଖାଯିବ….
• ତେବେ ଆପଣ ନିଜେ ଆସିକି ଦେଖି ନିଅନ୍ତୁ… ମୁଁ କଣ ଦେଖେଇବି ବା…. (ସୁଯୋଗ ଆଉ ଛାଡେ କି…? ତାଙ୍କ କଥା ନ ସରୁଣୁ ଉଠି ତାଙ୍କ ଆଗରେ ଆଣ୍ଠେଇକି ବସିଗଲି । ସେ ସେମିତି ଚୌକି ଉପରେ ବସି ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ଦୁଇ ପଟକୁ ମେଲେଇ ବସି ଥାନ୍ତି । ମୁଁ ଫଟାଫଟ୍ ତାଙ୍କ ପେଣ୍ଟ୍ ର ଚେନ୍ କୁ ଖୋଲି ସେଇଟାକୁ ବାହାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ଅଜବ ମଣିଷ ଟା, ଭିତରେ ଚଡି ବି ନାହିଁ । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍ ଏଇଟା ତ ସତରେ ବହୁତ ବଡ !!! ଯେମିତି ମସ୍ତ୍ ବଡ ଢମଣାଟିକୁ ପେଣ୍ଟ୍ ଭିତରେ ଯାକି ରଖିଛନ୍ତି । ଖାଲି ଚେନ୍ ଟା ଖୋଲି ବାହାର କରି ହେଲାନି, ପୁରା ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିବାକୁ ପଡିଲା । ସେମିତି ମୁଁ ତାଙ୍କ ପେଣ୍ଟକୁ ଧିରେ ଧିରେ ଅଣ୍ଟାରୁ ତଳକୁ କରୁ କରୁ ତା ମୂଳ ଟା ସତରେ କେଡେ ଵଡ଼ ଭୟଙ୍କର ଜଣା ପଡୁଥାଏ । ଖାଲି ମୂଳ ପାଖରୁ ସବୁ ବାଳ କାଟି ଚାରିଆଡେ କେରା କେରା ଘଞ୍ଚ କଳାବାଳ, ମସ୍ତ୍ ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଥାଏ । ଯେମିତି ଘଞ୍ଚ ଘାସବୁଦା ମୂଳରୁ ଅଜଗରଟା ବାହାରି ପଡୁଛି । ବାପରେ ଆଉ କେତେ ଲମ୍ବା ବା… ଆଣ୍ଠୁଯାଏ ପେଣ୍ଟକୁ ଖସେଇଲେ ବି ତା ଅଗଟା ଦିଶୁନି ଯେ । ୱ।ଓ…. ପେଣ୍ଟଟା ଆଣ୍ଠୁ ତଳକୁ ଖସାଉ ଖସାଉ ଫଡ୍ କିନା ମୋ ମୁହଁରେ ବାଡେଇ ହେଲା । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍…. ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍… It’s really a huge one…. ମୁଁ ତ ମୁହଁକୁ ଚାପି ଆଁଟା କରି ରହିଗଲି । ପୁରା ସ୍ପ୍ରିଂ ଟେକିଲା ପରି ଉପରକୁ ଟେକି ହେଇ ଲପ ଲପ ଦୋହଲୁଛି…… ହାତେ ଲମ୍ବା ନାଗଟିଏ ଯେମିତି ବିଲ ଭିତରୁ ଫୁତ୍କାର ଛାଡୁଛି…… ଇଲୋ ମାଆଲୋ…… କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ଲୋ ମାଆ…. ମୁଁ ତ କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି……ତାଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ଠୁ ଛାତି ଯାଏ ଟେକି ହେଇଛି, ଉପର ଟୋପାଟା ପୁରା ଛତୁ କଢ ପରି ଗୋଲାପୀ ହେଇ ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛି, ମୁଁ ଆଉ ସହି ପାରିଲି ନି, ଆପେଆପେ ମୋ ହାତଟା ମୁଠେଇ ଧଇଲା…… ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍…. କି ଶକ୍ତ ଆଉ ମୁଲାୟମ୍…… ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତ ଧରି ବି ହେଉନି…… ମୋ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ପାଉ ପାଉ ପୁଣି ଆହୁରି ଶକ୍ତ ହୋଇ ଫୁଲି ଉଠିଲା । ସେ ବି ଉପରକୁ ମୁହଁ କରି ଲମ୍ବା ସିତ୍କାର ଟିଏ ମାରି କହିଲେ, “ବେଶ୍ ଥାଉ ମେମ୍…… ଆଉ ସହି ହେବନି……” ଲାଗୁଥିଲା ମୋ ଦୀର୍ଘ ଦିନର ଇଚ୍ଛା ଆକାଂକ୍ଷା ଆଉ କାମନାକୁ ପୁରଣ କରିବାର, ମୋ ଦୀର୍ଘ ଦିନର ସ୍ୱପ୍ନ…. ଯାହା ପାଇଁ ମୋ ନାରୀ ଜନ୍ମ କୁ ବ୍ୟର୍ଥ ଭାବୁଥିଲି ସେଇଟା ଯେ ମୋ ଆଖି ଆଗରେ… ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ…. ତାକୁ ହାତରେ ପାଇ କେମିତି ବା ଆଉ ଚୁପ୍ ରହନ୍ତି…. ଯାହା ହେଲେ ହେବ… ୟାକୁ ଧରି ଛୁଉଁ ଛୁଉଁ ମୋ ବିଆରୁ ବି ପାଣି ଗଦେଇହେଲା । ପୁରା ଉତ୍ତେଜିତା ହୋଇ ଦୁଇ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଧରୁ ଧରୁ ମୋ ଛାତିରୁ ଶାଢ଼ୀଟା ବି ଖସି ଉପରେ କ୍ଳେଭେଜ୍ ଟା ପିଚିକି ପଡୁଥାଏ । ସେ ସେମିତି ମୋ ଛାତିକୁ ଲୋଭିଲା ଆଖିରେ ଅନେଇଁ କହୁଥାନ୍ତି, “ପ୍ଲିଜ୍ ମେମ୍, ଏମିତି ହାତ ମାରନ୍ତୁ ନି, ମୁଁ ସହି ପାରୁନି ।“ ମୁଁ ବି ଉନ୍ମାଦିନିଟିଏ ପରି ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୁଠେଇ ତା ଚମଡାକୁ ତଳ ଉପର କରୁ କରୁ କହିଲି, “ସତରେ…… ସହି ହେଉନି… କଣ ଜବରଦସ୍ତ ଗୋଟାଏ ରଖିଛନ୍ତି ମ…. ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ମନ ଖୋଜୁଥିଲା ପରି ଏତେବଡ଼ ମସ୍ତ୍ ଗୋଟାଏ ପାଇ ମତେ ବି ଛାଡିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉନି ଯେ……”
• ଆପଣଙ୍କର ବି ତ ବହୁତ ବଡ଼ ବଡ଼ ମେମ୍…
• ସତେ କି…… ମୋର ଯଦି ତମକୁ ପସନ୍ଦ ହେଇଛି, ତମେ ନେଇଯାଅ, ଆଉ ତମର ମତେ ଦେଇଦିଅ….
• କଣ କହୁଛନ୍ତି ଆପଣ….
• ପ୍ଲିଜ୍…… ମନା କରନ୍ତୁ ନି…… ଥରେ ହେଲେ ମୋ ନାରୀତ୍ୱକୁ ସଫଳ କରିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ…
• ଆଃ…… ମେମ୍… ଆପଣଙ୍କ କଅଁଳ ହାତର ପରଶରେ ମୋ ଦେହ ପୁରା ଝୁମି ଉଠୁଛି……
• ଆଃ… ମୋ ରାଜା…… ଖାଲି ହାତ ପରଶରେ ଯଦି ଦେହ ଝୁମି ଯାଉଛି, ଓଠରେ ଲଗେଇଲେ କେମିତି ହେବ….?(ଏଇଆ କହି ତାଙ୍କ ସେଇଟାର ଟୋପାଟାକୁ ଗବୋକିନା ପାଟିରେ ପୁରାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ଓଃ ମୋ ବୋପାଲୋ… ଏଇଟା ତ ମୋ ପାଟିକୁ ଫାଡି ଦବ…. ତେଣୁ ଜିଭ ଲଗାଇ ଚାଟିବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ ଉପର ମୁହାଁ ହେଇ ଶିହରଣ ଭରା ସିତ୍କାର ମାରିବାରେ ଲାଗିଲେ ।)
• ଆଃ…… ମେମ୍…… ଉଃ……
• ଆଜିକ ପାଇଁ ମତେ ମେମ୍ ନ ଡାକି ତମେ ଡାକିଲେ ଚଳିବନି……?
• ଓଃ…… ୟେସ୍…… କଣ ମସ୍ତ୍ ଚାଟୁଛ ମ……
• ଇଚ୍ଛା ତ ହେଉଛି ପୁରା ଗୋଟା ଗୋଟା ଗିଳି ଯାଆନ୍ତି, ହେଲେ ଯୋଉ ସାଇଜ୍ ତମର ନା ମୋ ମୁହଁକୁ ତ ଫଟେଇ ଦଉଛି….
• ଓଃ…… ରିଏଲି…… ଚେଷ୍ଟା କଲେ ସବୁ ହୁଏ…… (ତାଙ୍କର ଏମିତି କଥାରେ ମୁଁ ସେଇଟାକୁ ପୁଣିଥରେ ଗିଳିଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ମୁହଁକୁ ସାମାନ୍ୟ ଦରଜ ହେଲେ ବି ପାଟିରେ ପୁରାଇ ସକ ସକ ଚୁସିବାକୁ ଲାଗିଲି । କାରଣ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ ଦେଖି ଆଉ ଷ୍ଟୋରି ପଢି ଜାଣିଥିଲି, ଏମିତି ଚୁଷିବାରେ ପୁଅ ମାନଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗେ । ସତକୁ ସତ ମୋର ଏମିତି ଚୁସିବାରେ ସେ ପୁରା ମଦହୋଶ ହେଇ ଯାଉଥାନ୍ତି । ନନଷ୍ଟପ୍ ତ ସକ୍ କରି ହେଉ ନ ଥାଏ ତଥାପି ମଝିରେ ମଝିରେ କାଢ଼ି ହାତରେ ହଲେଇ ହଲେଇ ପୁଣି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁସୁଥିଲି । ପ୍ରାୟ ୧୦/୧୨ ମିନିଟ୍ ଏମିତି ଚୁସିବା ପରେ ସେଇଟା ପୁରା ଲୁହା ଶାବଳ ପରି ଟାଣୁଆ ହୋଇ ଶକ୍ତ ହେଇଗଲା, ତା ଟୋପାଟା ପୁରା ରକ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣ ପରି ଲାଲ୍ ଆଉ ସେ ପୁରା ନିଶାଗ୍ରସ୍ତ ପରି ମୋ ଦୁଇ କାନ୍ଧକୁ ଧରି ଚିପି ଚିପି ମୋ ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ଛାତିକୁ ଅନେଇଁ ଅନେଇଁ ଓଠକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡି ଉଃ…… ଆଃ…… ଇସ୍… କରିବାରେ ଲାଗିଲେ । ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶେଇ ସେମିତି ଉନ୍ମାଦିନିଟିଏ ପରି ଅନେଇଁ ଛାତିକୁ ଆହୁରି ଆହୁରି ଡେରି ରଖିଲି । ତାପରେ ସେ ହଠାତ୍ ମତେ ତଳୁ ଉଠେଇ ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ବସେଇ ଓଠକୁ ଓଠରେ ଲଗେଇ ଦେଲେ…… ୱ।ଓ…… ମୋ ଦେହରେ ବି ଯେମିତି ୪୪୦ଭୋଲ୍ଟର କରେଣ୍ଟ୍ ଲାଗିଗଲା । ସେମିତି ତାଙ୍କୁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତାଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି କାମୁଡି ଚାଟି ପକେଇଲି । ତାଙ୍କ ହାତଟା ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ କାନ୍ଧକୁ ଚିପି ମୋ ଦୁଧକୁ ଧରୁ ଧରୁ ମୁଁ ଏକଦମ୍ ବାଇଆଣି । ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ମୋ ବ୍ଲାଉଜ କୁ ଫାଡି ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦିଅନ୍ତି । ସେମିତି ସେ ମତେ କୋଳରେ ବସେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋର ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପୁଚିପୁ ଓଠକୁ ଓଠରେ ଲଗାଇ ଚୁଚୁମି ଚାଲିଥାନ୍ତି । ମୁଁ ବି ପୁରା ଏକସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ମୋ ବ୍ଲାଉଜ ବୋତାମ ଗୁଡିକୁ ଫଟାଫଟ୍ ଖୋଲି ମୋ ନଙ୍ଗଳା ନଙ୍ଗଳା ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ତାଙ୍କ ହାତରେ ଧରେଇ ଦେଲି । ସିଏ ବି ମୋ ନଙ୍ଗଳା ଦୁଧକୁ ଧରୁ ଧରୁ କହିଲେ, “ୱ।ଓ…. କଣ ଯୋଡାଏ ରଖିଛ ମ…… ପୁରା ଷୋଡ ବୟସି ପରି ଗୋଲ୍ ଗୋଲ ହେଇଛି……”
• ସତରେ କି… ତମ ପାଇଁ ବୋଧେ ସାଇତି ରଖିଛି……
• ତେବେ ଦିଅନା…. ଚିପିଚିପି ଥରେ ଚୁଚୁମି ଖାଏଁ…
• ମାଗୁଛ ଆଉ କଣ ମ…… ଆଜିଠୁ ତମର ବୋଲି ଜାଣ…. (ମୋ କଥା ନ ସରୁଣୁ ସେ “ଆଃ…… ସତେକି…” କହି ପୁରା ଜୋରରେ ଦୁଇ ଟାକୁ ଚିପିଚିପି ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ମୋର ଦେହମୁଣ୍ଡ ସଵୁ ଶୀତେଇ ଯାଇ ରୁମ ଗୁଡା ଟାଙ୍କୁରୀ ଉଠିଲା । ସେମିତି ଦୁଧମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଦଉ ଦଉ ତାଙ୍କ ସାର୍ଟ୍ ବି ଖୋଲି ଦେଲି । ସେ ବି ଉନ୍ମାଦଗ୍ରସ୍ତ ପାଗଳ ପରି ମତେ ଉଠାଇ କାନ୍ଥରେ ନେଇ ଯାକି ଧରି ଦୁଧ ଚିପିଚିପି ଖାଇବାରେ ଲାଗିଲେ । ତାଙ୍କ ହାତେ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଶାୟା କୁ ତାଡି ପକାଉଥାଏ । ସିଏ ତ ଏବେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା, ମୁଁ ବା କାଇଁ ଏମିତି ଶାଢୀ ପିନ୍ଧି ରହିବି ଯେ ? ସ୍ୱାମୀ କୁ ସବୁକିଛି ଭାବି ବାସରରାତିର ସୁଖ ତ ପାଇଲି ନାହିଁ, କମସେ କମ୍ ଏଇ ପରପୁରୁଷ ସାଥିରେ ବାସରଦିନ ତ ମନେଇ ମୋ ନାରୀ ଜୀବନକୁ ଧନ୍ୟ କରିବି । ମୁଁ ବି ଫଟାଫଟ୍ ମୋ ଶାଢୀଶାୟାକୁ ତଳକୁ ଗଦେଇ ଦେଲି । ସେ ପ୍ରାୟ ଆଠ ଦଶ ମିନିଟ୍ ଖଣ୍ଡେ ଦୁଧରେ ଲାଗୁ ଲାଗୁ ମୁହଁକୁ ଦୁଧରେ ଲଗେଇ ପିଠି ସାରା ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ ଯେତେବେଳେ ଗାଣ୍ଡିକି ହାତମାରି ଚିପି ଦେଇଛନ୍ତି, ପୁଣିଥରେ ଚମକିଲା ପରି ମତେ ଛାଡି ମୋ ନଗ୍ନ ଅବୟବକୁ ଦେଖି ଯେମିତି ଚକିତ ହେଇଗଲେ । ସେତେବେଳକୁ ମୁଁ ଖାଲି ଚଡିଟା ପିନ୍ଧି ଥାଏଁ । ତାଙ୍କର ସେଇଟା ପୁରା ଫକଫକ ହେଇ ଫିକି ହେଉଥାଏ । ଏମିତି ଘଡିଏ ମୋ ମୁଣ୍ଡରୁ ଗୋଡଯାଏ ଅନେଇଁ ପୁଣିଥରେ ମତେ ଜାବୁଡି ଧରୁଧରୁ କହିଲେ, “ଶାଢୀଶାୟା ଭିତରେ ଏମିତି ଗୋଟାଏ ମସ୍ତ୍ ଫିଗର୍ ଲୁଚେଇକି ରଖିଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ଭାବି ନଥିଲି |” ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠାଇ ଧରି କହିଲି, “ସତେ କି, ମୁଁ ହେଲେ କି ଭାବିଥିଲି, ସାଧା ପେଣ୍ଟ୍ ଭିତରେ ଏତେବଡ ଅଜଗରଟାଏ ଲୁଚେଇକି ରଖିଛ…” ଦୁହେଁ ସାମାନ୍ୟ ହସୁହସୁ ସେ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକି ଚିପି ପୁଣି କହିଲେ, “ତମ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଯେମିତି ଷୋଡସି ପରି, ଏଇ ଦୁଇଟି ତା’ଠୁ ଆହୁରି ମସ୍ତ୍……ସବୁ ତ ଖୋଲିଲ, ଏଇଟାକୁ କାଇଁ ଛାଡିଦେଲ ଯେ…” ମୁଁ ଚଡିଟାକୁ ବି କାଢି ତଳେ ପକେଇ ଦେଲି । ସେ ପୁଣିଥରେ ମତେ ଭିଡି ଧରୁ ଧରୁ ମୋ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ପଶାଇ ମତେ ନେଇ କାନ୍ଥରେ ଆଉଜେଇ ଦେଲେ । ଦୁଧମାନଙ୍କୁ ଚିପିଚିପି ସେମିତି ମୋ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ତାଙ୍କର ଆଗପଛ ଆଗପଛ ହଲେଇ ହଲେଇ ଓଠକୁ ଓଠରେ ଚୁଚୁମିଲେ । ମୋ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଚିକ୍କଣ ବିଆ ଉପରେ ତାଙ୍କର ସେଇଟା ଘଷି ହେଉ ହେଉ ମତେ କଣ ନାଇଁ କଣ ଲାଗି ଯାଉଥାଏ । ଏତେଦିନ ଧରି ବାଣ୍ଡଟିଏ ପାଇଁ ଡହଳ ବିକଳ ହେଉଥିବା ବିଆଟା ମୋ ଭିତରେ ଭିତରେ ଶିରିଶିରି ହେଉଥାଏ କେମିତି ତାଙ୍କ ଠୁ ଗିହା ଖାଇବ । ତେଣୁ ମୁଁ ବି ଏଥର ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି ତାଙ୍କୁ ପେଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ବିଆରେ ପୁରାଉ ପୁରାଉ କହିଲି, “ବେଶି ଆଉ କଲବଲ।କର ନି, ଶିଘ୍ର ୟାକୁ ପୁରାଇ ମୋତେ ନାରୀ ଜୀବନରୁ ପାର କର….”
• ସତରେ କି… ହେଲେ ଏମିତି ଠିଆ ଠିଆ…… ???
• ସେ ଦରିଟା ଚଉତି ବିଛଣା କରିବା କି…?
• ଆଣ… ( ଅଫିସ୍ କୋଣରେ ଥିବା ଦରି ଦୁଇଟିକୁ ଚଉତି ଚଉତି ଗଦି ପରି ବିଛଣା କଲୁ । ତାପରେ ସେ ମୋ ପଛପଟୁ ମତେ ଭିଡିଧରି, ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରୁ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇ ସିଧା ମଞ ଆଗରେ ବାହାର କରି ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଚିପି ଚିପି ପିଠିକୁ ଚୁମି ଚୁମି କହିଲେ, “ତମ ଠିଆ ଠିଆ ଦୁଇ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଆଉ ଏଇ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି, ଜମାରୁ ଛାଡିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉନି…!”
• ଛାଡିବାକୁ କିଏ କହୁଛି କି… ଦେଖୁନ… ତମର ସେଇଟାକୁ ଗିଳିବାକୁ ମୋ ସେଇଥିରୁ କେମିତି ଲାଳ ଗଡିଲାଣି… ପ୍ଲିଜ୍ ପ୍ରଥମେ ସେଇଟାକୁ ପୁରାଅ… ପରେ ଯାହା କରୁଛ କର……
• ଓଃ… ରିଏଲି… ତେବେ ଶୋଇଯାଅ ନା…… (ମୋର ତ ଆଉ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ନ ଥିଲା, ଫଟାଫଟ୍ ଚାରି ହାତଗୋଡ ମେଲେଇ ଚିତ୍ ହୋଇ ଶୋଇଦେଲି ସେଇ ଦରି ଉପରେ । ସିଏ ବି ମୋ ଉପରେ ମାଡି ବସୁ ବସୁ ମୋ ଚିକିନା ବିଆକୁ ଟିକିଏ ହାତ ମାରି ଫାଡି ଦେଖି କହିଲେ, “ତମର ସବୁକିଛି ତ ଷୋଡସି କୁଆଁରୀ ପରି ହେଇଛି… ସତରେ କେବେ କିଛି ହେଇନି କି…?”
• ଦେଖି କି ତ ଜାଣି ପାରୁଥିବ…
• ହଁ ପରା, ପୁରାପୁରି ଭର୍ଜିନ୍ ଲାଗୁଛ ଯେ……
• ମୋ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ…
• ବୋଧହୁଏ ମୋର ସୌଭାଗ୍ୟ…
• କେମିତି…
• କଣ ହେଇଛ ମ…… ତମପରି ଆଗରୁ ଯେମିତି ପଛରୁ ସେମିତି ଥଳଥଳ ହେଉଥିବା ଭର୍ଜିନ୍ ଫିଗର୍ ଟିଏ ପାଇଛି ଯେ… (ମୋ ଦେହ ସାରା ତାଙ୍କ ହାତରେ ଆଉଁସି ଆଉଁସି)
• ଆଃ… ମୋର କଣ ଥଳଥଳ ହେଇଛି ଯେ…
• ( ମୋ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଚିପୁଚିପୁ) ଏଇଟା ପରା… କଣ ଖାଇ ଏମିତି କରିଛ ମ… ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ହେଇକି ବି ଏତେ ଗୋଲ ଗୋଲ….
• କଣ ଲୋଭ ହେଉଛି କି…
• ଦେଖିଲା ପରଠୁ ଆଖି ପରା ହଟୁନି…
• ଖାଲି ଏମିତି ଦେଖୁଥିବ ନା ଆଉ କିଛି କରିବ…
• ସତରେ କି…. ବହୁତ ଜଲଦିରେ ଅଛ ବୋଧହୁଏ…
• ତମେ କି ଜାଣିବ ଏତେ ଦିନ ହେଲା କେମିତି ରହିଛି…. ପ୍ଲିଜ୍ ଟିକେ ଜଲଦି ଦେଖ ନା… (ଏଥର ସେ ମୋ ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ମେଲେଇ ଭିତରକୁ ପଶି ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ମୋ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ରଖି ବସିଗଲେ । ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ବିଆକୁ ଫାଡି ରଖିବାକୁ କହି ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ଯେତେବେଳେ ମୋ ବିଆ ମୁହଁରେ ରଖି ଶିରି ଶିରି କରି ରଗଡି ଦେଲେ ମୋ ବିଆରୁ ପିଚ୍ ପିଚ୍ ହେଇ ପାଣି ଗଡି ପଡି ଦେହ ଶିତେଇ ଗଲା । ତେଣୁ ଅଧୈର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ମୁଁ ନିଜେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ବିଆରେ ଜାକି ଦେବାକୁ କଲି । ମୋର ଏତେ ହିଟ୍ ହେବାର୍ ଦେଖି ସେ ସାମାନ୍ୟ ମୋ ଉପରକୁ ଝୁଙ୍କି ଜୋରରେ ପେଲି ଦେବାରୁ ତାଙ୍କର କେତେ ପଶିଲା କେଜାଣି ହେଲେ ମୋ ବିଆ ପୁରା ଫାଡି ହେଲା ପରି ଲାଗିଲା । ଦରଜରେ ମୁଁ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିବାରୁ ସେ ମୋ ମୁହଁରେ ହାତ ମାରି ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ କହିଲେ । ମୋର ଏପଟେ ଫାଟି ପଡି ପୁରା ଦନଦନ କନକନ ଲାଗି ଯାଉଥାଏ ।
• ବାପ୍ ରେ… ଏମିତି ଦରଜ ହୁଏ…ଜାଣି ନ ଥିଲି ଲୋ ମାଆଁ……
• ସତେ କି…
• ବନିତା ତ କହୁଥିଲା ମଜା ହିଁ ମଜା…… ହେଲେ ୟେ କଣ…
• ଓଃ…… ସତରେ…… ତାଙ୍କ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ର କୋଉ ସାଇଜ୍ କି……
• ମୁଁ କି ଜାଣେ… ହେଲେ ତମର ବହୁତ ବଡ଼ ବା…… ଘୋଡା ବାଣ୍ଡ ପରି……
• ଆଉ ତମ ହଜବେଣ୍ଡର……
• ମଝି ଆଙ୍ଗୁଳି……
• କେତେ ଥର କରିଛନ୍ତି……
• କରିବେ କଣ…. ମୁହଁରୁ ହି ତାଙ୍କର ବାହାରି ଯାଏ…. ଆଉ ମୁହଁ ମୋଡି ଶୋଇଯାଆନ୍ତି….
• ଓଃ ଏଇଥି ପାଇଁ ତମ ଫିଗର୍ ଟା ଆଜିଯାଏ ଭର୍ଜିନ୍ ପରି ଅଛି ମ……
• ଆଉ କୁଆଡେ ରହିଲା… ତମର ତ ପୁରା ଫଟେଇ ଦେଲା ନା କଣ……
• ଫଟେଇ ନି ମ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧର… ଇଏ ବି ତମକୁ ବହୁତ ମଜା ଦବ…
• କେଜାଣି ବା…
• ସେପଟେ ଧ୍ୟାନ ହଟାଅ… ବାଏ ଦ ୱେ…… ତମ ଛାତିର ଏଇ ଦୁଇଟା ଉପରେ ମୁଁ ବହୁତ ଫିଦା…. କେତେ ଯତନେ ରଖିଛ ମ…
• ଏତେ ଲଞଭ ଯଦି ରଖି ପକାଅ……
• ଦେଇଦିଅ…
• ହଉ ହେଲା… ଆଜିଠୁ ତମର… ଯାହା କରୁଛ କର…
  ସେ ହସିକି ଧୀରେ ମୋ ଉପରେ ଲଦି ହେଇ ଓଠକୁ ଓଠରେ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ଆଗପଛ ଆଗପଛ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । ମତେ ବହୁତ କାଟିଲା… ତଥାପି ତାହା ଏପଟ ସେପଟ ହେଉ ନ ଥାଏ… ମୋ ଆଖିରୁ ଦରଜରେ ପାଣି ବାହାରିବା ଦେଖି ସେ ଉଠି କାଢି ପକେଇଲେ । କହିଲେ, “କିଛି ଅଏଲ ନା ଜେଲ ରଖିଛ କି ?” ମୁଁ କହିଲି, “ସେମିତି ତ କିଛି ନାହିଁ, ଫେସୱ।ସ୍ ଟା ଥିବ ।“ ଫେସୱ।ସ୍ ଆଣି ମୋ ବିଆ ଫାଡି ଲଗେଇଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡରେ ବି ଢାଳି ପୁଣି ପୂର୍ବ ପରି କରିବାରୁ ଏଥର କମ ଦରଜରେ ସଲସଲ ପଶିଗଲା । ୱ।ଓ… ମୋ ଅଶାନ୍ତ ମରୁଭୂମିରେ ଯେମିତି ଅସରାଏ ବରଷା ଝରିଗଲା । ସେ ସେମିତି ମୋ ଉପରେ ଝୁଙ୍କିପଡି ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଚିପିଚିପି ଓଠକୁ ଓଠରେ ଚୁଚୁମି ପୁଣି କେତେବେଳେ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ଚୁଚୁମି ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କର ସେଇଟାକୁ ଗଭୀରରୁ ଗଭୀରକୁ ପେଲି ଚାଲିଲେ । ସାମାନ୍ୟ ସାମାନ୍ୟ ଦରଜ ଲାଗୁଥିଲେ ବି ଏତେ ଦିନର କାମନାର ନିଆଁ ତାକୁ ସହି ପୁରୁଷ ସଂସ୍ପର୍ଶର ଆନନ୍ଦ ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏଁ । ବେଶ୍ ଦଶ ପନ୍ଦର ମିନିଟ୍ ଏମିତି ଧୀରେ ଧୀରେ ପୁରା ଟାଇଟ୍ ରେ କରିବା ପରେ ବୋଧହୁଏ ଫେଣେଇ ଯାଇ ସଲସଲ ପଲପଲ ତାଙ୍କର ଆଗପଛ ଆଗପଛ ବାହାର ଭିତର ବାହାର ଭିତର ହେବାରେ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ବି ଏଥର ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରି ଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲି ଆଉ ସେ ସେମିତି ମୋ ଦୁଧ ଦଳି ଦଳି ଖୁବ୍ ବେଗରେ କରିଚାଲିଲେ ଯେଉଥରେ ମୁଁ ପୁରା ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି । ଲାଗୁଥିଲା ପେଟ ତଳରୁ ଜଙ୍ଘ ଯାଏଁ ପୁରା ଫେଣେଇ ଯାଇଥିଲା । ଅଫିସ୍ ସାରା ତାର ଖଚାକ୍ ଖଚାକ୍ ପଚାକ୍ ପଚାକ୍ ଧୂନ୍ ବାଜୁଥିଲା । ସେ କହିଲେ, “ଏବେ କେମିତି ଲାଗୁଛି…?” ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଆହୁରି ଜାବୁଡି ଧରି କହିଲି, “ଲାଗୁଛି ଯେମିତି ତମେ ମତେ ସରଗକୁ ନେଇ ଯାଉଛ……” ସେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରି ଦୁଧ ମାନଙ୍କୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ କାମୁଡି କାମୁଡି ତାଙ୍କର କ୍ଷିପ୍ର ବେଗରେ କରି ଚାଲିଲେ । ମୁଁ ଏକଦମ୍ ଝୁମି ଉଠିଲି ଏକ ଅପୂର୍ବ ଶିହରଣରେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ଷ୍ଟ୍ରୋକ ରେ ମୋ ସର୍ବାଙ୍ଗ ନାଚି ଉଠିଲା ସୁଖଭରା ଉନ୍ମାଦନାରେ । ଯେମିତି ପ୍ରଥମ ଥର ଅନୁଭବ କଲି ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ସ୍ୱର୍ଗର ଆନନ୍ଦ । ଦୁହିଁଙ୍କ ମୁହଁରେ ଆଉ ଭାଷା ନାହିଁ । ଖାଲି ଖଚ୍ ଖାଚ୍ ପଚ୍ ପାଚ୍ ଖଚ୍ ଖାଚ୍ ପଚ୍ ପାଚ୍ ସାଙ୍ଗକୁ ଦୁହିଁଙ୍କ ମୁହଁର ସଁଅଁ ସଁଅଁ ଖର ନିଃଶାସ୍ । ଏତିକି ବେଳେ ସେ ତାଙ୍କର କାଢି ଦେଲେ । ୱ।ଓ…… କି ଭୟଙ୍କର ରୂପ ସେଇଟାର ! ବାପ୍ ରେ ସେଇଟା ବୋଧହୁଏ ଅଧା ପଶୁଥାଏ ମୋ ଭିତରେ, କାରଣ ସେଇ ଅଧକ ହିଁ ଫେଣ ସରସର ହେଇ ମୂଳ ଅଧକ ଶୁଖିଲା ଦିଶୁଥାଏ । ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେ ମତେ ଓଲଟେଇ ଶୁଆଇ ମୋ ଉପରେ ଶୋଇ ଗଲେ । ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟିକିଏ ଚିପି କହିଲେ, “କଣ ମସ୍ତ୍ ଜିନିଷ ଗୁଡା ରଖିଛ ମ… ଯେମିତି ମୁଁ ବି ଏମିତି ଫିଗର୍ ଟିଏ ଖୋଜୁଥିଲି…”
• କୋଉ ଜିନିଷଟି…
• ଏଇ ତମ ଆଗରେ ଯେମିତି ଥଳଥଳ ଯୋଡାକ ପଛରେ ସେମିତି ଲଦଲଦ ଏଇଟା…
• କଣ ଯେ ନାଆଁ ନାହିଁ କି ତାର……
• କଣ ଆଉ ମ… ତମ ଦୁଧ ଆଉ ଗାଣ୍ଡି…
• ଆଃ… ଏମିତି ନାଆଁ ଧରି ଧରି କରିଲେ ଆହୁରି ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛି…
• କଣ ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛି…… ତମେ ବି ନାଆଁ କହୁନ……
• ତମ ବାଣ୍ଡର ଗିହାଣ ବା…… ଏବେ ପଛଆଡୁ ଗେହିଁବ କି……
• ହଁ ପରା……
• ତମର ପୁରା ପସାଉ ନ କି…
• ଏବେ ପସାଇବି……
  ଏଥର ମତେ ଆଣ୍ଠୁ ମାଡି ନଇଁ ରହିବାକୁ କହିଲେ । ମୁଁ ଆଣ୍ଠୁ ମାଡି ଘୋଡି ପରି ରହିଲି । ସେ ସଲସଲ ପଲପଲ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ପଛପଟୁ ପୁରାଇ ଦେଲେ । ଆଃ… ପୁରା ମସ୍ତ୍ ଲାଗିଲା । ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଟାଣି ଟାଣି ସେମିତି ଘୋଡି ପରି ଡଗି ଷ୍ଟାଇଲରେ ଗେହିଁଲେ । ମତେ ଭି ଭାରି ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଥାଏ । ପରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କର ବେଗ ବଢିବା ସହ ସେଇଟା ଯେମିତି ପେଟରୁ ଛାତିଯାଏ ପଶିଗଲା ପରି ଲାଗୁଥିଲା । ସେମିତି ଭସାଭସ୍ ଭସାଭସ୍ ଅଣ୍ଟା ଟାଣି ଟାଣି ଗେହିଁବାରୁ ମୋ ଛାତି କଲିଜାକୁ ଜାକି ହେଲା ପରି ଲାଗୁଥାଏ ତେଣୁ ମୁଁ ସେମିତି ଆଣ୍ଠେଇ ଆଗକୁ ଝୁଙ୍କିବା ଛାଡି ତାଙ୍କ କୋଳରେ ବସିଲା ପରି ସିଧା ରହିଲି । ଏଥର ସେ ମୋ ପଛପଟୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପି ଚିପି ଗେହିଲେ । ଏମିତି ଦୁଧ ଚିପି ଚିପି ପିଠି ବେକ ସବୁଆଡେ ଚୁମି ଚୁମି ଗେହିବାରୁ ପୁଣିଥରେ ମୋ ଦେହ ଶୀତେଇ ଝୁମି ଉଠିଲା । ସେଇ ଶିହରଣରେ ମୋ ପାଟିରୁ ବି ଉତ୍ତେଜନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଉଃ… ଆଃ… ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଆହୁରି ରୋମାଣ୍ଟିକ ଭାବେ ସେ ଗେହୁ ଗେହୁ ମୁଁ ପୁରା ଥରି ଉଠି ମୋର ସବୁ ଗଦେଇ ହେଲା । ଆଃ… କି ଶାନ୍ତି… କି ତୃପ୍ତି…. କି ମସ୍ତ୍ ସେଇ ଅନୁଭବ ଆଉ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ଯୌନ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନୁଭୂତି… ମୁଁ ତ ହୋଶ। ହରାଇ ତଳେ ମୁହଁ ମାଡି ପଡିଗଲି, ତଥାପି ସେ ମୋ ଉପରେ ଲଦିହେଇ ସେମିତି ପଛପଟୁ ଗେହିଁ ଚାଲିଲେ ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ । ସତକୁ ସତ ଧନ୍ୟ ତାଙ୍କର ବାଣ୍ଡ ଆଉ ଧନ୍ୟ ତାଙ୍କର ଷ୍ଟେମିନା; ସେଦିନ ପୁରା ସାଢେ ତିନିଟା ଯାଏଁ ନନଷ୍ଟପ୍ ଗେହିଁଲେ ଯେ ଗେହିଁଲେ । ସେତିକିରେ ମୁଁ କେତେଥର ଝଡି ଛି ଛଣାନାହିଁ ଆଉ ବିଆର ହାଲତ କହିବି କଣ…